Quantcast
Channel: IL LABORATORIO DI MARINA
Viewing all 706 articles
Browse latest View live

ΓΚΙΟΥΛΜΠΑΣΙ ΜΕ ΚΟΤΟΠΟΥΛΟ ΚΑΙ ΣΚΟΡΔΑΤΑ ΚΕΦΤΕΔΑΚΙΑ ♦♦ POLLO CON POLPETTINE ALL' AGLIO, AL CARTOCCIO

$
0
0

ΓΚΙΟΥΛΜΠΑΣΙ ΜΕ ΚΟΤΟΠΟΥΛΟ ΚΑΙ ΣΚΟΡΔΑΤΑ ΚΕΦΤΕΔΑΚΙΑ

Γκιούλμπασι, κλέφτικο ή εξοχικό αγαπημένο κυριακάτικο και γιορτινό φαγάκι! Το έχω ξαναπαρουσιάσει στο blogστην κλασσική του εκδοχή (εδώ) και ως κλέφτικο με Parmigiano reggiano (εδώ). Σήμερα έχω ετοιμάσει μία πιο ελαφριά εκδοχή με κοτόπουλο και σκορδάτα κεφτεδάκια, που κλείστηκαν στην λαδόκολλα μαζί με μανιτάρια, πιπεριές και ιταλικό τυρί προβολόνε. Μικρό μυστικό νοστιμιάς το μαρινάρισμα του κοτόπουλου απο βραδύς.

Δόση :για 8 άτομα
Βαθμός δυσκολίας :μέτρια δύσκολο
Υλικά
για το κοτόπουλο : 1 κοτόπουλο περίπου 2 Kg,
             (μαρινάτα)  1 κ.σ. μουστάρδα Dijon,
                                    1 κ.σ. σάλτσα σόγιας,
                                    4 κ.σ. ελαιόλαδο,
                                    χυμό από 1/2 λεμόνι,
                                    2 κλωναράκια δεντρολίβανο,
                                    1 κοφτό κ.γ. πάπρικα γλυκειά,
                                    μαύρο πιπέρι.      
για τα κεφτεδάκια : 300 gr κιμά μοσχαρίσιο άπαχο περασμένο μία φορά,
                                      2 σκελίδες σκόρδο,
                                      1 φέτα μπαγιάτικο χωριάτικο ψωμί χωρίς την κόρα,
                                      1 φλ. καφέ γάλα ζεστό,
                                      1 κ.σ. ελαιόλαδο,
                                      1 κ.γ. κοφτό μπούκοβο γλυκό,
                                      2 πρέζες κύμινο,
                                      1 πρέζα φρεσκοτριμμένο μαύρο πιπέρι,
                                      2-3 πρέζες αλάτι.           
γιά την λαδόκολλα : 3 κόκκινες πιπεριές,
                                      2 πράσινες πιπεριές,
                                      3 μεγάλα μανιτάρια agaricus,
                                      6 μικρά ντοματάκια πομοντόρια,
                                      1 εσαλότ,
                                      100 grτυρί provolone,
                                      1/2 φλ. λευκό ξηρό κρασί,
                                      1 κ.σ. βούτυρο,
                                      1 κ.γ. αλάτι.
Προετοιμασία :
Αφαιρέστε την πέτσα και το ορατό λίπος από το κοτόπουλο και κόψτε το σε μερίδες (12 κομμάτια). Ετοιμάστε την μαρινάτα αναμιγνύοντας όλα τα υλικά. Περιχύστε το κοτόπουλο με την μαρινάτα και αναμείξτε καλά. Σκεπάστε με διάφανη μεμβράνη και τοποθετήστε το στο ψυγείο. Αφήστε το να μαριναριστεί για ένα δίωρο ή καλύτερα για όλη την νύχτα.
Ετοιμάστε τα κεφτεδάκια. Τρίψτε την ψύχα του ψωμιού μέσα σε ένα ευρύχωρο σκεύος και προσθέστε το ζεστό γάλα. Προσθέστε όλα τα υπόλοιπα υλικά και το σκόρδο περασμένο από την πρέσσα. Αναμείξτε καλά. Αφήστε το μίγμα για τα κεφτεδάκια να σταθεί τουλάχιστον μισή ώρα σε δροσερό μέρος. Πλάστε μικρά κεφτεδάκια σε μέγεθος καρυδιού.
Ψιλοκόψτε το εσαλότ. Καθαρίστε τις πιπεριές από τα κοτσάνια και τα σπόρια και κόψτε τες σε λωρίδες. Καθαρίστε τα μανιτάρια με ένα υγρό πανί και κόψτε τα σε χοντρές φέτες. Κόψτε το provolone σε κύβους.
Προθερμάνετε τον φούρνο στους 220°C.
Πάρτε 3 μεγάλες λαδόκολλες και τοποθετήστε τες σταυρωτά. Ρίξτε μεσα το κοτόπουλο με το ζουμάκι και τα υλικά της μαρινάτας του, τα κεφτεδάκια, το εσαλότ, τις πιπεριές, τα ντοματάκια ολόκληρα, τα μανιτάρια  και το τυρί. Πασπαλίστε με το αλάτι και περιχύστε με το κρασί. Προσθέστε τέλος και  το βούτυρο σε κομματάκια. Κλείστε καλά τις λαδόκολλες, τυλίξτε το πακετάκι μέσα σε μία τέταρτη λαδόκολλα και βάλτε το  μέσα σε ένα ταψί.
Βάλτε το ταψί μέσα στον προθερμασμένο φούρνο. Μετά από 45 λεπτά κατεβάστε την θερμοκρασία  στους 170°C και αφήστε το να ψηθεί για ακόμη 2 ώρες.
Βγάλτε το γκιούλμπασι από τον φούρνο και αφήστε το να σταθεί μισή ώρα πρίν ανοίξετε τις λαδόκολλες.
Σερβίρετε το ζεστό. Συνοδέψτε με απλό ρύζι πιλάφι, πατάτες φούρνου ή τηγανητές πατάτες και μία ωραία πράσινη σαλάτα.


POLLO CON POLPETTINE ALL' AGLIO, AL CARTOCCIO

Il ghiùlbassi è un piatto di carne mista al cartoccio. Non è la prima volta che lo presento in questo blog, abbiamo già visto la versione classica (qui) e una versione più raffinata al Parmigiano reggiano (qui). Oggi vi presento una terza versione, più leggera, con pollo marinato, polpettine di carne di manzo all' aglio, funghi e peperoni. Molto saporito, scelta ideale per il pranzo di domenica!

Dosi : per 8 persone
Diffcoltà : media
Ingredienti
per il pollo : 1 pollo da 2 Kg.
  (marinata)  1 cucchiaio di salsa di senape,
                        1 cucchiaio di salsa di soia,
                        4 cucchiai di olio extravergine di oliva,
                        succo da 1/2  limone,
                        2 rametti di rosmarino, 
                        1 cucchiaino raso di paprica dolce,
                        pepe macinato. 
per le polpettine : 300 gr di carne di manzo trita,
                                   2 spicchi d' aglio,
                                   1 fetta di pane raffermo,
                                   1 tazzina del caffè di latte caldo,
                                   1 cucchiaino di fiocchi di peperoni rossi dolci,
                                   cumino macinato,
                                   pepe macinato,
                                   sale.
per la cottura : 3 peperoni rossi,
                              2 peperoni verdi,
                              3 funghi agaricus grossi,
                              6 pomodorini cilegia,
                              1 scalogno,
                              100 gr di provolone,
                              1/2 tazza di vino bianco,
                              1 cucchiaio di sale.
Preparazione :  
Spellate il pollo, eliminate il grasso visibile e tagliatelo a pezzi (12 in totale). Preparate la marinata mescolando tutti gli ingredienti. Versatela sul pollo e mesclate bene. Coprite con pellicola transparente e posizionate nel frigo. Lasciate marinare per almeno un paio d' ore, o per tutta la notte. 
Preparate le polpettine. Sbriciolate la mollica di pane entro un recipiente capiente e aggiungete il latte caldo. Aggiungete tutti gli ingredienti restanti e l' aglio passato dallo spremiaglio. Mescolate bene. Lasciate riposare per almeno mezz' oretta, in luogo fresco. Formate delle polpettine alla grandezza di una noce.
Tritate lo scalogno. Mondate e lavate i peperoni, eliminate il picciolo, i semi e i filamente e tagliate a listarelle. Pulite i funghi con un panno umido e tagliate a fette spesse. Tagliate il provolone a cubetti.
Preriscaldate il forno a 220°C.
Prendete 3 grossi fogli oleati o pezzi di carta forno e posizionate incrociati entro una rostiera. Nel centro ponete i pezzi del pollo con la marinata, le polpettine, lo scalogno, i peperoni i pomodori ciliegia interi, i funghi ed il provolone. Salate, irrorate col vino e aggiungete il burro a pezzettini. Chiudete bene i fogli di carta, infagottando la carne con le verdure. 
Infornate. Trascorsi 45 minuti, abbassate la temeratura sui 170°C e lasciate cuocere per un paio d' ore ancora. 
Sfornate e lasciate riposare per mezz' oretta. 
Servite il ghiulbassi caldo. Proposte di contorno : riso pilaf semplice, patate arrostite, patatine fritte, insalata di verdure.



ΚΟΤΣΙ ΨΗΤΟ ΜΕ ΚΡΑΣΙ BAROLO ♦♦ STINCO DI MAIALE AL BAROLO

$
0
0

ΚΟΤΣΙ ΨΗΤΟ ΜΕ ΚΡΑΣΙ BAROLO

Το χοιρινό κότσι είναι η γευστική και οικονομική λύση για το γιορτινό τραπέζι! 
Συνηθίζω να το μαγειρεύω στην γάστρα μέσα σε λαδόκολλα, ώστε να ψηθεί χωρίς να στεγνώσει. Αυτή την φορά τόλμησα και πρόσθεσα κυδώνια (λέω ότι τόλμησα γιατί τα γλυκά φρούτα στο φαγητό δεν πολυαρέσουν στους άντρες μου!) αλλά και κόκκινο κρασί Barolo, ιταλικής καταγωγής.
Το συνόδεψα με ένα απλό πιλαφάκι που νοστίμησε με ζωμό κρέατος και βούτυρο. Μπορείτε να το συνοδέψετε όμως και με έναν πουρέ, με πολέντα, με βουτυράτο κουσκουσάκι. 
Παρ'όλο που χρησιμοποίησα 3 κότσια, υπολογίζω την δόση για 4 άτομα, για εγώ πχ. δεν θα μπορούσα με τίποτε να φάω ένα ολόκληρο κότσι μόνη μου! Πάντως στις ταβέρνες συνήθως υπολογίζουν το κότσι για μερίδα, πράγμα που προσωπικά θεωρώ υπερβολή ...

Δόση :για 4 άτομα
Βαθμός δυσκολίας :μέτρια δύσκολο
Υλικά : 3 κότσια χοιρινά (περίπου 2 kg),
                 5 κ.σ. ελαιόλαδο,
                 1 κ.γ. θυμάρι,
                 1 κ.γ. δεντρολίβανο,
                 1/2 κ.γ. ρίγανη,
                 2 κ.σ. πάστα κόκκινης πιπεριάς,
                 1 κ.γ. μπούκοβο γλυκό,
                 1 φλ. κρασί Barolo,
                 2 κρεμμύδια,
                 2 καρότα,
                 3 σκελίδες σκόρδο,
                1 κυδώνι μεγάλο,
                πιπέρι φρεσκοτριμμένο,
                αλάτι.
Προετοιμασία :
Πλύντε τα κότσια και βάλτε τα μέσα σε ένα σκεύος που να τα χωράει. Προσθέστε τα μυρωδικά, την πάστα πιπεριάς, το ελαιόλαδο και το κρασί. Αφήστε τα να μαριναριστούν 2-3 ώρες, σε μέρος δροσερό.
Κόψτε τα κρεμμύδια σε φετούλες. Κόψτε τα καρότα σε κυβάκια. Καθαρίστε το κυδώνι και κόψτε το σε φέτες. 
Πάρτε 3 λαδόκολλες ή αντικολλητικό χαρτί φούρνου και βάλτε τα σταυρωτά μέσα σε μία γάστρα, που να χωράει ακριβώς τα κότσια. Τοποθετήστε μέσα τα λαχανικά  και το κυδώνι. Πασπαλίστε με λίγο αλατάκι και πιπεράκι. Τοποθετήστε απο επάνω τα κότσια με όλη την μαρινάδα τους. Αλατίστε και πιπερώστε. Προσθέστε και τα σκόρδα. Κλείστε καλά τις λαδόκολες, ώστε να μην μπορεί να διαφύγει ο ατμός και σκεπάστε την γάστρα με το καπάκι της. 
Βάλτε την γάστρα σε φούρνο προθερμασμένο στους 220°C, στις αντιστάσεις. Αφού περάσουν 45 λεπτά, κατεβάστε την θερμοκρασία στους  180°C και αφήστε να ψηθούν για ακόμη 3 ώρες.
Σερβίρετε τα ζεστά με την γαρνιτούρα τους.

Προτεινόμενο κρασί :φυσικά το Barolo με το οποίο μαγειρεύτηκαν (δείτε εδώπληροφορίες σχετικά με το συγκεκριμένο κρασί).



STINCO DI MAIALE AL BAROLO

Lo stinco di maiale cotto al forno, rappresenta la soluzione economica ma saporita, per un pranzo festivo!
Preferisco cucinare lo stinco al cartoccio, per evitare che si rinsecchi al forno. Questa volta ho osato aggiungere della mela cotogna (mi esprimo così, perchè ai miei uomini non piace poi tanto la frutta abbinata alla carne...) e vino rosso Barolo. 
Per il contorno ho preferito un riso pilaf semplice, insaporito con brodo di carne e burro. Potete scegliere anche tra purea, polenta, fregola al burro o altro.
Avevo a mia disposizione 3 grossi stinchi, così ho calcolato che le dosi sono per 4 persone, perchè io pe. non riuscirei mai a mangiare uno stinco intero da sola! Di solito però, nelle trattorie greche, un stinco va per una persona, e quasi sempre è una porzione esagerata!

Dosi : per 4 persone
Difficotà : media
Ingredienti : 3 stinchi di maiale (2 kg ca.),
                              5 cucchiai di olio extravergine di oliva,
                              2 cucchiaini di timo essiccato,
                              1 cucchiaino di rosmarino essiccato,
                              1/2 cucchiaino di origano essiccato,
                              1 cucchiaio di pasta di peperoni rossi,
                              1 cucchiaino di fiocchi di peperone rosso dolce,
                              1 tazza di Barolo,
                              2 cipolle,
                              2 carota,
                              3 spicchi d' aglio,
                              1 mela cotogna grossa,
                              pepe macinato al momento,
                              sale qb.
Preparazione :
Lavate i stinchi, scolate bene e ponete entro un recipiente grosso abbastanza da contenerli tutti. Aggiungete gli aromi, la pasta di peperoni, l' olio ed il vino. Lasciate in marinatura per 2-3 ore, in luogo fresco.
Tagliate le cipolle a fettine. Tagliate le carote a cubetti. Sbucciate la mela cotogna, eliminate il torsolo e tagliale a spicchi.
Prendete 3 carte oleate o 3 pezzi di carta da forno antiaderente. Posizionate incrociate entro una rostiera che possa contenere gli stinchi con le verdure. Disponete le verdure, salate e pepate. Aggiungete gli stinchi con tutta la loro marinata. Salate e pepate e aggiungete gli spicchi d' aglio. Ripiegate bene i bordi della carta, in modo di non lasciare fuoriuscire il vapore durante la cottura, e coprite la rostiera col suo coperchio.
Infornate in forno preriscaldato a 220°C, modalità statico. Trascorsi 45 minuti, abassate la temperatura sui 180°C e lasciate cuocere per 3 ore. 
Servite gli stinchi caldi con il loro controno di mela cotogna e verdure cotte.

Vino consigliato : certo il Barolo utilizzato per la cottura.


TORTA BONISSIMA : ΓΛΥΚΕΙΑ ΤΑΡΤΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΜΟΝΤΕΝΑ ΜΕ ΜΕΛΙ, ΚΑΡΥΔΙΑ ΚΑΙ ΣΟΚΟΛΑΤΑ ♦♦ TORTA BONISSIMA

$
0
0


TORTA BONISSIMA :
ΓΛΥΚΕΙΑ ΤΑΡΤΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΜΟΝΤΕΝΑ ΜΕ ΜΕΛΙ, ΚΑΡΥΔΙΑ ΚΑΙ ΣΟΚΟΛΑΤΑ!

Τόρτα μπονίσσιμα (torta bonissima), σε ελεύθερη μετάφραση σημαίνει "πολύ νόστιμο γλυκό", και το όνομα του πραγματικά τα λέει όλα!
foto tratta da Wikipedia
Η torta bonissmaή buonissima, αλλά και torta Sarzenta, είναι ένα γλυκό απο την παραδοσιακή κουζίνα της Μόντενα, με μακραίωνη ιστορία που ξεκινάει κάπου μέσα στον Μεσαίωνα . Σύμφωνα λοιπόν με τον σχετικό θρύλο, τον 12ο αιώνα η Μόντενα χτυπήθηκε απο μεγάλο λοιμό. Τότε μια πονόψυχη αρχόντισσα άνοιξε τις αποθήκες του αρχοντικού της στον λαό, ενώ έπεισε και άλλους εύπορους ευγενείς να συνδράμουν, και έτσι όλοι μαζί βοήθησαν τους κατοίκους να μην λοιμοκτονήσουν. Οταν πέρασε ο λοιμός, η αρχόντισσα οργάνωσε μια μεγάλη γιορτή στο αρχοντικό της, στην οποία όμως δεν επέτρεψε να παρευρεθούν οι ευγενείς που δεν είχαν ανταποκριθεί στο κάλεσμα της. Σε ανάμνηση του γεγονότος και προς τιμήν της αρχόντισσας, φτιάχτηκε ένα άγαλμα, το οποίο τοποθετήθηκε σε μία γωνία στο κτήριο του Δημαρχείου και το οποίο ονομάστηκε bonissima (δηλαδή "η πολύ καλή"), αλλά και ένα γλυκό, στο οποίο έδωσαν επίσης το ίδιο όνομα. Χαρακτηριστικά μεσαιωνική η συνταγή, ιδιαίτερα όσο αφορά την γέμιση της τάρτας με καρύδια και μέλι, η αρχική της επικάλυψη ήταν ένα απλό γλάσσο ζάχαρης. Με το πέρασμα των αιώνων όμως και την εισαγωγή νέων υλικών στην παραδοσιακή ζαχαροπλαστική, η bonissimaτου 1400, παρουσιάζεται σήμερα με μία πλούσια επικάλυψη σοκολάτας, ενώ στην γέμιση προστέθηκε και το ρούμι.
Πηγη : gustapedia
Η torta bonissimaσυμπεριλαμβάνεται στα χριστουγεννιάτικα παραδοσιακά γλυκά της Μόντενα, αλλά βέβαια εμείς μπορούμε να την γευτούμε οποιαδήποτε εποχή του χρόνου. Ξέρω οτι θα χαμογελάσετε με νόημα διαβάζοντας τα συστατικά της, πράγματι, μέλι, καρύδια, ρούμι και σοκολάτα .. τύφλα να έχει το τιραμισού!
Πολύ απλή η συνταγή της bonissima, βασική προϋπόθεση επιτυχίας είναι να χρησιμοποιήσετε υλικά πρώτης ποιότητας. Είναι μια ιδιαίτερα νόστιμη σκεπαστή τάρτα, με γεύση από απλά αυθεντικά υλικά, αν αγαπάτε δε τα καρύδια, θα την λατρέψετε!

Δόση :για 6-8 άτομα
Βαθμός δυσκολίας :μέτρια δύσκολο
Υλικά
για την ζύμη : 400 gr αλεύρι γοχ.,
                            4 κ.σ. ζάχαρη κρυσταλλική,
                            200 gr βούτυρο κρύο,
                            1 αυγό,
                            3 κρόκους,
                            1 πρέζα αλάτι,
                            το ξύσμα της φλούδας απο 1 ακέρωτο λεμόνι
                            1 κ.γ. φυσικό εκχύλισμα βανίλιας.   
για την γέμιση : 250 gr καρυδόψυχα,
                                200 gr ανθόμελο,
                                1 1/2 σφηνάκι (50ml) ρούμι.
για την επικάλυψη : 150 gr κουβερτούρα,
                                         2 κ.σ. βούτυρο,
                                         2 κ.σ. ρούμι,
                                         μερικά κομμάτια καρυδόψυχα.
Προετοιμασία :
Ετοιμάστε την ζύμη για την τάρτα (αναλυτικές οδηγίες θα βρείτε εδώ), τυλίξτε την με διάφανη μεμβράνη και αφήστε την να ξεκουραστεί στο ψυγείο για ένα μισάωρο.
Στο εν τω μεταξύ ετοιμάστε την γέμιση. Με ένα κοφτερό μαχαίρι κόψτε την καρυδόψυχα σε χοντρά κομμάτια, ή κοπανίστε την μέσα σε ένα γουδί. Βάλτε το μέλι σε ένα κατσαρολάκι και ζεστάνετε το μέχρι να φτάσει σε σημείο βρασμού; μην το αφήσετε όμως να βράσει, και μην ξεχνάτε να το παρακολουθείτε γιατί το μέλι όταν βράζει φουσκώνει πολύ! Ρίξτε το μέλι στην καρυδόψυχα, αναμείξτε και προσθέστε στο μίγμα και το ρούμι.
Βουτυρώστε ένα ταψάκι για τάρτες με διάμετρο 24-26 εκ.
Χωρίστε την ζύμη σε δύο μπάλες, την μια μικρότερη από την άλλη. Ανοίξτε το μεγαλύτερο κομμάτι της ζύμης σε φύλλο και στρώστε το μέσα στο ταψάκι. Με ένα πηρούνι ή με το ειδικό εργαλείο τρυπήστε την επιφάνεια της ζύμης. Απλώστε απο επάνω την γέμιση. Ανοίξτε και το δεύτερο κομμάτι ζύμης σε φύλλο, σκεπάστε την τάρτα και ενώστε τις άκρες της ζύμης μεταξύ τους, ώστε να σφραγιστεί καλά.
Ψήστε σε προθερμασμένο φούρνο, στους 180°C στις αντιστάσεις, για 45 λεπτά περίπου, μεχρι να ροδίσει.
Βγάλτε την τάρτα από τον φούρνο και αφήστε την να κρυώσει τελείως.
Ετοιμάστε το γλάσσο σοκολάτας. Λιώστε την κουβερτούρα (χρησιμοποίησα κοινή κουβερτούρα 35% σε κακάο) στον μικροκυματικό ή σε μπαίν μαρί. Προσθέστε το βούτυρο και το ρούμι και αναμείξτε μέχρι να λιώσει το βούτυρο. Καλύψτε την τάρτα με το γλάσσο σοκολάτας. Στολίστε με μερικά κομμάτια καρυδόψυχα ολόκληρη (πεταλούδα).
Η bonissimaδιατηρείται για αρκετές ημέρες εκτός ψυγείου. Την επόμενη ημέρα γίνεται πιό νόστιμη.


TORTA BONISSIMA

La torta bonissima o torta Sarzenta, è un dolce tipico modenese, preparato durante il periodo natalizio e con origini che risalgono al medioevo. Secondo la leggenda, durante il XII secolo Modena è stata colpita dalla carestia. Allora, una nobildonna al cuore tenero, per sfamare il popolo ha elargito granaglia e viveri, chiedendo aiuto anche agli altri nobili della città. Passato il periodo di carestia, ha festeggiato con tutta la popolazione nel suo palazzo, cacciando via solo quelli che non avevano aiutato. In memoria di questo atto di carità, è stata creata una statuetta (appunto la bonissima) che è stata posta in un angolo del Palazzo Comunale della città, e la torta dolce a proposito... 
La ricetta della bonissima è puramente medievale, specialmente per quanto riguarda la semplice farcia al miele e noci, mentre la copertura iniziale era una glassa di zucchero. Con il passare dei secoli, nuovi ingredienti sono inseriti nella pasticceria italiana di tradizione, e la glassa di zucchero è stata sostituita da una ricca glassa al cioccolato, mentre è stato aggiunto anche il rum nella farcia.
Fonte : gustapedia
La ricetta della bonissima è semplice, e il segreto di successo è la buona qualità degli ingredienti utilizzati. E veramente molto buona e se vi piaccione le noci sono sicura che la adorate!

Dosi : per 6-8 persone
Difficoltà : media
Ingredienti
per la frolla : 400 gr di farina 00,
                           4 cucchiai di zucchero semolato,
                           200 gr di burro freddo,
                           1 uovo,
                           3 tuorli,
                           1 pizzico di sale,
                           la scorza grattugiata da 1 limone non trattato,
                          1 cucchiaino di estratto naturale di vaniglia.   
per il ripieno : 250 gr di gherili di noci,
                             200 gr di miele millefiori,
                             1 1/2 biccherino (50ml) di rum.
per la finitura : 150 gr di cioccolato fondente,
                                2 cucchiai di burro,
                                2 cucchiai di rum,
                                gherili di noci.
Preparazione :
Preparate la frolla (istruzioni dettagliate troverete qui), avvolgete in pellicola transparente e lasciate riposare nel frigo per mezz' oretta. 
Nel frattempo preparate il ripieno. Con un coltello tritate grossolanemente le noci. Io preferscio non pestarli nel mortaio per non fare rilasciarte il loro olio. Riscaldate il miele fino al punto di ebbolizione (attenzione quando il miele si cuoce cresce!). Versatelo sulle noci, mescolate e aggiungete anche il rum.
Imburrate una teglia per crostate di 24-26 cm di diametro.
Estraette la frolla dal frigo e dividete in due pezzi, l' uno più piccolo (quasi 1/3). Stendete la frolla in una sfoglia alla grandezza della teglia, trasferitela in essa e fate aderire. Con le rebbi di una forchetta buccherellate la superficie della frolla. Versate il composto di miele e noci e livellate. Stendete il secondo pezzo di frolla in una sfoglia al diametro della teglia. Trasferite sulla torta, copritela e sigillate i bordi.
Infornate in forno preriscaldato a 180°C, modalità statico, fino a dorare ( 45 minuti ca). Sfornate e lasciate raffreddare comletamente.
Preparate la glassa al cioccolato. Fate fondere il cioccolato al microonde o in bagnomaria. Aggiungete il burro ed il rum e mescolate fino ad amalgamare il tutto. 
Ricoprite la torta con la glassa. Decorate con gherili di noce interi (a farfalla).
Si conserva fuori frigo per qualche giorno. Il giorno dopo è più saporita.


ΑΦΡΑΤΑ ΜΠΙΦΤΕΚΙΑ ΜΕ ΚΡΕΜΜΥΔΙΑ ΣΤΟΝ ΦΟΥΡΝΟ ♦♦ POLPETTE DI CARNE MACINATA CON CIPOLLE AL FORNO

$
0
0

ΑΦΡΑΤΑ ΜΠΙΦΤΕΚΙΑ ΜΕ ΚΡΕΜΜΥΔΙΑ ΣΤΟΝ ΦΟΥΡΝΟ

Ομολογώ οτι ποτέ δεν είχα φανταστεί να συνδυάσω τα μπιφτέκια στον φούρνο με κρεμμύδια. Συνήθως φτιάχνω την κλασσική συνταγή με πατάτες ή τα συνδυάζω με πράσα (συνταγή εδώ). Μια μέρα, κουβεντιάζοντας για φαγητά στο φαρμακείο, μια πελάτισσα μου με καταγωγή απο το Νυμφαίο Φλώρινας, μου μίλησε γιά το φαγάκι που θα σας παρουσιάσω σήμερα; μου είπε οτι το συνήθιζαν πολύ στο πατρικό της, αλλά δεν θυμόταν να μου πεί πως ακριβώς το έφτιαχνε η μητέρα της, καθώς η ίδια δεν πολυασχολούνταν με την μαγειρική. Προσπάθησα να το ανασυνθέσω απο τις περιγραφές της, και παρ'όλο που δεν μπορώ να είμαι σίγουρη για το πόσο κοντά έφτασα στην πραγματική συνταγή, ένα είναι σίγουρο, ότι έφτιαξα ένα πολύ νόστιμο φαγάκι!
Τα μπιφέκια γίνονται ιδιαίτερα αφράτα και ζουμερά και δεν στεγνώνουν παρ'όλο που ψήνονται στον φούρνο. Τα κρεμμύδια δίνουν ιδιαίτερη γλύκα στο φαγητό!

Δόση :για 4 άτομα
Βαθμός δυσκολίας :μέτρια δύσκολο
Υλικά
για τα μπιφτέκια : 350 gr κιμά μοσχαρίσιο,
                                    150 gr κιμά χοιρινό,
                                    3 χοντρές φέτες χωριάτικο ψωμί μπαγιάτικο,
                                    1 φλ. καφέ γάλα ζεστό,
                                    1 μικρό κρεμμύδι ψιλοκομμένο,
                                    1 αυγό μικρό,
                                    1 κ.σ. ελαιόλαδο παρθένο έξτρα,
                                    1/2 κ.γ. κύμινο,
                                    1/2 κ.γ. πάπρικα γλυκειά,
                                    1 κ.γ. θυμάρι,
                                    1/2 κ.γ. αλάτι.
για τα κρεμύδια : 4 μεγάλα κρεμμύδια (1 Kg),
                                   10 ντοματάκια κεράσια,
                                   5 κ.σ. ελαιόλαδο παρθένο έξτρα,
                                   πιπέριφρεσκοτριμμένο,
                                   αλάτι.
Προετοιμασία :
Ετοιμάστε τα μπιφτέκια. Τρίψτε την ψύχα απο το μπαγιάτικο ψωμί μέσα σε ένα σκεύος και προσθέστε το ζεστό γάλα. Αφήστε το μερικά λεπτά να μουλιάσει. Προσθέστε όλα τα υπόλοιπα υλικά και αναμείξτε καλά. Πλάστε μεγαλούτσικα μπιφτέκια (στον φούρνο θα συρρικνωθούν) και αφήστε τα σε δροσερό μέρος για μισή ωρίτσα, να αναμειχθούν οι γεύσεις και τα αρώματα.
Ετοιμάστε τα κρεμμύδια. Εγώ χρησιμοποιώ πάντα κίτρινα κρεμμύδια στην κουζίνα μου, καθώς μου αρέσει η γλυκειά τους γεύση; μπορείτε βέβαια να χρησιμοποιήσετε ότι είδος κρεμμυδιού θέλετε. Καθαρίστε τα και κόψτε τα σε φετούλες. ,
Κόψτε τα ντοματάκια στα δύο.
Σε ένα ευρύχωρο τηγάνι βάλτε το ελαιόλαδο και βάλτε το στην φωτιά. Μόλις ζεσταθεί προσθέστε τα κρεμμύδια σωτάρετε μέχρι να μαραθούν. Οι αδελφές Σίμιλι, συμβουλεύουν όταν χρησιμοποιούμε κρεμμύδι σε ένα φαγητό, πάντα να το σωτάρουμε, για να διώξουμε την έντονη μυρωδιά, αλλά και για να γίνει πιό γευστικό. Προσθέστε τα νοματάκια, αλατίστε και πιπερώστε.
Στρώστε τα σωταρισμένα κρεμμύδια μέσα σε μία γάστρα (υπολογίστε να χωράει και τα μπιφτέκια!).
Σκεπάστε την γάστρα με το καπάκι της και βάλτε την σε φούρνο προθερμασμένο στους 200°C. Αφού περάσει μισή ωρίτσα, ανοίξτε την γάστρα και τοποθετήστε τα μπιφτέκια επάνω στο στρώμα των κρεμμυδιών. Κλείστε το καπάκι της γάστρας. Μετά απο μισή ωρίτσα ανοίξτε το καπάκι της γάστρας και συνεχίστε το ψήσιμο του φαγητού για μισή ώρα ακόμη. Γυρίστε τα μπιφτέκια ώστε να ροδίσουν και απο τις δύο πλευρές.
Σερβίρετε τα μπιφτέκια με τα καραμελωμένα κρεμμύδια ζεστά.


POLPETTE DI CARNE MACINATA CON CIPOLLE AL FORNO

Questa ricetta l' ho ricostruita seguento la descirzione di una anziana cliente della mia farmacia, che ne ricordava la sua bontà ma non sapeva dirmi la ricetta precisamente.  
E un piatto tradizionale nella zona di Flòrina, pittoresca cittadina della regione di Macedonia Nord-Est. Piatto rustico e invernale, la dolcezza delle cipolle caramellate lo rende particolarmente saporito!

Dosi : per 4 persone 
Difficotà : media
Ingredienti
per le polpette : 350 gr di carne di manzo trita,
                               150 gr di carne di suino trita,
                               3 fette di pane casereccio raffermo,
                               1 tazzina di latte caldo,
                               1 cipolla piccola,
                               1 uovo piccolo,
                               1 cucchiaio di olio extravergine di oliva,
                               1/2 cucchiaino di cumino macinato,
                               1/2 cucchiaino di paprica dolce,
                               1 cucchiaino di timo,
                               1/2 cucchiaino di sale.
per le cipolle : 4 cipolle grosse (1 Kg),
                            10 pomodorini,
                            5 cucchiai di olio extravergine di oliva,
                            pepe macinato,
                            sale.
Preparazione :
Preparate le polpette. Sbricciolate la mollica del pane raffermo entro una bacinella, aggiungete il latte caldo, lasciate riposare per qualche minuto per inzuppare. Aggiungete tutti gli ingredienti restanti e mescolate bene. Formate delle polpette piuttosto grandi e lasciate riposare in luogo fresco per mezz' oretta, per insaporirsi.
Preparate le cipolle. Preferisco utilizzare le cipolle gialle, che sono più docli e non hanno il gusto pungente; certo potete utilizzare qualsiasi tipo di cipolla vi piace. Mondate le cipolle e tagliatele a fettine. 
Mondate i pomodorini e tagliate in due.
Versate l' olio in tegame capiente e portate sul fuoco. Appena scaldato aggiungete le cipolle e saltate fino ad appassire. Aggiungete i pomodorini, salate e pepate.
Disponete le cipolle coi pomodorini entro una rostiera o una pirofila munita di coperchio. Coprite e infornate in forno preriscaldato a 200°C. Trascorsa mezz' oretta, aprite la rostiera e inserite le polpette. Lasciate cuocere per 30 minuti ancora, eliminate il coperchio e continuate la cottura per mezz' oretta. Rigirate le polpette per farle rosolare da tutti e due i lati.
Sevite le polpette con le cipolle caramellate ben caldi.
                           
                              

ΣΟΥΠΑ ΒΕΛΟΥΤΕ ΜΕ ΚΟΛΟΚΥΘΑ ΚΑΙ ΜΑΣΚΑΡΠΟΝΕ ♦♦ VELLUTATA DI ZUCCA AL MASCARPONE

$
0
0

ΣΟΥΠΑ ΒΕΛΟΥΤΕ ΜΕ ΚΟΛΟΚΥΘΑ ΚΑΙ ΜΑΣΚΑΡΠΟΝΕ

Η κλασσική βελουτέ σουπίτσα με την κολοκύθα, αποκτά άλλη διάσταση με το κάρρυ και το μασκαρπόνε! Ενα πραγματικό comfort food, με πλούσια, ζεστή γεύση που τονίζεται απο τις πικάντικες νότες του pul biberκαι του μαύρου σουσαμιού!

Δόση :για 4 άτομα
Βαθμός δυσκολίας :εύκολο
Υλικά : 500 gr κίτρινη κολοκύθα καθαρισμένη,
                 1 εσαλότ,
                 1 φλ. οχι γεμάτο πράσο ψιλοκομμένο, το λευκό μέρος,
                 1 κ.σ. ελαιόλαδο παρθένο έξτρα,
                 1 κ.σ. βούτυρο,
                 1 lt ζωμό κρέατος,           
                 2 κ.σ. γεμάτες (175 gr) μασκαρπόνε,
                 1 κ.γ. κίτρινο κάρρυ,
                 φρεσκοτριμμένο πιπέρι,
                 αλάτι.
για το σερβίρισμα :μαύρο σουσάμι,
                                      pul biber
Προετοιμασία :
Κόψτε την κολοκύθα σε μικρά κομματάκια.
Ψιλοκόψτε το εσαλότ. Αν δεν διαθέτετε, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε ένα μικρό κίτρινο κρεμμύδι.
Σε μία κατσαρόλα, βάλτε το λάδι και το βούτυρο και βάλτε την στη φωτιά. Μόλις ζεσταθούν, προσθέστε το εσαλότ και σωτάρετε για 1 λεπτό. Προσθέστε το πράσο, σωτάρετε μέχρι να μαραθεί και τέλος προσθέστε και την κολοκύθα, μαζί με το κάρρυ. Σωτάρετε για 2-3 λεπτά και προσθέστε τον ζωμό, ζεστό. Αλατίστε πιπερώστε και αφήστε να σιγοβράσει σκεπασμένο για ένα τεταρτάκι.
Μόλις η κολοκύθα μαλακώσει, κατεβάστε την κατσαρόλα από την φωτιά, κρατήστε 2-3 κουταλιές απο τον ζωμό στην άκρη και πολτοποιήστε τα λαχανικά με ένα ραβδομπλέντερ. Ξαναβάλτε την κατσαρόλα στην φωτιά. Χτυπήστε το μασκαρπόνε με τον ζωμό, να γίνει σαν κρέμα, και προσθέστε το στην σούπα. Αφήστε να σιγοβράσει 2-3 λεπτά και κατεβάστε την κατσαρόλα από την φωτιά. Αφήστε να σταθεί ένα δεκάλεπτο.
Σερβίρετε την σούπα ζεστή, πασπαλισμένη με μαύρο σουσάμι και pul biber.
Διατηρείται στο ψυγείο και τρώγεται ευχάριστα και την επόμενη ημέρα, ξαναζεσταμένη.


VELLUTATA DI ZUCCA AL MASCARPONE

Una semplice zuppa di zucca, vero comfort food, insaporita di curry giallo e mascarpone. Il suo sapore veluttato e caldo viene accentuato da un tocco di piccante, con l' aggiunta di sesamo nero e pul buber, spezia molto amata in cucina turca.

Dosi : per 4 persone
Difficoltà : facile
Ingredienti : 500 gr di zucca già pulita,
                              1 scalogno,
                              1 tazza non proprio colma di porro tritato, la parte bianca,
                              1 cucchiaio di olio extravergine di oliva,
                              1 cucchiaio di burro,
                              1 lt di brodo di carne,
                              2 cucchiai colmi (175 gr) di mascarpone,
                              1 cucchiaino di curry giallo,
                              pepe macinato al momento,
                              sale.
per la finitura : semi di sesamo nero,
                               pul biber.  
Preparazione :
Tagliate la polpa della zucca a cubetti, per facilitare la cottura.
Tritate lo scalogno. Se non disponete utilizzate una cipolla gialla piccola.
In una cassaruola ponete l' olio ed il burro e portate sul fuoco. Appena scaldato aggiugete lo scalogno e saltate per un paio di minuti. Aggiungete il porro e saltate fino ad appassire. Aggiungete infine la zucca ed il curry, saltate per un paio di minuti e sfumate con il brodo caldo. Salate e pepate. Lasciate cuocere a fuoco moderato e con la casseruola coperta, per un quarto d' ora ca. fino ad intenerire la zucca. Ritirate dal fuoco, tenete da parte un mestolo di brodo di cottura e frullate con un frullatore ad immersione. Portate di nuovo sul fuoco. Stemperate il mascarpone nel brodo e versate nella pentola. Lasciate cuocere per un paio di minuti ancora e ritirate dal fuoco. Lasciate riposare per una decina di minuti.
Servite la veluttata calda cosaprgendo semi di sesamo nero e pul biber a piacere.
Si conserva nel frigo. E lo stesso buona anche il giorno dopo, riscaldata.


ΜΠΙΣΚΟΤΑΚΙΑ ΚΑΡΑΜΕΛΛΑΣ ΒΟΥΤΥΡΟΥ ΜΕ ΥΓΡΗ ΚΑΣΤΑΝΗ ΖΑΧΑΡΗ ♦♦ FROLLINI DI CARAMELLO MUSCOVADO

$
0
0

ΜΠΙΣΚΟΤΑΚΙΑ ΚΑΡΑΜΕΛΛΑΣ ΒΟΥΤΥΡΟΥ ΜΕ ΥΓΡΗ ΚΑΣΤΑΝΗ ΖΑΧΑΡΗ

Πολύ ιδιαίτερα τραγανά μπισκοτάκια με πραγματική καραμέλλα βουτύρου. Το σκούρο χρώμα τους οφείλεται στην καστανή ζάχαρη, εδώ μάλιστα χρησιμοποιούμε δύο είδη, την κοινή καστανή demeraraκαι την μαλακή και υγρή muscovado. Για τα είδη της καστανή ζάχαρης έχουμε μιλήσει αναλυτικά εδώ.
Συνταγούλα απλή, λιτή, με μόνο 4 υλικά, αλλά και λίγο ιδιαίτερη στην προετοιμασία της. Ακόμη μια πρόταση του Luca Montersino.
Ιδανικά για τον καφέ αλλά και για όλες τις ώρες, αλλά προσοχή, είναι απο αυτά ... που δεν μπορείς να φας μόνο ένα!

Δόση :περίπου 200 μπισκοτάκια
Βαθμός δυσκολίας :μέτρια δύσκολο
Υλικά : 180 gr καστανή ζάχαρη demerara,
                 50 gr κρέμα γάλακτος 35% λιπαρά,
                 350 gr βούτυρο αγελάδος,
                 50 gr καστανή ζάχαρη muscovado,
                 550 gr αλεύρι γοχ.
Προετοιμασία :
Καραμελλώστε την καστανή ζάχαρη demerara, με την ξηρή μέθοδο. Μέσα σε ένα αντικολλητικό τηγάνι βάλτε μια γεμάτη κουταλιά ζάχαρη και βάλτε το σε μέτρια φωτιά. Μόλις λιώσει η ζάχαρη, αρχίστε να προσθέστε την υπόλοιπη κουταλιά κουταλιά, μέχρι να λιώσει όλη και να αρχίσει να κάνει χοντρές φουσκάλες. Προσοχή δεν ανακατεύετε, απλά γυρνάτε την κατσαρόλα, αν χρειάζεται.
Μόλις καραμελλώσει η ζάχαρη, κατεβάστε το τηγάνι από την φωτιά και προσθέστε με προσοχή την κρέμα γάλακτος, την οποία στο εν τω μεταξύ έχετε ζεστάνει, γιατί θα φουσκώσει και μπορεί να πιτσιλίσει. Τοποθετήστε το τηγάνι επάνω στην φωτιά και αρχίστε να προσθέτετε το βούτυρο σε κομματάκια αναμιγνύοντας με τον αυγογδάρτη. Κατεβάστε το τηγάνι από την φωτιά και αφήστε την καραμέλλα βουτύρου να χλιαρίνει.
Προσθέστε την στο αλεύρι μαζί με την υγρή καστανή ζάχαρη και αναμείξτε.
Απλώστε την ζύμη μέσα σε ένα ταψάκι, σκεπάστε με διάφανη μεμβράνη και αφήστε την να ξεκουραστεί για 12 ώρες στο ψυγείο.
Χωρίστε την ζύμη σε 3-4 κομμάτια. Η ζύμη θα είναι βέβαια παγωμένη και δουλεύεται δύσκολα. Μόλις όμως προσπαθήσετε να την ανοίξετε σε φύλλο με τον πλάστη αρχίζει και αποκτά ελάστικότητα. Ανοίξτε το κάθε κομμάτι σε φύλλο πάχους περίπου 0,5 εκ. Σχηματίστε τα μπισκότα με ένα κουπ-πατ. Τοποθετήστε τα επάνω σε λαμαρίνα φούρνου στρωμένη με αντικολλητικό χαρτί και πασπαλίστε με λίγη καστανή ζάχαρη.
Ψήστε σε προθερμασμένο φούρνο στους 180°C, στις αντιστάσεις, για 15 λεπτα περίπου. Βγάλτε τα απο τον φούρνο και αφήστε τα να κρυώσουν πρίν τα μετακινήσετε.
Διατηρούνται για αρκετές ημέρες, σε μέρος δροσερό, καλά κλεισμένα σε μεταλλικό δοχείο για μπισκότα.




FROLLINI DI CARAMELLO MUSCOVADO

Buonissimi frollini di caramello al burro e zucchero muscovado.
Ricettina facile, con soli 4 ingredienti, un po' particolare alla sua preparazione, nella interpretazione di Luca Montersino.
Ideali per accompagnare un caffè in pomerigio, ma anche buoni a gustarli tutte le ore della giornata. Sono proprio da quelli che l' uno tira l' altro ...

Dosi : ca. 200 biscotti
Difficoltà : media 
Ingredienti : 180 gr di zucchero di cana grezzo demerara,
                              50 gr di panna fresca,
                              350 gr di burro,
                              50 gr di zucchero di canna muscovado,
                              550 gr di farina debole.
Preparazione :
Fate caramellare lo zucchero a secco. Mettete su fuoco moderato un tegame antiaderente e ponete un cucchiaio di zucchero. Quando sarà caramellato aggiungete un altro cucchiaio di zucchero e continuate così fino al esaurimento. Non mescolare, semplicemente girate il tegame, se necessario.
Fate decuocere con la panna bollente. Aggiungete il burro tagliato a pezzettini, mescolando con la frusta. Ritirate dal fuoco e lasciate raffreddare.
Aggiungete la farina e lo zucchero muscovado e mescolate.
Stendete l' impasto su una teglia, coprite con pellicola transparente e lasciate riposare nel frigo per 12 ore.
Dividete l' impasto a 3-4 pezzi. Lavorate un pochino ogni pezzi di pasta per riprendere l' elasticità e stendetelo con il mattarello in una sfoglia spessa 0,5 cm. Con un coppapasta ricavate dei biscotti. Posizionate su una leccarsa foderata con carta forno e cospargete con zucchero di canna.
Fate cuocere in forno preriscaldato a 180°C, modalità statico, per 15 minuti ca. Sfornate e lasciate raffreddare prima di toglierli dalla leccarda.
Si conservano per parecchi giorni, chiusi entro un contenitore di latta per biscotti.


ΛΑΧΜΑΤΖΟΥΝ ♦♦ LAHMACUN

$
0
0

ΛΑΧΜΑΤΖΟΥΝ

Το λαχματζούν ίσως πολλοί να το γνωρίζουν και απο την κυπριακή κουζίνα. Πρόκειται για παραδοσιακή πίτα με πικάντικη γέμιση απο κιμά και λαχανικά, που την συναντάμε σε διάφορες κουζίνες της Ανατολής  (Τουρκία, Αρμενία, Συρία, Λίβανο). Η ονομασία προέρχεται από το αραβικό laḥm ʿajīn, συντόμευση του lam bi'ajīn, που σημαίνει "κρέας με ζύμη". Πολλοί παρομοιάζουν το λαχματζούν και με ένα είδος πίτσας με γέμιση κιμά.  Στις μουσουλμανικές χώρες ο κιμάς συνήθως είναι απο κρέας αρνιού, ενώ τα βασικά λαχανικά είναι η ντομάτα, το κρεμμύδι, οι πιπεριές (συνήθως πικάντικες) και ο μαϊντανός. Η ζύμη είναι πολύ απλή και δεν έχει κάποιο φοβερό μυστικό επιτυχίας, αφού ο πρωταγωνιστής στο λαχματζούν είναι η γέμιση. Ανοίγεται σε πολύ λεπτό φύλλο, στρογγυλό ή οβάλ και ψήνεται σύντομα σε δυνατό φούρνο. Το λαχματζούν μπορεί επίσης να ψηθεί και στο τηγάνι.
Σερβίρεται συνήθως με φύλλα πράσινης σαλάτας και τρώγεται φυσικά με το χέρι, χωρίς μαχαιροπήρουνα! 
Αν και το  ήξερα το λαχματζούν απο την Πόλη, αποφάσισα να το φτιάξω για πρώτη φορά φέτος το καλοκαίρι. Μας άρεσε ιδιαίτερα και το εντάξαμε στο βραδυνό του Σαββάτου, που είναι μάλλον η μόνη μέρα που είμαστε λίγο χαλαρά και μπορούμε να καθήσουμε πιούμε ένα κρασάκι και να φάμε κάτι νόστιμο και φρεσκοφτιαγμένο ... Οταν η διάθεση μας τραβάει κάτι πιο πικάντικο και ανατολίτικο, φουρνίζουμε λοιπόν λαχματζούν, αλλιώς φτιάχνουμε την κλασσική πίτσα του Σαββατόβραδου...

Δόση : 8 λαχματζούν
Βαθμός δυσκολίας :μέτρια δύσκολο
Υλικά
για την ζύμη :8 gr φρέσκια μαγιά μπύρας,
                           1/2 φλ. χλιαρό νερό,
                           1 πρέζα ζάχαρη,
                           2 φλ. αλεύρι κίτρινο,
                           4 κ.σ. γιαούρτι παραδοσιακόαγελαδινό, 
                           1 κ.γ. αλάτι,
                           2 κ.σ. ελαιόλαδο.
για την γέμιση : 250 gr άπαχο κιμά μοσχαρίσιο,
                              1 μεγάλο κρεμμύδι,
                              1 σκελίδα σκόρδο,
                              2 ντομάτες μετρίου μεγέθους,
                              1 φλ. καφέ ελαιόλαδο παρθένο έξτρα,
                              1 κ.σ. πάστα κόκκινης πιπεριάς,
                              1 κ.σ. ντοματοπελτέ,
                              1 κ.γ. pul biber,
                              1 κ.γ. πάπρικα γλυκειά
                              1 κ.γ. κύμινο,
                              1 κ.γ. πιπέρι μαύροτριμμένο,
                              1 πράσινη πιπεριά,
                              1/2 ματσάκι μαϊντανό.      
Προετοιμασία :
Ετοιμάστε πρώτα την ζύμη. Διαλύστε την μαγιά και την ζάχαρη στο χλιαρό νερό. Αφήστε να σταθεί ένα δεκάλεπτο. Αναμείξτε το προζύμι με όλα τα υπόλοιπα υλικά και δουλέψτε για ένα δεκάλεπτο, μέχρι να πάρετε μια ζύμη που να μην κολλάει στα χέρια. Βάλτε την ζύμη μέσα σε σκεύος που το έχετε αλείψει με ελαιόλαδο, αλείψτε και την ζύμη με λίγο λαδάκι, σκεπάστε με μεμβράνη και αφήστε την να σταθεί σε χλιαρό μέρος για μία ωρίτσα, μέχει να διπλασιαστεί σε όγκο.
Ετοιμάστε την γέμιση. Το βασικό μυστικό για ένα πετυχημένο λαχματζούν, εκτός απο τον γευστικό συνδυασμό των υλικών, είναι ότι η γέμιση πρέπει να γίνει αρκετά υγρή, ώστε να μην στεγνώσει κατά το ψήσιμο. Οι ντομάτες που θα χρησιμοποιήσετε πρέπει να είναι ώριμες και ζουμερές. Αν δεν βρείτε κατάλληλες ντομάτες, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε και πασσάτα ντομάτας (θα την βρείτε συσκευασμένη ως "ντομάτα στον τρίφτη"). Πολτοποιήστε τις ντομάτες στο μούλτι, μαζί με το κρεμμύδι και το σκόρδο. Προσθέστε το μίγμα στον κιμά, προσθέστε, το ελαιόλαδο, τις πάστες πιπεριάς και ντομάτας, τα μπαχαρικά και τέλος τον μαϊντανό και την πιπεριά ψιλικομμένα. Αφήστε το μίγμα να σταθεί ένα εικοσάλεπτο, να αναμειχθούν οι γεύσεις. 
Χωρίστε την ζύμη σε 8 κομμάτια, περίπου το μέγεθος αυγού το καθένα. Πλάστε τα σε μπαλλάκια, σκεπάστε με ένα πανί και αφήσε τα να ξεκουραστούν ένα τεταρτάκι. Ανοίξτε το κάθε κομμάτι ζύμης σε στρογγυλό (περίπου 20 εκ.) ή οβάλ λεπτό φύλλο. Απλώστε επάνω στο φύλλο μία λεπτή  στρώση από την γέμιση, να φτάσει μέχρι τις άκρες του φύλλου.
Ψήστε σε προθερμασμένο φούρνο και ταψί, στους 230°C, στις αντιστάσεις για 7-8 λεπτά. 
Σερβίρετε τα λαχματζούν αμέσως!




LAHMACUN

Il lahmacun (viene pronunciato lahmagiùn) è un fingerfood tradizionale che lo incontrerete in varie cucine orientali. Molto diffuso in Turchia, Armenia, Syria, Libano e Cipro. Il suo nome viene dall' arabo laḥm ʿajīn, accorciatura del lam bi'ajīn che significa "carne con impasto". Molti paragonano il lahmacun con la pizza, una pizza però senza formaggio e con carne macinata. Gli ingredienti principali della farcia sono la carne macinata, nei paesi musulmani di solito quella d' agnello, ma spesso anche di manzo, e le verdure : pomodori, cipolle, peperoni (verdi piccanti) e prezzemolo. L' impasto è semplicissimo e non ha qualche segredo di preparazione, come la pizza, siccome qui il protagonista è la farcia. Viene cotto al forno, preferibilmente di legna, ma spesso anche in padella.
Il lachmacun viene servito con foglie di insalata verde e viene mangiato senza posate, un vero fingerfood.
Avevo assagiato il lachmacun per la prima volta ad Istambul. Avevo sempre in mente di preparalo, e ci ho provato durante l' estate passata. Ci è piaciuto un sacco, e spesso lo alterniamo alla solita pizza di sabato sera. La cena di sabato è diventata molto importante per noi, siccome praticamente è un momento di assoluto relax, perchè finalmente abbiamo il tempo di godere un piatto caldo e un bicchiere di vino...

Dosi : per 8 lachmazun
Difficoltà : media
Ingredienti
per l' impasto :8 gr di lievito di birra fresco,
                              1/2 tazza di acqua tiepida,
                              1 cucchiaino di zucchero,
                              2 tazze di semola rimacinata di grano duro,    
                              4 cucchiai di yogurt greco tradizionale da latte vaccino,
                              1 cucchiaino di sale,
                              2 cucchiai di olio di oliva.
per la farcitura : 250 gr di carne di manzo magra macinata,
                                1 cipolla grossa,
                                1 spicchio d' aglio,
                                2 pomodori di media grandezza,
                                1 tazzina da caffè olio extravergine di oliva,
                                1 cucchiaio di pasta di peperoni rossi,
                                1 cucchiaio di triplo-concentrato di pomodoro,
                                1 cucchiaino di pul biber,
                                1 cucchiaino di paprica dolce,
                                1 cucchiaino di cumino macinato,
                                1 cucchiaino di pepe nero macinato,
                                1 peperone verde,
                                1/2 mazzetto di prezzemolo.       
Preparazione :
Si comincia dall' impasto, che vuole il suo tempo di lievitazione. Stemperate il lievito e lo zucchero nell' acqua tiepida. Lasciate riposare per una decina di minuti. Versate il lievitino sulla fontanella di farina, aggiungete gli ingredienti restanti (il sale per ultimo) e impastate. Lavorate l' impasto per una decina di minuti, fino a renderlo elastico e non appiccicoso. Spenellate d' olio un recipiente, posizionate dentro l' impasto, spenellate con olio e coprite con pellicola transparente. Posizionate in luogo tiepido e lasciate a lievitare per un' oretta, fino al raddoppio.
Preparate la farcitura. Il segreto per un lahmacun riuscito proprio bene, tranne alla combinazione degli ingredienti, è che la farcitura deve essere umida abbastanza, per non rinsecchire durante la cottura. I pomodori che utilizzate devono essere maturi e succosi. Se non troverete dei pomodori buoni, potete utilizzare anche la passata di pomodoro. Sbucciate i pomodori, mettete nel triatutto insieme alla cipolla e l' aglio e tritate finemente. Aggiungete il composto alla carne macinata, insieme le spezie, l' olio i concentrati di pomodoro e peperoni rossi e infine il prezzemolo ed il peperone tritati. Mescolate per amalgamare il tutto. Lasciate riposare per una ventina di minuti per insaporirsi.
Dividete l' impasto a 8 pezzi, alla grandezza di un uovo ciascuno. Formate delle palline, coprite con un panno e lasciate riposare per un quarto d' ora. Tirate ogni pallina in una sfoglia sottile, di forma rotonda (ca. 20 cm di diametro) o ovale. Disponete la farcia che deve arrivare fino ai bordi.
Fate cuocere in forno e teglia preriscaldati a 230°C, forno statico, per 7-8 minuti.
Sfornate e servite subito!


QUANTI MODI DI FARE E RIFARE : LA MINESTRA TROVATA ♦♦ ΣΩΤΑΡΙΣΜΕΝΑ ΑΓΡΙΑ ΧΟΡΤΑ ΜΕ ΦΑΣΟΛΙΑ για τους QUANTI MODI DI FARE E RIFARE

$
0
0

ΣΩΤΑΡΙΣΜΕΝΑ ΑΓΡΙΑ ΧΟΡΤΑ ΜΕ ΦΑΣΟΛΙΑ
για τους QUANTI MODI DI FARE E RIFARE

Ο καινούργιος χρόνος προχωράει και ο μήνα Ιανουάριος πέρασε πολύ βιαστικά, τόσο που δεν πρόλαβα να παρευρεθώ στο μηνιαίο ραντεβού με τους Quanti Modi di Fare e Rifare...
Ο Φεβρουάριος μπήκε κι αυτός βιαστικός βιαστικός, και η γρίππη που μας χτύπησε φέτος οικογενειακώς, παρά λίγο θα με εμπόδιζε να παρευρεθώ και στο δεύτερο ραντεβού της χρονιάς. Ευτυχώς η συνταγή του Φεβρουαρίου δεν ήταν ιδιαίτερα απαιτητική και παρ'όλα τα δέκατα που με ταλαιπωρούσαν για μέρες, μπήκα στην κουζίνα μου και σκάρωσα μια χωριάτικη μινέστρα....
Ακούγοντας μινέστρα πολλοί θα σκεφτούν σούπα και ίσως κάποιοι ζυμαρικό. Αλλά η σημερινή συνταγή δεν είναι ούτε το ένα ούτε το άλλο. Σήμερα θα ταξιδέψουμε μέχρι την Agerola, προάστειο της Νάπολι, φιλοξενούμενοι στην κουζίνα της της Anisja (blog : La cucina di Anisja). Φτωχομάνα η Νάπολι, απο την παραδοσιακή κουζίνα δεν λείπουν οι υπέροχες συνταγές με ελάχιστα υλικά, που όμως είναι χορταστικές, νόστιμες και υγιεινές. Η σημερινή μινέστρα είναι ίσως από τα πιό απλά πιάτα που μπορεί να φανταστεί κανείς, κάτι μεταξύ μίας ζεστής σαλάτας και ενός κύριου γεύματος. Βασικά συστατικά τα άγρια χόρτα, αυτά που μπορεί κανείς να μαζέψει στη ύπαιθρο, νοστιμισμένα με υλικά που υπήρχαν σε κάθε ντουλάπι και ανά πάσα στιγμή : χοιρινό λίπος ή ελαιόλαδο, σκορδάκι, παξιμάδια και μια χούφτα βρασμένα φασόλια ... Τα υλικά παντρεύονται μέσα σε ένα τηγάνι και σιγοσωτάρονται επάνω στην μασίνα ... Φαγάκι φτωχικό αλλά νόστιμο και χορταστικό!
Την συνταγή της Anisja μπορείτε να την δείτε εδώ. Ευτυχώς ο καιρός είναι ζεστός και η αυλή στο εξοχικό μας είναι γεμάτη απο ζοχιά αλλά και παπαρούνες που άρχισαν να ξεπροβάλλουν... Συμπλήρωσα τα πικρά χορταράκια με λίγα λάπατα, αγορασμένα απο την λαϊκή, και λίγο μάραθο που είχα ακόμη κατεψυγμένο. Φασόλια χρησιμοποίησα γίγαντες, καθώς παράλληλα είχα προγραμματίσει να φτιάξω φασουλοταβά (συνταγή εδώ). Βέβαια δεν είχα στην διάθεση μου τα παραδοσιακά biscotti di Agerola, παξιμάδια με σταρένιο αλεύρι και σίκαλη, αλλά είχα πολύ ωραία κρητικά κρίθινα παξιμαδάκια, που πιστεύω οτι τα αντικατέστησαν επάξια! Το πιάτο συμπληρώθηκε με σκορδάκι, λαδάκι απο τις ελιές μας και αποξηραμένα καυτερά πιπεράκια απο τον κήπο μας.
Το φαγάκι το απόλαυσα ιδιαίτερα, καθώς αυτήν την εποχή προσπαθώ να πειθαρχήσω λίγο σε διατροφή, οπότε οι πρωτεϊνες των φασολιών μαζί με τις μπόλικες φυτικές ίνες ήταν ιδανικός συνδυασμός!

Δόση :για 2 άτομα
Βαθμός δυσκολίας :εύκολο
Υλικά : 1/2 kg χόρτα άγρια και καλλιεργημένα,
                1 μπωλάκι βρασμένα άσπρα φασόλια,
                4-5 μικρά παξιμαδάκια κρίθινα,
                3 κ.σ. ελαιόλαδο παρθένο έξτρα,
                1 σκελίδα σκόρδο,
                1 καυτερό πιπεράκι,
                αλάτι.
Προετοιμασία :
Οπως έχω πεί και άλλη φορά, πλέον τα χόρτα δεν τα βράζω μέσα σε νερό, προτιμώ να τα γιαχνίζω ελαφρά στο τηγάνι, μέχρι να εξατμιστεί το νερό τους.
Πλύντε καλά τα χόρτα. Βάλτε στην φωτιά μια σωτέζα και μόλις ζεσταθεί προσθέστε τα χόρτα. Κλείστε το καπάκι και όταν μαραθούν αφαιρέστε το καπάκι και σωτάρετε σε μέτρια φωτιά, μέχρι να εξατμιστεί το νερό τους. Αλατίστε.
Βρέξτε τα παξιμάδια με λίγο νεράκι.
Βάλτε το ελαιόλαδο μέσα σε ένα τηγάνι και βάλτε το στην φωτιά. Μόλις ζεσταθεί, προσθέστε το πιπεράκι τσακισμένο και το σκόρδο και σωτάρετε ελαφρά. Προσθέστε τα χόρτα και ανακατέψτε καλά με το λάδι. Πρσθέστε τα παξιμάδια σπασμένα σε μπουκιές και τα φασόλια. Αλατίστε. Σωτάρετε το φαγητό σε χαμηλή φωτιά, μέχρι να στεγνώσει και να ροδίσει.
Σερβίρετε την μινέστρα ζεστή. Περιχύστε με λίγο ωμό λαδάκι, και προσθέστε μπούκοβο, αν σας αρέσουν τα καυτερά, και λίγο χυμό λεμονιού, αν σας αρέσουν τα ξυνούτσικα! Μπορείτε να την παρουσιάσετε ως σαλάτα, αλλά και ως ένα υγιεινό κυρίως γεύμα.        



LA MINESTRA TROVATA
per i QUANTI MODI DI FARE E RIFARE

L' anno nuovo procede velocemente, tanto che non ho fatto in tempo a partecipare al primo appuntamento di mese gennaio della bella compagnia dei Quanti Modi di Fare e Rifare...
Sfortunatamente anche febbraio ha cominciato con problemi, e l' influenza che ha colpito tutta la famiglia, mi ha fatto rischiare la partecipazione anche al secondo appuntamento. Meno male che la ricetta di febbraio era poco impegnativa, e malgrado la febbre che mi travagliava per giorni, mi sono messa ai fornelli e ho preparato la minestra ... trovata! Che strano nome, all' inizio ho pensato ad una zuppa, ma anzi la minestra che ci propone Anisja è tutt' altro. Oggi viaggiamo fino al napoletano, ospiti a La cucina di Anisja per scoprire ancora una perla della cucina povera. La minestra trovata si prepara con tutto ciò che si trova in un giardinetto, erbette umili, dolci e amare, le quali vengono insaporite con aglio, sugna o olio, peperoncino e arricchite con biscotti secchi e fagioli lessati. Io la definirei un' insalata calda, un piatto unico piuttosto leggero (io ho preferito utilizzare l' olio di oliva), completo, ideale anche per chi sta a dieta.
La ricetta di Anisja potete vederla qui. Meno male che l' inverno in Grecia è stato piuttosto mite finora (eccetto una settimana di freddo cane...) e le erbette abbondano nel giardinetto della nostra casa di campagna. Ho raccolto grespini e papaveri e ho aggiunto bietole di coltivazione e finocchietto che avevo al congelatore. Ho utilizzato dei fagioli bianchi chiamati giganti o elefanti, siccome avevo programmato di preparare anche fagioli stufati al forno (ricetta qui), un piatto invernale che ci piace tanto. Certo non avevo alla mia disposizione i biscotti secchi di Agerola, i quali ho sostituito con biscottini secchi d' orzo da Creta (i biscotti secchi cretesi sono famosi). Ho insaporito la mia minestra con aglio, olio extravergine di oliva, dai nostri ulivi e peperoncici piccanti esiccati che coltivo ogni estate in vasi, con seme portato da Sirmione, parecchi anni fa...
Siccome in questo periodo cerco di disciplinare in una dieta, sforzando di smaltire qualche chilo in troppo, la minestrina di Anisja è stata un piatto ideale per me... Fibre naturali, proteine vegetali, pochi grassi e il tutto molto saporito!

Dosi : per 2 persone
Difficoltà : facile
Ingredienti : 1/2 kg di erbette raccolte o coltivate,
                            1 ciotolina di fagioli lessati,
                            4-5 biscotti d' orzo secchi,
                            3 cucchiai di olio extravergine di oliva,
                            1 spicchio d' aglio,
                            1 peperoncino piccante,
                            sale qb.
Preparazione :
Come ho detto anche in altro post, le erbe che cucino non le metto più a bollire in acqua ma preferisco saltarle in padella, anche senza olio, perchè secondo il mio gusto, diventono più saporite.
Mondate e lavate le erbette. Ponete sul fuoco un tegame capiente e appena scaldato aggiungete le erbette non del tutto scolate. Coprite il tegame con un coperchio. Quando le erbette saranno appassite, eliminate il coperchio e lasciate cuocere a fuoco moderato fino ad evaporare tutta l' acqua. Salate a piacere.
Spezzate grossolanemente i biscotti secchi e bagnateli in poca acqua.
Ponete l' olio entro un tegame e portate sul fuoco. Appena scaldato aggiungete il peperoncino schiacciato e l' aglio e fate tostate. Aggiungete le erbette e mescolate bene con l' olio. Aggiungete i biscotti e i fagioli già lessati. Salate. Fate soffrigere a fuoco moderato, fino a dorare leggermente.
Servite la minestra calda. Condite con un filo d' olio crudo, fiocchi di peperoncio se vi piaccioni i piatti piccanti, e magari una spruzzata di succo di limone.
Potete presentarla come insalata calda o come piatto unico.



Η ΚΛΑΣΣΙΚΗ ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΗ ΜΗΛΟΠΙΤΑ (APPLE PIE) ♦♦ LA TORTA DI MELE AMERICANA

$
0
0

Η ΚΛΑΣΣΙΚΗ ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΗ ΜΗΛΟΠΙΤΑ (APPLE PIE)

Λάτρεις την μηλόπιτας οικογενειακώς, δεν θα μπορούσε να μας ξεφύγει η μηλόπιτα της γιαγιάς Ντακ! Για τους νεώτερους και όσους ίσως δεν την θυμούνται, η Ελβίρα Κούτ, γιαγιά του Χιούι, του Λιούη και του Ντιούη, έμενε σε ένα αγρόκτημα και όλο κάτι έψηνε στην κουζίνα της, ενώ θρυλική ήταν η σκεπαστή της μηλόπιτα!
Και η σκεπαστή αυτή μηλόπιτα - τάρτα, είναι όντως μία παραδοσιακή αμερικάνικη συνταγή, γνωστή ως apple pie ή american pie. Λέγεται οτι η συνταγή έφτασε στις Ηνωμένες Πολιτείες απο την Αγγλία και έγινε ιδιαίτερα δημοφιλής στην περιοχή του New England. Σύντομα εξαπλώθηκε και στις υπόλοιπες πολιτείες, και έφτασε σήμερα να θεωρείται απο τα κατ'εξοχήν αμερικάνικα γλυκά μαζί με το τσίζκεϊκ. Κάπου μάλιστα διάβασα ότι εκτός απο την γιαγιά Ντακ, περίφημη apple pieφτιάχνει και η πρώτη κυρία της Αμερικής, η κυρία Μισέλ Ομπάμα με τα χεράκια της!
Είναι μια απλή συνταγούλα, και γίνεται ακόμη απλούστερη αν σκεφτεί κανείς ότι οι αμερικάνοι σίγουρα θα προτιμήσουν το έτοιμο φύλλο κουρού για να την φτιάξουν. Η ζύμη του φύλλου δεν περιέχει αυγά αλλά συνήθως ούτε και ζάχαρη γι'αυτό έχει και ουδέτερη γεύση, είναι δηλαδή μία ζύμη μπριζέ ή επί το ελληνικότερον κουρού. Η γέμιση της είναι επίσης πολύ απλή και αποτελείται απο μήλα, ελαφρά καραμελλωμένα, και μπαχαρικά. Μερικοί μπορεί να προσθέσουν και σταφίδες. Η τάρτα γίνεται σκεπαστή και μπορεί να είναι επίπεδη ή υπερυψωμένη, οπότε αποκτά και πιό ελκυστική όψη. Σερβίρεται χλιαρή, πολλές φορές γαρνιρισμένη με παγωτό ή σως βανίλια.

Δόση :για 8 άτομα
Βαθμός δυσκολίας :μέτρια δύσκολο
Υλικά 
για την ζύμη : 450 gr αλεύρι γοχ.,
                            225 gr βούτυρο κρύο απο το ψυγείο,
                            1 πρέζα αλάτι,
                            (2 κ.σ. κρυσταλλική ζάχαρη),
                            120 gr περίπου κρύο νερό.
για την γέμιση : 1 kg μήλα καθαρισμένα (περίπου 8 μήλα),
                                120 gr καστανή ζάχαρη demerara,
                                2 κ.σ. βούτυρο,
                                1 λεμόνι ακέρωτο (ξύσμα της φλούδας και χυμό),
                                1 κ.γ. κοφτό κανέλασε σκόνη,
                                1/2 κ.γ. τζίντζερ,
                                1 μύτη απο το κουταλάκι μπαχάριτριμμένο,
                                μοσχοκάρυδο.
για την επάλειψη :κρέμα γάλακτος ή γάλα.
Προετοιμασία :
Ετοιμάστε πρώτα την ζύμη (πατ μπριζέ) σύμφωνα με τις οδηγίες που θα βρείτε εδώ. Οπως είπα και στην εισαγωγή ή ζύμη έχει ουδέτερη γεύση, η οποία όμως εξισορροπεί με την γλυκειά γέμιση. Αν θέλετε να κάνετε και την ζύμη γλυκειά μπορείτε να προσθέσετε 2-3 κ.σ. ζάχαρη. Τυλίξτε την ζύμη σε μεμβράνη και αφήστε την να ξεκουραστεί στο ψυγείο, για μισή ωρίτσα.
Στο εν τω μεταξύ ετοιμάστε την γέμιση. Καθαρίστε τα μήλα και κόψτε τα σε φετούλες. Ραντίστε τα με τον χυμό απο το λεμόνι για να μην μαυρίσουν. Μέσα σε ένα ευρύχωρο τηγάνι ή σωτέζα, ετοιμάστε την καραμέλλα με την ξηρή μέθοδο (δείτε εδώπως γίνεται). Μόλις είναι έτοιμη η καραμέλλα, προσθέστε το βούτυρο και αναμείξτε. Προσθέστε τα μήλα, το ξύσμα απο το λεμόνι και τα μπαχαρικά και σωτάρετε για μερικά λεπτά μέχρι να μαλακώσουν τα μήλα, αλλά να μην λειώσουν και να μείνουν τραγανά στο εσωτερικό τους. Αφήστε την γέμιση να χλιαρίνει.
Βουτυρώστε μια ταρτιέρα με διάμετρο 26 εκ.
Βγάλτε την ζύμη από το ψυγείο και χωρίστε την σε 2 κομμάτια, το ένα λίγο μεγαλύτερο απο το άλλο. Ανοίξτε το μεγαλύτερο κομμάτι σε φύλλο και προσαρμόστε το μέσα στην ταρτιέρα, καλύπτοντας καλά και τα τοιχώματα της. Τρυπήστε το με ένα πηρούνι, ώστε να μη φουσκώσει κατά το ψήσιμο. Ρίξτε μέσα την γέμιση και ισιώστε. Ανοίξτε το δεύτερο φύλλο στην διάμετρο της ταρτιέρας. Σκεπάστε την τάρτα, αφαιρέστε περιμετρικά τα κομμάτια που περισσεύουν, και σφραγίστε τα δύο φύλλα μεταξύ τους. Αν θέλετε μπορείτε κάνετε κυματιστό σχέδιο στην άκρη του φύλλου, τσιμπώντας και ανασηκώνοντας το ανά 2 εκ. περίπου. Αν θέλετε η μηλόπιτα να δείχνει πιό φουσκωτή, χρησιμοποιήστε μικρότερη ταρτιέρα, οπότε η γέμιση θα σχηματίσει βουναλάκι. Με ένα κοφτερό μαχαίαρι χαράξτε την επιφάνεια της τάρτας ακτινωτά για να μπορεί να βγαίνει ο ατμός από το εσωτερικό της. Με ένα πινέλλο αλείψτε την τάρτα με λίγη κρέμα γάλακτος ή γάλα.
Ψήστε σε φούρνο προθερμασμένο στους 200°C στις αντιστάσεις για 20 λεπτά. Κατεβάστε την θερμοκρασία στους 180°C, αλείψτε ξανά την επιφάνεια της τάρτας με κρέμα γάλακτος και ψήστε για ακόμη 20 λεπτά. Κατεβάστε για δεύτερη φορά την θερμοκρασία στους 170°C, αλείψτε και πάλι με κρέμα γάλακτος και ψήστε για ακόμη 20 λεπτά. Σβύστε τον φούρνο και αφήστε την μηλόπιτα μέσα μέχρι να χλιαρίνει. 
Σερβίρετε την χλιαρή. 
Διατηρείται στο ψυγείο για μερικές ημέρες, μέχρι μια εβδομάδα. Πριν την σερβίρετε ζεστάνετε την στον μικροκυματικό.


LA TORTA DI MELE AMERICANA

In famiglia adoriamo le torte di mele, e certo non potevo ommetere a preparare anche la famosa apple pie americana, nota anche come la torta di mele della nonna Papera!
Scherzi a parte questa crostata coperta con farcitura di mele, conosciuta anche come apple pie o amercian pie, condivide la fama del dolce tipico americano per eccelenza, insieme al cheese cake. Si dice che la ricetta è arrviata negli Stati Uniti dall' Inghilterra ed è diventata particolarmente famosa alla zona di New England. Da lì è stata diffusa in tutto il paese. Da qualche parte avevo letto che non solo la apple pie della nonna Papera è famosissima, altrettanto lo è anche quella preparata dalla first lady americana, la signora O'bama!
La preparazione della apple pie è piuttosto facile e se si utilizza la pasta brisè già pronta, come di solito fanno gli americani, allora diventa facilissima. Siccome in questa crostata viene utilizzata la pasta brisè e non la pasta frolla, l' impasto ha un sapore neutro, il quale però viene bilanciato dalla dolcezza della farcitura. La farcitura è altrettanto facile, mele tagliate a fettine, mescolate con caramello e aromatizzata con spezie. Viene servita tiepida e spesso accompagnata con gelato o salsa alla vaniglia.


Dosi : per 8 persone
Difficoltà : media
Ingredienti 
per la frolla : 450 gr di farina debole,
                          225 gr di burro freddo,
                          1 pizzico di sale,
                          (2 cucchiai di zucchero semolato),
                          120 gr ca. di acqua fredda.
per il ripieno : 1 kg di mele già pulite (ca. 8 mele di media grandezza),
                            120 gr di zucchero di canna demerara,
                            2 cucchiai di burro,
                            1 limone non trattato,
                            1 cucchiaino di cannella in polvere,
                            1/2 cucchiaino di zenzero macinato,
                            1 punta di pimento macinato,
                            noce moscata grattugiata.
per spenellare : panna qb.
Preparazione :
Preparate prima la pasta brisè con le isturzioni che troverete qui. Come ho detto alla premessa la pasta brisè ha un sapore neutro; se vi piace addolcirla potete aggiungere un paio di cucchiai di zucchero semolato. Coprite l' impasto con pellicolla transparente e lasciate riposare nel frigo per mezz' oretta.
Nel frattempo preparate il ripieno. Lavate e sbucciate le mele, tagliatele a fettine e irrorate con il succo del limone per impedire di annerire. In una padella fate caramellare lo zucchero a secco (leggete qui il come). Quando il caramello sarà pronto aggiungete il burro. Aggiungete le mele, la scorza del limone grattugiata e le spezie e mescolate. Saltate per qualche minuto, fino ad intenerire le mele che però devono restare croccanti. Ritirate dal fuoco e lasciate intiepidire.
Imburrate una tortiera tonda al diametro 26 cm.
Estraette l' impasto dal frigo. Dividere in due pezzi, l' una più grande dall' altra. Stendete la parte più grande in una sfoglia spessa 0,5 cm. Trasferite nella tortiera e foderate bene anche i bordi. Buccherellate la pasta brisè con le rebbi di una forchetta. Versateci la farcitura e livellate. Stendete la seconda parte di pasta brisè alle dimensioni della toritera. Trasferite sulla torta. Con un coltellino eliminate l' impasto che avanza e sigillate i bordi, pizzicando la pasta con le dita. Potete abbellire la torta creando ondulazioni. Se volete fare la torta a cupola, allora dovete utilizzare una tortiera più piccola, in modo che il ripeno arrivi sopra il livello dei suoi bordi. Con un coltellino affilato praticate piccole incisioni a raggiera nel centro della torta, per lasciare uscire il vapore formato durante la cottura. Spenellate la superficie della torta con panna o latte.
Infornate in forno preriscaldato a 200°C, modalità statico. 20 minuti dopo abbassate la tempeatura a 180°C, spenellate di nuovo la torta con panna e lasciate cuocere per ancora 20 minuti. Abbassate di nuovo la temperatura a 170°C e spenellate la superficie con panna. Lasciate cuocere per 20 minuti, spegnete il forno e lasciate la torta raffreddare dentro.
Servite la torta di mele americana tiepida.
Si conserva nel frigo fino ad una settimana. Fate scaldare al microonde prima di servire.


ΡΙΖΟΤΟ ΜΕ ΜΑΝΙΤΑΡΙΑ ♦♦ RISOTTO AI FUNGHI

$
0
0

ΡΙΖΟΤΟ ΜΕ ΜΑΝΙΤΑΡΙΑ

Απο τα πολύ αγαπημένα μας πιάτα είναι το ρύζι πιλάφι ή το ριζότο με μανιτάρια. Ισως κάποιοι αναρρωτηθούν αν πραγματικά υπάρχει διαφορά μεταξύ πιλαφιού και ριζότο, αφού τα συστατικά είναι πάνω κάτω τα ίδια. Και όμως υπάρχει διαφορά και σίγουρα προτιμάμε το ριζότο με την χυλωμένη υφή και την υπέροχη βελούδινη αίσθηση στον ουρανίσκο. Το πιλάφι (συνταγή εδώ) δεν παύει να είναι και αυτό νόστιμο, αλλά όπως και να το κάνει κανείς, είναι πιό στεγνό πιάτο.
Ριζότο με μανιτάρια λοιπόν, διαλέξτε διάφορα, κατά προτίμηση φρέσκα μανιτάρια και μην παραλείψετε τα βασιλομανίταρα (πορτσίνι) τα οποία απογειώνουν την γεύση!

Δόση :για 4 άτομα
Βαθμός δυσκολίας :εύκολο
Υλικά : 1 ποτήρι (300 gr) ρύζι arborio,
                1 εσαλότ,
                400 gr μανιτάρια φρέσκα (portobello, champignon, agaricus),
                5 gr μανιτάρια πορτσίνι αποξηραμένα,
                2 κ.σ. βούτυρο,
                3 κ.σ. ελαιόλαδο παρθένο έξτρα,
                1,5 lt ζωμό λαχανικών,
                πιπέρι φρεσκοτριμμένο,
                αλάτι
                60 gr αυθεντική παρμεζάνα parmigiano reggianoτριμμένη.
Προετοιμασία :
Πρώτα απ'όλα βάλτε τα πορτσίνι να μουλιάζουν σε λίγο χλιαρό νεράκι, για τουλάχιστον μισή ωρίτσα.
Καθαρίστε τα φρέσκα μανιτάρια και κόψτε τα σε φετούλες. Βάλτε 2 κ.σ. ελαιόλαδο και 1 κ.σ. βούτυρο σε ένα τηγάνι και βάλτε το σε μέτρια φωτιά. Μόλις ζεσταθεί σωτάρετε τα μανιτάρια για 12 λεπτά περίπου, μέχρι να μαλακώσουν. Προσθέστε το ζουμάκι από τα πορτσίνι και αν χρειαστεί λίγο ζεστό ζωμό λαχανικών. Αλατίστε και πιπερώστε στο τέλος του μαγειρέματος.
Ζεστάνετε τον ζωμό λαχανικών και διατηρήστε τον ζεστό μέχρι να ετοιμαστεί το ριζότο.
Ψιλοκόψτε το εσαλότ; αν δεν έχετε εσαλότ χρησιμοποιήστε ένα μικρό κίτρινο κρεμμύδι.
Βάλτε το υπόλοιπο ελαιόλαδο και βούτυρο σε ένα κατσαρολάκι και βάλτε το στην φωτιά. Μόλις ζεσταθεί προσθέστε το εσαλότ και σωτάρετε ελαφρά. Προσθέστε το ρύζι και σωτάρετε μέχρι να γυαλίσει. Αρχίστε να προσθέτετε σταδιακά τον ζεστό ζωμό, οπως κάνουμε συνήθως στο ριζότο (δες αναλυτικές οδηγίες εδώ). Προς το τέλος του μαγειρέματος προσθέστε τα σωταρισμένα μανιτάρια και αλατίστε.
Κατεβάστε το ριζότο απο την φωτιά όσο έχει ακόμη λίγο ζουμάκι, προσθέστε την παρμεζάνα αναμείξτε χωρίς να χρησιμοποιήσετε κουτάλι, σκεπάστε το κατσαρολάκι και αφήστε να σταθεί 5 λεπτά.
Σερβίρετε το ριζότο με τα μανιτάρια αμέσως.


RISOTTO AI FUNGHI

La combinazione riso e funghi ci piace particolarmente e molto spesso preparo riso pilaf o risotto ai funghi. Le differenze tra i due piatti non sono poi tanto significanti, il risotto però ha un sapore e consistenza migliori e ci piace di più.
I risotto ai funghi è un primo classico. Preferisco di utilizzare i funghi freschi, danno un sapore migliore al piatto. Peccato che in Grecia non è possibile trovare anche dei funghi porcini freschi al mercato, solo quelli che raccolgono i funghi ai campi hanno la possibilità di gustarli proprio freschi... Di solito utilizzo più di una specie di funghi freschi coltivati e certo ne aggiungo anche una quantità di porcini essiccati, per esaltare il sapore.

Dosi : per 4 persone
Difficoltà : facile
Ingredienti : 1 bicchiere (300 gr) di riso arborio,
                            1 scalogno,
                            400 gr di funghi (portobello, champignon, agaricus),
                            5 gr di funghi porcini essiccati,
                            2 cucchiai di burro,
                            3 cucchiai di olio extravergine di oliva,
                            1,5 lt di brodo vegetale,
                            pepe macinato al momento,
                            sale,
                            60 gr di parmigiano reggiano grattugiato.
Preparazione :
Prima di tutto mettete in ammolo in poca acqua tiepida i funghi porcini essiccati. Lasciate per almeno mezz' oretta.
Pulite i funghi freschi e tagliate a fettine. Ponete 2 cucchiai di olio e 1 di burro entro un tegame e portate sul fuoco. Appena scaldato aggiungete i funghi freschi e i porcini ammolati e fate saltare a fuoco moderato, per 12 minuti ca, fino ad intenerire. Aggiungete anche l' acqua di ammolo dei porcini e qualche cucchiaio di brodo vegetale se necessario. Salate e pepate alla fine cottura.
Fate scaldare il brodo vegetale e tenetelo caldo.
Tritate lo scalogno; in mancanza utilizzate una piccola cipolla gialla.
Ponete il resto del burro e dell' olio in una piccola casseruola e portate sul fuoco. Appena scaldato aggiungete lo scalogno e salatate fino ad appassire. Aggiungete il riso e saltate fino a cominciare a diventare transparente. Aggiungete il brodo caldo gradatamente, come si fa di solito con il risotto (istruzioni dettagliate qui). Verso la fine cottura aggiungete i funghi e salate a piacere.
Ritirate dal fuoco e mantecate il risotto con il parmigiano grattugiato. Lasciate riposare per 5 minuti e servite subito.

ΛΑΓΑΝΑ ΜΕ ΤΑΧΙΝΙ ΚΑΙ ΦΥΣΙΚΟ ΠΡΟΖΥΜΙ ♦♦ LAG'ANA (IL PANE DELLA QUARESIMA) ALLA TAHINA E LIEVITO MADRE

$
0
0

ΛΑΓΑΝΑ ΜΕ ΤΑΧΙΝΙ ΚΑΙ ΦΥΣΙΚΟ ΠΡΟΖΥΜΙ

Εδώ και 4 χρόνια που ξεκίνησα το blog, φτιάχνω πλέον λαγάνα στο σπίτι και ούτε καν το συζητάμε να αγοράσουμε έτοιμη. Πρώτον μας βγαίνει πολύ πιο οικονομική και δεύτερον, σπάνια πλέον βρίσκεις εκείνη την παλιά την γεύση της λαγάνας, οι περισσότεροι φούρνοι φτιάχνουν ένα αφράτο, ελαφρά γλυκό ψωμί με σουσάμι.
Αυτή είναι η τρίτη συνταγή για λαγάνα που δημοσιεύω, είχα ξεκινήσει με τα εύκολα, με την απλή λαγάνα με μαγιά μπύρας (συνταγή εδώ), συνέχισα με την λαγάνα με φυσικό προζύμι, η οποία και μας άρεσε περισσότερο (συνταγή εδώ) και σήμερα θα σας παρουσιάσω μια λίγο διαφορετική συνταγή, πάλι με φυσικό προζύμι, με κίτρινο αλεύρι αλλα και με προσθήκη ταχινιού στην ζύμη. Ομολογώ ότι το ταχίνι δεν ήταν δική μου ιδέα, το είδα σε πολλές συνταγές φίλων bloggers και αποφάσισα να δοκιμάσω να το προσθέσω και εγώ. Αυτή η λαγάνα μας άρεσε πολύ, νομίζω ότι είναι και πιο ισορροπημένη στην γλυκύτητα της.

Δόση : 2 λαγάνες
Βαθμός δυσκολίας :μέτρια δύσκολο
Υλικά
για το προζύμι : 120 gr φυσικό προζύμι,
                               120 gr νερό,
                               50 gr αλεύρι δυνατό,
                               1 κ.γ. ζάχαρη.
για την ζύμη : 450 gr κίτρινο αλεύρι,
                            3 κ.σ. ταχίνι,
                            100 gr περίπου χλιαρό νερό,
                            1 κ.σ. ζάχαρη,
                            12 gr αλάτι.
για το ψήσιμο : 2 κ.σ. ζάχαρη,
                              4 κ.σ. νερό,
                              σουσάμι άσπρο και μαύρο.
Προετοιμασία : 
Διαλύστε το προζύμι στο νερό. Προσθέστε το αλεύρι και την ζάχαρη. Σκεπάστε σε "καμπάνα"και αφήστε το σε θερμοκρασία δωματίου (20°C) για 3 ώρες. 
Αναμείξτε την προ-ζύμη με τα υπόλοιπα υλικά. Προσθέστε το νερό σταδιακά και τελευταίο το αλάτι και ζυμώστε δυναμικά για 10 λεπτά, μέχρι να πάρετε μια ελαστική ζύμη. Το ζύμωμα μπορεί να γίνει και στο μίξερ. Σκεπάστε τη ζύμη με διάφανη μεμβράνη, τοποθετήστε την σε χλιαρό μέρος και αφήστε την να σταθεί όλη τη νύχτα.
Την επόμενη ημέρα, χωρίστε την ζύμη σε δυο μέρη. Με το κάθε κομμάτι, σχηματίστε από μια λαγάνα, στρογγυλή ή οβάλ, με παχος 1εκ. Τοποθετήστε τες σε ένα ταψί, στρωμένο με αντικολλητικό χαρτί φούρνου. Βυθίστε τα ακροδάχτυλα σας μέσα στο ζυμάρι, για να σχηματίσετε τις χαρακτηριστικές λακκουβίτσες. Αφήστε τις λαγάνες σε χλιαρό μέρος, για περίπου 2 ώρες, μέχρι να διπλασιαστούν σε όγκο. 
Ετοιμάστε το ζαχαρόνερο διαλύοντας απλά την ζάχαρη στο νερό. Με ένα πινέλλο αλείψτε τις λαγάνες με το ζαχαρόνερο και πασπαλίστε τες με τα δύο είδη σουσαμιού.
Προθερμάνετε τον φούρνο στους 250°C, στις αντιστάσεις και τοποθετήστε μέσα και ένα μπωλάκι με νερό. Φουρνίστε τις λαγάνες. Μετα απο 10 λεπτά, κατεβάστε την θερμοκρασία στους 200°C και ψήστε τες για ακόμη 10 λεπτά, μέχρι να ροδίσουν. 
Βγάλτε τες απο τον φούρνο και αφήστε τες να κρυώσουν επάνω σε μια σχάρα. Οσο είναι ακόμη ζεστές είναι ανεπανάληπτες!


LAG'ANA (IL PANE DELLA QUARESIMA) ALLA TAHINA E LIEVITO MADRE

Questa è ben la terza ricetta di lagàna che pubblico in questo blog. Da quanto ho cominciato a preparare la lagàna a casa, 4 anni fa, non ci pensiamo nemmeno di andare a comprarla dal fornaio, siccome raramente si trova il sapore tradizionale di una volta e perdippiù il costo è particolarmente elevato. Le altre due versioni potete vederle qui e qui
La novità nella ricetta che vi presento oggi è l' aggiunta di tahina e l' utilizzo di farina di grano duro.

Dosi : per 2 lagàne
Difficoltà : media
Ingredienti
poolish : 120 gr lievito madre,
                  120 gr acqua,
                  50 gr di farina di forza,
                  1 cucchiaino di zucchero.
per l' impasto : 450 gr di farina di grano duro,
                              3 cucchiai di tahina,
                              100 gr ca. di acqua tiepida,
                              1 cucchiaio di zucchero,
                              12 gr di sale fino.
per la finitura : 2 cucchiai di zucchero,
                              4 cucchiai di acqua,
                              semi di sesamo bianco e nero.
Preparazione : 
Stemperate il lievito madre nell' acqua. Aggiungete la farina di forza e lo zucchero e impastate. Coprite il lievitino a campana, e lasciate a temperatura ambiente (20°C)  per 3 ore.
Aggiungete alla farina di grano duro il lievitino e tutti gli ingredienti restanti, il sale per ultimo. Impastate energicamente per 10 minuti, fino a prendere un' impasto liscio e non appiccicoso. Posizionate l' impasto in un recipiente capiente, coprite con pellicolla transparente e lasicate a lievitare a temperatura ambiente, per tutta la notte (8 ore). 
La mattina dopo, dividete l'impasto in due. Tirate ogni pezzo con le mani e formate un panetto piatto, rotondo o rettangolare, con spessore ca. 1cm. Ponete le lagàne entro una teglia rivestita di carta antiaderente. Affondate nell' impasto le punte delle vostre dita, per formare le caratteristiche fossete, come si fa con la focaccia. Lasciate lievitare in luogo tiepido, per un paio di ore, fino al raddoppio.
Preparate l' acqua zuccherata : fate sciogiere lo zucchero nell'acqua e spenellate la superficie di ogni lagàna. Cospargete di semi dei sesamo. 
Preriscaldate il forno ai 250°C, modalità statico. Posizionate entro il forno una ciotolina con acqua. Infornate, lasciate tracorrere 10 minuti e poi abbassate la temperatura a 200°C. Lasicate cuocere per 10 minuti ancora, fino a dorare. 
Sfornate e lasciate raffreddare su una gratella. Ancora calda è buonissima!


MIGLIACCIO : Η ΓΑΛΑΤΟΠΙΤΑ ΤΟΥ ΚΑΡΝΑΒΑΛΙΟΥ ♦♦ MIGLIACCIO

$
0
0

MIGLIACCIO : Η ΓΑΛΑΤΟΠΙΤΑ ΤΟΥ ΚΑΡΝΑΒΑΛΙΟΥ

Το μιλιάτσο (migliaccio) είναι ένα γλυκό που συνηθίζουν να φτιάχνουν στην Valle Caudina (περιοχή της επαρχίας Campania, δηλαδή της Νάπολι) κατά την περίοδο του Καρναβαλιού. Είναι βέβαια λίγο διαφορετικό από τα γλυκάκια που συνήθως φτιάχνουν στην Ιταλία για το Καρναβάλι, καθώς πρώτα απ'όλα δεν είναι τηγανητό.
Η ιστορία του μιλιάτσο είναι λίγο ιδιαίτερη. Κατ΄αρχήν το όνομα του προέρχεται από το κεχρί, miglioστα ιταλικά (Panicum miliaceumη επιστημονική ονομασία του φυτού). Σε παλαιότερες εποχές χρησιμοποιούσαν στην μαγειρική και το αλεύρι από κεχρί, στην αρχαία Ρώμη μάλιστα τα ψωμάκια απο κεχρί τα ονόμαζαν miliaceus. Μιλιάτσο όμως φτιάχνουν από τον Μεσαίωνα και βορειότερα, στην Τοσκάνη και την Εμίλια Ρομάνια, μάλιστα είναι ένα ιδιαίτερο γλυκό με βασικό συστατικό το φρέσκο αίμα του χοίρου, το οποίο ψηνόταν αναμεμειγμένο με αλεύρι αό κεχρί, γάλα, μέλι, βούτυρο, τριμμένο ψωμί, ζαχαρωμένες φλούδες από φρούτα (πορτοκάλι, κίτρο) και μπαχαρικά, γνωστό και ως sanguinaccio (από το sangue = αίμα). Αυτό το ίδιαίτερο γλυκό, όσο και αν ακούγεται μάλλον αποκρουστικό σήμερα, είναι ένα εξαίρετο δείγμα οικιακής οικονομίας, όπου πραγματικά τίποτε δεν πήγαινε χαμένο, και ιδιαίτερα απο τον πολύτιμο χοίρο, που έτρεφε η οικογένεια όλο τον χρόνο για να τον σφάξει κατά την διάρκεια του χειμώνα.
Το μιλιάτσο στον ιταλικό νότο ξεκίνησαν να το φτιάχνουν μέσα στα γυναικεία μοναστήρια, αλλά το αίμα του χοίρου και το κεχρί, αντικαταστάθηκαν από το σιμιγδάλι, ενώ προστέθηκαν και παραδοσιακά συστατικά της ναπολιτάνικης ζαχαροπλαστικής, όπως η ρικόττα και το άρωμα από άνθη πορτοκαλιάς. Το μιλιάτσο παραδοσιακά ετοιμάζεται την ημέρα της giovedì grasso, δηλαδή της τελευταίας Πεμπτη πριν ξεκινήσει η Σαρακοστή. Καθώς η γεύση του μοιάζει πολύ με την κρέμα από τις sfogliatelle (ιδιαίτερες σφολιατίνες της παραδοσιακής ναπολιτάνικης κουζίνας), συχνά το ονομάζουν και σφολιάτα (sfogliata).
Πηγές : ilmediano.it, wikipedia
Καθώς διανύουμε την εβδομάδα της Τυρινής, σκέφτηκα ότι αυτό το γλυκάκι είναι ιδανικό, καθώς στην ουσία είναι μια πολύ νόστιμη γαλατόπιτα.

Δόση :για 8-10 άτομα
Βαθμός δυσκολίας :εύκολο
Υλικά : 1 lt γάλα φρέσκο πλήρες,
                την φλούδα από 1 λεμόνι ακέρωτο,
                την φλούδα από 1 πορτοκάλι ακέρωτο,
                250 gr σιμιγδάλι ψιλό,
                1 κ.σ. γεμάτη βούτυρο,
                6 μέτρια αυγά,
                250 gr ζάχαρη κρυσταλλική,
                400 gr ρικόττα,
                το ξύσμα απο την φλούδα ενός ακέρωτου λεμονιού,
                1 πρέζα αλάτι,
                1 κ.γ. φυσικό εκχύλισμα βανίλιας,
                1 κ.σ. λιωμένο βούτυρο,
                30 gr αμύγδαλα ψιλοκομμένα.
για το σερβίρισμα :ζάχαρη άχνη μη υγροσκοπική.
Προετοιμασία :
Βάλτε το γάλα σε μια κατσαρόλα, προσθέστε τις φλούδες απο το λεμόνι και το πορτοκάλι και βάλτε την στην φωτιά. Μόλις ζεσταθεί και χωρίς να αφήσετε το γάλα να βράσει, προσθέστε το σιμιγδάλι σαν βροχή, ανακατεύοντας ταυτόχρονα για να μην σβωλιάσει. Συνεχίστε να ανακατεύετε την κρέμα μέχρι να σφίξει. Κατεβάστε  την κατσαρόλα απο την φωτιά, προσθέστε το βούτυρο και αναμείξτε μέχρι να ενσωματωθεί. Αφαιρέστε τις φλούδες των εσπεριδοειδών και αφήστε το μίγμα να κρυώσει.
Χτυπήστε καλά τα αυγά με την ζάχαρη, μέχρι να ασπρίσουν και να αφρατέψουν. Προσθέστε το ξύσμα απο την φλούδα λεμονιού, το εκχύλισμα βανίλιας και τέλος την ρικόττα, αφού την αναμείξετε με ένα πηρούνι ώστε να γίνει κρεμώδης. Προσθέστε  σταδιακά την κρέμα με το σιμιγδάλι και αναμείξτε καλά μέχρι να πάρετε ένα ομοιογενές μίγμα.
Βουτυρώστε μια φόρμα με διάμετρο 26-28 εκ. Ρίξτε μέσα το μίγμα και ισιώστε την επιφάνεια του. Περιχύστε με το λιωμένο βούτυρο.
Βάλτε το γλυκό σε φούρνο προθερμασμένο στους 175°C, στις αντιστάσεις. Αφού περάσει μισή ώρα ανοίξτε τον φούρνο και σκορπίστε στην επιφάνεια του γλυκού τα αμύγδαλα. Συνεχίστε το ψήσιμο για περίπου μισή ώρα ακόμη, μέχρι να ροδίσει.
Βγάλτε το γλυκό από τον φούρνο και αφήστε το να κρυώσει πρίν το ξεφορμάρετε.
Πριν το σερβίρετε πασπαλίστε την επιφάνεια του με ζάχαρη άχνη, κατά προτίμηση μη υγροσκοπική (δείτε εδώπως μπορείτε να την φτιάξετε).



MIGLIACCIO

Il migliaccio è un dolce della cucina partenopea, tradizionalmente preparato durante il periodo di Carnevale. Nei comuni di Valle Caudina, il migliaccio è una specie di polenta cotta, che viene preparata il martedì grasso in versione sia dolce che salata.
La sua storia è un po' particolare. Prima di tutto la parola migliaccio, certo viene dal miglio, una volta utilizzato per preparare torte e pane. Nell' età romana il pane preparato con la farina del miglio si chiamava miliaceus. Il migliaccio preparato a Toscana e Emilia Romagna durante il Medioevo, era un dolce molto particolare, preparato con il sangue di maiale, mescolato con miglio brillato, latte, miele, burro, pangrattato, canditi e spezie, noto anche come sanguinaccio. Anche se oggi questa preparazione suona forse non proprio una prelibatezza, è un esempio su come tutto veniva utilizzato dal maiale, che allevato dalla famiglia durante l' anno veniva macellato per campare all' inverno. 
La preparazione del migliaccio al Sud, è stata cominciata nei monasteri femminili. Il sangue del maiale e la farina del miglio, sono stati sostituiti dal semolino, mentre sono aggiunti ingredienti di tradizione della pasticceria partenopea, come la ricotta e l' acqua di fior d' arancio. Siccome il sapore del migliaccio rassomiglia alla crema delle sfogliatelle, in Valle Caudina viene chiamato anche sfogliata.
Informazioni tratte da : ilmediano.it, wikipedia 
In Grecia, l' ultima settimana prima della Quaresima, si prepara per la purificazione del corpo e non si mangia carne, solo latticcini e formaggi. Così ho pensato che il migliaccio sarebbe il dolce ideale per questa settimana chiamata "settimana di tirinìs" (cioè settimana del formaggio).

Dosi : per 8-10 persone
Difficoltà : facile
Ingredienti : 1 lt di latte fresco intero,
                              buccia da 1 limone non trattato,
                              buccia da 1 arancia non trattata,
                              250 gr di semolino fine,
                             1 cucchiaio colmo di burro,
                             6 uova medie,
                             250 gr di zucchero semolato,
                             400 gr di ricotta,
                             da 1 limone non trattato la scorza grattugiata,
                             1 pizzico di sale,
                             1 cucchiaino di estratto naturale di vaniglia,
                             1 cucchiaio di burro fuso,
                             30 gr mandorle a scaglie.
per la finitura :zucchero bucaneve.
Preparazione :
Versate il latte in una casseruola, aggiungete le scorze di arancia e limone e portate sul fuoco. Appena fiora il bollore versate il semolino a pioggia, mescolando per evitare la formazione di grumi. Continuate la cottura su fuoco dolce, fino a rapprendere. Ritirate dal fuoco, eliminate le scorze, aggiungere il burro, mescolate e lasciate intiepidire.
Sbattete le uova con lo zucchero fino a diventare una crema. Aggiungete la scorza del limone grattugiata, l' estratto di vaniglia ed infine la ricotta, lavorata a crema con una forchetta. Aggiungete anche il composto del semolino e amalgamate.
Imburrate una tortiera di 26-28 cm di diametro. Versate il composto e livellate. Vesrate a filo il burro fuso sulla superficie del dolce.
Infornate a forno preriscaldato a 175°C, modalità statico. Trascorsi 30 minuti, aprite lo sportello e cospargete con le lamelle di mandorle. Continuate la cottura per ca. 30 minuti ancora, fino a dorare.
Sfornate e lasciate raffreddare prima di sformare.
Prima di servire cospargete con zucchero a velo, preferibilmente bucaneve.


ΤΥΡΟΠΙΤΑ ΜΕ ΞΥΝΟΜΥΖΗΘΡΑ ♦♦ TIR'OPITA (TORTA DI FORMAGGI) A XINOMYZITHRA

$
0
0

ΤΥΡΟΠΙΤΑ ΜΕ ΞΥΝΟΜΥΤΖΗΘΡΑ

Την εδομάδα της Τυρινής ή Τυροφάγου, από το μενού δεν θα μπορούσε να λείπει και μία νόστιμη τυρόπιτα.
Σε αυτήν την παραλλαγή της τυρόπιτας χρησιμοποίησα ξυνομυζήθρα, η οποία περίμενε πολύ καιρό υπομονετικά στο ψυγείο μου, καθώς η αρχική ιδέα ήταν να την συνδυάσω με το Parmigiano reggiano, σε αυτή εδώτην συνταγή. Η απόφαση μου να μην προχωρήσω τελικά σε αυτόν τον συδυασμό, κρίθηκε εκ του αποτελέσματος, καθώς θα κάλυπτε την ιδιαίτερη γεύση του μοναδικού Parmigiano reggiano. Από την άλλη ο συνδυασμός με την φέτα και την ουδέτερη μοτσαρέλλα αποδείχτηκε ιδιαίτερα επιτυχημένος, καθώς η ξυνή μυζήθρα ανέδειξε την γεύση της φέτας. Ο δυόσμος προέκυψε μέσα από συζήτηση για τυρόπιτες με μία πελάτισσα μου...
Για όσους δεν γνωρίζουν την ξυνομυζήθρα, είναι ένα ιδιαίτερο τυράκι που το φτιάχνουν κυρίως στην Κρήτη απο αιγοπρόβειο γάλα. Εχει μαλακή υφή, είναι κρεμώδες και ελαφρά κοκκώδες, με γεύση ξινή και αψιά, μοιάζει αρκετά με αυτή του γιαουρτιού. Για το πως μπορείτε να φτιάξετε ξυνομυζήθρα στο σπίτι, μπορείτε να το μάθετε σε αυτήντην πολύ ωραία ανάρτηση από το blogΚρήτη, γαστρονομικός περίπλους.

Δόση :για 4-6 άτομα
Βαθμός δυσκολίας :πολύ εύκολο
Υλικά
για την γέμιση : 300 gr ξυνομυζήθρα,
                              150 gr φέτα,
                              200 gr μοτσαρέλα για μαγειρική,
                              3 αυγά,
                              1 κ.γ. τριμμένο ξερό δυόσμο,
                              φρεσκοτριμμένο μαύρο πιπέρι.
επίσης : 6 φύλλα περέκ με διάμετρο 30 εκ.,
                1 φλ. (όχι γεμάτο) ελαιόλαδο παρθένο έξτρα,
                λιναρόσπορο.
Προετοιμασία :
Κόψτε την μοτσαρέλα σε μικρά κυβάκια. Τρίψτε την φέτα με τα χέρια.
Ετοιμάστε την γέμιση αναμιγνύοντας όλα τα υλικά. Αλάτι εγώ δεν έβαλα, εξαρτάται πάντα από το πόσο αλμυρή είναι η φέτα που θα χρησιμοποιήσετε.
Αλείψτε με λάδι ένα ταψάκι με διάμετρο 30 εκ. Βρέξτε τα φύλλα περέκ και στρώστε 3 για την βάση της πίτας, αλείβοντας τα με ελαιόλαδο. Στρώστε την γέμιση. Σκεπάστε με τα υπόλοιπα 3 φύλλα πάλι αλειμμένα με ελαιόλαδο. Κόψτε την πίτα σε κομμάτια και περιχύστε με το ελιαόλαδο που περίσσεψε.
Ψήστε σε προθερμασμένο φούρνο στους 200°C, στις αντιστάσεις, για 50 λεπτά περίπου, μέχρι να ροδίσει.
Σερβίρετε την τυρόπιτα ζεστή.



TIR'OPITA (TORTA DI FORMAGGI) A XINOMYZITHRA

In Grecia, durante la terza settimana di Carnevale, chiamata settimana di Tirinìs (cioè del formaggio), sempre secondo alla tradizione, la gente si prepara per la purificazione della Quaresima e mangia latticini, formaggi e uova. Tutte le ricette che contengono questi 3 ingredienti sono gradite, e certo non potevo omettere a preparare una tiròpita, cioè torta di formaggi in pasta fillo, che è la mia prediletta!
La xinomizìthra (ξυνομυζήθρα) è un formaggio fresco che viene preparato principalmente a Creta, ma anche in alcune isole di Mar Egeo. E una specie di ricotta acida, cremoso e lievemente granuloso, con sapore acido e spesso pungente. Viene utilizzato nelle ricette tradizionali cretesi, come pe. per la farcitura dei scalzùnia, piccole tortine fritte.
Anche per questa torta salata ho utilizzato le sfoglie precotte perèk (vedi qui)

Dosi : per 4-6 persone
Difficoltà : molto facile
Ingredienti
per il ripieno : 300 gr formaggio xinomizithra,
                           150 gr formaggio feta,
                           200 gr mozzarella da cucina,
                           3 uova,
                           1 cucchiaino di mentuccia trittata,
                           pepe macinato,
inoltre : 6 sfoglie perek di 30 cm di diametro,
                1 tazza non proprio colma di olio extravergine di oliva,
                semi di lino.
Preparazione : 
Tagliate la mozzarella a cubetti piccoli. Sbricciolate il feta con le mani.
Preparate il ripieno mescolando tutti gli ingredienti. Non ho aggiunto sale, dipende sempre dal quando sia salato il feta utilizzato.
Spenellate d' olio una teglia di 30 cm. di diametro. Inumidite le sfoglie, passandole velocemente sotto acqua corrente. Sulla base ponete 3 sfoglie inumidite e spenellate d' olio. Versate il ripieno e livellate. Coprite con le sfoglie restanti, sempre inumidite e spenellate d' olio. Con un coltello affilato, tagliate la torta a quadretti o losanghe. Versate l' olio restante e cospargete di semi di lino.
Infornate in forno preriscaldato a 200°C, modalità statico. Lasciate cuocere per 50 minuti ca., fino a dorare.
Servite la tiròpita ancora calda.


ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ! ♦♦ BUON ANNO!

CHIACCHERE : ΤΗΓΑΝΙΤΕΣ ΓΙΑ ΤΟ ΚΑΡΝΑΒΑΛΙ ♦♦ CHIACCHERE DI CARNEVALE

$
0
0

CHIACCHERE : ΤΗΓΑΝΙΤΕΣ ΓΙΑ ΤΟ ΚΑΡΝΑΒΑΛΙ
ΣΥΝΤΑΓΗ ΤΟΥ IGINIO MASSARI

Κατά την διάρκεια του Καρναβαλιού στην γειτονική μας Ιταλία, τα τηγάνια παίρνουν φωτιά γιατί οι καλονοικοκυρές φτιάχνουν διάφορα νόστιμα τηγανητά γλυκάκια. Το έθιμο των τηγανητών γλυκών ξεκινάει απο τα ρωμαϊκά χρόνια, όπου για να γιορτάσουν τα Σατουρνάλια, γιορτή αφιερωμένη στον θεό Κρόνο που συμπίπτει χρονικά με το Καρναβάλι, έφτιαχναν τα frictilia, γλυκά από αλεύρι και αυγά τηγανισμένα σε χοιρινό λίπος (λαρδί), τα οποία μοίραζαν σε όσους συμμετείχαν στις εορταστικές εκδηλώσεις. Αυτού του είδους τα γλυκά τα προτιμούσαν, καθώς ήταν πολύ εύκολο να ετοιμαστούν και σε μεγάλες ποσότητες, έτσι ώστε να μην μείνει κάποιος που δεν κεράστηκε.
Οι chiacchere (κιάκερε, σημαίνει λόγια, κουβέντες), από τα πιό δημοφιλή τηγανητά γλυκά του ιταλικού Καρναβαλιού, συναντώναται σχεδόν σε ολόκληρη την χερσόνησο, με μικρές παραλλαγές στα υλικά και με διάφορα ονόματα, ανάλογα με την περιοχή : chiacchere (Lombardia), lattughe (Mantova), bugie (Piemonte, Liguria), cenci (Toscana), crostoloή grostolo (Veneto), galano (Veneto), frappe (Regio Emilia, Κεντρική Ιταλία), sfrappoleή sfrapla (Bologna), intrigoni (Reggio Emilia), fiocchetti (Lazio), crespelleή sprelle (Κεντρική Ιταλία), cioffe (Abruzzo), meraviglie (Σαρδηνία) και δεν είναι όλα... Βασικά συστατικά τους το αλεύρι, τα αυγά, η ζάχαρη και κάποιο αλκοολούχο ποτό (κρασί Marsala, λευκό κρασί, λικέρ). Η ζύμη ανοίγεται σε λεπτό φύλλο, κόβεται σε διάφορα σχήματα και τηγανίζεται, κατά προτίμηση σε στερεοποιημένο λαρδίή κάποιο σπορέλαιο. Σε μια πιό μοντέρνα, lightθα λέγαμε, εκδοχή οι chiacchere ψήνονται στον φούρνο, αλλά το αποτέλεσμα δεν είναι το ίδιο. Σερβίρονται πασπαλισμένες με ζάχαρη άχνη.
Πηγές : cibo360.it, dizionaripiu.zanicchelli.it
Οσο και αν ακούγεται απλό αυτό το γλυκάκι, είναι απίστευτα νόστιμο! Τραγανό, ελαφρύ, λιώνει στο στόμα, από αυτά που δεν μπορείς να φάς μόνο ένα!
Μια συμβουλή : αν μπορείτε να έχετε κάποιον βοηθό όταν φτιάξετε τις chiacchere, ο οποίος θα αναλάβει το τηγάνισμα, αμέσως μόλις τις ετοιμάζετε, ώστε να δουλεύετε παράλληλα; αυτό είναι και ένα από τα μυστικά για να γίνουν τραγανές και γεμάτες φουσκάλες!
Η συνταγή που σας παρουσιάζω σήμερα, είναι από τον μεγάλο ιταλό σεφ Iginio Massari, ο οποίος είχε την γενναιοδωρία να την μοιραστεί μαζί μας, στην προσωπική σελίδα του στο FB. Δοκιμάστε την και θα σας καταπλήξει!

Δόση :βγάζει πολλά κομμάτια, αδύνατον να τα μετρήσω!
Βαθμός δυσκολίας :εύκολο
Υλικά : 500 gr αλεύρι δυνατό,
               170 gr αυγά ολόκληρα (3 μέτρια),
               60 gr ζάχαρη κρυσταλλική,
               60 gr βούτυρο μαλακό,
               50 gr γλυκό κρασί Marsala*,
               5 gr αλάτι,
               ξύσμα φλούδας λεμονιού.
για το τηγάνισμα :σπορέλαιο (ηλιέλαιο).
για το σερβίρισμα :ζάχαρη άχνη.
Προετοιμασία :
Μέσα στον κάδο του μίξερ, αναμείξτε όλα τα υλικά μέχρι να πάρετε μια σφιχτή, ομοιγενή ζύμη. Αν η ζύμη βγεί πολύ σφιχτή και δεν μπορείτε να την δουλέψετε, προσθέστε ελάχιστο νεράκι. Καλύψτε την ζύμη με διάφανη μεμβράνη, για να μην ξεραθεί, και αφήστε την να σταθεί για τουλάχιστον μισή ωρίτσα, σε μέρος δροσερό.
Ανοίξτε την ζύμη σε πολύ λεπτό φύλλο, κατά προτίμηση με την φυλλομηχανή. Για να φτιάξετε το παραδοσιακό σχήμα που έχουν οι chiacchere, κόψτε το φύλλο με έναν οδοντωτό κόφτη σε παραλληλόγραμμα κομμάτια με διαστάσεις περίπου 15 x 8 εκ.; κάντε και μία τομή στο κέντρο του παραλληλόγραμμου, παράλληλα προς την μακρυά πλευρά του, και περάστε την μία άκρη του μέσα από την σχισμή. Μπορείτε επίσης να κόψετε την ζύμη σε πιό φαρδειά παραλληλόγραμμα κομμάτια και να κάνετε δύο παράλληλες σχισμές στο κέντρο τους, σε λωρίδες απλές ή λωρίδες που θα δέσετε σε κόμπο, αλλά και σε άλλα σχήματα με κουπ-πατ.
Για το τηγάνισμα ιδανικά πρέπει να χρησιμοποιηθεί το στερεοποιημένο λαρδί, καθώς δίνει ιδιαίτερα τραγανά και στεγνά τηγανητά γλυκά. Επειδή είναι δύσκολο να το βρείτε, χρησιμοποιήστε ένα σπορέλαιο, πάλι ιδανικά αραχιδέλαιο ή το πιό συνηθισμένο ηλιέλαιο.
Βάλτε μπόλικο λάδι μέσα σε μία σχετικά μικρή κατσαρόλα και βάλτε τον να ζεσταθεί καλά (αν έχετε θερμόμετρο στους 175°C). Βάλτε λίγες απο τις chiacchereκάθε φορά μέσα στο ζεστό λάδι και τηγανίστε τες μέχρι να ροδίσουν, γυρίζοντας τες και από την άλλη πλευρά, Τηγανίζονται πολύ γρήγορα, γι'αυτό προσοχή μην τις κάψετε! Οπως είπα και στην εισαγωγή, το ιδανικό είναι να έχετε έναν βοηθό, οποίος θα ασχοληθεί με το τηγάνισμα, όσο εσείς θα ετοιμάζετε τις chiacchere (ή και το αντίθετο!), γιατί η ζύμη δεν πρέπει να σταθεί. Οταν οι chiacchereείναι έτοιμες, ακουμπήστε τες σε απορροφητικό χαρτί κουζίνας, για να στραγγίσουν απο το περίσσιο λάδι. Οι chiacchereδεν έχουν καθόλου λιπαρή όψη ή υφή, γίνονται στεγνές..
Βάλτε τες μέσα σε μία πιατέλα και πασπαλίστε τες με μπόλικη ζάχαρη άχνη, αν έχετε και άχνη αρωματισαένη με βανίλια, ακόμη καλύτερα.
Διατηρούνται για 3-4 μέρες, χωρίς να πανιάζουν, και παραμένουν τραγανές και απολαυστικές. Είναι ένα απίστευτο γλυκάκι, αέρινο και τραγανό, που λιώνει στο στόμα, κάτι σαν γλυκά πατατάκια, από αυτά που αν αρχίσεις να τρώς, μπορεί και να αδειάσεις μόνος σου την πιατέλα.....

* ή κάποιο άλλο γλυκό κρασί



CHIACCHERE DI CARNEVALE
RICETTA DI IGINIO MASSARI

Come è noto " a Carnevale ogni fritto vale" però qui non si parla di un qualsiasi fritto, ma di chiacchere, le regine dei dolci fritti di Carnevale!
L' usanza dei dolci fritti comincia dall' epoca romana, quando durante i Saturnalia, festa dedicata al dio Saturno e svolta a fine inverno, periodo che concide con il più recente Carnevale, preparavano i frictilia, dolcetti d' impasto con farina e uova, fritti in grasso di maiale. Questo tipo di dolci è stato scelto, perchè si preparava velocemente ed in grandi quantità, per offrirli poi subito alla folla numerosa che partecipava ai festeggiamenti.
Le chiaccere sono dai dolci fritti di Carnevale più comuni, che li incontriamo in quasi tutte le cucine regionali della penisola, con piccole differenze negli ingredienti e sotto nomi diversi : chiacchere (Lombardia), lattughe (Mantova), bugie (Piemonte. Liguria), cenci (Toscana), crostolo o grostolo (Veneto), galano (Veneto), frappa (Regio Emilia, Italia Centrale), sfrappole o sfrapla (Bologna), intrigoni (Reggio Emilia), fiocchetti (Lazio), crespelle o sprelle (Italia Centrale), cioffe (Abbruzzo), meraviglie (Sardegna) e non sono tutti...
Ingredienti di base della ricetta sono la farina, lo zucchero, le uova, qualche alcolico (vino o liquore). L' impasto viene steso sottilissimo, tagliato in varie forme e poi fritto in strutto o olio di semi. Per ottenere una versione light, c'è chi consiglia la cottura al forno, ma il risultato è ben diverso ... Le chiacchere vengono servite cosparse di zucchero a velo.
Informazioni tratte da : cibo360.it, dizionaripiu.zanicchelli.it 
La ricetta che ho scelto per cimentarmi alle chiacchere, è del grande maestro Iginio Massari, che gentilmente l' ha  concessa ai suoi fans nella sua pagina FB. Non ci sono parole per descrivere la bontà di queste chiacchere, leggere, tutte bollose, friabili, buone, da provare!

Dosi : vengono tante, non sono riuscita a contare!
Difficoltà : facile
Ingredienti : 500 gr di farina Manitoba,
                             170 gr di uova intere (3 uova medie),
                             60 gr di zucchero semolato,
                             60 gr di burro morbido,
                             50 gr di Marsala,
                             5 gr di sale,
                             scorza di limone grattugiata.
per friggere : olio di semi di arachidi.
per la finitura : zucchero a velo.
Preparazione :
Mettete tutti gli ingredienti nella bacinella della planetaria e lavorate a bassa velocità, fino a prendere un' imasto molto sostenuto e liscio. Coprite con pellicola transparente e lasciate riposare per mezz' oretta.
Stendete l' impasto sottilmente, preferibilmente con l' aiuto della sfogliatrice. Per la forma tradizionale, tagliate la sfolgia in rettangoli di 15 x 8 cm ca., incidete al centro, per la lunghezza, e passate un bordo della pasta al taglio. Potete preparare anche altre forme, tagliare a rettangoli e fare due incisioni al centro, formare striscie, striscie annodate o altre forme con un coppa-pasta.
Per la frittura, l' ideale è di utilizzare lo strutto. In mancanza scegliete un olio di semi, preferibilmente di arachidi. 
Entro un pentolino versate abbondante olio e fate scaldare a 175°C. Versate le chiaccere, poche alla volta, e fate friggere fino a dorare da ambedue i lati, girando con un mestolo forato. La cottura è breve. Posizionate su carta da cucina assorbente. L' ideale è di avere un aiutante, così uno preparerà l' impasto e l' altro avrà il compito di friggere le chiaccere subito, perchè l' impasto non deve stare a lungo.
Ponete le chiacchere entro un vassoio da portata e cospargete con abbondante zucchero a velo, meglio vanigliato.
Si conservano per un paio di giorni, senza perdere in croccantezza e bontà. Difficile resitere a queste chiacchere, veramente potevo mangiarle tutte ad una volta, appena estrate dalla padella.... 





ΣΠΙΤΙΚΗ ΣΥΜΠΥΚΝΩΜΕΝΗ ΛΕΜΟΝΑΔΑ ♦♦ LIMONATA FATTA A CASA

$
0
0

ΣΠΙΤΙΚΗ ΣΥΜΠΥΚΝΩΜΕΝΗ ΛΕΜΟΝΑΔΑ

Πέρισυ δεν είχα προνοήσει και παρέλειψα να φτιάξω παγάκια με χυμό λεμονιού, όπως κάνω συνήθως. Ετσι ήρθε κάποια στιγμή μέσα στο καλοκαίρι, όπου τα λεμόνια ήταν πανάκριβα και επιπλέον δεν άξιζαν.
Φέτος οργανώθηκα διαφορετικά. Εφτιαξα ήδη τα παγάκια μου, αλλά μου ήρθε η ιδέα να φτιάξω και συμπυκνωμένη λεμονάδα, αφού τόσο μας αρέσει να την απολαμβάνουμε δροσερή το καλοκαίρι. 
Το κακό βέβαια με αυτή την λεμονάδα είναι ότι περιέχει αρκετή ζάχαρη, η οποία δρά όμως ως συντηρητικό και δεν μπορώ να την παραλείψω από την συνταγή. Βέβαια σίγουρα είναι πιό υγιεινή από τους συκευασμένους χυμούς ή αναψυκτικά, με τους οποίους κατ'αρχήν δεν μπορείς να είσαι σίγουρος αν περιέχουν πραγματικά λεμόνι ή μόνο εσσάνς και χρώμα (πιό πιθανόν το δεύτερο...). 
Υπάρχει βέβαια πάντα και η απλή λεμονάδα (συνταγή εδώ), στην οποία η ζάχαρη δεν είναι απαραίτητη και μπορεί στην θέση της να χρησιμοποιηθεί κάποιο γλυκαντικό; και αυτή η λεμονάδα μας αρέσει πολύ και την φτιάχνω πολύ συχνά το καλοκαίρι, αλλά η προϋπόθεση είναι να βρώ ωραία ζουμερά λεμονάκια, τα οποία, ιδίως προς το τέλος του καλοκαιριού, συνήθως απλά δεν υπάρχουν... 
Επειδή ουσιαστικά η βάση γιά την λεμονάδα που σας παρουσιάζω σήμερα είναι ένα πυκνό σιρόπι λεμονιού, μπορείτε να το χρησιμοποιήσετε και για να αρωματίσετε γλυκά αλλά και το τσάϊ σας!

Δόση :περίπου 2 λίτρα
Βαθμός δυσκολίας :πολύ εύκολο
Υλικά : 1 lt φυσικό χυμό λεμονιού (από περίπου 2250 gr λεμόνια),
                1 kg ζάχαρη κρυσταλλική,
                250 gr νερό.
Προετοιμασία : 
Στύψτε τα λεμόνια και περάστε τον χυμό από ένα σουρωτήρι, ώστε να απομακρύνετε τυχόν μικρά κουκουτσάκια και να είναι καθαρός. 
Σε μία κατσαρόλα βάλτε την ζάχαρη και το νερό και αφήστε να βράσουν 2-3 λεπτά, μέχρι να διαλυθεί τελείως η ζάχαρη. Κατεβάστε την κατσαρόλα από την φωτιά, προσθέστε αμέσως τον χυμό λεμονιού και αναμείξτε. Αφήστε να κρυώσει και γεμίστε αποστειρωμένα μπουκάλια.
Διατηρείται για πολλούς μήνες σε μέρος δροσερό και σκοτεινό.
Για να φτιάξετε την λεμονάδα αραιώνετε με νερό σε αναλογία περίπου 1:4.


LIMONATA FATTA A CASA

Come ogni anno, è arrivato il periodo per preparare i cubetti ghiacciati di succo di limone, da conservare e utilizzare a fine estate, quando di solito non si trova più limoni nostrani, ma d' importazione e di solito dall' Argentina. Quest' anno ho pensato anche fare il preparato per limonata, bevanda che ci piace bere durante le caldi giornate d' estate. 
Il guaio con il preparato per limonata è che contiene parecchio zucchero, ma non è possibile ommeterlo, siccome aziona come conservante. Certo c'è anche la limonata semplice (ricetta qui), che preparo spesso durante l' estate, ma per farla è indispensabile avere limoni freschi e buoni, che come ho detto, specialmente a fine estate sono difficilmente reperibili o costano un' esagerazione (più di 4.00€ l' estate scorsa...).
Siccome il preparato per limonata in effetti è un sciroppo denso con succo di limone, potete utilizzarlo anche per aromatizzare i vostri dolci o il tè.

Dosi : ca. 2 lt di preparato per limonata 
Difficoltà : molto facile
Ingredienti : 1 lt di succo di limone (ca. 2250gr di limoni),
                            1 kg di zucchero semolato,
                            250 gr di acqua.
Preparazione :
Ricavate il succo dei limoni e passatelo da un colino a maglia rada, per eliminare eventuali piccoli semi.
In una casseruola ponete lo zucchero con l' acqua e portate sul fuoco. Lasciate cuocere per un paio di minuti, mescolando fino che si sciolga tutto lo zucchero. Ritirate dal fuoco, aggiungete il succo di limone e mescolate. Lasciate raffreddare. Imbottigliate.
Si conserva per parecchi mesi, preferibilmente in luogo fresco e buio.
 

ΜΑΝΕΣΤΡΑ ΚΟΛΟΠΙΜΠΙΡΙ ♦♦ MANESTRA COLOPIMPIRI

$
0
0

ΜΑΝΕΣΤΡΑ ΚΟΛΟΠΙΜΠΙΡΙ

Η μανέστρα κολοπίμπιρι ή μπούρου - μπούρου, είναι ένα παραδοσιακό πιάτο της κορφιάτικης κουζίνας. Η μανέστρα παραπέμπει στο ιταλικό μινέστρα, δηλαδή σούπα που περιέχει ζυμαρικό, ενω το κολοπίμπιρι, απο το βενετσιάνικο collu pimpiri, σημαίνει "με πιπέρι", και συγκεκριμένα κόκκινοπίπερο, χωρίς τσιγγουνιές και συνήθως γλυκό, αλλά αν το αντέχετε και καυτερό! Απλούστατο, "χωριάτικο"πιάτο, που γίνεται με ψιλό ζυμαρικό, συνήθως κριθαράκι, αλλά και με κοφτό μακαρονάκι, σαλτσούλα με κομιντόρο, δηλαδή ντομάτα, κρεμμύδι, καρότο και σέλινο (κλασσικός συνδυασμός της ιταλικής κουζίνας), κανέλα και, όπως είπαμε, μπόλικο κοκκινοπίπερο! Η μανέστρα κολοπίμπιρι τρώγεται κονσουμαρισμένη, δηλαδή με ζουμάκι μεν και χυλωμένη, αλλά όχι σούπα.
Η δικιά μου παρέμβαση στην κλασσική συνταγή, η καπνιστή πάπρικα!
Επίκαιρο χουχουλιάρικο φαγάκι, και αφού δεν περιέχει ζωϊκά συστατικά είναι και νηστίσιμο. Δοκιμάστε την μανέστρα καλοπίμπιρι εναλλακτικά από το συνηθισμένο σας κριθαράκι και σίγουρα θα την αγαπήσετε!

Δόση :για 4 άτομα
Βαθμός δυσκολίας :πολύ εύκολο
Υλικά : 1 φλ. (225 gr) κριθαράκι,
                 3 1/2 φλ. ζεστό νερό,
                 1/2 φλ. πασσάτα ντομάτας,
                 2 μικρά καρότα,
                 1 κλωνάρι σέλερι ή 2-3 κλωνάρια σέλινο χωρίς τα φύλλα,
                 1 κρεμμύδι κίτρινο,
                 1 φλ. καφέ ελαιόλαδο παρθένο έξτρα,
                 1 κ.σ. γεμάτη πάπρικα καπνιστή,
                 1 κομματάκι από ξυλάκι κανέλας,
                 1 κ.γ. αλάτι.
Προετοιμασία :
Ψιλοκόψτε το κρεμμύδι. Κόψτε τα καρότα σε ροδέλες και το σέλερι σε κομματάκια.
Βάλτε το ελαιόλαδο σε μία κατσαρόλα και βάλτε την στην φωτιά. Μόλις ζεσταθεί, προσθέστε στο κρεμμύδι και σωτάρετε μέχρι να γυαλίσει. Προσθέστε τα λαχανικά και σωτάρετε. Προσθέστε το κριθαράκι και σωτάρετε μέχρι να αρχίσει να παίρνει χρώμα. Προσθέστε το νερό ζεστό, την σάλτσα ντομάτας, την πάπρικα, την κανέλα και το αλάτι. Σκεπάστε την κατσαρόλα και αφήστε το φαγητό να βράσει σε μέτρια φωτιά για περίπου 15 λεπτά. Κατβάστε το φαγητό από την φωτιά και αφήστε να σταθεί ένα δεκάλεπτο.
Σερβίρετε την μανέστρα κολοπίμπιρι αμέσως. Εμείς προσθέσαμε απο επάνω και λίγη καυτερή πάπρικα.


MANESTRA COLOPIMPIRI

La manestra colopìmpiri, è un piatto della cucina corfiota di tradizione. Il suo nome suona ed è italiano, precisamente veneto, manestra sta per minestra e la definizione colopìmpiri viene dal collu pimpiri, cioè con pepe. Altro nome del piatto : manestra buru - buru. Ricetta proveniente dalla cucina povera, semplicissima, con pochi ingredienti, pasta risoni o ditalini, carota - sedano - cipolla - pomodoro (combinazione classica per il sugo, molto probabilmente proveniente dalla cucina italiana) e tanta paprica dolce, o se si vuole anche piccante! Per un tocco di sapore di più ci ho messo la paprica affumicata. Si consiglia di non farla troppo brodosa, di essere appunto una minestra e non una zuppa.

Dosi : per 4 persone
Difficoltà : facile
Ingredienti : 1 tazza (225 gr) risoni,
                            3 1/2 tazze acqua calda,  
                            1/2 tazza passata di pomodoro,
                            2 carote piccole,
                            1 costola di sedano,
                            1 cipolla,
                            1 tazzzina da caffè olio extravergine di oliva,
                            1 cucchiaio colmo di paprica dolce affumicata,
                            1 pezzettino di stecca di cannella,
                            1 cucchiaino di sale.
Preparazione :
Tritate la cipolla. Tagliate la carota a rondelle e il sedano a pezzettini.
Ponete l' olio in una casseruola e portate sul fuoco. Appena scaldato, aggiungete la cipolla e fate lucidare. Aggiungete la carota ed il sedano e saltate. Aggiungete il risoni e saltate fino a cominciare a prendere colore. Sfumate con la passata e l' acqua calda. Aggiungete la paprica, la cannella e salate a piacere. Coprite la casseruola e lasciate cuocere a fuoco moderato per 15 minuti ca. Ritirate dal fuoco e lasciate riposare per una decina di minuti.
Servite la manestra colopimpiri subito, magari con una spolverata di paprica piccante.



ΚΡΕΜΑ ΡΙΚΟΤΑΣ ΜΕ ΠΟΡΤΟΚΑΛΙ ♦♦ CREMA DI RICOTTA ALL' ARANCIA

$
0
0

ΚΡΕΜΑ ΡΙΚΟΤΑΣ ΜΕ ΠΟΡΤΟΚΑΛΙ

Η ρικότα (ricotta) είναι ένα γαλακτοκομικό προϊόν και όχι ακριβώς τυρί, αφού δεν έχει υποστεί ζύμωση. Ricottaσημαίνει ουσιαστικά "ξαναβρασμένη". Προέρχεται από τις πρωτεϊνες του τυρογάλακτος, δηλαδή απο τον ορρό που μένει κατά την τυροκόμηση, αφού προστεθεί η πυτιά που προκαλεί την καθίζιση της καζεϊνης, και ο οποίος απομακρύνεται πριν προχωρήσει η επεξεργασία του τυριού στην φάση της ωρίμανσης. Οι πρωτεϊνες του ορρού του τυρογάλακτος είναι κυρίως αλβουμίνη και γλοβουλίνη, διαχωρίζονται από το υγρό και επιπλέουν με την επίδραση της θερμότητας (80-90°C) αλλά και με άλλες τεχνικές, όπως με κορεσμό με αλάτι ή οξίνιση. Τα συσσωματώματα των πρωτεϊνών συλλέγονται, μπαίνουν σε ειδικά καλαθάκια και η ρικότα αφήνεται να στραγγίσει, συνήθως για 24 ώρες. Στην Ελλάδα σίγουρα δεν θα την συναντήσουμε, αλλά στην Ιταλία, εκτός απο την βιομηχανοποιημένη ρικότα, υπάρχει και αυτή των μικρών παραγωγών, η οποία είναι ανώτερης ποιότητας, καθώς δεν περιέχει βελτιωτικά ή συντηρητικά, και πρέπει να καταναλωθεί μέσα σε λίγες ημέρες. Η ρικότα έχει γλυκίζουσα γεύση, που οφείλεται στην παρουσία της λακτόζης (2-4%) και περιεκτικότητα σε λιπαρά που κυμαίνεται 8-24% (πιό πλούσια σε λιπαρά αλλά και σε γεύση αυτή από πρόβειο γάλα).
Η ρικότα χρησιμοποιείται πάρα πολύ στην παραδοσιακή ζαχαροπλαστική διαφόρων περιοχών, ιδίως της Νότιας Ιταλίας, όπου είναι και κατοχυρωμένο τοπικό αγροτικό προϊόν. Ανάλογο προϊόν της ελληνικής κουζίνας είναι το ανθότυρο, αλλά έχει πιο συμπαγή υφή.
Σήμερα θα σας παρουσιάσω μία πολύ απλή συνταγή, με βάση την ρικότα και με άρωμα και γεύση προτοκάλι, που είναι ένα από τα φρούτα της εποχής που διανύουμε. Είναι μία πολύ νόστιμη κρεμούλα, που ιδανικά σερβίρεται ως επιδόρπιο. 
Η συνταγή είναι από εδώμε μικρές μετατροπές.

Δόση :για 5-6 άτομα
Βαθμός δυσκολίας :εύκολο
Υλικά
για την κρέμα : 250 gr ρικότα,
                             2 αυγά,
                             50 gr καστανή ζάχαρη demerara,
                             1 κ.σ. κακάο άγλυκο,
                             1 πορτοκάλι ακέρωτο μετρίου μεγέθους.
για το σιρόπι : 1 φλ. σιρόπι πορτοκαλιού,
                            1/2 ξυλάκι κανέλα Κεϋλάνης.
για το σερβίρισμα :αμύγδαλα φιλέ,
                                    τρούφα σοκολάτας.
Προετοιμασία :
Χωρίστε τα ασπράδια από τους κρόκους των αυγών.
Χτυπήστε τα ασπράδια σε σφιχτή μαρέγκα.
Χτυπήστε τους κρόκους με την ζάχαρη μέχρι να ασπρίσουν και να φουσκώσουν. Προσθέστε το ξύσμα από την φλούδα του πορτοκαλιού και το κακάο κοσκινισμένο. Δουλέψτε την ρικότα με ένα πηρούνι, να αφρατέψει. Προσθέστε την στο μίγμα των κρόκων αναμιγνύοντας, εναλλάξ με τον χυμό από το πορτοκάλι. Ενσωματώστε τέλος και την μαρέγκα, αναμιγνύοντας απαλά με μια μαρίζ και με κινήσεις απο κάτω προς τα επάνω.
Βουτυρώστε 5 ή 6 ατομικά πυρεξάκια (εξαρτάται απο το μέγεθος) και πασπαλίστε τα με καστανή ζάχαρη. Μοιράστε το μίγμα της κρέμας. Μην γεμίσετε τα πυρεξάκια μέχρι το χείλος, γιατί η κρέμα θα φουσκώσει κατά το ψήσιμο. Βάλτε τα πυρεξάκια μέσα σε ένα ταψάκι και συμπληρώστε νερό μέχρι τα 2/3 περίπου.
Προθερμάνετε τον φούρνο στους 160°C και ψήστε την κρέμα στο μπαίν μαρί, για περίπου 40 λεπτά, μέχρι να αρχίσει να ροδίζει στην επιφάνεια.
Βγάλτε την κρέμα και αφήστε την να κρυώσει.
Χρησιμοποίησα το σιρόπι πορτοκαλιού που φτιάχνω πολύ εύκολα, πλέον κάθε χρόνο (συνταγή εδώ). Ζεστάνετε το σιρόπι, προσθέστε την κανέλα, αφήστε να βράσει 2 λεπτά και αφήστε το να κρυώσει. Αφαιρέστε την κανέλα.
Ξεφορμάρετε τις κρέμες μέσα σε πιάτα λίγο πρίν να τις σερβίρετε. Γαρνίρετε με το σιρόπι πορτοκαλιού και στολίστε με φιλέ αμυγδάλου και τρούφα.
Διατηρείται στο ψυγείο για 2 μέρες.


CREMA DI RICOTTA ALL' ARANCIA

Delizioso dessert alla ricotta, aromatizzato con arancia!
La ricetta è stata tratta da qui con piccole modifiche.

Dosi : 5-6 persone (dipende dai stampini)
Difficoltà : facile
Ingredienti : 250 gr di ricotta,
                            2 uova,
                            50 gr di zucchero di canna demerara,
                            1 cucchiaio di cacao amaro,
                            1 arancia non trattata.
per lo sciroppo : 1 tazza di sciroppo di arancia,
                               1/2 stecca di cannella di Ceylon.
per la finitura : lamelle di mandole,
                             codetta di cioccolato.
Preparazione :
Separate gli albumi dai turoli.
Montate gli albumi a neve ferma. 
Sbattete i tuorli con lo zucchero fino a prendere una crema gonfia. Aggiungete la scorza grattugiata dell' arancia  ed il cacao settacciato. Lavorate la ricotta con una forchetta per renderla cremosa. Aggiungete al composto dei tuorli, alternando con il succo dell' arancia e mescolate bene per rendere il composto omgeneo. Incorporate la neve di albumi, mescolando delicatemente con una spatola e con movimenti dal basso verso l' alto.
Imburrate 5- 6 coccotine e cospargete con zucchero di canna. Versate il composto fino ad 1 cm dall' orlo delle coccotine. Posizionate le coccotine entro una teglia e versate acqua fino i 2/3 (bagnomaria).
Infornate in forno preriscaldato a 160°C e lasciate cuocere per 40 minuti ca., fino a rapprendere e cominciare a dorare la superficie della crema.
Sfornate e lasciate raffreddare.
Ho utilizzato lo sciroppo che preparo con le scorze di arance. Se non ne disponete del sciroppo di arancia già pronto, potete perpararlo facilmente con le istruzioni che troverete qui. Ponete lo sciroppo entro un pentolino, aggiungete la cannella e portate sul fuoco; lasciate cuocere per un paio di minuti, ritirate dal fuoco e lasciate raffreddare. Eliminate la cannella.
Sformate la crema di ricotta entro un piatto da portata, al momento di servire. Versate qualche cucchiaio di sciroppo d' arancia aromatizzato con la cannella e cospargete con filetti di mandorle e codetta di cioccolato.
Si conservano nel frigo per un paio di giorni.


ΜΠΟΥΡΔΕΤΟ ♦♦ BURDETO

$
0
0

ΜΠΟΥΡΔΕΤΟ

Μπουρδέτο ή μπουργιέτο, ακόμη ένα διάσημο και πεντανόστιμο πιάτο της κορφιάτικης κουζίνας!
Οσο και αν η ονομασία αυτού του πιάτου μας φαίνεται λίγο αστεία, προέρχεται φυσικά απο το ιταλικό brodetto. Το brodetto (η ρίζα της λέξης προέρχεται από το brodoπου σημαίνει ζωμός) το συναντάμε σε πολλά παραθαλάσσια μέρη της Αδριατικής, και βεβαίως στην Βενετία, απ'όπου και το πιθανότερο να πέρασε στην κερκυραϊκή κουζίνα, σε δύο βασικές παραλλαγές : κόκκινο ή λευκό, δηλαδή με ή χωρίς ντομάτα. Πιάτο της φτωχικής κουζίνας των ψαράδων, φτιαχνόνταν συνήθως με τα μικρά ψαράκια που έβγαζαν τα δίχτυα και τα οποία δεν ήταν εμπορεύσιμα, αλλά και με μαλάκια και οστρακόδερμα, τα οποία επίσης τα θεωρούσαν κατώτερης αξίας. Λίγο λαδάκι, λίγο σκορδάκι και όλα μαζί έφτιαχναν μία νόστιμη σούπα!
Αντίστοιχα και την "ρετσέτα"για το κερκυραϊκο μπουρδέτο το συναντάμε σε δύο παραλλαγές : λευκή ή κόκκινη με ντομάτα και κοκκινοπίπερο. Το λευκό μπουρδέτο, συνήθως έχει πιό πολύ ζουμί και μοιάζει με σούπα. Στο κόκκινο μπουρδέτο η σάλτσα είναι πολύ δεμένη, μένει μόνο με το λάδι της, και συνήθως πολύ καυτερή. Κάποιοι βάζουν και πατάτες στο κόκκινο μπουρδέτο. Τα ψάρια που χρησιμοποιούν συνήθως είναι οι σκορπιοί (οι καλύτεροι!) ή άλλο κόκκινο ψάρι, μικρά πετρόψαρα αλλά και χέλι, μπακαλιάρο, φρέσκο ή υγράλατο, ή γαλέο.
Στο μπουρδέτο που θα σας παρουσιάσω σήμερα χρησιμοποίησα γαλέο, ψαράκι που μας αρέσει και φτιάχνω συχνά σαγανάκι (συνταγή εδώ). Εκτός απο την μπόλικη πάπρικα πρόσθεσα και γλυκειά πάστα κόκκινης πιπεριάς, για έξτρα γεύση. Δεν παρέλειψα φυσικά και το "καούρικοπεβερόνι", δηλαδή την καυτερή πιπεριά, και μάλιστα από τον κήπο μας με σπόρο που είχα φέρει πριν από αρκετά χρόνια απο την Ιταλία (τον χειμώνα χρησιμοποιώ αυτές που έχω αποξηράνει ή καταψύξει το φθινόπωρο). Αν δεν έχετε καυτερή πιπεριά, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε και καυτερή πάπρικα.

Δόση :για 4 άτομα
Βαθμός δυσκολίας :εύκολο
Υλικά : 3 φέτες (600 gr) γαλέο,
                2 κρεμμύδια,
                3 σκελίδες σκόρδο,
                5 κ.σ. ελαιόλαδο παρθένο έξτρα,
                1 κ.σ. πάπρικα γλυκειά,
                1  κ.γ. γεμάτο πάστα κόκκινης πιπεριάς,
                2 φλ. πασσάτα ντομάτας (ή έτοιμη ντομάτα στον τρίφτη),
                1 κ.γ. ντοματοπελτέ,
                1 πραγματικά καυτερό κόκκινο πιπεράκι,
                αλάτι.
Προετοιμασία :
Κόψτε τα κρεμμύδια σε λεπτές φέτες.
Ψιλοκόψτε το σκόρδο ή περάστε το από την πρέσσα.
Μέσα σε ένα ευρύχωρο τηγάνι βάλτε το ελαιόλαδο και βάλτε το στην φωτιά. Μόλις ζεσταθεί, προσθέστε το κρεμμύδι και σωτάρετε μέχρι να γυαλίσει. Προσθέστε το σκόρδο, την πάπρικα, τον ντοματοπολτό και την πάστα πιπεριάς και σωτάρετε περίπου 2 λεπτά. Προσθέστε την πασσάτα και 1 φλυτζάνι νερό. Σκεπάστε το τηγάνι και αφήστε την σάλτσα να σιγοβράσει για ένα τέταρτο. Προσθέστε το ψάρι, την καυτερή πιπεριά τσακισμένη και το ανάλογο αλάτι. Αν χρειαστεί προσθέστε και λίγο νεράκι. Αφήστε να σιγοβράσει χωρίς να το ανακατέψετε για 12-15 λεπτά, μέχρι να μαγειρευτεί το ψάρι και να μείνει η σάλτσα με το λάδι της.
Κατεβάστε το τηγάνι από την φωτιά και αφήστε το να σταθεί ένα δεκάλεπτο.
Σερβίρετε το μπουρδέτο αμέσως.  
Οι βούτες στην σάλτσα πιστεύω ότι επιβάλλονται!

Προτεινόμενο κρασί :ταιριάζει τέλεια ένα τοπικό κερκυραϊκο κρασί, όπως το Κακοτρύγης



BURDETO

Burdèto o burghièto, ancora un piatto famosissimo e saporitissimo che viene dalla cucina corfiota.
Certo che il suo nome viene dal brodetto, piatto della cucina povera dell' Adriatico, che è arrivato a Corfu durante la lunga dominazione veneta. A pari del brodetto italiano, anche il burdeto corfiota lo incontriamo in due variazioni, bianco o rosso.
Il burdeto bianco rassomiglia piuttosto ad una zuppa, mentre quello rosso è di solito piccante e per niente brodoso. Lo scrofano è il pesce migliore per preparare il burdeto, ma vanno bene anche altri pesci di scogliera, il baccalà o lo stocafisso, l' anguilla e la cagnesca.
Nella versione che vi presento oggi ho utilizzato la cagnesca. Oltre alla abbondante paprica dolce, ho aggiunto anche la pasta di peperoni rossi, non prevista nella ricetta originale, per esaltare il sapore. Certo non ho omesso anche il peperoncino veramente piccante, frutto delle famose piante di peperoni piccanti che non mancano mai dal mio orticello....

Dosi : per 2 persone

Difficoltà : facile
Ingredienti : 4 fette (600 gr ca.) di cagnesca,
                              2 cipolle,
                              3 spicchi d' aglio,
                              5 cucchiai di olio extravergine di oliva,
                              1 cucchiaio di paprica dolce,
                              1 cucchiaino colmo di pasta di peperoni rossi,
                              2 tazze di passata di pomodoro,
                              1 cucchiaino di triplo-concentrato di pomodoro,
                              sale.
Preparazione :
Tagliate le cipolle a fettine piuttosto sottili.
Tritate finemente l' aglio o passatelo dallo spremiaglio.
Versate l' olio in un tegame capiente e portate sul fuoco. Appena scaldato aggiungete le cipolle e fate soffrigere senza lasciare prendere colore. Aggiungete l' aglio, la paprica, il triplo-concentrato di pomodoro e la pasta di peperoni  e saltate per un paio di minuti. Aggiungete la passata e 1 tazza di acqua. Coprite il tegame e lasciate il sugo cuocere a fuoco moderato per ca. quindici minuti. Aggiungete le fette del pesce, il peperone piccante schiaccato e salate a piacere. Se necessario aggiungete anche poca acqua. Senza mescolare, lasciate cuocere per 12-15 minuti, fino che il pesce risulta ben cotto ed il sugo risulti consistente. 
Ritirate dal fornello e lasciare riposare per una decina di minuti per insaporirsi.
Servitelo ben caldo.
La scarpetta è di rigore!
                      
Vino consigliato : certo un bianco, preferibilmente corfiota, come il Kakotrìghis


MARITOZZI per i QUANTI MODI DI FARE E RIFARE ♦♦ ΜΑΡΙΤΌΤΣΙ (ΓΛΥΚΑ ΨΩΜΑΚΙΑ ΓΕΜΙΣΤΑ ΜΕ ΣΑΝΤΙΓΥ) για τους QUANTI MODI DI FARE E RIFARE

$
0
0

ΜΑΡΙΤΌΤΣΙ (ΓΛΥΚΑ ΨΩΜΑΚΙΑ ΓΕΜΙΣΤΑ ΜΕ ΣΑΝΤΙΓΥ)
για τους QUANTI MODI DI FARE E RIFARE

Μπήκαμε και στον Μάρτη, που μια κλαίει και μία γελάει και ο οπίος μέχρι σήμερα δικαιώνει απόλυτα την φήμη του ... Δεύτερη Κυριακή του Μάρτη και ήρθε η μέρα για το μηνιαίο μας ραντεβού με τις φίλες των Quanti Modi di Fare e Rifare.
Σήμερα θα πάμε στην Αιώνια Πόλη, δηλαδή την Ρώμη, καθώς είμαστε καλεσμένοι στης Sylvia (blog : Acqua e farina / Sississima), για να φτιάξουμε όλοι μαζί ένα φίνο γλυκάκι, τα περίφημα maritozzi.
Η ονομασία μαριτότσι (maritozzi), φέρνει αμέσως στο μυαλό μας γάμους και χαρούμενα γεγονότα, και δεν σίγουρα δεν πέφτουμε πολύ έξω, αφού τα μαριτότσι είναι τα γλυκάκια που προσφέρουν παραδοσιακά στις νύφες στην ευρύτερη περιοχή του Λάτσιο. 
Η ιστορία των μαριτότσι ξεκινά από τα ρωμαϊκα χρόνια, όπου συνήθιζαν να φτιάχνουν γλυκά ψωμάκια με βούτυρο, μέλι και σταφίδες, τα οποία ήταν μεγαλούτσικα, στο μέγεθος φραντζόλας. Τα ψωμάκια αυτά τα προτιμούσαν οι εργάτες, που δούλευαν στην ύπαιθρο και έμεναν σχεδόν όλη την ημέρα μακρυά από τα σπιίτια τους, και τα είχαν ως ένα δυναμωτικό κολατσό που τους χόρταινε και τους βοηθούσε να αντέξουν την πολύωρη, κοπιαστική εργασία στα χωράφια. Κατά τον Μεσαίωνα, τα μαριτότσι σχετίζονται άμεσα με την Σαρακοστή, αφού ήταν η μόνη παρασπονδία που επιτρεπόταν κατά την διάρκεια της νηστείας, τα ονόμαζαν μάλιστα "τα ιερά μαριτότσι". Ενα λίγο μεταγενέστερο έθιμο, θέλει ο αρραβωνιαστικός να χαρίζει μαριτότσι στην εκλεκτή της καρδιάς του κατά της πρώτη Παρασκευή του Μάρτη (ο αντίστοιχος Αγιος Βαλεντίνος της εποχής...), απ'όπου πήραν και το σημερινό τους όνομα : marito (σύζυγος) / maritozzo (σημαίνει και αρραβωνιάρης). Αυτό όμως ήταν ένα πολύ ιδιαίτερο και ... αγαπησιάρικο μαριτόστο, καθώς στην επιφάνεια του, που ήταν πασπαλισμένη με άχνη, σχημάτιζαν συχνά δύο καρδιές τρυπημένες με ένα βέλος, ενώ πολλές φορές έκρυβε και μικρές εκπλήξεις στο εσωτερικό του, ένα δαχτυλίδι ή ένα μικρό χρυσό κόσμημα. Τα μοντέρνα μαριτότσι, έχουν μακρόστενο σχήμα, συνειρμικά φαλλικό, ενώ εμπλουτίζονται με ζαχαρωμένα φρούτα, σταφίδες και κουκουνάρια, όλα υλικά πολύ αγαπητά στην παραδοσιακή ιταλική ζαχαροπλαστική. Στην σημερινή εποχή θα τα συναντήσετε ως κλασσικό γλυκάκι στα ιταλικά μπαρ (καφετερίες), γεμισμένο συνήθως με κρέμα ζαχαροπλαστικής, σαντιγύ ή νουτέλα και με ονομασίες, εκτός του μαριτότσο, όπως panmarito, panparito, maritello.
Πηγές : taccuinistorici.it
Τα μαριτότσι συμπεριλαμβάνονται εδώ και πολύ καιρό στα ιταλικά γλυκάκια που θέλω να δοκιμάσω. Οταν είδα ότι η συνταγή ήταν στο πρόγραμμα των Quanti, έκανα υπομονή μέχρι να έρθει η σειρά να τα φτιάξουμε μαζί με τις φίλες μου. Την συνταγή της Sylviaμπορείτε να την δείτε εδώ. Η συνταγή αυτή είναι πιό απλή από όσες είχα υπ'όψιν μου, καθώς δεν περιέχει ούτε βούτυρο, ούτε γάλα, ούτε αυγά. Αν και στην αρχή μπήκα στον πειρασμό να φτιάξω μία πιό πλούσια ζύμη, τελικά ακολούθησα τις οδηγίες τηςSylvia, καθώς τα μαριτότσι έτσι προκύπτουν νηστίσιμα και είναι τέλεια για την περίοδο της Σαρακοστής που διανύουμε. 
Αν και γενικά ακολούθησα τις δόσεις και τις οδηγίες της Sylvia, εκανα και κάποιες μικρές αλλαγές στην συνταγή. Κατ'αρχήν μου φάνηκε υπερβολική η ποσότητα της μαγιάς και την μείωσα δραστικά (απο 30 σε 12 gr). Αντί για ελαιόλαδο χρησιμοποίησα σησαμέλαιο, που έδωσε πιό πλούσια γεύση, αντικατέστησα μέρος της ζάχαρης με ανθόμελο (δεν χρησιμοποίησα μόνο μέλι για να μην βαρύνω πολύ την ζύμη, αφού είχα ήδη μειώσει την ποσότητα της μαγιάς) και τέλος αρωμάτισα με λίγο από το δικό μου, σπιτικό, εκχύλισμα βανίλιας. Χρησιμοποίησα σπιτικά κόντιτα πορτοκαλιού, τα οποία φτιάχνω πλέον κάθε χειμώνα, αλλά βέβαια μπορείτε να χρησιμοποιήσετε και αυτά του εμπορίου.
Με την συνταγή για τα μαριτότσι κάποια στιγμή θα επανέλθω, καθώς θέλω οπωσδήποτε να δοκιμάσω την μπριοσένια εκδοχή τους...

Δόση : 10-12 μαριτότσι
Βαθμός δυσκολίας :μέτρια δύσκολο
Υλικά : 12 gr φρέσκια μαγιά μπύρας,
                120 gr περίπου νερό,
                300 gr αλεύρι δυνατό,
                50 gr ζάχαρη κρυσταλλική,
                1 κ.σ. (20 gr) ανθόμελο,
                1 κ.καφέ φυσικό εκχύλισμα βανίλιας,
                3 κ.σ. σησαμέλαιο,
                1 πρέζα αλάτι,
                60 gr σταφίδες ξανθιές,
                20 gr κουκουνάρια,
                50 gr ζαχαρωμένες φλούδες πορτοκαλιού.
για το γλάσσο : 2 κ.σ. ζάχαρη,
                              2 κ.σ. ζεστό νερό.
για το σερβίρισμα : ζάχαρη άχνη με άρωμα βανίλιας,
                                     σαντιγύ,
                                     κρέμα μασκαρπόνε με νουτέλα.
Προετοιμασία :
Φτιάξτε το γρήγορο προζύμι : διαλύστε την μαγιά σε μισό φλυτζάνι (100gr ) χλιαρό νερό, προσθέστε 2 κ.σ. αλεύρι και 1 κ.γ. ζάχαρη και αναμείξτε. Αφήστε το προζύμι σε χλιαρό μέρος για μισή ωρίτσα, μέχρι να φουσκώσει.
Βάλτε το αλεύρι στον κάδο του μίξερ, καντε μια λακκουβίτσα στο κέντρο του και ρίξτε μέσα το προζύμι. Προσθέστε την ζάχαρη, το μέλι, το εκχύλισμα βανίλιας και ενεργοποιήστε το μίξερ να αρχίσει το ζύμωμα. Προσθέστε σταδιακά τόσο νερό, ώστε να πάρετε μια ζύμη ελαστική, που να μην κολλάει; εγώ πρόσθεσα περίπου 30 gr νερό, αλλά εξαρτάται και από το αλεύρι που θα χρησιμοποιήσετε. Το αλάτι προσθέστε το στο τέλος. Σκεπάστε την ζύμη, βάλτε την σε χλιαρό μέρος και αφήστε την να σταθεί μέχρι να διπλασιαστεί σε όγκο (περίπου μια ώρα).
Αλευρώστε ελαφρά την επιφάνεια εργασίας και ρίξτε επάνω την ζύμη. Ανοίξτε την λίγο με τα χέρια σας, ρίξτε στο μέσον τις σταφίδες, τα κουκουνάρια και τα κόντιτα και δουλέψτε την μέχρι να ενσωματωθούν και να διασκορπιστούν ομοιόμορφα. Χωρίστε την ζύμη σε 10-12 κομμάτια. Πλάστε το κάθε κομμάτι σε μακρόστενο ψωμάκι και τοποθετήστε τα μέσα σε ένα ταψί, στρωμένο με αντικολλητικό χαρτί. Τοποθετήστε τα σε χλιαρό μέρος και αφήστε τα να διπλασιαστούν σε όγκο (περίπου 40 λεπτά).
Διορθώστε το σχήμα από τα ψωμάκια, χωρίς να τα πιέσετε πολυ και να ξεφουσκώσουν.
Προθερμάνετε τον φούρνο στους 200°C και ψήστε τα ψωμάκια στις αντιστάσεις για περίπου 12 λεπτά, μέχρι να ροδίσουν.
Στο εν τω μεταξύ ετοιμάστε το γλάσσο, διαλύοντας την ζάχαρη στο ζεστό νερο.
Μόλις ψηθούν τα ψωμάκια, αλείψτε τα γρήγορα με το γλάσσο της ζάχαρης και ξαναβάλτε τα στον φούρνο για 2 λεπτά, να στεγνώσει το γλάσσο.
Βγάλτε τα ψωμάκια από τον φούρνο και αφήστε τα να κρυώσουν τελείως.
Ετοιμάστε την σαντιγύ, σύμφωνα με τις οδηγίες που θα βρείτε εδώ. Εκτός από την σαντιγύ έφτιαξα και μία πολύ ωραία κρεμούλα με μασκαρπόνε και νουτέλλα (125 gr μασκαρπόνε χτυπημένα με 2 κ.σ. νουτέλλα). Αν θέλετε τα μαριτότσι σας νηστίσιμα, θα χρησιμοποιήσετε μια φυτική κρέμα γάλακτος ή έτοιμη σαντιγύ.
Λίγο πρίν τα σερβίρετε, κόψτε τα ψωμάκια κατά μήκος και γεμίστε τα με την σαντιγύ.
Για μια εκδοχή light, μπορείτε να παραλείψετε τελείως τις κρέμες και να πασπαλίσετε απλά με ζάχαρη άχνη.
Διατηρούνται για 3-4 μέρες μαλακά σαν φρέσκα. Αν τα γεμίσετε με την σαντιγύ θα πρέπει να τα βάλετε στο ψυγείο.



MARITOZZI 
per i QUANTI MODI DI FARE E RIFARE

Siamo arrivati al mese di marzo che finora giustifica il provvrbio salentino "‘O marti dhàssi ettà asciàddia tin emèra" (il marzo cambia sette cappelli al giorno). Seconda domenica del mese e sono tanto contenta che sono riuscita ad essere puntuale all' appuntamento con la bella compagnia dei Quanti Modi di Fare e Rifare.
Oggi ci trasferiremmo a Roma, ospiti di Sylvia (blog : Acqua e farina / Sississima), per preparare un dolce tipico romano, i maritozzi! 
Quanto si sente maritozzi si fa pensare a matrimoni o avvenimenti lieti ed è proprio così, siccome il maritozzo è il dolce offerto alle spose durante i matrimoni romani. 
La storia dei maritozzi comincia al tempo dei Romani, che preparavano delle pagnotte dolci con miele e uvetta; questi maritozzi primitivi erano destinati a sfamare e sostenere gli braccianti che trascorrevano tutto il giorno nei campi, lontano dalla loro abitazione. Nel Medioevo, le pagnotte romani cambiano un po', diventono più piccole, di colore più scuro e si arricchiscono con pinoli e canditi. I maritozzi medievali sono correlati con la Quaresima, siccome erano la sola trasgressione concessa, durante il lungo periodo di digiuno, e venivano pure chiamati "sacri maritozzi". Secondo una tradizione successiva, i maritozzi rappresentavano i dono dei fidanzati (appunto maritozzi) alle promesse spose, il primo venerdì di marzo, che corrisponde al San Valentino dell' epoca. Questi maritozzi erano spolverati di zucchero a velo, e avevano decorazioni amorose, come due cuori trafitti da una freccia, mentre spesso celavano all' interno piccole sorprese, come un anello o altro piccolo ogetto d' oro. Nei nostri giorni i maritozzi sono dolcetti di piccola pasticceria che vengono offerti nei matrimoni ma li troverete anche nei bar romani. Hanno la forma allungata e vagamente fallica, sono arricchiri con canditi, pinoli e uvetta e spesso farciti con crema pasticcera, panna montata o nutella. Li incontrerete anche con altri nomi : panmariti, panpariti, maritelli, secondo al luogo.
Informazioni tratte da : taccuinistorici.it
I maritozzi occupavano già da parecchio tempo un posto nella lunga lista delle ricette italiane che voglio preparare. Quando ho visto la ricetta nel programma dei Quanti ho deciso di aspettare a preparali con tutto il gruppo. La ricetta di Sylvia potete vederla qui. Questa versione è ben più semplice di quanto avevo trovato e avevo in mente di preparare. All' inizio ho pensato di cambiare tutto e aggiungere uova, latte e burro. Ma poi, siccome trascorriamo la Quaresima e in Grecia ci sono molti che seguono il digiuno, ho deciso di provare la ricetta proposta da Sylvia, che non contiene prodotti di derivazione animale e per questo concessa anche durante il digiuono della Quaresima ortodossa. Ho fatto qualche piccolo cambiamento. Prima di tutto o diminuito la quantità del lievito che ho considerato di troppo (da 30 a 12 gr). Nel posto dell' olio di oliva ho utilizzato quello di semi di sesamo, che sempre dà ai dolci un sapore caratteristico, e secondo i miei gusti anche migliore! Ho sostituito parte dello zucchero con il mele, non tutto però per timore di appesantire troppo l' impasto che già avevo indebilito, sotraendo quasi metà del lievito. Ho aggiunto anche qualche goccia di estratto di vaniglia, non previsto alla ricetta originale.

Dosi : 10-12 maritozzi
Difficoltà : media
Ingredienti : 12 gr lievito di birra fresco,
                              120 gr ca. acqua,
                              300 gr farina manitoba,
                              50 gr zucchero semolato,
                              1 cucchiaio (20 gr) miele millefiori,
                              1 cucchiaino da caffè estratto naturale di vaniglia,
                              3 cucchiai olio di semi di sesamo,
                              1 pizzico di sale,
                              60 gr uvetta sultanina,
                              20 gr pinoli,
                              50 gr canditi d' arancia (fatti a casa).
per la glassa : 2 cucchiai di zucchero semolato,
                            2 cucchiai di acqua calda.
per la finitura : zucchero a velo vanigliato,
                              panna montata zuccherata,
                              crema mascarpone alla nutella.
Preparazione :
Preparate il lievitino : stemperate il lievito in mezza tazza (100 gr) di acqua tiepida; aggiungete 2 cucchiai di farina e 1 cucchiaino di zucchero e mescolate. Lasciate lievitare in luogo tiepido per mezz' oretta.
Ponete la farina nella bacinella della planetaria, fate una conca e versateci il lievitino. Aggiungete lo zucchero, il miele, l' estratto di vaniglia, l' olio e azionate la planetaria. Aggiungete tanta acqua (poca in effeti) fino a prendere un' impasto elastico e non appiccicoso; io ne ho aggiunto 30 gr, ma dipende anche dalla farina scelta. Verso la fine aggiungete anche il sale. Coprite l' impasto con pellicola transparente, posizionate in luogo tiepido e lasciate riposare fino al raddoppio (un' oretta ca.).
Infarinate il piano lavoro e rovesciate l' impasto. Tiratelo con le mani, aggiungete uvetta, canditi e pinoli e ripiegate fino ad incorporarli e farli distribuire uniformemente. Dividete l' impasto a 10-12 pezzetti. Lavorate ogni pezzetto in un panino un po' allungato. Disponete entro una teglia foderata con carta forno. Posizionate in luogo tiepido e lasciate raddoppiare (ca. 40 minuti).
Con le mani aggiustate la forma dei panini, senza farli sgonfiare.
Infornate in forno preriscaldato a 200°C, modalità statico, e lasciate cuocere per 12 minuti ca. fino a dorare.
Nel frattempo preparate la glassa, stemperando lo zucchero nell' acqua calda.
Appena cotti i panini spenellate con la glassa e infornate per un paio di minuti affinchè farlo asciugare.
Sfornate e lasciate raffreddare.
Preparate la panna montata zuccherata (istruzioni qui).
Oltre alla panna montata, ho preparato anche una golosa crema al mascaropone e nutella (sbattete semplicemente 125 gr di mascarpone con 2 cuchcchiai di nutella).
Prima di sevrire incidete i maritozzi per la lunghezza e riempite la fessura abbondantemente con la panna montata o la crema al mascarpone nutellosa.
Se volete i maritozzi più leggeri potete cospargere semplicemente di zucchero a velo.
Si conservano benissimo per 3-4 giorni. Se li riempite di crema teneteli nel frigo.


Viewing all 706 articles
Browse latest View live