Quantcast
Viewing all 707 articles
Browse latest View live

ΜΠΑΚΑΛΙΑΡΟΠΙΤΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΟΡΤΟΓΑΛΙΑ (BACALHAU COM NATAS) ♦♦ BACCALA ALLA PROTOGHESE (BACALHAU COM NATAS)

Image may be NSFW.
Clik here to view.

ΜΠΑΚΑΛΙΑΡΟΠΙΤΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΟΡΤΟΓΑΛΙΑ (BACALHAU COM NATAS)

Image may be NSFW.
Clik here to view.
Σήμερα θα σας παρουσιάσω ένα πολύ νόστιμο φαγάκι, πουδοκίμασα πέρισυ στο φεστιβάλ φαγητού Food for good, το οποίο διοργανώνεται εδώ και 19 χρόνια, στις αρχές Ιουνίου στην Πλάζ Αρετσούς στην Θεσσαλονίκη. Το φεστιβάλ στηρίζεται στην ιδιωτική πρωτοβουλία, και διοργανώνεται απο τον Διεθνή Συλλογο Γυναικών Ελλάδος IOWGκαι την οργάνωση"Γυναίκες των 5 Ηπείρων"και παίρνουν μέρος σύλλογοι από διάφορες εθνικότητες που ζούν στην Θεσσαλονίκη. Ο χαρακτήρας του είναι φιλανθρωπικός, αφού τα χρήματα από το αντίτιμο του εισιτηρίου, διατίθενται σε κοινοφελή ιδρύματα της πόλης μας. Φέτος η διοργάνωση είναι προγραμματισμένη για την επόμενη Κυριακή 5 Ιουνίου στις 20.30 και αν δεν το έχετε επισκευτεί, αξίζει να πάτε, γιατί εκτός από την συνεισφορά σας σε μία φιλανθρωπική εκδήλωση θα έχετε την ευκαιρία να δοκιμάσετε πεντανόστιμο σπιτικό φαγητό από διάφορες κουζίνες της επιλογής σας! (τοεισητήριο συμπεριλαμβάνει 4πιάτα και 2 ποτά).
Ο βακαλάος με κρέμα γάλακτος, όπως είναι και το πραγματικό όνομα της συνταγής, είναι ένα παραδοσιακό πιάτο της Πορτογαλικής κουζίνας, πολύ γνωστό και αγαπημένο τόσο μέσα όσοκαι εκτός των συνόρων της Προτογαλίας. Εμείς θα μπορούσαμε να το ονομάσουμε κάλλιστα και "μπακαλιαρόπιτα"και κάποιοι ίσως ακόμη και "σουφλέ μπακαλιάρου". Η ακριβής προέλευση της συνταγής δεν είναι γνωστή, αλλά για πρώτη φορά καταγράφεται μία πολύ παρομοια εκδοχή της στα 1930 από τον σεφ John Ribeiro. Αν και η χρήση γάλακτος και γαλακτοκομικών προϊόντων, όπως η κρέμα γάλακτος και το τυρί, δεν είναι και πολύ συνηθισμένη στην πορτογαλική κουζίνα, αυτό το πιάτο έγινε τόσο δημοφιλές που κατέληξε να είναι και αντιπροσωπευτικό.
Τα βασικά συστατικά της συνταγής είναι ο βακαλάος, οι πατάτες, τα κρεμμύδια και το γάλα ή κρέμα γάλακτος. Υπάρχουν διάφορες εκδοχές μόνο με κρέμα γάλακτος, μόνο με γάλα ή τέλος με μπεσαμέλ. Επίσης μπορεί να δείτε να προσθέστουν ελιές ή τριμμένο τυρί. Διάβασα πολλές συνταγές, κυρίως σε ιταλικά και πορτογαλικά sitesκαι blogsκαι τελικά κατέληξα να κάνω κάτι παίρνοντας ιδέες απο εδώ και από εκεί, προσαρμοσμένο και λίγο στα δικά μας γούστα. Αυτή η "μπακαλιαρόπιτα"μας άρεσε υπερβολικά και την προσθέσαμε άμεσα στην λίστα με τις αγαπημένες μας συνταγές με βακαλάο, που να σημειώσω ότι είναι ένα ψάρι που αγαπάμε πολύ και τρώμε όλο τον χρόνο, όχι μόνον του Ευαγγελισμου!

Δόση :γιά 6 άτομα
Βαθμός δυσκολίας συνταγής :μέτρια δύσκολο
Υλικά : 1 βακαλάο ξαλμυρισμένο (περίπου 800 gr στραγγισμένος),
                  400 ml γάλα φρέσκο πλήρες,
                  100 κρέμα γάλακτος 35% λιπαρά,
                  2 κ.σ. αλεύρι,
                  4 κ.σ. ελαιόλαδο παρθένο έξτρα,
                  2 μεγάλα κίτρινα κρεμμύδια,
                  2 σκελίδες σκόρδο,
                  1 φλ. (75 gr) ελιές μαύρες σε ροδέλες,      
                  4 πατάτες μέτριες σε μέγεθος,                         
                  θυμάρι,
                  πιπέρι μαύρο φρεσκοτριμμένο,
                  αλάτι,
                  μαϊντανό.
Προετοιμασία :
Ξεκινήστε την προετοιμασία από την προηγούμενη ημέρα, ξαλμυρίζονταςτον βακαλάο; αναλυτικές οδηγίες για πετυχημένο ξελμύρισμα θα βρείτε εδώ. Επειδή συνήθως αγοράζω 3-4 κιλά βακαλάο υγράλατο, τον ξαλμυρίζω και τον καταψύχω, έχω σχεδόν πάντα απόθεμα στον καταψύκτη μου. Ετσι για πιάτα όπου ο βακαλάος δεν είναι ανάγκη να είναι σε ωραία, ευπαρουσίαστα κομμάτια, διαλέγω τα κομμάτια από την ουρά και την κοιλιά.
Αφού ξαλμυρίσετε και στραγγίσετε καλά τον βακαλάο, κόψτε τον σε μικρά κομματάκια (εγώ τον "μάδησα"με τα χέρια) και βάλτε τον μέσα σε ένα κατσαρολάκι. Προσθέστε το γάλα και βάλτε το να βράσει για ένα δεκάλεπτο, σε σιγανήφωτιά. Στο τέλος του μαγειρέματος προσθέστε το αλεύρι, την κρέμα γάλακτος και λίγο φρεσκοτριμμένο πιπεράκι. Κατεβάστε το από την φωτιά και αφήστε το να χλιαρίνει.
Ψιλοκόψτε τα κρεμμύδια και το σκόρδο. Σωτάρετε τα με 2 κουταλιές από λάδι, μέχρι να ροδίσουν. Κατεβάτε τα από την φωτιά και προσθέστε τις ελιές.
Καθαρίστε τις πατάτες και κόψτε τες σε μπαστουνάκια. Σωτάρετε τες με το υπόλοιπο ελαιόλαδο, στο ίδιο τηγάνι που χρησιμοποιήσατε πριν, αφού αφαιρέσετε τα κρεμμύδια. Αλατίστε τες ελαφρά και προσθέστε λίγο θυμάρι.
Αναμείξτε όλα τα υλικά, προσθέστε λίγο αλάτι, αν χρειάζεται (εξαρτάται και από το πόσο καλά ξαλμυρίσατε τον βακαλάο) και στρώστε τα μέσα σε ένα πυρέξ.
Ψήστε σε φούρνο προθερμασμένο στους 200°C, στις αντιστάσεις, για περίπου 40 λεπτά, μέχρι να ροδίσει.
Αφήστε την μπακαλιαρόπιτα να χλιαρίνει πριν την δοκιμάσετε. Προσθέστε λίγο ψιλοκομμένο μαϊντανό στο σερβίρισμα.
Είναι πολύ νόστιμηακόμη και κρύααπό το ψυγείο!


Image may be NSFW.
Clik here to view.

BACCALA ALLA PROTOGHESE (BACALHAU COM NATAS)

Questo piatto, l' ho conosciuto come "torta di baccalà" in un festival di cibo che si organizza ogni giugno a Salonicco, per ben 19 anni; in questo festival, partecipano associazioni di donne di varie nazionalità che vivono a Salonicco. 
Il baccalà alla protoghese, o bacalà alla panna, è un secondo della cucina portoghese. Le origini della ricetta sono incerte, ma una ricetta molto simile è stata riferita per la prima volta nel 1930, dal chef John Ribeiro. L' uso di latte o latticini è inusuale nella cucina portoghese, ebbene questa ricetta ebbe tanto successo da considerarsi oggi come una ricetta rappresentativa ed è molto amata tanto in Portogallo che all' estero.
Gli ingredienti di base della ricetta sono il baccalà, le patate, le cipolle e il latte o la panna. Esistono numerose varianti con solo latte o sola panna, con tutti e due o con la besciamella. Spesso vengono aggiunte olive e formaggio. Cercando per la ricetta originale, ne ho letto tante in siti e blog portoghesi, italiani e anglofoni; alla fine ho creato la mia variante con gli ingredienti che mi piace utilizzare.
Il baccalà alla protoghese ci è piaciuto un sacco e l' abbiamo rifatto e goduto parecchie volte prima di postare questa ricetta...

Dosi : per 6 persone
Difficoltà della ricetta : media
Ingredienti : 1 filetto di baccalà dissalato (800 gr ca.),
                             400 ml di latte fresco intero,
                             100 ml di panna fresca,
                             2 cucchiai di farina,
                             4 cucchiai olio extravergine di oliva,
                             2 cipolle dorate grandi,
                             2 spicchi d' aglio,
                             4 patate medie,
                             1 tazza (75 gr) olive nere a rondelle,               
                             timo
                             pepe nero macinato,
                             sale,
                             prezzemolo tritato.
Preparazione :
Prima di tutto dissalate il baccalà (istruzioni dettagliate per dissalarlo corretemente troverete qui). Una volta dissalato, scolate bene e sminuzzate con le mani. Ponete in una piccola casseruola, aggiungete il latte e lasciate cuocere per una decina di minuti, fino ad assorbirlo. A fine cottura, aggiungete la panna, la farina e pepe nero macinato al momento. Ritirate dal fuoco e lasciate raffreddare.
Tritate le cipolle e l' aglio. Saltate in padella con 2 cucchiai d' olio fino ad imbiondire. Ritirate dal fuoco e aggiungete le olive.
Sbucciate le patate e tagliate a bastoncini. Saltate con l' olio rimasto (io ho utilizzato la stessa padella dopo che ho eliminato le cipolle), salate senza esagerare e cospargete di timo.
Mescolate tutti gli ingredienti, aggiustate di sale e trasferite in una priofila.
Infornate in forno preriscaldato a 200°C, modalità statico, e lasciate cuocere per 40 mintui ca., fino a dorare.
Sfornate e lasciate intiepidire. Per la finitura aggiungete del prezzemolo tritato.
E molto buono perfino freddo dal frigo. 


Image may be NSFW.
Clik here to view.


ΚΕΪΚ ΚΑΡΥΔΑΣ ΜΕ ΚΡΕΜΑ ΜΑΣΚΑΡΠΟΝΕ ♦♦ TORTA AL COCCO CON GLASSA AL MASCARPONE

Image may be NSFW.
Clik here to view.

ΚΕΪΚ ΚΑΡΥΔΑΣ ΜΕ ΚΡΕΜΑ ΜΑΣΚΑΡΠΟΝΕ

Ηθελα να φτιάξω ένα γλυκό πλούσιο σε γεύση, αλλά μην έχοντας πολύ χρόνο στην διάθεση μου ήθελα να είναι και εύκολο στην παρασκευή του, οπότε αμέσως απέκλεισα τις πολύπλοκες τούρτες. Το αμερικάνικο coconut cakeτο είχα βάλει στο μάτι από καιρό, και καθώς στον Δ. αρέσει πολύ η καρύδα, αλλά με προβλημάτιζε και το γεγονός ότι ήταν εντελώς λευκό, αφού όλοι στην οικογένεια αγαπάμε τα σοκολατένια γλυκά. Επίσης δεν ήθελα να φτιάξω την κλασσική αμερικάνικη βουτυρόκρεμα για γλάσσο, εγώ την βρίσκω πολύ βαρειά και λιγωτική; ήθελα κάτι πιό ανάλαφρο αλλά με πλούσια γεύση, οπότε αυτοσχεδίασα μία κρέμα τυριού, και φυσικά όταν χρησιμοποιώ τυρί κρέμα 9 στις 10 φορές αυτό είναι το μασκαρπόνε.
Αυτό το κέϊκ καρύδας έτυχε να το δοκιμάσουν πολλοί φίλοι και απέσπασε ενθουσιώδεις κριτικές! Διατηρήθηκε υπέροχα στο ψυγείο (λόγω κρέμας) και συνέχιζε να ... καταπλήσει τα πλήθη, ακόμη και 4 μέρες μετά από την μέρα που το έφτιαξα.

Δόση :για 8 άτομα
Βαθμός δυσκολίας συνταγής :μέτρια δύσκολη
Υλικά
για το κέϊκ : 60 gr (1φλ.) καρύδα τριμμένη,
                         βραστό νερό όσο χρειάζεται,
                         180 gr βούτυρο σε αλειφώδη μορφή,
                         250 gr ζάχαρη κρυσταλλική,
                         1 κ.γ. φυσικό εκχύλισμα βανίλιας,
                         5 αυγά, χωριστά τους κρόκους από τα ασπράδια,
                         300 gr αλεύρι γοχ.,
                         30 gr corn flour,
                         1 κ.σ. (10 gr) baking powder.
για το γλάσσο : 60 gr βούτυρο σε αλειφώδη μορφή,
                               200 gr ζάχαρη άχνη,
                               200 gr μασκαρπόνε,
                               3 κ.σ. ρούμι,
                               100 gr καρύδα τριμμένη,
                               100 gr ιταλική μαρέγκα.
γιά την διακόσμηση : 2 κ.σ. καρύδα τριμμένη.
Προετοιμασία :
Βάτε την καρύδα σε ένα σκεύος και προσθέστε καυτό νερό μέχρι να την καλύψει. Αφήστε να σταθεί τουλάχιστον μισή ωρίτσα. Στραγγίστε την καρύδα, αλλά κρατήστε και το ζουμάκι.
Χτυπήστε το βούτυρο με την ζάχαρη μέχρι να ασπρίσει. Συνεχίζοντας να χτυπάτε, προσθέστε το εκχύλισμα βανίλιας και σταδιακά τους κρόκους .
Κοσκινήστε το αλεύρι με το corn flourκαι το baking. Προσθέστε τα στο μίγμα του βουτύρου και αναμείξτε. Προσθέστε και την ενυδατωμένη καρύδα.
Χτυπήστε τα ασπράδια των αυγών σε μαρέγκα. Προσθέστε την μαρέγκα σταδιακά στο μίγμα, αναμιγνύοντας με μία σπάτουλα με απαλές κινήσεις από κάτω προς τα επάνω, ώστε να μην ξεφουσκώσει.
Περάστε με το αντικολλητικό μίγμα (συνταγή εδώ) μία φόρμα με λυόμενο στεφάνι, με διάμετρο 24 εκ. Ρϊξτε μέσα το μίγμα του κέϊκ και ισιώστε την επιφάνεια του.
Ψήστε σε προθερμασμένο φούρνο στους 180°C, στις αντιστάσεις, για περίπου 30 λεπτά. Κάντε το τεστ της οδοντογλυφίδας πριν βγάλετε το κέϊκ από τον φούρνο. Αφήστε το να κρυώσει τελείως.
Ετοιμάστε το γλάσσο. Οδηγίες για να φτιάξετε την ιταλική μαρέγκα θα βρείτε εδώ. Για τα 100 gr που χρειαζόμαστε στην συνταγή θέλει περίπου 2 ασπράδια αυγών. Εγώ συνήθως έχω έτοιμη ιταλική μαρέγκα στην κατάψυξη, οπότε δεν χρειάζεται να ετοιμάζω τόσο μιρκές ποσότητες.
Χτυπήστε το βούτυρο με την άχνη, προσθέστε το μασκαρπόνε και το ρούμι και συνεχίστε το χτύπημα μέχρι να γίνει το μίγμα αφράτο. Προσθέστε την καρύδα και την ιταλική μαρέγκα και αναμείξτε απαλά με μία σπάτουλα.
Κόψτε το κέϊκ στα δύο και βρέξτε τα κομμάτια με το γάλα καρύδας που είχατε κρατήσει στην άκρη.
Συναρμολογήστε το γλυκό. Τοποθετήστε την βάση σε μία πιατέλα σερβιρίσματος και απλώστε το 1/3 της κρέμας. Καλύψτε με το δεύτερο κομμάτι κέϊκ. Καλύψτε όλο το γλυκό με την υπόλοιπη κρέμα καρύδας.
Για την διακόσμηση καβουρντίστε ελαφρά την καρύδα, μέχρι να πάρει χρώμα. Αφήστε την να κρυώσει και διακοσμήστε την επιφάνεια του κέϊκ.
Διατηρείται στο ψυγείο.


Image may be NSFW.
Clik here to view.

Image may be NSFW.
Clik here to view.

TORTA AL COCCO CON GLASSA AL MASCARPONE

Volevo preparare un dolce per pasquetta, e non avendo molto tempo a disposizione avevo subito escluso le torte laboriose. 
Il coconut cake, ossia torta al cocco americana, era un dolce che già da tempo avevo in mente di preparare, siccome il sapore e il profumo del cocco piacciono tanto a D. Di solito le torte americani vengono ricoperte di crema al burro, che io la trovo troppo pesante siccome carica di grassi e zucchero; così al suo posto ho preparato una glassa al mascarpone e meringa italiana, che è stata abbinata benissimo al sapore della torta. 
Ha capitato poi che questa torta al cocco l' hanno assagiata una decina di amici, tra quelli presenti al barbeque che avevamo organizzato per pasquetta, ed è piaciuta tantissimo, non ne era rimasta una sola bricciola!

Dosi : per 8 persone
Difficoltà della ricetta : media
Ingredienti
per la torta : 60 gr (1 tazza) di cocco rapè,
                           acqua bollente qb,
                           180 gr  burro a pommata,
                           250 gr zucchero semolato,
                           1 cucchiaino di estratto naturale di vaniglia,
                           5 uova,
                           300 gr di farina 00,
                           30 gr di maizena,
                           1 cucchiaio (10 gr) di lievito per dolci.
per la glassa : 60 gr burro a pommata,
                             200 gr zucchero a velo,
                             200 gr mascarpone,
                             3 cucchiai rum,
                             100 gr cocco rapè,
                             100 gr meringa italiana.
per la finitura : 2 cucchiai di cocco rapè.
Preparazione :
Ponete il cocco in un recipiente e aggiungete acqua calda fino a coprirla. Lasciate riposare per almeno mezz' oretta. Scolate bene e tenete i sughetto da parte.
Sbattete il burro con lo zucchero fino a prendere una crema chiara. Aggiungete gradatamente i turoli e l' estratto di vaniglia.
Settacciate la farina con la maizena ed il lievito. Aggiungte al composto del burro e mescolate. Aggiungete pure il cocco rapè ammolato.
Montate gli albumi a neve ferma. Incorporatela gradatamente al composto mescolando delicatemente con un leccapentole e con  movimenti dal basso verso l' alto, per non fare sgonfiare il composto. 
Spenellate col preparato antiaderente una tortiera di 24 cm di diametro, versateci il composto della torta e livellate.
Infornate in forno preriscaldato a 180°C, modalità statico e lasciate cuorere per 30 minuti ca., fino a dorare. Fate la prova stecchino, sfornate e lasciate raffreddare.
Preparate la glassa. Istruzioni per preparare la meringa all' italiana troverete qui. Per i 100 gr della ricetta occorno ca. 2 albumi. Di solito ho della meringa italiana già pronta nel mio freezer, così non è necessario preparare delle quantità piccoli che spesso sono necessari per i dolci che preparo.
Sbattete il burro con lo zucchero a velo. Aggiungete il mascarpone ed il rum, continuando a sbattere fino a prendere una crema liscia. Aggiungete la meringa italiana e il cocco e mescolate con un leccapentole. 
Tagliate la torta orizzontalmente in due. Bagnate ogni metà con il sughetto di cocco. 
Disponete la base dell torta su un vassoio da portata. Aggiungete 1/3 dalla glassa e coprite con il secondo pezzo della torta. Coprite la torta con la glassa restante.
Per la finitura mettete il cocco in tegamino e fate imbiondire. Lasciate raffreddare e decorate la torta.
Viene conservata nel frigo.

                         

Image may be NSFW.
Clik here to view.

ΤΑ ΤΕΛΕΙΑ ΨΩΜΑΚΙΑ ΓΙΑ ΜΠΕΡΓΚΕΡ (ΣΑΝΤΟΥΙΤΣ) ♦♦ PANINI SEMIDOLCI PER HAMBURGER

Image may be NSFW.
Clik here to view.

ΤΑ ΤΕΛΕΙΑ ΨΩΜΑΚΙΑ ΓΙΑ ΜΠΕΡΓΚΕΡ (ΣΑΝΤΟΥΙΤΣ)

Ψωμάκια για σάντουιτς είχαμε ξαναφτιάξει στο laboratorio (εδώ) πριν αρκετά χρόνια. Αν και η συνταγή ήταν επιτυχημένη, καθώς περνούσαν τα χρόνια και μάθαινα όλο και κάτι πραπάνω για τα ζυμάρια, ήθελα να ξαναφτιάξω μία νέα εμπλουτισμένη εκδοχή. Η ευκαιρία παρουσιάστηκε πριν λίγες εβδομάδες, όταν χρειάστηκε να ξαναφτιάξω ψωμάκια σάντουιτς, για μια συνταγή που ετοιμάζαμε μαζί με τις φίλες από τους Quanti Modi di Fare e Rifare. Σκέφτηκα να σας τα παρουσιάσω μόνα τους, αφού δεν είναι και το κύριο θέμα της συνταγής που θα ακολουθήσει, ώστε να υπάρχουν στο αρχείο του blogσαν ξεχωριστή συνταγή, γιά πιό γρήγορη ανεύρεση.
Hamburger bunsή ψωμάκια σάντουιτς ή μπερκερ λοιπόν για ακόμη μία φορα. Με πιό πλούσια γεύση, μαλακά και αφράτα, αν και χρησιμοποίησα λιγότερη μαγιά. Καθώς η ζύμη τους είναι ημίγλυκη και συγγενεύει με το μπριός, διατηρούνται μαλακά γιά πολλές ημέρες, παρ'όλο που δεν περιέχουν συντηρητικά. Ταιριάζουν με αλμυρή αλλά και με γλυκειά γέμιση. 
Με αυτήν την ζύμη, μπορείτε να φτιάξετε επίσης ψωμάκια για μπουφέ, μόνο που θα πρέπει να τα πλάσετε αρκετά μικρότερα (περίπου το 1/3 από τα ψωμάκια για σάντουιτς).

Δόση : 15 ψωμάκια
Βαθμός δυσκολίας συνταγής :μέτρια δύσκολη
Υλικά : 10 gr μαγιά μπύρας νωπή,
                  100 gr νερό χλιαρό,
                  300 gr αλεύρι Π,
                  200 gr αλεύρι γοχ,
                  2 αυγά,
                  50 gr ζάχαρη κρυσταλλική,
                  140 gr γάλα φρέσκο πλήρες,
                  30 gr βούτυρο σε κομματάκια,
                  6 gr αλάτι θαλασσινό.
γιά το ψήσιμο :λίγο γάλα,
                               σουσάμι.
Προετοιμασία :
Διαλύστε την μαγιά στο χλιαρό νερό και αφήστε την να σταθεί ένα δεκάλεπτο.
Βάλτε τα αλεύρια στον κάδο του μίξερ, προσθέστε την προ-ζύμη και αναμείξτε. Προσθέστε τα αυγά, την ζάχαρη και το γάλα και αφήστε το μίγμα να δουλευτεί σε μέτρια ταχύτητα, μέχρι να αναμειχθούν καλά όλα τα υλικά και να αρχίσει να ξεκολλάει από τα τοιχώματα του κάδου. Προσθέστε το βούτυρο σε κομματάκια, καλύτερα λίγο μαλακωμένο σε θερμοκρασία δωματίου, και τέλος το αλάτι. Αφήστε την ζύμη να δουλευτεί για περίπου 15 λεπτά, μέχρι να γίνει ελαστική και να μαζευτεί σαν μπάλα γύρω από τον γάντζο του μίξερ.
Σκεπάστε την ζύμη σε καμπάνα, τοποθετήστε την σε μέρος χλιαρό και αφήστε να ξεκουραστεί μέχρι να διπλασιαστεί σε όγκο.
Χωρίστε την ζύμη σε κομματάκια βάρους περίπου 90 gr το καθένα. Πλάστε με τα κομματάκια της ζύμη μπαλάκια και τοποθετήστε τα μέσα σε ταψί φούρνου στρωμένο με αντικολλητικό χαρτί. Τοποθετήστε τα σε μέρος χλιαρό και αφήστε τα μέχρι να διπλασιαστούν σε όγκο.
Με ένα πινέλλο, αλείψτε την επιφάνεια από τα ψωμάκια με λίγο γάλα (σε θερμοκρασία δωματίου, οχι κρύο) και πασπαλίστε με αρκετό σουσάμι.
Ψήστε τα ψωμάκια σε φούρνο προθερμασμένο στους 190°C, στις αντιστάσεις, για περίπου 15 λεπτά, μέχρι να ροδίσουν.
Βγάλτε τα ψωμάκια από τον φούρνο και αφήστε τα να κρυώσουν επάνω σε μία σχάρα.
Διατηρούνται μαλακά και αφράτα, σαν φρεσκοψημένα, για αρκετές ημέρες.


Image may be NSFW.
Clik here to view.

Image may be NSFW.
Clik here to view.

PANINI SEMIDOLCI PER HAMBURGER

Non è la prima volta che preparo i panini semidolci, adatti per farcitura salata o dolce. Anche se quella prima ricetta (qui) era abbastanza buona, volevo sempre rifarli, siccome nel frattempo avevo imparato tante cose sugli impasti. L' occasione è venuta qualche settimana fa, quando mi preparavo per l' appuntamento con le ragazze dei Quanti. Certo la ricetta la scrivo pure anche al rispettivo post, ma volevo che esitesse anche da sola nel blog, piuttosto per i miei lettori greci, per facilitare la ricerca con le parole chiave.

Dosi : 15 panini
Difficoltà della ricetta : media
Ingredienti : 10 gr lievito di birra fresco
                              100 gr acqua tiepida,
                              300 gr farina 00 di forza,
                              200 gr farina 00,
                              140 gr latte fresco intero,
                              2 uova,
                              50 gr zucchero semolato,
                              30 gr burro a pezzetti,
                              6 gr sale marino.
per la finitura : latte qb,
                               semi di sesamo.
Preparazione :
Tutti gli ingredienti devono essere a temperatura ambiente.
Stemperate il lievito nell' acqua tiepida e lasciate riposare per una decina di minuti.
Nella bacinella della planetaria ponete le farine, aggiungete il lievitino e azionate a velocità bassa. Aggiungete le uova, lo zucchero ed il latte e continuate ad impastarea a velocità medi. Aggiungete il burro a pezzetti e alla fine anche il sale. Lasciate lavorare fino ad incordare (12-15 min). 
Coprite a campana, posizionate in luogo tiepido e lasciate riposare fino al raddoppio.
Prendete l' impasto, ricavate dei pezzetini di ca. 90 gr ciascuno e formate delle palline. Se volete preparare i panini per un buffet, fateli più piccoli, di ca. 30 gr ciascuno. Posizionate su una leccarda (ne occorrono piuttosto 2) foderata con carta forno.
Posizionate in luogo tiepido e lasciate lievitare fino al raddoppio. 
Spenellate con latte (a temperatura ambiente) e cospargete abbondantemente con semi di sesamo.
Infornate in forno caldo a 190°C, modalità statico, per 15 minuti ca., fino a dorare.
Sfornate e lasciate raffreddare su una gratella.
Si conservano benissimo per parecchi giorni.



Image may be NSFW.
Clik here to view.

ΦΤΙΑΧΝΩ ΑΛΕΥΡΙ ΑΠΟ ΡΕΒΥΘΙΑ ♦♦ FARINA DI CECI FATTA A CASA

Image may be NSFW.
Clik here to view.
foto tratta dal web
 
ΦΤΙΑΧΝΩ ΑΛΕΥΡΙ ΑΠΟ ΡΕΒΥΘΙΑ

Το αλεύρι από ρεβύθια, μάλλον πολύ λίγοι το γνωρίζουν στην Ελλάδα και ακόμη λιγότεροι το χρησιμοποιούν συστηματικά. Αντιθέτως στην Ιταλία είναι αρκετά γνωστό, και ιδίως στον Νότο το χρησιμοποιούν σε αρκετές συνταγές; την πιό δημοφιλή από αυτές θα σας την παρουσιάσω μέσα στις επόμενες ημέρες.
Το αλεύρι από ρεβύθια το γνωρίζουν καί το προτιμούν όσοι πάσχουν απο κοιλιοκάκη, καθώς είναι ελεύθερο γλουτένης. Είναι επίσης δημοφιλές σε όσους ακολουθούν χορτοφαγική και ιδίως veganδιατροφή, καθώς προσθέτει γεύση σε πολλά πιάτα, αλλά μπορεί επίσηςνα αντικαταστήσει τα αυγά πχ. σε ομελέτες, στην Ιταλία μάλιστα, αυτές τις veganομελέτες τις ονομάζουν fari-frittate. Μπορεί επίσης να αντικαταστήσει το αλεύρι σε τηγανίτες και κρέπες, αλλά και σε γλυκά παρασκευάσματα. Το χρησιμοποιούν στις σούπες και ιδίως στις βελουτέ, γιατί βοηθάει να χυλώσουν ωραία, αλλά και γιά να φτιάξουν κουρκούτι για τηγάνισμα. Φτιάχνουν επίσης ζυμαρικά, πολπέτες και κροκέτες.
Το αλεύρι από τα ρεβύθια το έχω ξαναχρησιμοποιήσει στην κουζίνα μου σε μία αλμυρή (εδώ)και σε μία γλυκειά συνταγή (εδώ). Τότε το είχα βρεί έτοιμο σε μαγαζί που πουλάει μπαχαρικά και βιολογικά τρόφιμα. Αυτήν την φορά όμως που το χρειαζόμουν, δεν προλάβαινα να κατέβωστο κέντρο της πόλης για να το αγοράσω και έτσι αποφάσισα να το φτιάξω μόνη μου. Η διαδικασία είναι απλή, χρειάζεται όμως ένα δυνατό μπλέντερ ή ένας μύλος για καφέ (ηλεκτρικός ή χειροκίνητος).

Βαθμός δυσκολίας :εύκολο
Υλικά :ρεβύθια κατά προτίμηση βιολογικά.
Προετοιμασία :
Πλύντε τα ρεβύθια.
Στραγγίστε τα καλά και αφήστε τα να στεγνώσουν στον αέρα για 24 ώρες.
Βάλτε τα σε ένα ταψί και ψήστε τα στον φούρνο, στους 150°C για 15-20 λεπτά. Με αυτόν τον τρόπο α ρεβύθια μαλακώνουν και αλέθονται μετά πιό εύκολα. Αφήστε τα να κρυώσουν τελείως.
Τρίψτε τέλος τα ρεβύθια με ένα ισχυρό μπλέντερ κουζίνας ή με έναν μύλο για καφέ; κάποιες κουζινομηχανές διαθέτουν και ειδικό εξάρτημα για να αλέθει όσπρια και δημητριακά. Θα τα βάζετε λίγα κάθε φορά, γιά να μπορείτε να ελέξετε αν έχουν αλεστεί σωστά. Γιά να είμαι σίγουρη ότι δεν έχουν παραμείνει κομματάκια μέσα στο αλεύρι, το κοσκίνησα και όσα κομματάκια έμειναν τελικά μέσα στο κόσκινο τα έβαλα και τα έτριψα και εκείνα, έτσι ώστε να αξιοποιήσω ολόκληρη την ποσότητα των ρεβυθιών.
Διατηρείται για αρκετές εβδομάδες σε καλά κλεισμένα γυάλινα βάζα, σε μέρος δροσερό.



FARINA DI CECI FATTA A CASA

La farina di ceci, mentre è abbastanza comune in Italia, in Grecia è pressochè sconosciuta.
Ε la prediletta della cucina vegetariana e vegan, siccome insaporisce vari piatti e può perfino sostituire le uova (le cosidette fari-frittate). Siccomepriva di glutine, è adatta per la dieta dei celiaci. Può sostituire la comune farina di grano per preparare le crespelle o le fritelle, o per preparare la pastella per la panatura. Ottimo addensatore per le veluttate e i passati di verdure. Può essere utilizzata anche in torte dolci (qui una ricetta assagiata nel laboratorio), di solito mescolata con altri tipi di farina.
La farina di ceci l' avevo utilzzata per preparare la panissa (ricetta qui). Allora l' avevo comprata già pronta. Questa volta però non avevo il tempo a cercarla e ho deciso di preparala a casa. La procedura è semplice, basta scegliere dei ceci bio ed essere froniti con un potente robot di cucina o un mulino per il caffè; alcune planetarie dispongono l' apposito attrezzo per macinare i legumi.

Difficoltà : facile
Ingredienti : ceci, preferibilmente da agricoltura biologica.
Preparazione :
Lavate i ceci.
Scolateli bene e lasciate asciugare all' aria per almeno un paio d' ore, ma meglio ancora per un giorno intero.
Ponete in una leccarda da forno e fate tostare a 150°C, per 15-20 minuti. Lasciate raffreddare completamente.
Macinate i ceci, mettendoli pochi alla volta in un robot di cucina potente o un macinacaffè. Per essere certa che la farina è venuta fine e non granulosa, l' ho passata da un settaccio e tutto quello che ne era rimasto l' ho fatto macinare di nuovo.
La farina di ceci si conserva per parecchie settimane, in luogo fresco e asciutto, chiusa entro un contenitore a chiusura ermetica.


ΣΑΝΤΟΥΙΤΣ ΜΕ ΠΑΝΈΛΕ για τους QUANTI MODI DI FARE E RIFARE ♦♦ PANE E PANELLE per i QUANTI MODI DI FARE E RIFARE

Image may be NSFW.
Clik here to view.

ΣΑΝΤΟΥΙΤΣ ΜΕ ΠΑΝΈΛΕ
για τους QUANTI MODI DI FARE E RIFARE

Η δεύτερη Κυριακή του μήνα καθιερώθηκε πλέον ως ημέρα συνάντησης με τις διαδικτυακές φίλες από τους Quanti Modi di Fare e Rifare. Σήμερα θα ανακαλύψουμε μαζί ακόμη μία υπέροχη και πολύ ιδιαίτερη συνταγή της καλής, παραδοσιακήςιταλικής κουζίνας.
Image may be NSFW.
Clik here to view.
Ο δρόμος γιά το γευσικό ταξίδι μας, θα μας βγάλεισήμερα στην Σικελία και συγκεκριμένα στο πανέμορφο Παλέρμο, όπου θα γνωρίσουμε το πιό φημισμένο street foodτης πόλης, ένα είδος σάντουιτςμε γέμιση πανέλε (panelle), δηλαδή τραγανές τηγανίτεςφτιαγμένεςαπό αλεύρι ρεβυθιών, κλεισμένεςμέσα σε αφράτο, μαλακό, ημίγλυκο ψωμάκι πασπαλισμένο με μπόλικο σουσάμι. Το βασικό υλικό της σημερινής μας συνταγής μας, δηλαδή το αλεύρι από ρεβύθια, είναι λίγο ασυνήθιστο για τα ελληνικά δεδομένα, αλλά με τις οδηγίες της Silviaαπό το blogAcqua e farina Sississima, θα καταφέρουμε να παρασκευάσουμε ένα υπέροχο μέσα στην απλότητα του έδεσμα!

Υπάρχουν μαρτυρίες ότι το αλεύρι από τα ρεβύθια το χρησιμοποιούσαν στην Ιταλική χερσόνησο ήδη από την ρωμαϊκή εποχή, και το πιό γνωστό έδεσμα ήτανένα είδος συμπαγούς κρέμας, κάτι σαν την πολέντα. Πολύ πιθανόν να έγινε ακόμη πιό δημοφιλές κατά την περίοδο της αραβικής κατοχής της Σικελίας, απότον 9ο μέχρι τον 10ο αιώνα, αφού οι Αραβες χρησιμοποιούν πολύ τα ρεβύθια στην κουζίνα. τους. Η ιδέα να κοπεί σε φέτες και να τηγανιστεί η συμπαγής πλέον κρύα κρέμα, μάλλον αναπτύχθηκε μεταγενέστερα, όταν οι Γάλλοι εκδίωξαν και αντικατέστησαν τους Αραβες στην Σικελία. Σιγά σιγά οι πανέλε πήραν την μορφή που έχουν σήμερα, είναι δηλαδή λεπτές και ξεροτηγανισμένες φετούλες ζύμης, οι οποίες σερβίρονται με λίγες σταγόνες χυμό λεμονιού μέσα σε μαλακά ψωμάκιαμε σουσάμι. Κατ'εξοχήν φαγητό του δρόμου στο Παλέρμο, και σήμερα ακόμη θα συναντήσετε το πλανόδιο πανελάρο (panellaro), εκσυγχρονισμένο βέβαια, μέσα σε αυτοκίνητο καντίνα, να τηγανίζει και να σερβίρει ζεστές πανέλε σε σαντουιτσάκια, τυλιγμένα στην λαδόκολλα (εδώμπορείτε να δείτε μία σειρά φωτογραφίες από τους σύγχρονους πανελάρους του Παλέρμο)
Το αλεύρι από ρεβύθια το έχουμε ξαναχρησιμοποιήσει στο παρελθόν στο laboratorio, γιά να φτιάξουμε ένα είδος ζυμαρικών (εδώ). Στον τόπο μας θα το βρείτε σε καταστήματα που πουλάνε βιολογικά τρόφιμα, αλλά μπορείτε να το φτιάξετε αρκετά εύκολα και μόνοι σας, όπως έκανα και εγώ (δείτε εδώτην σχετική ανάρτηση).
Την συνταγή της Silviaμπορείτε να την δείτε εδώ. Η εκτέλεση της είναι πανεύκολη, τα υλικά είναι ελάχιστα, εξ'άλλου όπως είπαμε πρόκειται για μία συνταγή της cucina povera (φτωχική κουζίνα), και εκτός από το αλεύρι των ρεβυθιών θα  χρειαστούμε μόνον λίγο μαϊντανό και λάδι γιά το τηγάνισμα.
Γιά να σερβίρετε τις πανέλε σε σαντουιτσάκια, μπορείτε βέβαια να χρησιμοποιήσετε και έτοιμα ψωμάκια γιά σάντουιτς. Αξίζει όμως τον κόπο να δοκιμάσετε να τα φτιάξετε στο σπίτι, με την συνταγή που σας δίνω, καθώς θα απολαύσετε τα πιό νόστιμα ημίγλυκα ψωμάκια, τα οποία θα φτιάξετε ξανά και ξανά...

Δόση : 15 σαντουιτσάκια
Βαθμός δυσκολίας συνταγής :μέτρια δύσκολη
Υλικά
γιά τα ψωμάκια :10 gr μαγιά μπύρας νωπή,
                                   100 gr νερό χλιαρό,
                                   300 gr αλεύρι Π,
                                   200 gr αλεύρι γοχ,
                                   2 αυγά,
                                   50 gr ζάχαρη κρυσταλλική,
                                   140 gr γάλα φρέσκο πλήρες,
                                   30 gr βούτυρο σε κομματάκια,
                                   6 gr αλάτι θαλασσινό,
                                   λίγο γάλα και σουσάμι γιά το ψήσιμο.
γιά τις πανέλε : 250 gr αλεύρι από ρεβύθια,
                               750 gr νερό,
                               5 gr αλάτι θαλασσινό,
                               πιπέρι φρεσκοτριμμένο,
                               μαϊντανό φρέσκο.
γιά το τηγάνισμα : σπορέλαιο.
Προετοιμασία :
Ετοιμάστε πρώτα τα ψωμάκια με τις αναλυτικές οδηγίες που θα βρείτε εδώ.
Ετοιμάστε το μίγμα γιά τις πανέλε. Επειδήτο αλεύρι από τα ρεβύθια έχει τηντάση να δημιουργεί σβώλους, πρέπει να διαλυθεί σεκρύονερό. Βάλτε το νερό σε μία μικρή κατσαρόλα, κοσκινήστε μέσα το αλεύρι και αναμείξτε. Μεταφέρετε το σε μέτρια φωτιά και αναμιγνύετε συνεχώς με τον αυγογδάρτη ή με ξύλινη κουτάλα, μέχρι να πάρετε ένα  σφιχτό χυλό. Κατεβάστε την κατσαρόλα από την φωτιά, προσθέστε αλάτι, πιπέρι, μία χούφτα ψιλοκομμένο μαϊντανό και αναμείξτε.
Απλώστε το μίγμα σε πάχος μέχρι 0,5 εκ, μέσα σε μία ίσια λαμαρίναφούρνου ή επάνω σε ένα silpat (ταπέτο σιλικόνης). Προσοχή, οι πανέλε πρέπει να είναι λεπτές, ώστε όταν τηγανιστούν να γίνουν τραγανές. Αφήστε το μίγμα να κρυώσει τελείως και να στεγνώσει και έπειτα κόψτε το σε τετράγωνα ή ορθογώνια κομμάτια (περίπου 3x8 εκ.).
Αν σας δυσκολεύει να απλώστε το μίγμα, μπορείτε να το βάλετε μέσα σε μία παραλληλόγραμμη φόρμα, αφού την επενδύσετε με αντικολλητικό χαρτί. Αφήστε το να κρυώσει τελείως, ξεφορμάρετε και κόψτε το έπειτα σε λεπτές φέτες.
Τηγανίστε τις πανέλε σε άφθονο καυτό λάδι (εγώ χρησιμοποίησα ηλιέλαιο). Αφήστε τες να τηγανιστούν από κάθε πλευρά για 1-2 λεπτά μέχρι να ροδίσουν και ακουμπήστε τες σε απορροφητικό χαρτί, ώστε να στραγγίσουν από το περιττό λάδι.
Κόψτε τα ψωμάκια στα δύο, βάλτε 2-3 τραγανές πανέλε, ραντίστε τες με λίγο φρεκοστυμμένο χυμό λεμονιού και σερβίρετε τα σαντουιτσάκια αμέσως. 
Παραδοσιακά τα σαντουιτσάκια με πανέλε συνοδεύονται με ένα ποτήρι κρασί συνήθως Alcamo, το οποίο είναι ένα τοπικό κρασί (κυρίως λευκό, αλλά υπάρχουν και ροζέ ή κόκκινα).  


Image may be NSFW.
Clik here to view.

Image may be NSFW.
Clik here to view.

Image may be NSFW.
Clik here to view.

PANE E PANELLE per i QUANTI MODI DI FARE E RIFARE

Sono contenta che questa volta sono riuscita a partecipare all' appuntamento con le amiche dei Quanti!
Oggi viaggiamo fino a Palermo, per assagiare il famoso street food della città, che non è altro da pane e panelle (u pani chi panelli). La nostra guida sarà Silvia, dal blog Acqua e farina Sississima, che ci svelerà tutti i segreti delle panelle.
Image may be NSFW.
Clik here to view.
Ci sono testimonianze che la farina di ceci era utilizzata già in età romana. La mescolavano con acqua e poi la cuocevano preparando un' composto cremoso, molto simile alla polenta. Gli arabi pure utilizzano i ceci nella loro cucina, e così durante il dominio arabo in Sicilia l' uso della farina di ceci ne era diffuso. L' idea di formare delle fettine sottili e poi friggerle era sviluppata più tardi, molto probabilmente durante il dominio francese, siccome ci sono testimonianze che gli angioini ne erano molto ghiotti.

Le panelle sono una preparazione tipica della cucina povera, semplicissima ma molto saporita. Gli ingredienti sono pochissimi : farina di ceci, acqua, sale, prezzemolo e olio per friggere. Secondo la tradizione venivano preparate da i panellari, venditori ambulanti, che le sevivano belle calde, con una spruzzata di limone, in mezzo alle mafalde, un tipo di panetto con la crosta ricoperta ai semi di sesamo.  I panellari esistono anche oggi a Palermo, certo in una versione moderna con gli autocarri nel posto dei carrelli.
La farina di ceci l' avevo utilizzata per la prima volta, per la panissa, ancora una ricetta preparata con il team dei Quanti. Allora avevo cercato parecchio e l' avevo trovata e comprata già pronta. Questa volta non avevo il tempo di cercarla e ho deciso di preparla a casa, cosa che non risulta poi tanto difficile.
La ricetta di Silvia potete vederla qui. Per i panini ho fatto qualche modifica, siccome già da tempo avevo in mente di provare una variante ad una ricetta che avevo fatto parecchi anni fa, all'inizio di questo blog.

Dosi : per 15 panini con le panelle
Difficoltà delle ricetta : media
Ingredienti
per i panini : 10 gr lievito di birra fresco
                            100 gr acqua tiepida,
                            300 gr farina 00 di forza,
                            200 gr farina 00,
                            140 gr latte fresco intero,
                            2 uova,
                            50 gr zucchero semolato,
                            30 gr burro a pezzetti,
                            6 gr sale marino,
                            latte per spenellare qb,
                            semi di sesamo. 
per le panelle :250 gr farina di ceci,
                              750 gr acqua,
                              5 gr sale marino,
                              pepe macinato al momento,
                              prezzemolo.
per friggere : olio di semi.
Preparazione :
Cominciate con la preparazione dei panini . Tutti gli ingredienti devono essere a temperatura ambiente.
Stemperate il lievito nell' acqua tiepida e lasciate riposare per una decina di minuti.
Nella bacinella della planetaria ponete le farine, aggiungete il lievitino e azionate a velocità bassa. Aggiungete le uova, lo zucchero ed il latte e continuate ad impastarea a velocità medi. Aggiungete il burro a pezzetti e alla fine anche il sale. Lasciate lavorare fino ad incordare (12-15 min).
Coprite a campana, posizionate in luogo tiepido e lasciate riposare fino al raddoppio.
Prendete l' impasto, ricavate dei pezzetini di ca. 90 gr ciascuno e formate delle palline. Se volete preparare i panini per un buffet, fateli più piccoli, di ca. 30 gr ciascuno. Posizionate su una leccarda (ne occorrono piuttosto 2) foderata con carta forno.
Posizionate in luogo tiepido e lasciate lievitare fino al raddoppio.
Spenellate con latte (a temperatura ambiente) e cospargete abbondantemente con semi di sesamo.
Infornate in forno caldo a 190°C, modalità statico, per 15 minuti ca., fino a dorare. Sfornate e lasciate raffreddare su una gratella.

Preparate le panelle. Mettete l' acqua in una casseruola, settacciate dentro la farina di ceci e mescolate. Portate su fuoco medio, aggiungete sale e pepe a piacere e continuate a mescolare fino a rapprendersi (15 minuti ca.). A fine cottura aggiungete una manciata di prezzemolo tritato finemente. 
Versate il composto su un silpat o su una leccarda e livellate fino a spessore di 0,5 cm. Lasciate raffreddare e asciugare. Tagliate a quadrati o rettangoli (ca. 3x8 cm).
Fate friggere la panelle in olio ben caldo, per un paio di minuti da entrambi i lati, fino a dorare. Posizionate su carta assorbente per scolare l' eccesso d' olio.
Tagliate i panini in due, facite con 2-3 panelle ben calde, condite con qualche goccia di limone e servite subito.


Image may be NSFW.
Clik here to view.

ΣΠΑΝΑΚΟΠΙΤΑ ΜΕ ΠΡΑΣΟ ΚΑΙ ΦΙΝΟΚΙΟ ♦♦ ERBAZZONE IN PASTA FILLO

Image may be NSFW.
Clik here to view.

ΣΠΑΝΑΚΟΠΙΤΑ ΜΕ ΠΡΑΣΟ ΚΑΙ ΦΙΝΟΚΙΟ

Σήμερα το μενού έχει σπανακόπιτα, η οποία είναι κατά βάση χορτόπιτα, αφού δεν περιέχει τυρί. Θα μου πείτε τώρα, δεν θα γινόταν πιό νόστιμη αν έβαζα και λίγο τυράκι? Ελα όμως που ο Δ. δεν τρώει τυρί, και βέβαια δεν μπορούσα να καθήσω να φάω ολόκληρη πίτα μόνη μου (δηλαδή μπορούσα, αλλά αυτό είναι άλλο θέμα...) οπότε την προσάρμοσα στο γούστο του. Τον ξεγέλασα όμως λίγο και πρόσθεσα ελάχιστο πεκορίνο, αλλά δεν το έβαλα μέσα στην γέμιση, έκανα μία μικρή τσαχπινιά!
Επειδή όμως τα σπανάκια από μόνα τους είναι λίγο βαρετά σαν γεύση, σκέφτηκα να  πρόσθεσω φινόκιο, φρέσκα κρεμμυδάκια και πράσο. Φέτος άρχισα να βρίσκω ωραίο, φρέσκο και ζωντανό φινόκιο και στην λαϊκή και δεν μπόρεσα να του αντισταθώ. Το ξέρω βέβαια ότι τα πράσα δεν είναι πλέον στην εποχή τους, αλλά προσθέτουν γλύκα στο φαγητό και γι'αυτό φροντίζω να καταψύχω πάντα μία ποσότητα στο τέλος της σεζόν τους, ώστε να τα έχω διαθέσιμα να τα χρησιμοποιήσω ακόμη και κατά την διάρκεια της ζεστής περιόδου του χρόνου.

Δόση :για 8 άτομα
Βαθμός δυσκολίας συνταγής :εύκολη
Υλικά : 6 φύλλα για πίτα χωριάτικα.
για την γέμιση : 1 kg σπανάκια φρέσκα,
                                1 μεγάλο πράσο,
                                1/2 φινόκιο (μέτριο σε μέγεθος),
                                1 κρεμμύδι,
                                3-4 κρεμμυδάκια φρέσκα,
                                4 κ.σ. ελαιόλαδο παρθένο έξτρα,
                                πιπέρι μαύροφρεσκοτριμμένο,
                                αλάτι,
                                4 αυγά,
                                1/2 φλ. κρέμα γάλακτος.
γιά το ψήσιμο :ελαιόλαδο,
                               50 gr κεφαλοτύρι τριμμένο,
                               1 κρόκο αυγού,
                               2 κ.σ. κρέμα γάλακτος.
Προετοιμασία :
Καθαρίστε, πλύντε και στραγγίστε καλά τα σπανάκια.
Καθαρίστε και ψιλοκόψτε το πράσο, το φινόκιο, το κρεμμύδι και τα κρεμμυδάκια.
Σε μία σωτέζα ή χαμηλή κατσαρόλα βάλτε το ελαιόλαδο και μόλις ζεσταθεί σωτάρετε το κρεμμύδι με τα κρεμμυδάκια. Μόλις μαραθούν προσθέστε το πράσο, το φινόκιο και τέλος τα σπανάκια. Σωτάρετε μέχρι να μαραθούν όλα τα λαχανικά και να εξατμιστεί το ζουμάκι που θα βγάλουν. Προσθέστε αλάτι και πιπέρι και αφήστε το μίγμα να κρυώσει.
Χτυπήστε τα αυγά με την κρέμα γάλακτος και προσθέστε το μίγμα στα σωταρισμένα λαχανικά και αναμείξτε.
Οδηγίες για να φτιάξετε σπιτικό φύλλο θα βρείτε εδώ. Τα φύλλα τα ανοίγουμε σε διάμετρο περίπου 40 εκ.
Στρώστε 3 λαδωμένα φύλλα μέσα σε ένα ταψί με διάμετρο 30 εκ. Τα φύλλα δεν τα τεντώνουμε, αλλά τα βάζουμε σουρωτά, ώστε να εγκλωβιστεί αέρας ανάμεσα τους, να ψηθούν καλύτερα και να γίνουν πιό τραγανά. Προσθέστε την γέμιση και καλύψτε με 2 λαδωμένα φύλλα. Σκορπίστε το τριμμένο τυρί και σκεπάστε με το τελευταίο φύλλο, το οποίο θα λαδώσετε επίσης καλά. Γυρίστε τις άκρες των φύλλων που περίσσεψαν προς τα μέσα, ώστε να σχηματίσετε τον κόθρο της πίτας.
Κόψτε την πίτα σε κομμάτια. Χτυπήστε τον κρόκο του αυγού με την κρέμα γάλακτος και αλείψτε καλά όλη την επιφάνεια της πίτας.
Ψήστε σε φούρνο προθερμασμένο στους 200°C, στις αντιστάσεις, μέχρι να ροδίσει ωραία (περίπου 45 λεπτά).
Σερβίρετε την πίτα ζεστή.


Image may be NSFW.
Clik here to view.

ERBAZZONE IN PASTA FILLO

La versione greca dell' erbazzone si chiama hortòpita (dal χόρτο che significa erba e πίτα che significa torta, di solito con la pasta fillo) e viene preparata con la pasta fillo. Oggi l' ho preparato con i spinaci, il porro (lo so che non è di stagione, ma ne ho sempre nel mio freezer), finocchio e cipolloti.

Dosi : per 8 persone
Difficoltà : media
Ingredienti : 6 sfoglie di pasta fillo rustica.
per il ripieno : 1 kg di spinaci freschi
                             1 porro grande,
                             1/2 finocchio di media grandezza,
                             1 cipolla,
                             3-4 cipollotti,
                             4 cucchiai di olio extravergine di oliva,
                             pepe nero macinato,
                             sale qb.,
                             4 uova,
                             1/2 tazza di panna,
per la finitura : olio extravergine di oliva qb. per spenellare,
                               50 gr di pecorino grattugiato,
                               1 tuorlo,
                               2 cucchiai di panna.
Preparazione :
Mondate, lavate e scolate gli spinaci.
Mondate e tritate, il porro, il finocchio, i cipolloti e la cipolla.
Fate apassire la cipolla con i cipollotti entro un tegame capiente. Aggiungete il porro, il finocchio e per ultimi gli spinaci. Lasciate soffrigere fino ad evaporare il liquido di cottura. Salate e pepate, ritirate dal fuoco e lasciate raffreddare.
Sbattete le uova con la panna e aggiungete il composto alle verdure.
Per preparare la pasta fillo a casa, troverete istruzioni dettagliate qui. Tirate le sfoglie a forma rotonda di ca. 40 cm di diametro.
Disponete 3 sfoglie, spenellate d' olio, entro una teglia da ca. 30 cm di diametro. Versate la farcitura, livellate e coprite con altre 2 sfoglie, sempre spenellate d' olio. Cospargete con il formaggio e disponete anche l' ultima sfoglia. Ripiegate i bordi delle sfoglie verso l' interno della torta, per formare il cornicione. 
Tagliate la torta a quadrati o losanghe. Sbattete il tuorlo con la panna, e spenellate bene tutta la superficie.
Infornate in forno preriscaldato a 200°C, modalità statico, fino a dorare (ca. 45 minuti).
Servite la torta calda.




Image may be NSFW.
Clik here to view.

ΣΟΚΟΛΑΤΕΝΙΑ ΠΤΙΦΟΥΡ ΜΕ ΓΕΜΙΣΗ ΜΑΡΜΕΛΑΔΑ ΠΟΡΤΟΚΑΛΙ ♦♦ ANELLI DI GIOVE (I. MASSARI)

Image may be NSFW.
Clik here to view.

ΣΟΚΟΛΑΤΕΝΙΑ ΠΤΙΦΟΥΡ ΜΕ ΓΕΜΙΣΗ ΜΑΡΜΕΛΑΔΑ ΠΟΡΤΟΚΑΛΙ

Καταπληκτικά σοκολατένια πτιφούρ, με γέμιση υπόπικρη μαρμελάδα από ολόκληρα πορτοκάλια σανγκουίνια.
Αλήθεια ξέρετε τι ακριβώς σημαίνει πτιφούρ? Η ελληνοποιημένη πλέον λέξη, προέρχεται από το γαλλικό petit four, που κατά λέξη σημαίνει "μικρός φούρνος". Τα γαλλικά πτιφούρ είναι γλυκάκια σε μέγεθος μπουκιάς, τα οποία καταναλώνονται γενικά στο τέλος ενός γεύματος, ως επιδόρπιο. Το όνομα τους δόθηκε από το γεγονός, ότι τα παρασκεύαζαν κατά κύριο λόγο οι αρτοποιοί, εκμεταλλευόμενοι την περίσσεια θερμότητας από τους φούρνους που χρησιμοποιούσαν τότε, οι οποίοι λειτουργούσαν με κάρβουνο, αφού ακόμη δεν είχε ξεκινήσει η παροχή αερίου (η οποία σημειωτέον είναι πολύ διαδεδομένη στην Ευρώπη ήδη από τον 19ο αιώνα). Συνήθως υπήρχε ένας μικρότερος φούρνος δίπλα στον κύριο όπου έψηναν τα ψωμιά και τα φαγητά (τότε ο κόσμος πήγαινε τα φαγητά στους φούνρους καθώς δεν υπήρχαν ακόμη οικιακοί), στον οποίο παροχέτευαν την περίσσεια θερμότητος, καθώς το κάρβουνο έδινε θερμοκρασίες πολύ υψηλότερες απ'όσο χρειαζόντουσαν; αυτός ο μικρός φούρνος λειτουργούσε σε χαμηλότερες θερμοκρασίες, κατάλληλες για να ψηθούν τα διάφορα γλυκά παρασκευάσματα. Τα petites fours secs, δηλαδή ξηρά, στεγνά, αναφέρονται συνήθως στα γεμιστά μπισκότα που ξέρουμε κι εμείς, αλλά μπορεί να είναι και μαρεγκάκια, μακαρόν ή σφολιατάκια. Τα μικρά παστάκια σε μέγεθος μπουκιάς, συμπεριλαμβάνονται και αυτά στα πτιφούρ  (peties foures glacés) αλλά ονομάζονται στα γαλλικά και mignardises. Υπάρχουν και αλμυρά πτιφούρ (salés) που μπορεί να είναι σφολιατάκια, κισ (quiche) ή πιτσάκια.
Η συνταγή που σας παρουσιάζω σήμερα είναι από την προσωπική σελίδα (εδώ)του Iginio Massari, μεγάλη μορφή της σύγχρονης ιταλικής ζαχαροπλαστικής. Η ονομασία που δίνει ο Massariσ'αυτά τα μπισκότα είναι "anelli di Giove", δηλαδή "δακτύλιοι του Δία", υπονοώντας τον μακρυνό πλανήτη του ηλιακού μας συστήματος. Είναι από τα πιό καταπληκτικά μπισκότα που έχουμε δοκιμάσει! Αν και ο Massariπροτείνει για την γέμιση μαρμελάδα από νεράντζια, εγώ χρησιμοποίησα σπιτική μαρμελάδα από ολόκληρα πορτοκάλια, ή οποία ήταν ελαφρά πικρή, καθώς δεν τα είχα ξεπικρίσει επίτηδες. 
Σας συμβουλεύω να φτιάξετε όλη την δόση της συνταγής, παρ'όλο  που βγάζει αρκετά κομμάτια.

Δόση :περίπου 50 κομμάτια
Βαθμός δυσκολίας :μέτρια δύσκολο
Υλικά
για τα μπισκότα : 500 gr βούτυρο,
                                   240 gr ζάχαρη άχνη,
                                   1 λουβί βανίλιας,
                                   130 gr ασπράδια αυγών (από περίπου 5 αυγά),
                                   600 gr αλεύρι γοχ,
                                   90 gr κακάο άγλυκο.
για την γέμιση :περίπου 200 gr μαρμελάδα νεράντζι
                               (εγώ έβαλα μαρμελάδα από ολόκληρα πορτοκάλια σανγκουίνια*).
για την επικάλυψη :περίπου 400 gr κουβερτούρα 50% σε κακάο.
Προετοιμασία :
Τα υλικά πρέπει να είναι σε θερμοκρασία δωματίου.
Χτυπήστε το βούτυρο με την ζάχαρη μέχρι να ασπρίσει. Προσθέστε τα σποράκια από το λουβί της βανίλιας. 
Κοσκινήστε το αλεύρι και το κακάο και αναμείξτε τα. Προσθέστε το μίγμα εναλλάξ με τα ασπράδια των αυγών στο μίγμα του βουτύρου και αναμείξτε καλά μέχρι να γίνει ομοιογενές.
Βάλτε την ζύμη γιά τα μπισκότα σε κορνέ με μύτη αστεράκι, αρκετά φαρδειά. Σχηματίστε δακτύλιους περίπου 4 εκ. μέσα σε ταψί επενδεδυμένο με αντικολλητικό χαρτί.
Ψήστε τα μπισκότα σε φούρνο προσθερμασμένο στους  170,°C στις αντιστάσεις γιά περίπου 13 λεπτά. Κατά την διάρκεια του ψησίματος ανοίγετε σταδιακά την πόρτα του φούρνου σε μία χαραμάδα, ώστε να φεύγουν οι υδρατμοί.
Αφήστε τα μπισκότα να κρυώσουν.
Ενώστε τα μπισκότα ανα δύο χρησιμοποιώντας λίγη μαρμελάδα.
Στρώστε την σοκολάτα με μία από τις μεθόδους που έχουμε περιγράψει αναλυτικά εδώ. Βέβαια μπορείτε απλά να την λιώσετε αλλά σίγουρα με το στρώσιμο αποκτά άλλες ιδιότητες και αξίζει τον κόπο λίγη δουλειά παραπάνω!
Βουτήξτε τα μπισκότα κατά το ήμισυ στην σοκολάτα και ακουμπήστε τα σε αντικολλητικό χαρτί, μέχρι να στερεοποιηθεί η σοκολάτα.
Δατηρούνται για αρκετές ημέρες.

* Δεν υπάρχει συνταγή για την μαρμελάδα με ολόκληρα σανγκουίνια καταχωρημένη στο laboratorio. Την παρασκεύασα ακολουθώντας αυτήν εδώτην συνταγή, δεν ξεπίκρισα όμως τα πορτοκάλια και δεν πρόσθεσα το ποτό. 


Image may be NSFW.
Clik here to view.

ANELLI DI GIOVE, 
RICETTA DI IGINIO MASSARI

Questi biscotti di frolla montata, tenuti a coppia con la confettura e ricoperti per metà di cioccolato fondente, in Grecia vengono chiamati ptifoùr, parola grecicizzata dal francese petite four. I petites fours sono dei biscotti o pasticcini mignon, che venivano preparati nei forni francesi durante il 18esimo secolo e desinati a consumarsi dopo pasto. Allora il gas non era diffuso e i forni utilizzavano il carbone, che però produceva un eccesso di calore; per non sprecare questa energia che avanzava, siccome il carbone costava parcchio, la guidavano in forni minori, installati accanto a quelli principali, utilizzati per cuocere il pane; in questi forni la temperatura era più bassa ed erano ideali per la cottura di dolci.
Gli "anelli di Giove" sono veramente molto buoni, super cioccolatosi, si sciolgono in bocca e l' abbinamento del cioccolato alla confettura di arance amare è molto azzeccata! Io non avevo a disposizione la confettura di arance amare e al suo posto ho utilizzato quella preparata a casa da arance sanguinello intere, che è pure un po' amarognola.

Dosi : ca. 50 bicotti
Difficoltà : media
Ingredienti
per i biscotti : 500 gr burro,
                              240 gr zucchero a velo,
                              1 baccello di vaniglia,
                              130 gr albumi (da ca. 5 uova),
                              600 gr farina 00,
                              90 gr cacao amaro.
per la farcitura : 200 gr ca. confettura di arance amare
                                  (io : confettura di arance sanguinello intere*).
per la finitura : 400 gr cioccolato fondente a 50% cacao.
Preparazione :
Tutti gli ingredienti per preparare la massa per i biscotti, devono essere a temperatura ambiente.
Sbattete il burro con lo zucchero fino a prendere una crema chiara. Aggiungete i semini di vaniglia.
Settacciate la farina ed il cacao e mescolate le due polveri. Aggiungete al composto di burro, alternando con gli albumi. Mescolate fino a prendere un composto omogeneo.
Ponete la massa per i biscotti in un sac-a-poch con bocchetta a stella, larga abbastanza. Formate dei cerci di ca. 4 cm di diametro, entro una teglia foderata con carta antiaderente.
Infornate in forno preriscaldato a 170°C, modalità statico, a valvola aperta, per 13 minuti ca.
Sfornate e lasciate raffreddare.
Spalmate su un anello della marmellata di arance di Siviglia (arance amare) e adagiatevi sopra un altro anello.
Temperate il cioccolato fondente (istruzioni dettagliate per il temperaggio del cioccolato trovere qui) e immergete gli anelli accopiati per metà. Posizionate su una superficie foderata con carta antiaderente e lasciate rassodare il cioccolato.
Si conservano per parecchi giorni, chiusi in un contenitore di latta.


Image may be NSFW.
Clik here to view.

ΓΕΜΙΣΤΑ ΠΟΛΊΤΙΚΑ ♦♦ PEPERONI E POMODORI RIPIENI AL RISO, RICETTA SFIZIOSA

Image may be NSFW.
Clik here to view.

ΓΕΜΙΣΤΑ ΠΟΛΊΤΙΚΑ

Τα γεμιστά είναι από τα πολύ αγαπημένα μας καλοκαιρινά φαγητά, όπως και των περισσοτέρων Ελλήνων φαντάζομαι... Μόνο που στην οικογένεια μας όταν λέμε γεμιστά, εννούμε πάντα πιπεριές και ντομάτες γεμισμένες μόνο με ρύζι και λαχανικά, χωρίς κιμά. Οπως και με τα ντολμαδάκια, επηρεασμένοι σίγουρα και από την γιαγιά Ανδρομάχη, η οποία τα έφτιαχνε πάντα γιαλαντζί ή ορφανά, είναι αδύνατον να φάμε γεμιστά με κιμά.
Την κλασσική συνταγή γιά τα γεμιστά, θα την βρείτε εδώ, ενώ εδώμπορείτε να δείτε την αποδομημένη εκδοχή της. Επειδή όμως μου αρέσει να πειραματίζομαι, κάποια στιγμή θέλησα να δοκιμάσω να φτιάξω τα γεμιστά με την γέμιση που βάζω στα ντολμαδάκια (συνταγή γιά τα ντολμαδάκια εδώ). Ετσι προέκυψε η εναλλακτική μας συνταγή γιά τα γεμιστά, την οποία ονομάζουμε πλέον πολίτικη, αφού η συνταγή για τα ντολμαδάκια της γιαγιάς είναι 100% πολίτικη.

Δόση :γιά 5-6 άτομα
Βαθμός δυσκολίας συνταγής :μέτρια δύσκολη
Υλικά : 6 μεγάλες πιπεριές για γεμιστά,
                  6 μεγάλες ντομάτες ώριμες και σφιχτές,
                  1 φλ. καφέ ελαιόλαδο παρθένο έξτρα,
                  2 κρεμμύδια μεγάλα,
                  2 κ.σ. κουκουνάρι,                   
                  25 κ.σ. (περίπου 500 gr) ρύζι Καρολίνα,
                  1 κ.γ. κοφτό καστανή ζάχαρη,
                  1/2 κ.γ. πάπρικα,
                  1 πρέζα μπαχάρι,
                  1/2 κ.γ. μαύρο πιπέριφρεσκοτριμμένο,
                  1/2 φλ. (100 gr) σταφίδα κορινθιακή (μαύρη),
                  1 κ.γ. γεμάτο αλάτι θαλασσινό,
                  1/2 φλ. μαϊντανό ψιλοκομμένο,
                  1/3 φλ. φρέκο δυόσμο ψιλοκομμένο (ή 1 κ.σ. ξερό τριμμένο).               
γιά το ψήσιμο : 1/2 φλ. καφέ ελαιόλαδο παρθένο έξτρα,
                               1 φλ. καφέ νερό,
                               αλάτι.
Προετοιμασία :
Πλύντε τις πιπεριές, κόψτε στο επάνω μέρος ένα καπάκι και αφαιρέστε τους σπόρους. Κρατήστε στην άκρη το λευκοπράσινο κομμάτι κάτω από το καπάκι όπου είναι κολλημένοι οι σπόροι της πιπεριάς; καθαρίστε το τελέιως από τους σπόρους και ψιλοκόψτε την σάρκα.
Πλύντε τις ντομάτες. Κόψτε ένα καπάκι στο επάνω μέρος και αφαιρέστε προσεκτικά όλη την σάρκα με ένα κουταλάκι ή με ένα παριζιέν. Κρατήστε και το ζουμί από τις ντομάτες και ψιλοκόψτε την σάρκα (με το χέρι, που εγώ το προτιμώ, ή στο μούλτι).
Πλύντε το ρύζι και στραγγίστε το καλά.
Ψιλοκόψτε τα κρεμμύδια.
Βάλτε το ελαιόλαδο σε μία χαμηλή, φαρδειά κατσαρόλα ή σε ένα ευρύχωρο τηγάνι. Σωτάρετε το κρεμμύδι μέχρι να μαραθεί. Προσθέστε το κουκουνάρι και το ρύζι και σωτάρετε μέχρι το ρύζι να γίνει διάφανο. Προσθέστε την ζάχαρη, τα μπαχαρικά, τις σαφίδες, 1 ποτήρι ζεστό νερό, την ντομάτα και το αλάτι. Αφήστε να σιγοβράσει γιά μερικά λεπτά, μέχρι να πιεί το ζουμί του. Προσθέστε τον μαϊντανό και τον δυόσμο, αναμείξτε και κατεβάστε την κατσαρόλα από την φωτιά.
Γεμίστε τις ντομάτες και τις πιπεριές, σκεπάστε τες με τα καπάκια τους και βάλτε τες εναλλάξ μέσα σε ένα ταψί που να τις χωράει ακριβώς. Περιχύστε τα γεμιστά με το λάδι και πασπαλίστε με αλατάκι. Ρίξτε μέσα στο ταψί και το νερό.
Ψήστε τα γεμιστά σε φούρνο προθερμασμένο στους 200°C, στις αντιστάσεις, για περίπου μίαμιση ώρα, μέχρι να ροδίσουν.
Αν θέλετε τα λαχανικά να είναι πολύ καλοψημένα, μόλις ροδίσουν από την επάνω μεριά, αναποδογυρίστε τα προσεκτικά και αφήστε να ψηθούν μέχρι να ροδίσουν και από την άλλη πλευρά. Τι πιπεριές καλό ειναι να τις βάλετε πλαγιαστές και όχι όρθιες.
Καλό είναι να καταναλωθούν πριν μπούν στο ψυγείο, γιατί το ρύζι στο ψυγείο σφίγγει και αλλάζει υφή. 


Image may be NSFW.
Clik here to view.

PEPERONI E POMODORI RIPIENI AL RISO, RICETTA SFIZIOSA

I peperoni e pomodori ripieni al riso, chiamati spesso semplicemente "ripieni" (ghemistà in greco) sono una ricetta della buona cucina casalinga, molto amata in Grecia. Ne avevamo parlato già da parecchio tempo (qui) siccome è un piatto che non manca mai dalla nostra tavola, specialmente d' estate, quando peperoni e pomodori sono di stagione. C'è chi però, che prepeara i "ripieni" anche con la carne macinata, o con il bulogur al posto del riso. Noi però siamo abituati solo alla versione col riso, siccome così li preparava sempre la mia nonna...
Sperimentandomi in nuove versioni dei piatti classici, ho pensato di arricchire un po' di sapore il solito ripieno al riso, utilizzando la farcitura da un' altra ricetta molto amata, gli involtini di riso in foglie di vite (ricetta qui). Ne è venuta una variazione più sfiziosa che ci è piaciuto un sacco, e senza poter ormai scegliere quale è la migliore, abbiamo deciso di alternare le due ricette nella nostra cucina.

Dosi : per 4-6 persone
Difficoltà della ricetta : media
Ingredienti : 6 peperoni grossi carnosi,
                              6 pomodori grossi maturi e sodi,
                              1 tazzina da caffè olio extravergine di oliva,
                              2 cipolle,
                              2 cucchiai di pinoli,
                              25 cucchiai (500 gr ca.) di riso Carolina,
                              1 cucchiaino raso di zucchero di canna,
                              1/2 cucchiaino di paprica,
                              1 pizzico di pimento macinato,
                              1/2 cucchiaino pepe nero macinato,
                              1 cucchiaino colmo di sale,                     
                              1/2 tazza (100 gr) di uvetta di Corinto,
                              1/2 tazza di prezzemolo tritato finemente,
                              1/3 di tazza mentuccia romana tritata finemente (1 cucchiaino colmo di essiccata).                    
per la cottura al forno : 1/2 tazzina da caffè olio extravergine di oliva,
                                               1 tazzina da caffè acqua,
                                               sale.
Preparazione :
Lavate i peperoni ed eliminate il picciolo. Tagliate un coperchio sulla parte superiore, eliminate i semi e i filamenti. Tenete da parte la parte verdicchia dove ci sono appiccicati i semi, eliminateli e tritatela finemente.
Lavate i pomodori ed eliminate il picciolo. Tagliate in coperchio sulla parte superiore ed eliminate tutta la polpa con un cucchiaino. Tenete da parte pure il sughetto e tritate finemente la polpa.
Lavate il riso e scolatelo bene. Io di solito utilizzo un riso molto comune in Grecia, a chicchi di media grandezza che contiene parecchio amido. In Italia un analogo credo che sia il riso Roma o ancora il vialone nano.     
Tritate finemente le cipolle. 
Ponete l' olio entro una cassruola bassa o una padella capiente. Fate appassire la cipolla. Aggiungete i pinoli e il riso e saltate fino che diventasse transparente. Aggiungete lo zucchero, le spezie, l' uvetta, 1 bicchiere di acqua calda, la polpa dei pomodori ed infine il sale. Lasciate cuocere a fuoco moderato fino ad evaporare il liquido. Aggiungete il prezzemolo e la mentuccia, mescolate e ritirate dal fuoco.
Farcite i peperoni e i pomodori e coprite coi rispettivi coperchi. Disponeteli entro una teglia che li contenga a misura. Versateci a filo l' olio e cospargete con un po' di sale. Versate nella teglia anche l' acqua.
Infornate in forno preriscaldato a 200°C, modalità statico, e lasciate cuocere per ca. 90 minuti, fino a rosolare bene (anzi fino a cominciare a carbonizzare!).
Lasciate raffreddare, perchè una volta freddi sono più buoni. Non sono però lo stesso buoni dopo che saranno messi nel frigo, siccome si altera il sapore del riso. 
Potete accompagnare con formaggio feta.


Image may be NSFW.
Clik here to view.


ΑΦΡΑΤΑ ΚΡΟΥΑΣΑΝ ΜΕ ΖΥΜΗ ΜΠΡΙΟΣ ΜΕ ΡΙΚΟΤΑ ♦♦ CORNETTI SOFFICI DI PAN BRIOCHE ALLA RICOTTA

Image may be NSFW.
Clik here to view.

ΑΦΡΑΤΑ ΚΡΟΥΑΣΑΝ ΜΕ ΖΥΜΗ ΜΠΡΙΟΣ ΜΕ ΡΙΚΟΤΑ

Αφράτα, μαλακά κρουασάν φτιαγμένα με μία ιδιαίτερη ζύμη με ρικότα.
Η ρικότα (ricotta) δεν είναι ακριβώς τυρί, όπως συνηθίζουμε να την αποκαλούμε στην Ελλάδα. Οι ιταλοί την κατατάσσουν στα "γαλακτοκομικά προϊόντα" (latticini), αφού δεν παράγεται από την καζεϊνη όπως τα τυροκομικά προϊόντα, αλλά από τις πρωτεϊνες του ορού του γάλακτος (αλβουμίνη και γκλομπουλίνη). Ricottaστα ιταλικά σημαίνει ουσιαστικά ξανα-βραζμένη και το όνομα της το πήρε ακριβώς από το γεγονός ότι ο ορός του γάλακτος που προέρχεται από την τυροκόμηση, βράζεται γιαμία ακόμη φοράγια να παρασκευαστεί η ρικότα.  
Η ρικότα μπορεί επίσης να παρασκευαστεί εύκολα και στο σπίτι, αφού αρκεί να θερμανθεί το γάλα και να προστεθεί κάποια όξινη ουσία (στα τυροκομεία χρησιμοποιούν τον ίδιο τον ορό τυροκόμησης, που τον αφήνουν σε θερμοκρασίαπεριβάλλοντοςώστε να ξυνίσει) η οποία θα βοηθήσει να καθιζάνουν οι πρωτεϊνες
Η ρικότα του εμπορίου παρασκευάζεται συνήθως από το αγελαδινό γάλα, αλλά η καλύτερη θεωρείται αυτή που παρασκευάζεται από το πρόβειο, γιατί είναι και πιό γευστική, αφού το πρόβειο γάλα είναι πιό πλούσια σε λιπαρά (24% έναντι των 8% της ρικότας απο αγελαδινό γάλα). 
Η γλυκίζουσα γεύση της οφείλεται στην παρουσία της λακτόζης (2-4%), η οποία προέρχεται από τον ορό του γάλακτος. Οι ιταλοί την ρικότα την χρησιμοποιούν κυρίως σε γλυκά παρασκευάσματα, ιδίως στην παραδοσιακή κουζίνα του Νότου; η αλήθεια είναι ότι έχοντας κρεμώδη σύσταση και γλυκειάγεύσηείναι μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως κρέμα, ενώ είναι και πολύ πιό οικονομική από πχ. μία κρέμα πατισερί. 
Υπάρχει επίσης και η λεγόμενη "ξηρή ρικότα" (ricotta secca) η οποία προκύπτει από το αλάτισμα και την ωρίμανση της απλή ρικότας; η ξηρή ρικότα έχει γεύση αλμυρή και είναι σκληρή, οπότε πλέον καταναλώνεται ή χρησιμοποιείται σαν τυρί.
Η χρήση της ρικότας στην ζύμη μπριός προσθέτει υγρασία και ενεργοποιεί την μαγιά, οπότε το αποτέλεσμα είναι ένα προϊόν ιδιαίτερα αφράτο και μαλακό. Γεμίστε τα κρουσάν με μαρμελάδα της αρεσκείας σας, με σπιτική κρέμα τζαντούια (μερέντα), με κομμάτια σοκολάτας ή ακόμη με κρέμα ζαχαροπλαστικής. Είναι δανικά για το πρωινό, αλλά αποτελούν και ένα νόστιμο κολατσό γιά όλες τις ωρες.

Δόση : 16 κρουασάν
Βαθμός δυσκολίας συνταγής :μέτρια δύσκολη
Υλικά :
για την ζύμη : 50 gr γάλα φρέσκο πλήρες,
                            15 gr (περίπου 1/2 κύβο) μαγιά μπύρας νωπή,
                            500 gr αλεύρι Π,
                            250 gr ρικότα,
                            130 gr ζάχαρη κρυσταλλική,
                            1 αυγό,
                            2 κρόκους αυγών,
                            1/2 κ.γ. φυσικό εκχύλισμα βανίλιας,
                            το ξύσμα από την φλούδα ενός μικρού, ακέρωτου πορτοκαλιού,
                            1 πρέζα αλάτι,
                            50 gr βούτυρο.
για την γέμιση :μαρμελάδα της αρεσκείας σας
                             ή νουτέλα.
γιά το ψήσιμο : 1 κρόκο αυγού,
                                1 κ.σ. γάλα.
Προετοιμασία :
Τα υλικά πρέπει να είναι σε θερμοκρασία δωματίου.
Βάλτε την ρικότα μέσα σε ένα σουρωτήρι με λεπτές τρύπες ή σε τουλπάνι και αφήστε την στραγγίσει από τα υγρά της. 
Χλιαρίνετε το γάλα, διαλύστε μέσα την μαγιά και αφήστε να σταθεί ένα δεκάλεπτο περίπου, μέχρι να σχηματιστεί αφρός στην επιφάνεια του.
Βάλτε το αλεύρι στον κάδο του μίξερ. Προσθέστε την ρικότα, τα αυγά, την ζάχαρη και το εκχύλισμα βανίλιας και αναμείξτε. Προσθέστε την προ-ζύμη κα δουλέψτε την ζύμη μέχρι να γίνει ομοιογενής και ελαστική. Προσθέστε στο ξύσμα του πορτοκαλιού, το αλάτι και τέλος το βούτυρο. Δουλέψτε την ζύμη μέχρι να γίνει ελαστική και να μην κολλάει.
Σκεπάστε την ζύμη σε "καμπάνα", τοποθετήστε την σε χλιαρό μέρος και αφήστε την να φουσκώσει για περίπου 2 ώρες, μέχρι να διπλασιαστεί τουλάχιστον σε όγκο.
Αδειάστε την ζύμη σε ελαφρά αλευρωμένη επιφάνεια. Χωρίς να την δουλέψετε μαζέψτε την σε μπάλλα και επειτα ανοίξτε την με τον πλάστη σε ένα στρογγυλό φύλλο με πάχος περίπου 0,5 εκ. Χωρίστε το φύλλο σε 16 τρίγωνα κομμάτια. Κάντε μία μικρή τομή στο μέσον της στενής πλευράς του κάθε τριγώνου, τοποθετήστε περίπου 1 κ.σ. από την γέμιση που επιλέξατε και τυλίξτε τα κουασάν.
Τοποθετήστε τα κρουασάν μέσα σε ταψιά (θα χρειαστήτε 2) στρωμένα με αντικολλητικό χαρτί. Τοποθετήστε τα σε χλιαρό μέρος και αφήστε τα για 1 ωρίτσα, μέχρι να διπλασιαστούν σε όγκο.
Χτυπήστε τον κρόκο του αυγού με λίγο γάλα και αλείψτε την επιφάνεια των κρουασάν.
Ψήστε σε προθερμασμένο φούρνο στους 180°C, στις αντιστάσεις, για περίπου 20 λεπτά, μέχρι να ροδίσουν.
Βγάλτε τα κρουασάν από τον φούρνο και αφήστε τα να κρυώσουν επάνω σε μία σχάρα.
Διατηρούνται πολύ ωραία μαλακά για αρκετές ημέρες, κλεισμένα σε πλαστική σακκούλα τροφίμων.


Image may be NSFW.
Clik here to view.

CORNETTI SOFFICI DI PAN BRIOCHE ALLA RICOTTA

Cornetti sofficissimi preparati con il pan brioche alla ricotta, farciti a piacere con confettura di frutta, crema gianduia spalmabile o crema pasticcera. Ottimi per la prima colazione, ma sono ancora ideali come merendina da godere a qualsiasi momento della giornata.

Dosi : 16 cornetti
Difficoltà della ricetta : media
Ingredienti
per il pan brioche : 50 gr latte fresco intero,
                                       15 gr (ca. mezzo cubetto) di lievito di birra fresco,
                                       500 farina 00 di forza,
                                       250 gr ricotta,
                                       130 gr zucchero semolato,
                                       1 uovo,
                                       2 tuorli d' uova,
                                       1/2 cucchiaino estratto naturale di vaniglia,
                                       la scorza grattugiata da 1 piccola arancia non trattata,
                                      1 pizzico di sale,
                                      50 gr burro.
per farcire : confettura qb.
                       o nutella qb.
per la finitura : 1 tuorlo d' uovo,
                                1 cucchiaio latte.
Preparazione : 
Tutti gli ingredienti devono essere a temperatura ambiente.
Ponete la ricotta entro un colapasta a maglia fitta o in un panno rado e lasciate sgocciolare per un paio d' ore.
Stemperate il lievito nel latte intiepidito. Lasciate riposare per una decina di minuti fino a formarsi una schiumetta sulla superficie.
Ponete la farina nella bacinella della planetaria. Aggiungete la ricotta, le uova, lo zucchero, l' estratto di vaniglia e mescolate bene. Aggiungete il lievitino e impastate fino ad incordare.
Coprite l' impasto a campana, posizionate in luogo tiepido e lasciate a lievitare per 2 ore, fino almeno al raddoppio.
Rovesciate l' imasto sulla spianatoia leggermente infarinata. Senza lavorarlo formate una palla e col mattarello stendetela in una sfoglia rotonda, spessa ca. 0,5 cm. Tagliata la sfoglia araggiera a 15 triangoli. Incidede il lato stretto del rettangolo, ponete 1 cucchiaio di farictura (confettura o nutella) e arrotolate per formare il conetto. 
Disponete entro teglie (ne occorrono 2) foderate con carta antiaderente. 
Posizionate in luogo tiepido e lasciare lievitare per un' oretta, fino al raddoppio.
Sbattete il tuorlo con il latte e spenellate i cornetti.
Infornate in forno preriscaldato a 180°C, modalità statico, per 20 minuti ca. fino a dorare.
Sfornate e lasciate raffreddare su suna grattella.
Si conservano per parecchi giorni, chiusi in un sacchetto di plastica per alimenti.


Image may be NSFW.
Clik here to view.

ΚΑΡΡΥ ΜΕ ΠΑΤΑΤΕΣ ΚΑΙ ΑΡΑΚΑ ♦♦ CURRY DI PATATE E PISELLI

Image may be NSFW.
Clik here to view.

ΚΑΡΡΥ ΜΕ ΠΑΤΑΤΕΣ ΚΑΙ ΑΡΑΚΑ

Για το μίγμα μπαχαρικών με την ονομασία κάρρυ έχουμε μιλήσει αναλυτικά εδώ. Είχαμε πεί μάλιστα ότι στις κουζίνες της Ανατολής, όταν λένε κάρρυ, δεν υπονοούν απλά το μίγμα μπαχαρικών που χρησιμοποιείται, όπως έχει επικρατήσει στην Ευρώπη. Το κάρρυ είναι μία σειρά από πιάτα που έχουν ως βάση τα λαχανικά ή το κρέας (συμπεριλαμβανομένων και των ψαριών) ή και συνδυασμό τους και είναι μαγειρεμένα με πολλά μπαχαρικά και συνήθως πολλή καυτερή πιπεριά, φρέσκια ή αποξηραμένη (πάπρικα). Τα είδη των μπαχαρικών που χρησιμοποιούν αλλάζουν ανάλογα με την χώρα, την περιοχή, τα  έθιμα του κάθε τόπου, ακόμη και τις ίδιες της προτιμήσεις την οικογένειας. Τα πιάτα κάρρυ μπορεί να είναι στεγνά, μαγειρεμένα δηλαδή με λίγα υγρά τα οποία εξατμίζονται και αφήνουν τα συστατικά καλυμμένα με μία κρούστα μπαχαρικών, ή υγρά, ξεκινώντας από σούπες (κυρίως στην ταϊλανδέζικη κουζίνα) έως πιάτα με πηχτή σάλτσα που εκτός από ζωμό κρέατος μπορεί να περιέχει γιαούρτι, γάλα καρύδας ή κρέμα καρύδας.
Σήμερα θα φτιάξουμε ένα παραδοσιακό veganκάρρυ από την ινδική κουζίνα, με πατάτες και αρακά. Η συνταγή ονομάζεται allo dumαλλά βέβαια είναι προσαρμοσμένη στα δικά μας μέτρα, αφού δεν χρησιμοποίησα κάποιο δυσεύρετο υλικό της ινδικής κουζίνας. Ετοιμάζεται πολύ εύκολα, είναι γευστικό και μπορείτε να το σερβίρετε ως συνοδευτικό.

Δόση :γιά 4 άτομα
Βαθμός δυσκολίας συνταγής :εύκολη
Υλικά :  4 μεγάλες πατάτες,
                  2 κρεμμύδια,
                  2 σκελίδες σκόρδο,
                  1 κ.σ. φρέσκο τζίντζερπερασμένο από τον τρίφτη,
                  3 κ.σ. ελαιόλαδο ελαφρύ,
                  1 φλ. αρακά (φρέσκο ή κατεψυγμένο),
                  2 κ.γ. μουστάρδα σκόνη,
                  1 κ.γ. κουρκουμά,
                  1/2 κ.γ. πάπρικα,
                  1 κ.γ. κύμινο,
                  1 κ.γ. garam masala,
                  1/2 κ.γ. μαύρο πιπέριτριμμένο,
                  φρέσκο δυόσμο γιά το σερβίρισμα.
Προετοιμασία :
Καθαρίστετις πατάτες και κόψτε τες σε κύβους.
Ψιλοκόψτε τα κρεμμύδια και τα σκόρδα.
Βάλτε το λάδι σε μία σωτέζα ή χαμηλή κατσαρόλα και βάλτε το στην φωτιά. Σωτάρετε τα κρεμμύδια με τα μπαχαρικά και το τζίντζερ. Προσθέστε το σκόρδο, σωτάρετε για 1 λεπτό και έπειτα προσθέστε και τις πατάτες. Ρίξτε στο φαγητό 1 1/2 φλ. ζεστό νερό, σκεπάστε με το καπάκι του και αφήστε να σιγοβράσει. Μετά από 10 λεπτά προσθέστε και τον αρακά και αφήστε να μαγειρευτεί για περίπου ακόμη 10 λεπτά, μέχρι να μαλακώσει και ο αρακάς.
Σερβίρετε το ζεστό με ψιλοκομμένο φρέσκο δυόσμο.


Image may be NSFW.
Clik here to view.

CURRY DI PATATE E PISELLI

Per la miscella di spezie, conosciuta come curry, abbiamo parlato qui. Allora, avevamo detto che intano, nella cucina orientale con il termine curry si intende una serie di piatti a base di verdure o di carne (pesci inclusi) cucinati con tante spezie e di solito anche piccanti assai. Le spezie utilizzate variano secondo al paese, alla regione o ancora secondo alle tradizioni di un luogo o di una famiglia. I piatti curry possono essere umidi, cominciando dalle zuppe (piuttosto nella cucina tailandese) fino a piatti in sugo denso che oltre al brodo di carne possono contenere anche yogurt, latte o crema di cocco. Esistono però anche piatti curry quasi asciutti, dove i liquidi di cottura vengono evaporati e gli ingredienti restano alla fine ricoperti di una crosta speziata.
Oggi prepararemo un curry vegano, dalla tradizione della cucina indiana, con patate e piselli. La ricetta originale si chiama allo dum, ma noi la prepareremo senza utilizzare ingredienti troppo esotici e difficile da trovare nei nostri paesi. Il curry di patate e piselli viene preparato velocemente, è molto saporito e viene servito come contorno.

Dosi : per 4 persone
Difficoltà della ricetta : media
Ingredienti : 4 patate grandi,
                              2 cipolle,
                              2 spicchi d' aglio,
                              1 cucchiaio di zenzero grattugiato,
                              3 cucchiai di olio di oliva al sapore delicato,
                              1 tazza di piselli (freschi o congelati),
                              2 cucchiaini semi di senape macinati,
                              1 cucchiaino curcuma,
                              1/2 cucchiaino paprica,
                              1 cucchiaino cumino macinato,
                              1 cucchiaino garam masala,
                              1/2 cucchiaino pepe nero macinato,
                              mentuccia romana fresca per la finitura
Preparazione :
Sbucciate le patate e tagliate a cubetti.
Tritate le cipolle e l' aglio.
Ponete l' olio in un tegame e portate sul fuoco. Fate soffrigere le cipolle con le spezie e lo zenzero. Aggiungete l' aglio, saltate per 1 minuto, aggiungete le patate. Versate 1 1/2 tazza di acqua calda, coprite con un coperchio e lasciate cucorere a fuoco moderato. Tascorsi 10 minuti, aggiungete i piselli e lasciate cuocere per ca. 10 minuti ancora.
Servite il curry di patate e piselli caldo con mentuccia romana tritata.


Image may be NSFW.
Clik here to view.


ΜΟΣΧΑΡΑΚΙ ΒΙΝΤΆΛΟΥ ♦♦ VINDALOO DI FESA DI VITELLO

Image may be NSFW.
Clik here to view.

ΜΟΣΧΑΡΑΚΙ ΒΙΝΤΆΛΟΥ

Μετά το χορτοφαγικό κάρρυ με πατάτες και αρακά που σας παρουσίασα προχτές, σειρά έχει σήμερα ένα κάρρυ με κρέας. 
Το βιντάλου (vindaloo, vindallo, vindalhoή vindaalo) στην ορίτζιναλ συνταγή παρασκευάζεται με χοιρινό κρέας και είναι ένα παραδοσιακό πιάτο κάρρυ της ινδικής κουζίνας και συγκεκριμένα της περιοχής Γκόα, αλλά συμπεριλαμβάνεται και σε αυτή της Βομβάης. Είναι ένα από τα πιό γνωστά πιάτα της ινδικής κουζίνας παγκοσμίως, όμως στην αγγλική εκδοχή του, που το θέλει πάρα πολύ καυτερό, και συνήθως είναι όντως το πιό καυτερό πιάτο που διαθέτουν τα ινδικά εστιατόρια. Στην συνταγή για το βινταλού που έχει επικρατήσει διεθνώς, πολλές φορές συναντάμε και άλλου είδους κρέας, και αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι τα ινδικά εστιατόρια εκτός των συνόρων της Ινδίας, πολύ συχνά έχουν ιδιοκτήτες μουσουλμάνους, που προέρχονται από άλλες χώρες της Νοτιοανατολικής Ασίας, και ως γνωστόν οι μουσουλμάνοι δεν χρησιμοποιούν χοιρινό στην κουζίνα τους.
Αν και ινδικό, το όνομα του προέρχεται από τα πορτογαλλικά : carne de vinha d' alhosπου σημαίνει "κρέας με κρασί και σκόρδο". Οι πορτογάλλοι ναυτικοί όταν έφτασαν στις ακτές της Γκόα γύρω στα μέσα του 14ου αιώνα, είχαν στα αμπάρια των πλοίων τους βαρέλια με κρέας συντηρημένο σε κρασί με σκόρδο. Η συνταγή πέρασε στην τοπική κουζίνα, το κρασί αντικαταστάθηκε από ξύδι, προστέθηκε καυτερό τσίλι και άλλα μπαχαρικά, ώστε να εναρμονιστεί με τις τοπικές γεύσεις. Τέλος έγινε παραφθορά του ονόματος στο πιό εύηχο στην τοπική διάλεκτο βιντάλου.
Πληροφορίες από : Wikipedia
Σήμερα λοιπόν θα δοκιμάσουμε μοσχαράκι βιντάλου, σε μέτρια καυτερή σάλτσα, έτσι ώστε να μπορούν να την απολαύσουν όλοι και όχι μονο οι λάτρεις των πολύ καρυκευμένων φαγητών. Το σέρβιρα με απλό ρυζάκι στον ατμό αλλά και μαζί με το χορτοφαγικό κάρρυ με πατάτες και αρακά, που σας παρουσίασα πριν λίγες ημέρες (εδώ).

Δόση :για 4 άτομα
Βαθμός δυσκολίας :εύκολο
Υλικά : 600 gr τρανς από μοσχαράκι σε πολύ λεπτές φέτες,
                 5 κ.σ.ελαιόλαδο με ελαφριά γεύση ή σπορέλαιο,
                 1 μέτριο κρεμμύδι,
                 3 σκελίδες σκόρδο,
                 1 κ.σ. φρέσκο τζίντζερστον τρίφτη,
                 1 κ.σ. ντοματοπελτέ,
                 1 κ.γ. καστανή ζάχαρη demerara,
                 2 κ.σ. ξύδι,
                 1 1/2  φλ. σπιτικό ζωμό κρέατος,
                 αλάτι.
μπαχαρικά : 1 κ.γ. πάπρικα γλυκειά,
                          1 κ.γ. πάπρικα καυτερή,
                          1 κ.γ. κουρκουμάτριμμένο,
                          1/2 κ.γ. κύμινοτριμμένο,
                          1/2 κ.γ. κανέλαΚεϋλάνης τριμμένη,
                          1/2 κ.γ. κόλιαντροτριμμένο,
                          1/2 κ.γ. πράσινο καρδάμωμο τριμμένο,
                          1/4 κ.γ. μοσχοκάρφιατριμμένα.
Προετοιμασία :
Μπορείτε να προσθέσετε στο φαγητό περισσότερη καυτερή πάπρικα (τσίλι), ανάλογα με το γούστο σας. 
Βάλτε όλα τα μπαχαρικά σε ενα αντικολλητικό τηγάνι και καβουρντίστε τα σε χαμηλή φωτιά, να βγάλουν τα αρώματα τα τους.
Κόψτε το μοσχαράκι σε λεπτές λωρίδες. Σκουπίστε το καλά με απορροφητικό χαρτί.
Ψιλοκόψτε το κρεμμύδι. Περάστε το σκόρδο από την πρέσσα. 
Βάλτε 3 κουταλιές ελαιόλαδο σε ένα ευρύχωρο τηγάνι ή γουόκ, αφήστε το να ζεσταθεί καλά, προσθέστε το κρέας και σωτάρετε το να πάρει χρώμα. Το κρέας δεν το ανακατεύουμε συνέχεια, γιατί θέλουμε να ψηθεί και δεν θέλουμε να χάσει τους χυμούς του. Βγάλτε το από το τηγάνι και κρατήστε το στην άκρη.
Προσθέστε στο τηγάνι το υπόλοιπο λάδι και σωτάρετε το κρεμμύδι να μαραθεί. Προσθέστε το σκόρδο, το τζίντζερ και τα μπαχαρικά και σωτάρετε 1-2 λεπτά. Προσθέστε τον ντοματοπελτέ και την ζάχαρη και σωτάρετε για 1 λεπτό. Προσθέστε πρώτα το ξύδι και κατόπιν το κρέας, τον ζωμό, ζεστό, και τέλος το ανάλογο αλάτι.
Σκεπάστε το τηγάνι και αφήστε να σιγοβράσει το φαγητό για περίπου 20 λεπτά, μέχρι το κρέας να γίνει τρυφερό και μείνει με λίγο ζουμάκι.
Σερβίρετε το μοσχαράκι βιντάλου ζεστό.


Image may be NSFW.
Clik here to view.

VINDALOO DI FESA DI VITELLO

Un paio di giorni fa abbiamo assagiato un curry vegano, oggi intanto, e per accontentare tutti, ho preparato un curry con base di carne. 
Il vindaloo (lo troverete ancora come : vindallo, vindalho o vindaalo) è tra i piatti più famosi della cucina indiana, consciuto in tutto il mondo. Anche se consolidato come indiano, le origini di questo piatto, come anche il suo nome, sono portoghesi. I marinai da Portogallo che verso la metà del '500 erano approddati alle coste della regione di Goa, avevano tra le provviste delle loro navi, della carne di maiale conservata in vino e aglio. La ricetta per questa carne de vinha d' alhos passò alla cucina locale con qualche modifica : il vino è stato sostituito dall' aceto e sono aggiunte delle spezie, ingrediente indispensabile della cucina indiana, mentre anche il nome del piatto è stato trasformato a vindàloo, più facile da pornunciare al dialetto locale.
Il vindaloo è conosciuto come un piatto particolarmente piccante, di solito è il piatto più piccante di un ristorante indiano. Questa è però la versione inglese, mentre la ricetta originale è moderamente piccante. Nella ricetta originale viene preparato con il maiale. Siccome però i ristoranti indiani all' estero, di solito sono gestiti da gente non originaria dell' India ma da altri paesi dell' Estermo Oriente che spesso sono di religione musulmana, che come è noto abolisce la carne di maiale considerato impuro, molto spesso predilegono altre specie di carne come di pollo, tacchino, perfino il vitello.
Informazioni tratte da : Wikipedia
Oggi prepariamo insieme la fesa di vitello vindaloo, in versione mediamente piccante, per poter assagiarlo tutti! L' ho accompagnato con riso al vapore (steam rice) e il curry di patate e piselli, del quale abbiamo parlate l' altro ieri.

Dosi : per 4 persone
Difficoltà della ricetta : facile
Ingredienti : 600 gr fesa di vitello a fettine sottili
                              5 cucchiai olio di oliva al sapore leggero o olio di semi,
                              1 cipolla media,
                              3 spicchi d' aglio,
                              1 cucchiaio zenzero fresco grattugiato,
                              1 cucchiaio triplo-concentrato di pomodoro,
                              1 cucchiaio zucchero di canna demerara,
                              2 cucchiai aceto,
                              1 1/2  tazza brodo di carne fatto a casa,
                              sale.
le spezie : 1 cucchiaino paprica dolce,
                    1 cucchiaino paprica piccante,
                    1 cucchiaino curcruma,
                    1/2 cucchiaino cumino macinato,
                    1/2 cucchiaino cannella di Ceylon macinata,
                    1/2 cucchiaino coriandolo macinato,
                    1/2 cucchiaino cardamomo verde macinato,
                    1/4 cucchiaino chiodi di garofano macinati.
Preparazione :
Se vi piacciono i piatti veramente piccanti, potete aumentare la dose di paprica piccante (chili) nella ricetta.
Ponete tutte le spezie in un tegamino antiaderente e fate tostare per qualche minuto, per far sprigionare gli aromi.
Tagliate la fesa di vitello a listarelle. Asciugate con carta assorbente.
Tritate la cipolla. Passate l' aglio dallo spremiaglio.
Ponete 3 cucchiai di olio in un tegame capiente o wok e fate scaldare. Fate rosolare la carne. Non mescolare spesso la carne, siccome rilascia i suoi succhi e si secca. Eliminate dal tegame e tenete da parte.
Aggiungete il resto dell' olio e fate appassire la cipolla. Aggiungete l' aglio, lo zenzero e le spezie e saltate per un paio di minuti. Aggiungete il triplo-concentrato di pomodoro e lo zucchero e salatate per 1 minuto. Aggiungete prima l' aceto e poi la carne rosolata, il brodo (caldo) ed infine il sale.
Coprite il tegame con un coperchio e lasciate cuocere a fuoco moderato per una ventina di minuti, fino che la carne diventi tenera abbastanza. Alla fine deve restare pure anche un po' di salsa.
Servite il vitello vindaloo caldo.


Image may be NSFW.
Clik here to view.

ΣΟΚΟΛΑΤΕΝΙΟ ΚΕΪΚ ΜΕ ΜΠΥΡΑ GUINNESS ♦♦ TORTA DI CIOCCOLATO ALLA BIRRA GUINNESS

Image may be NSFW.
Clik here to view.

ΣΟΚΟΛΑΤΕΝΙΟ ΚΕΪΚ ΜΕ ΜΠΥΡΑ GUINNESS

Τελικά οι αμερικάνοι, φτιάχνουν τα πιό λαχταριστά σοκολατένια κέϊκ! Βέβαια περιέχουν πολλή ζάχαρη και λιπαρά, αλλά γίνονται ζουμερά και κάθε μπουκιά πλημμυρίζει το στόμα σοκολατένια γεύση! Στο laboratorio έχουμε δοκιμάσει διάφορα από αυτά και ήρθε ο καιρός να δοκιμάσουμε και το κέϊκ με μπύρα Guinness
Η ιρλανδέζικη μπύρα Guinnessείναι μία πολύ ιδιαίτερη stout, με χρώμα σκούρο, σχεδόν μαύτο και γεύση πικρίζουσα που την χαρακτηρίζει. Χρησιμοποιείται στην κουζίνα συνήθως για το μαρινάρισμα του κρέατος. Ταιριάζει πολύ ωραία με την σοκολάτα και τονίζει την γεύση της, οπότε στην συγκεκριμένη συνταγή το αποτέλεσμα είναι  ένα φανταστικό full chocolateκέϊκ. Αν το συνδυάσεις δε και με ένα πλούσιο frostingμε κρεμώδες τυρί το κέϊκ μεταμορφώνεται σε μία καταπληκτική τούρτα! Μάλιστα θα μπορούσε να πεί κάποιος ότι η σκουρόχρωμη τούρτα με το λευκό γλάσσο στην κορυφή μοιάζει με ένα τεράστιο ποτήρι μπύρας Guinness!
Η αρχική συνταγή είναι της Nigella Lawson (εδώ), αλλά τελικά για τις δόσεις των υλικών εμπιστεύτηκα το αγαπημένο Giallo Zafferano (εδώ), σε μία παραλλαγή με περισσότερη μπύρα, χωρίς sour creamκαι με μασκαρπόνε στην κρέμα σπικάλυψης (frosting), που σίγουρα το προτιμώ κι εγώ από οποιοδήποτε επεγεργασμένο "τυρί"κρέμα. 

Δόση :γιά 8-10 άτομα
Βαθμός δυσκολίας :μέτρια δύσκολο
Υλικά : 400 ml μπύρα Guinnessσε θερμοκρασία δωματίου,
                 250 gr βούτυρο,
                 400 gr κατστανή ζάχαρη demerara,
                 100 gr κακάο άγλυκο,
                 2 μεγάλα αυγά,
                 200 gr αλεύρι γοχ.,
                 50 corn flour,
                 20 baking powder.
γιά το  frosting : 150 gr τυρί κρέμα,
                                 200 gr μασκαρπόνε,
                                 4 κ.σ. ζάχαρη άχνη,
                                 ελάχιστη βανιλίνη.
Προετοιμασία :
Βάλτε την μπύρα και το βούτυρο σε ένα κατσαρολάκι, και ζεστάνετε το μίγμα μέχρι να λιώσει το βούτυρο. Προσθέστε την ζάχαρη και το κακάο και αναμείξτε μέχρι να ενσωματωθούν. Αφήστε το μίγμα να χλιαρίνει.
Κοσκινήστε το αλεύρι με το corn flourκαι το baking.
Χτυπήστε τα αυγά και προσθέστε τα στο μίγμα με την μπύρα. Προσθέστε και το μίγμα με τα στερεά υλικά και αναμείξτε καλά.
Περάστε με το αντικολλητικό μίγμα (δείτε εδώπως μπορείτε να το φτιάξετε) μία φόρμα με λυόμενο τσέρκι, διαμέτρου 26 εκ. και ρίξτε μέσα το μίγμα του κέϊκ.
Ψήστε το κέϊκ σε φούρνο προθερμασμένο στους 180°C, στις αντιστάσεις, γιά 50 λεπτά. Ελέγξτε το ψήσιμο με μία οδοντογλυφίδα. Σβύστε τον φούρνο και αφήστε το κέϊκ μέσα για ακόμη ένα δεκάλεπτο. Βγάλτε το από τον φούρνο και αφήστε το να κρυώσει εντελώς.
Ξεφορμάρετε το κέϊκ μέσα σε έναν δίσκο σερβιρίσματος.
Ετοιμάστε το γλάσο. Χτυπήστε με τον αυγογδάρτη το μασκαρπόνε με το τυρί κρέμα την άχνη και ελάχιστη βανιλίνη, για 1-2 λεπτά να αφρατέψουν. Το γλάσσο δεν είναι πολύ γλυκό, γιατί το κέϊκ ήδη περιέχει πολλή ζάχαρη, αλλά αν το προτιμάτε πιό γλυκό αυξήστε την ποσότητα της ζάχαρης άχνης.
Απλώστε το γλάσο στην επιφάνεια του κέϊκ και με μία σπάτουλα δημιουργήστε κορυφές.
Λόγω του γλάσσου το κέϊκ πρέπει να διατηρηθεί στο ψυγείο.


Image may be NSFW.
Clik here to view.

TORTA DI CIOCCOLATO ALLA BIRRA GUINNESS
CHOCOLATE GUINNESS CAKE

Ancora una torta cioccolatosa, da quelle americane, umide, ricche di sapore (e purtroppo anche di calorie!) abbinata ad una crema di ricopertura (frosting) al formaggio spalmabile. 
La birra irlandese Guinnes, con il suo colore scuro, il sapore amarognolo ed inconfondibile, viene utilizzata spesso in cucina, di solito per marinare la carne. Si abbina divinamente al cioccolato e in questa torta ne esalta il sapore. Inoltre la torte scura con la glassa bianca ricodra di per sè un enorme bicchiere di birra Guinnes!
La riceta originale è di Nigella Lawson (qui) ma io ho preferito la versione di Giallo Zafferano, con più birra nel composto e senza il latticetto (ricetta qui). 

Dosi : per 8-10 persone
Difficoltà della ricetta : media
Ingredienti : 400 ml birra Guinness a temperatura ambiente,
                               250 gr burro,
                               400 gr zucchero di canna demerara,
                               100 gr cacao amaro,
                               2 uova grandi,
                               200 gr farina 00,
                               50 maizena,
                               20 lievito chimico per dolci.
per la crema di ricopertura : 150 gr formaggio spalmabile,
                                                          200 gr mascarpone,
                                                          4 cucchiai zucchero a velo,
                                                          poca vanillina (sulla punta di un cucchiaino).
Preparazione :
Ponete la birra col burro in un pentolino e fate scaldare fino che il burro si sciolga. Aggiungete lo zucchero ed il cacao e mescolate fino ad amalgamare il tutto. Lasciate intiepidire.
Settacciate la farina col lievito.
Sbattete le uova e aggiungete al composto della birra. Aggiungete le polveri e mescolate.
Spenellate con il composto antiaderente una tortiera di 26 cm di diametro. Versateci il composto della torta.
Infornate in forno preriscaldato a 180°C, modalità statico, per 50 minuti. Fate la prova stecchino. Spegnete il forno e lasciate dentro la torta per 10 minuti. Sfornate e lasciate raffreddare.
Sformate su un vassoio da portata.
Preparate la crema di ricopertura. Sbattete con le fruste il mascarpone insieme al formaggio spalmabile (tipo Philadephia), lo zucchero e la vanillina. Con una spatola decorate la torta con ciuffi di crema.
La torta viene conservata nel frigo.


Image may be NSFW.
Clik here to view.

ΣΠΑΛΟΜΠΡΙΖΟΛΕΣ ΣΤΗΝ ΣΧΑΡΑ, ΜΑΡΙΝΑΡΙΣΜΕΝΕΣ ΜΕ ΤΗΝ ΞΗΡΗ ΜΕΘΟΔΟ ♦♦ BRACIOLE MARINATE A SECCO

Image may be NSFW.
Clik here to view.

ΣΠΑΛΟΜΠΡΙΖΟΛΕΣ ΣΤΗ ΣΧΑΡΑ ΜΑΡΙΝΑΡΙΣΜΕΝΕΣ ΜΕ ΤΗΝ ΞΗΡΗ ΜΕΘΟΔΟ

Οταν ακούμε για μαρινάτα (ή μαρινάδα) το μυαλό μας πάει σίγουρα σε ένα μίγμα υγρών (συνήθωςκάποιο όξινο υγρό όπως ξύδι, χυμός λεμονιού ή κρασί, πολλές φορές μαζί με λάδι) με μπαχαρικά, μυρωδικά και πολλές φορές λαχανικά, μέσα στο οποίο αφήνεται να σταθεί το τρόφιμο, συνήθως κάποιο κομμάτι κρέατος, ώστε να ενισχυθεί η γεύση του, αλλά και να γίνει πιο τρυφερό. Το μαρινάρισμα είναι μία αρχαία τεχνική διατήρησης των τροφών μέχρι την στιγμή που θα μαγειρευτούν, η οποίαβέβαιαδημιουργήθηκεσε εποχές που δεν υπήρχαν τα ψυγεία. Παράλληλα όμως με την συντήρηση, με το μαρινάρισμα βελτιώνεται τοσο η υφή, με αποτελεσμα να γίνεται πιό μαλακό και πιό εύπεπτο, αλλά και η γεύση του, υπό την επίδραση των μπαχαρικών και των μυρωδικών. Εκτός όμως από το ευρύτερα γνωστό υγρό μαρινάρισμα, υπάρχει και το ξηρό, το οποίο επιτυγχάνεται με αλάτι και ζάχαρη σε αναλογίες που εξαρτώνται από το είδος του τροφίμου, και ενδεχομένως με προσθήκη μπαχαρικών και μυρωδικών.
Κατάλληλα για ξηρό μαρινάρισμα είναι μεγάλα φιλέτα ψαριού (πχ. σολομού), κεφαλόποδα (καλαμάρια, σουπιές), μαλακόστρακα (γαρίδες, καραβίδες), κρέας (συνήθως μοσχάρι ή πάπια), λαχανικά (κολοκυθάκια, μελιτζάνες, ντομάτες, αγγούρι), αλλά και ο κρόκος του αυγού. Η πιό γνωστή συνταγή με ξηρό μαρινάρισμα είναι ο σολομός gravlax, παραδοσιακή των Βορείων Χωρών, όπου είναι και ο φυσικός βιότοπος του σολομού.
Επειδή όμως σήμερα θα ασχοληθούμε με το κρέας, ας δούμε μερικά πράγματα που πρέπει να προσέξουμε πριν ξεκινήσουμε την διαδικασία του μαριναρίσματος. Το κομμάτι του κρέατος που θα μαριναριστεί με την ξηρή μέθοδο, πρέπει να είναι κομμένο σε ισόπαχη φέτα, όχι πολύ λεπτή (2 εκ. τουλάχιστον). Πρέπει επίσης να έχει ίση κατανομή του λίπους μέσα στο ιστό και να μην περιέχει συνδετικό ιστό. Ιδανικά κομμάτια είναι οι μπριζόλες (όλα τα είδη με λιγότερο ή περισσότερο λίπος) και το κόντρα φιλέτο. Οι μπριζόλες όταν περιέχουν και το κόκκαλο είναι πιό νόστιμες, αλλά θέλουν περισσότερο χρόνο γιά να ψηθούν.  Το κομμάτι του κρέατος που επιλέγεται πρέπει να καθαριστεί και να σκουπιστεί με απορροφητικό χαρτί, ώστε να μην έχει υγρασία. Επειτα αναμιγνύουμε ζάχαρη και αλάτι σε ίσα μέρη, μαζί με μυρωδικά και ίσως μπαχαρικά, και σκεπάζουμε το κρέας με το μίγμα. Μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε διάφορα είδη ζάχαρης, ανάλογα με το επιιθυμητό αποτέλεσμα. Γιά το αλάτι, φροντίζουμε βέβαια πάντα να χρησιμοποιούμε θαλασσινό, χωρίς πρόσθετα, και προτιμούμε το χοντρό.  Ο χρόνος μαριναρίσματος εξαρτάται από το μέγεθος του κομματιού, από το είδος του κρέατος, αλλά και από τηνσυνταγής στην οποία θα το χρησιμοποιήσουμε. Ενας δείκτης για τον χρόνο μαριναρίσματος είναι και η αλλαγή που επέρχεται στο χρώμα του κρέατος. Αφού ολοκληρωθεί το μαρινάρισμα, αφαιρούνται τα υλικά της μαρινάτας, χωρίς όμως να ξεπλύνουμε το κρέας, και έπειτα το σκουπίζουμε σχολαστικά ώστε να είναι έτοιμο για το ψήσιμο.
Πως λειτουργεί όμως το ξηρό μαρινάρισμα? Βασίζεται στην ιδιότητα του αλατιού να "ψήνει"το κρέας αφυδατώνοντας το. Η ζάχαρη λειτουργεί ως εξισορροπιστικός παράγοντας, προσθέτει γεύση αλλά και τα απαραίτητα σάκχαρα, το οποία είναι χρήσιμα κατά το ψήσιμο, σύμφωνα με όσα έχουμε δεί στην αντίδραση Μαγιάρ.

Δόση :για 2 άτομα
Βαθμός δυσκολίας :εύκολο
Υλικά : 2 σπαλομπριζόλες, περίπου 500 gr η καθεμία,
                  75 gr θαλασσινό αλάτι χοντρό,
                  75 gr καστανή ζάχαρη demerara,
                  την φλούδα από 1 ακέρωτο λεμόνι,
                  1 κλωναράκι δεντρολίβανο,
                  τρίχρωμο πιπέρι (κρεόλ) φρεσκοτριμμένο.
Προετοιμασία :
Σκουπίστε τις σπαλομπριζόλες με απορροφητικό χαρτί.
Με έναν ψιλόφλουδο καθαριστή αφαιρέστε την φλούδα από το λεμόνι, φροντίζοντας να μην πάρετε και το λευκό μέρος, το οποίο είναι πικρό. Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε και άλλα αρωματικά εκτός από το δεντρολίβανο που σας προτείνω, πχ. θυμάρι, ρίγανη ή και σκόρδο.
Αναμείξτε την ζάχαρη με το αλάτι. Πασπαλίστε τις μπριζόλες και από τις 2 πλευρές με το μίγμα αλάτι/ζάχαρηκαισκορπίστε από επάνω κομμάτια από την φλούδα του λεμονιού και φυλλαράκια από το δεντρολίβανοκαι πασπαλίστε μελίγο φρεσκοτριμμένο πιπέρι. Τυλίξτε έπειτα τις μπριζόλες με το χαρτί του κρεοπωλείου ή με αντικολλητικό χαρτί, τοποθετήστε τες στο ψυγείο, και αφήστε τες να μαριναριστούν για 2 ώρες.
Τινάξτε και σκουπίστε τη  μαρινάτα από τις μπριζόλες, έτσι ώστε να την αφαιρέστε χωρίς βέβαια να τις ξεπλύνετε. Αφήστε τις μπριζόλες να έρθουν σε θερμοκρασία δωματίου, ώστε να είναι έτοιμες για το ψήσιμο.
Ψήστε τες στα κάρβουνα ή στο σχαροτήγανο, σε δυνατή φωτιά, μέχρι να ροδίσουν και από τις 2 πλευρές.
Σερβίρετε τες ζεστές. Εμείς τις συνοδέψαμε με πράσινη σαλάτα και μια απλή πατατοσαλάτα.
 

Image may be NSFW.
Clik here to view.

Image may be NSFW.
Clik here to view.

Image may be NSFW.
Clik here to view.

BRACIOLE MARINATE A SECCO


La marinatura è una technica di cucina antichissima, che è nata dalla necessità di conservare gli alimenti fino al momento di cottura, in epoche che certo non esisteva ancora il frigo. Oltre alla più comnue marinatura in umido, esiste anche la marinatura a secco. Questa viene effetuata con un mix di sale e zucchero (le proprzioni dipendono dal tipo dell' alimento utilizzato), spesso con l' aggiunta di spezie o erbe aromatiche.
Alimenti adatti per la marinatura a secco sono grossi filetti di pesce (pe. di salmone), molluschi (calamari, seppie), crostacei (mazzancolle, scampi), carne (di solito manzo o anatra), verdure (zucchine, melanzane, pomodori, cetriolo) e il tuorlo d' uovo. Una dalle ricette più famose, preparata con la marinatura a secco, è il salmone gravlax, cioè filetto di salmone marinato con zucchero, sale e aneto e poi consumato senza ulteriore cottura. 
Siccome però oggi parleremo della marinatura della carne, andiamo a vedere cosa si deve avere in mente prima di cominciare la procedura. Il pezzo di carne che verrà utilizzato deve essere a fette spesse abbastanza, almeno di 2 cm. Il taglio di carne deve essere marmorizzato, con poco, o meglio privo, di tessuto connetivo. I tagli ideali sono la costata, la lombata, il controfiletto e la fiorentina. I tagli di carne con l' osso, sono certo più saporiti, ma richiedono una cottura più lunga. Si deve poi eliminare l' umiditàdalla carne, tamponandola con carta da cucina assorbente. Al seguito si prepare il mix della marinatura, mescolando lo zucchero ed il sale, e si aggiunge anche delle spezie o erbe aromatiche. Si può utilizzare vari tipi di zucchero, dipende dal risultato (al sapore e alla cottura) che si vuole ottenere. Per quanto riguarda poi il sale, sempre meglio che sia marino e senza aggiuntivi, e meglio scegliere il sale grosso. Il tempo di marinatura dipende dal taglio della carne, ma anche dallo spessore e dalla grandezza, come anche dal modo che verrà poi cucinato. Un indice per come procede la marinatura, è anche il cambiamento del colore della carne. Una volta terminato il tempo di marinatura, quella viene eliminata, certo senza sciacquare, e la carne viene asciugata e lasciata a temperatura ambiente per essere poi pronta per la cottura.
Come funziona la marinatura a secco? Il sale "cuoce" l' alimento, estraendo l' acqua col risultata la concentrazione dei sapori. Lo zucchero poi agisce bilanciando il sapore, ma anche fornendo gli zuccheri necessari per la reazione Maillard. Con la marinatura a secco l' alimento può essere conservato più a lungo, mentre diventa anche più facilmente assimilabile e quindi digeribile.

Dosi : per 2 persone
Difficoltà : facile
Ingrediendi : 2 braciole di vitello da 500 gr ciascuna,
                                75 gr sale marino grosso,
                                75 gr zucchero di canna demerara,
                                la scorza da 1 limone non trattato,
                                1 rametto di rosmarino,
                                pepe creola macinato al momento.
Preparazione :
Asciugate le bracciole tamponandole con carta da cucina assorbente.
Con il pelapatate eliminate la scorza del limone, senza asportare la parte bianca che è amarognola. Potete utilizzare anche altre spezie o erbe aromatiche, pe. timo, origano, aglio, secondo ai vostri gusti.
Mescolate il sale con lo zucchero. Ponete le bracciole sulla carta del macellaio o su carta antiaderente. Cospargete tutti e due i lati delle bracciole col mix sale/zucchero. Aggiungete qualche giro di mulino pepe creola macinato. Aggiungete i pezzi di scorza di limone e le foglioline del rosmarino. Arrotolate la carta con le bracciole e posizionate in luogo fresco (frigo) per un paio d' ore.
Eliminate la marinata secca scuotendo le bacciole e asciugatele con carta da cucina. Lasciatele a temperatura ambiente per essere pronte per la cottura
Fate cuocere le braciole alla griglia sulla brace o nella bistecchiera, fino a dorare da ambedue i lati. Regolate la cottura della carne secondo ai vostri gusti.
Servite le bracciole calde come secondo di carne, accompagnate da un' insalata verde, o un' insalata di patate.


Image may be NSFW.
Clik here to view.

ΕΡΜΠΑΤΖΌΝΕ, ΔΗΛΑΔΗ ΧΟΡΤΟΠΙΤΑ, ΑΠΟ ΤΗ ΡΈΤΖΟ ΕΜΙΛΙΑ ♦♦ ERBAZZONE o SCARPAZZOUN ALLA REGGIANA per i QUANTI MODI DI FARE E RIFARE

Image may be NSFW.
Clik here to view.

ΕΡΜΠΑΤΖΌΝΕ, ΔΗΛΑΔΗ ΧΟΡΤΟΠΙΤΑ, ΑΠΟ ΤΗ ΡΈΤΖΟ ΕΜΊΛΙΑ
για τους QUANTI MODI DI FARE E RIFARE

Τελευταία συνάντηση σήμερα με τις φίλες από τους Quanti Modi di Fare e Rifare, πριν από την καλοκαιρινή ανάπαυλα. Από το φθινόπωρο θα είμαστε πάλι μαζί με νέες υπέροχες συνταγές!
Image may be NSFW.
Clik here to view.
Σήμερα θα ταξιδέψουμε νοερά (δυστυχώς!) και γευστικά, μέχρι την Κεντρική προς Βόρεια Ιταλία στην επαρχία Reggio nell' Emiglia, του γεωγραφικού διαμερίσματος Emiglia-Romagna, φιλοξενούμενοι στην κουζίνα της γιαγιάς Daniela (blog : Ristorante dai nonni, που σημαίνει : εστιατόριο οι παππούδες) γιά να δοκιμάσουμε μία νόστιμη χορτόπιτα. Η Dani, καθ'ότι είναι και γιαγιά, είναι εξπέρ στις παραδοσιακές μαμαδίστικες συνταγές και θα μας αποκαλύψει όλα τα μυστικά της καλής σπιτικής ιταλικής κουζίνας!

Το ερμπατζόνε (erbazzone) ή σκαρπατζόνε (scarpazzone αλλά και scarpazzounή scarpasòunστην τοπική διάλεκτο) είναι μία απλή εποχιακή χορτόπιτα που φτιάχνεται από τα τέλη του Ιουνίου, έως τις αρχές Νοεμβρίου, περίοδο μέσα στην οποία καταναλώνονται τα σέσκουλα. Το όνομα τηςδεν προέρχεται από το erba (χόρτο), όπως μπορεί να υπέθετε κάποιος που γνωρίζει ιταλικά, αλλάαπό το scarpa, που στα ιταλικά σημαίνει παπούτσι, και υπονοεί το λευκό κοτσάνι από τα σέσκουλα, το οποίο χρησιμοποιείται και αυτό στην πίτα και όχι μόνο τα φύλλα. Το φύλλο της πίτας ονομάζεται pasta Fuiada, και είναι επίσης πολύ λιτό, φτιαγμένο με αλεύρι, νερό και λαρδί. Οπως καταλαβαίνετε η συνταγή είναι πολύ λιτή και απλή, βγαλμένη από την καρδιά της cucina povera. Οταν την πρωτοδιάβασα χαμογέλασα, γιατί και στην Ελλάδα έχουμε πολλές νόστιμες χορτόπιτες, και φυσικά κι εγώ έχω φτιάξει, αλλά και έχω δοκιμάσει πολλές. Και όμως! Αυτή η πιτούλα, που με την πρώτη ματιά την υποτίμησα, έχει εξαιρετική γεύση, ενώ το φύλλο της είναι τόσο εύκολο και τόσο υπέροχο, που σίγουρα θα το δοκιμάσω και με διαφορετική γέμιση.
Υπάρχουν διάφορες παραλλαγές του ερμπατζόνε, μία πιό σύγχρονη, καί πιό τεμπέλικη θα τολμούσα να πω,χρησιμοποιείτην σφολιάτα στην θέση του παραδοσιακού φύλλου, ενώ κάποιοι προσθέτουν στην γέμιση και ρύζι. 
Την συνταγή της Danielaμπορείτε να την δείτε εδώ. Το πρόβλημα μου ήταν το συνηθσιμένο, δηλαδή με τα υλικά, καθώς στην Ελλάδα δεν μπορώ να βρώ λαρδί ή παντσέτα, δηλαδή μπέϊκον ψημένο στο αλάτι αλλά όχι καπνιστό, που στην Ιταλία αποτελεί τον κανόνα και όχι την εξαίρεση. Αν και πριν περίπου 1 μήνα βρέθηκα στην Ιταλία, δυστυχώς δεν είχα την δυνατότητα να κουβαλήσω μαζί μου τέτοιου είδους τρόφιμα, οπότε αρκέστηκα στο να τα απολαύσω όσο βρισκόμουν εκεί...

Δόση :για 6 άτομα
Βαθμός δυσκολίας συνταγής :εύκολη
Υλικά
για την ζύμη : 300 gr αλεύρι γοχ.,
                            1 κ.σ. (20 gr) στεροποιημένο λαρδί,
                            2 κ.σ. ελαιόλαδο παρθένο,
                            1 γερή πρέζα αλάτι,
                            χλιαρό νερό, όσο πάρει.
για την γέμιση : 60 gr μπεϊκον, όσο το δυνατόν με περισσότερο λίπος,
                               4 κ.σ. ελαιόλαδο,
                               2 κ.σ. στεροποιημένο λαρδί,
                               3 κρεμμυδάκια φρέσκα,
                               2 σκαλόνι,
                               1 σκελίδα σκόρδο,
                               1 φλ. πράσο ψιλοκομμένο,
                               1 kg σέσκουλα,
                               300 gr σπανάκι καθαρισμένο,                           
                               1 χούφτα μαϊντανό ψιλοκομμένο,
                               1 χοντρή φέτα μπαγιάτικο χωριάτικο ψωμί,                     
                               1 αυγό,
                               4 χούφτες (περίπου 100 gr) τυρί γκράνα τριμμένο,
                               πιπέρι μαύρο φρεσκοτριμμένο,
                               αλάτι.
Προετοιμασία :
Επειδή είναι λίγο δύσκολο να βρείτε το λαρδί που το χρησιμοποιούν στην μαγειρική (στην Ιταλία κυκλοφορεί στο εμπόριο, εγώ το φτιάχνω μόνη μου, δείτε εδώπως) μπορείτε στην ζύμη να το αντικαταστήσετε με ελαιόλαδο. Στην γέμιση όμως καλύτερα να το αντικαταστήσετε με βούτυρο. 
Ετοιμάστε την ζύμη. Βάλτε το αλεύρι στον κάδο του μίξερ. Προσθέστε το λαρδί λιωμένο, το λάδι, το αλάτι και περίπου 3/4 από το φλυτζάνι του τσαγιού νερό. Το νερό θα το προσθέσετε σταδιακά, μέχρι να πάρετε μια ζύμηελαστική, που να μην κολλάει στα χέρια. Τυλίξτε την ζύμη με διάφανη μεμβράνη και αφήστε την να ξεκουραστεί για μισή ωρίτσα στο ψυγείο.
Ψιλοκόψτε τα σκαλόνι, το σκόρδο και τα κρεμμυδάκια. Αν δεν βρείτε σκαλόνιο, μπορείτε να το αντικαταστήσετε με ένα μέτριο λευκό κρεμμύδι.
Βάλτε το ελαιόλαδο και το λαρδί σε ένα βαθύ τηγάνι και βάλτε το στην φωτιά. Προσθέστε το μπεϊκον και μόλις αρχίσει να παίρνει χρώμα, προσθέστε το σκαλόνιο και τα κρεμμυδάκια και σωτάρετε μέχρι να μαραθούν. Προσθέστε το πράσο και το σκόρδο και σωτάρετε 1-2 λεπτά, μέχρι να μαραθούν και αυτά. Προσθέστε τα σπανάκια και τα σέσκουλα κομμένα σε μικρότερα κομμάτια. Αν έχετε καπάκι, εφαρμόστε το στο τηγάνι, μέχρι να μαρθούν τα χορταρικά. Ανοίξτε το καπάκι, αλατίστε, πιπερώστε και αφήστε το τηγάνι στην φωτιά, μέχρι να εξατμιστεί το νερό που θα βγάλουν τα χόρτα.
Κατεβάστε το από την φωτιά, προσθέστε τον μαϊντανό και αφήστε το να χλιαρίνει. Μόλις γίνει χλιαρό, προσθέστε το αυγό ελαφρά χτυπημένο, το ψωμί τριμμένο (περίπου 4 κ.σ. συνολικά), το τυρί και αναμείξτε. Η ιδέα της προσθήκης του ψωμιού είναι πολύ καλή γιατί απορροφάει τα υγρά της γέμισης.
Αλείψτε με λαρδί ή με το αντικολλητικό μίγμαένα ταψάκι με διάμετρο 26-28 εκ.
Ετοιμάστε το φύλλο. Πάρτε τα 2/3 της ζύμης και με τον πλάστη ανοίξτε ένα φύλλο 3-4 εκ. μεταλύτερο από την διάμετρο του ταψιού. Τοποθετήστε το μέσα στο ταψί, με τις άκρες που περισσεύουν να κρέμονται απ'έξω. Ρίξτε απο επάνω την γέμιση και ισιώστε την επιφάνεια της. Με το κομμάτι της ζύμη που περίσσεψε, ανοίξτε ένα δεύτερο φύλλο, με διάμετρο όση και του ταψιού. Τοποθετήστε το στο ταψί και στρίψτε τις άκρες του φύλλου που περισσεύουν προς το κέντρο, σχηματίζοντας ένα κροδόνι.
Βάλτε την πίτα να ψηθεί σε φούρνο προθερμασμένο στους 200°C, στις αντιστάσεις. Τοποθετήστε το ταψί στην πιό χαμηλή βαθμίδα του φούρνου σας. Μόλις αρχίζει και ροδίζει, αλείψτε την επιφάνεια της πίτας με λίγο λιωμένο λαρδί. Αφήστε την να ψηθεί συνολικά για 50 λεπτά, μεχρι να ροδίσει.
Βγάλτε το ερμπατζόνε από τον φούρνο, αλλά μη βιαστήτε να το δοκιμάσετε όσο είναι ζεστό, αφήστε το τουλάχιστον να χλιαρίνει. Κατά την άποψη μου είναι ακόμη καλύτερο όταν κρυώσει, τρώγεται δε ευχάριστα και την επόμενη ημέρα, ακόμη και κρύο από το ψυγείο.


Image may be NSFW.
Clik here to view.

Image may be NSFW.
Clik here to view.

ERBAZZONE o SCARPAZZOUN ALLA REGGIANA
per i QUANTI MODI DI FARE E RIFARE

Ultimo incontro dei Quanti, prima della pausa estiva. Da settembre si rinnova l' appuntamento per ogni seconda domenica del mese...
Image may be NSFW.
Clik here to view.
Oggi viaggiamo, purtroppo con la mente!, fino alla provinvia di Reggio nell' Emiglia, ospiti nella buona cucina casalinga della nonna Dani (blog : Ristorante dai nonni), per assagiare un piatto tipico della zona, l' erbazzone.

L' erbazzone o scarpazzone, e in dialetto scarpazzoun o scarpasòun, è una torta salata che si comincia a prepararla proprio in questa stagione, a fine Giugno, fino a Novembre, tempo di raccolta delle bietole, che ne sono l' ingrediente principale. Il suo nome viene dalla scarpa, cioè il fusto bianco delle bietole, che viene utilizzato insieme alle foglie verdi nella farcitura.  La sfoglia, preparata con strutto o lardo, farina e acqua, viene chiamata pasta Fuiada. Ho adorato questo impasto, e anche se in Grecia abbiamo tante torte salate alle erbe, ed io ne ho preparato pure parecchie, l' erbazzone è veramente una torta di una bontà eccezionale! Grazie nonna Dani per la ricetta!
La ricetta di nonna Dani potete vederla qui. Lo strutto è sconosciuto in Grecia, io però, da quanto l' ho conosciuto dagli italiani, lo preparo a casa (vedi qui) siccome l' utilizzo spesso negli impasti. Siccome non esiste neanche il ladro o la pancetta, ho uitlizzato il bacon. Meno male che ho trovato poi le bietole (non era poi facile, solo al mercatino le avevano...)!

Dosi : per 6 persone
Difficoltà della ricetta : facile
Ingredienti
per la pasta Fuiada : 300 gr farina 00,
                                           1 noce (20 gr) strutto,
                                           2 cucchiai olio extravergine di oliva,
                                           1 generoso pizzico di sale,
                                           acqua tiepida qb.
per il ripieno : 60 gr pancetta affumicata (bacon),
                             4 cucchiai olio extravergine di oliva,
                             2 cucchiai strutto,
                             3 cipollotti,
                             2 scalogni,
                             1 apicchio d' aglio,
                             1 tazza porro tritato finemente,
                             1 kg bietole,
                             300 gr spinaci già puliti,                
                             1 manciata di prezzemolo tritato finemente,
                             1 fetta spessa di pane casereccio raffermo,          
                             1 uovo,
                             4 manciate (100 gr) grana grattugiato,
                             pepe nero macinato al momento,
                             sale qb.
Preparazione :
Preparate la sfoglia. Ponete la farina nella bacinella della planetaria. Aggiungete lo strutto fuso, l' olio, il sale, 3/4 di tazza da tè acqua tiepida e azionate la planetaria. Se necessario, aggiungete poca acqua ancora, fino a prendere un' impasto elastico e non appiccicoso. Avvolgete con pellicola transparente e lasciate riposare nel frigo per mezz' oretta.
Tritate i scalogni, l' aglio e i cipollotti. Nel posto dei scalogni potete utilizzare una piccola cipolla gialla.
Ponete l' olio e lo strutto entro una padella capiente e portate sul fuoco. Aggiungete la pancetta e appena comincia a prendere colore, aggiungete i scalogni, e cipollotti. Saltate per qualche minuto fino ad appassire. Aggiungete il poro e l' aglio e saltate per un paio di minuti. Aggiungete gli spinaci e le bietole, tagliate a piccoli pezzi. Se avete a disposizione un coperchio, coprite la padella, fino che le verdure appassiscono. Eliminate il coperchio, salate e pepate a piacere e lasciate cuocere fino ad evaporare tutta l' acqua di vegetazione che avranno rilasciato le verdure.
Ritirate dal fuoco, aggiungete il prezzemolo e lasciate intiepidire. Aggiungete l' uovo, sbattuto leggermente, il pane sbriciolato (ca. 4 cucchiai), il grana e mescolate il tutto. 
Spenellate di strutto o con il composto antiaderente, una teglia rotonda, 26-28cm di diametro.
Preparate la sfoglia. Prendete i 2/3 dell' impasto e con il mattarello tirate una sfoglia 4-5 cm più grande dalla teglia. Posizionatela nella teglia, lasciando i bordi avanzare fuori. Versate il ripieno e livellate. Con l' impasto restante tirate una sfoglia al diametro della teglia. Posizionate sulla farcitura, ripiegate i bordi avanzati verso l' interno della teglia e formate un cordoncino.
Infornate in forno preriscaldato a 220°C, modalità statico. Posizionate sul posto più basso del forno. Quando la superficie comincia a dorare spenellate con poco strutto fuso. Lasciate cuocere per ca. 50 minuti in totale.
Sfornate l' erbazzone e lasciate raffreddare prima di assagiarlo. E ancora meglio una volta raffreddato completamente ed è lo stesso buono anche il giorno dopo, perfino freddo dal frigo!



Image may be NSFW.
Clik here to view.

ΜΑΡΜΕΛΑΔΑ ΒΕΡΥΚΟΚΟ ΜΕ ΚΑΝΕΛΑ ♦♦ CONFETTURA DI ALBICOCCHE ALLA CANNELLA

Image may be NSFW.
Clik here to view.

ΜΑΡΜΕΛΑΔΑ ΒΕΡΥΚΟΚΟ ΜΕ ΚΑΝΕΛΑ

Η μαρμελάδα βερύκοκο είναι η διαχρονικά αγαπημένη μου, και κάθε χρόνο δεν παραλείπω να φτιάχνω, δοκιμάζοντας παράλληλα να την αρωματίσω με διάφορα μπαχαρικά ή αρωματικά φυτά. Φέτος έτυχε να έχω αγοράσει πρόσφατα τριμμένη κανέλα Κεϋλάνης και την χρησιμοποίησα. Τα βερύκοκα βέβαια πλέον είναι στο τέλος της σεζόν τους, αυτά που χρησιμοποίησα για την μαρμελάδα ήταν τα τελευταία από το δέντρο του γείτονα, μικρούλια, αλλά σίγουρα αράντιστα και απίστευτα αρωματικά (τέτοια βερύκοκα δεν κυκλοφορούν στην αγορά!)
Η διαδικασία που ακολουθώ για να φτιάξω την μαρμελάδα είναι αυτή που προτείνει η Christine Ferberκαι που όντως τελικά δίνει τις πιό γευστικές, αλλά και τις πιό καλά συντηρημένες μαρμελάδες.

Δόση : 5 βαζάκια των 350ml
Βαθμός δυσκολίας συνταγής :εύκολη
Υλικά : 1,5 kg βερύκοκα ώριμα χωρίς τα κουκούτσια,
                 1150 gr ζάχαρη κρυσταλλική,
                 τον χυμό απο 1 μικρό λεμόνι,
                 1 κ.γ. κανέλα Κεϋλάνηςσε σκόνη.
Προετοιμασία :
Πλύντε και στραγγίστε τα βερύκοκα, αφαιρέστε τα κουκούτσια και ζυγίστε τα.
Οπως έχουμε ξαναπεί, τα κουκούτσια δεν τα πετάμε, μπορούμε να φτιάξουμε φανταστικό λικέρ (συνταγή εδώ) ή να τα αφήσουμε να ξεραθούν και να χρησιμοποιήσουμε τον πυρήνα τους για να αρωματίσουμε με φυσικό τρόπο διάφορα παρασκευάσματα μας με άρωμα πικραμύγδαλο (δες εδώγιά τα πικραμύγδαλα).
Βάλτε τα βερύκοκα μέσα σε ένα ευρύχωρο γυάλινο σκεύος, καλύψτε τα με την ζάχαρη, καλύψτε το σκεύος με ένα κομμάτι αντικολλητικό χαρτί κουζίνας και αφήστε τα να σταθούν σε μέρος σχετικά δροσερό για 2 ώρες.
Μεταγγίστε σε μία κατσαρόλα και βάλτε την σε μέτρια φωτιά. Ανακατεύετε συχνά για να λιώσει η ζάχαρη και να μην κολλήσει στον πάτο της κατσαρόλας. Μόλις το περιεχόμενο της κατσαρόλας πάει να βράσει, κατεβάστε την από την φωτιά και αφήστε το να κρυώσει.
Μεταγγίστε και πάλι στο γυάλινο σκεύος, σκεπάστε με το αντικολλητικό χαρτί και αφήστε το να σταθεί 12 ώρες σε θερμοκρασία δωματίου.
Μόλις περάσει ο απαιτούμενος χρόνος, αφαιρέστε τις φλούδες από τα βερύκοκα και με τα χέρια κόψτε τα σε μικρότερα κομμάτια. Μεταγγίστε και πάλι το μίγμα στην κατσαρόλα, προσθέστε και τον χυμό του λεμονιού, φιλτραρισμένο ώστε να μην έχει κουκούτσια, και βάλτε την κατσαρόλα στην φωτιά. Αφήστε να βράσει ένα δεκάλεπτο, αφαιρώντας τον αφρό που θα σχηματιστεί. Σβύστε την φωτιά και αφήστε το να σταθεί ένα εικοσάλεπτο.
Ανάψτε και πάλι την εστία. Προσθέστε στην μαρμελάδα και την κανέλα και αφήστε την να βράσει 10-15 λεπτά, μέχρι να δέσει. 
Οσο η μαρμελάδα είναι ακόμη καυτή, γεμίστε τα βαζάκια, τα οποία έχετε προηγουμένως αποστειρώσει (δες εδώπως); σφραγιίστε τα αμέσως με τα καπάκια τους, αναποδογυρίστε τα και αφήστε να κρυώσουν αναποδογυρισμένα.
Η μαρμελάδα διατηρείται γιά πολλούς μήνες σε μέρος σκοτεινό και δροσερό. Οταν το βαζάκι ανοιχτεί,  διατηρήστε το έπειτα στο ψυγείο. 


Image may be NSFW.
Clik here to view.

CONFETTURA DI ALBICOCCHE ALLA CANNELLA

La confettura di albicocche è tra le mie amate e ogni anno ne preparo una buona quantità. Ogniqualvolta però cerco di aromatizzarla  in modo diverso. Quest' anno avevo comprato recentemente la cannella di Ceylon macinata, e ho pensato subito ad abbinarla alle albicocche.
Per preparare le mie confetture utilizzo sempre il metodo della Ferber, che ottimo, csa dire, la migliore confettura, saporitissima e si conserva benissimo a lungo!

Dosi : 5 barattoli da 350ml
Difficoltà della ricetta : facile
Ingredienti : 1,5 kg albicocche denocciolate,
                              1150 gr zucchero semolato,
                              il succo da 1 piccolo limone,
                              1 cucchiaio cannella di Ceylon macinata.
Preparazione :
Lavate e scolare le albicocche, elimnate il noccioli e pesate.
Come abbiamo già detto, i noccioli delle albicocche non vengono buttati, potete preparare un' ottimo amaretto casalingo, o lasciarli seccare e poi etrarre le armelline.
Ponete le albicocche in una terrina capiente, aggiungete lo zucchero, coprite con un pezzo di carta antiaderente e lasciate riposare in luogo piuttosto fresco, per un paio d' ore.
Travasate entro una casseruola e portate sul fuoco. Mescolate spesso per non attaccare al fondo. Quando il composto inizia a fremere e prima di cominciare l' ebbolizione, ritirate dal fuoco e lasciate raffreddare.
Travasate nella terrina, coprite con la carta antiaderente e lasciate riposare a temperatura ambiente per 12 ore.
Trascorso il tempo necessario, eliminate la buccia delle albicocche e sminuzzatele con le mani. 
Travasate nella casseruola, aggiungete il succo di limone e portate sul fuoco. Lasciate cuocere per 10 minuti, schiumado se necessario. Ritirate dal fuoco.
Riportate dul fuoco. Aggiungete la cannella e lasciate cuocere per una decina di minuti ancora fino a rapprendere.
Invasate la confettura ancora scottente, in barattoli precedentemente sterilizzati. Coprite subito coi rispettivi coperchi, capovolgete e lasciate raffreddare capovolti.
Viene conservata per parecchi mesi in luogo preferibilmente fresco e buio.



Image may be NSFW.
Clik here to view.


ΦΤΙΑΧΝΩ ΜΟΝΟΣ ΜΟΥ ΗΛΙΑΚΟ ΞΗΡΑΝΤΗΡΙΟ ♦♦ ESSICCATORE SOLARE FAI DA TE

ΦΤΙΑΧΝΩ ΜΟΝΟΣ ΜΟΥ ΗΛΙΑΚΟ ΞΗΡΑΝΤΗΡΙΟ

Πέρισυ είχα αναρτήσει την συνταγή γιά να φτιάξετε σπιτική "νοστιμιά" (δες εδώ), δηλαδή μίγμα αποξηραμένων λαχανικών, το χρησιμοποιείται για την ενίσχυση της γεύσης στα φαγητά, με τελείως φυσικό τρόπο και χωρίς την προσθήκη χημικών (όλα τα σκευάσματα του εμπορίου περιέχουν E621). Εκεί παρουσίασα και γιά πρώτη φορά το ηλιακό μας ξηραντήριο.
Επειδή πολλοί μου ζητήσατε πληροφορίες και λεπτομέρειες για το ξηραντήριο, υποσχέθηκα να γράψω αναλυτικά γι'αυτό και να δώσω λεπτομερέστερες φωτογραφίες.
Το ξηραντήριο μας είναι ιδιοκατασκευή, το σχεδίασε και το έφτιαξε ο Δ., αξιοποιώντας πληροφορίες από ιταλικά κυρίως site bricolage. Επειδή θέλαμε κάτι συμμαζεμένο, ώστε να μπορεί να αποθηκευτεί και εύκολα, οι διαστάσεις του είναι περιορισμένες. Επίσης θέλαμε κάτι ελαφρύ, και γι'αυτόν τον λόγο το κύριο υλικό κατασκευής είναι το mdf; χρησιμοποιήσαμε επίσης ξύλο, πλέξιγκλάς και λαμαρίνα.

Image may be NSFW.
Clik here to view.

Το ξηραντήριο αποτελείται απο 2 μέρη : τον ηλιακό συλλέκτη και τον θάλαμο ξήρανσης.
Ο ηλιακός συλλέκτης, είναι ένα κουτί με διαστάσεις 60x5ox15 εκ. Το κουτί είναι κλειστό απο τις δύο μακρύτερες πλευρές του και ανοιχτό στις στενότερες.
Στον πάτο του εφαρμόσαμε ένα κομμάτι κυματιστής λαμαρίνας, την οποία βάψαμε με μαύρο οικολογικό χρώμα. Η κυματιστή λαμαρίνα, δημιουργεί κανάλια αέρα, μέσα απο τα οποία περνάει ο ζεστός αέρας και με φυσικό τρόπο πρωθείται προς την θάλαμο ξήρανσης. Κάποιοι χρησιμοποιούν για τον ίδιο λόγο πλαστικούς σωλήνες. Το μαύρο χρώμα είναι απαραίτητο για να απορροφά την ηλιακή ακτινοβολία. Προσέξτε το χρώμα που θα χρησιμοποιήσετε να είναι οικολογικό και όχι κοινή λαδομπογιά, ώστε να μην απελευθερώνει τοξικές ουσίες, οι οποίες μπορεί να απορροφηθούν από τα τρόφιμα που είναι προς ξήρανση. 
Το επάνω μέρος του ηλιακού συλλέκτη το κλείσαμε με ένα κομμάτι διαφανές πλέξι γκλάς.
Στην μία από τις στενές πλευρές του κουτιού, αυτή που θα είναι στο κάτω μέρος, δηλαδή στο έδαφος, εφαρμόσαμε ανθεκτική πλαστική σίτα. Βάλαμε επίσης 3 μικρές μεταλλικές γωνίες, ώστε να μην ακουμπάει απ'ευθείας στο έδαφος και κνδυνεύει να καταστραφεί από την υγρασία.

Image may be NSFW.
Clik here to view.

Στην κάτω φωτογραφία μπορείτε να δείτε το ξηραντήριο στην φάση της κατασκευής του. Σας σημειώνω και τις διαστάσεις του.

Image may be NSFW.
Clik here to view.

Γιά τον θάλαμο ξήρανσης φτιάξαμε ένα κουτί από πολύ λεπτό mdf, με διαστάσεις 50x35x35,5εκ. Την μπροστά και την πίσω πλευρά τις αφήσαμε κενές. Τα κομμάτια του mdf, συγκρατήθηκαν με ξύλινα πηχάκια. Ξύλινα πηχάκια χρησιμοποιήθηκαν επίσης για να στηριχτούν τα ράφια μέσα στον θάλαμο ξήρανσης.
Στην εμπρός πλευρά εφαρμόσαμε ένα κομμάτι πλέξι γκλάς. Επειδή παρατήρησα ότι όταν τα τρόφιμα ερχόντουσαν σε άμεση επαφή με το ηλιακό φώς αλλοιωνόντουσαν (ξεθώριαζαν) εφάρμοσα μεταγενέστερα αντιηλιακή μεμβράνη, η οποία πλέον τα προστατεύει αποτελεσματικά.
Στην πίσω πλευρά φτιάξαμε την πόρτα, η οποία συγρατήθηκε στο επάνω μέρος με 3 μεντεσέδες.

Image may be NSFW.
Clik here to view.

Στο κάτω μέρος του θαλάμου ξήρανσης, προσαρμόσαμε τον ηλιακό συλλέκτη, ο οποίος λειτουργεί και ως μπροστινό στήριγμα της κατασκευής. Στο σημείο που ενώθηκε ο ηλιακός συλλέκτης με τον θάλαμο ξήρανσης, ανοίξαμε μία τρύπα, ώστε να μπορεί να διοχετευθεί ο ξεστός αέρας μέσα στον θάλαμο. Επίσης, δεν προσαρτήσαμε τον ηλιακό συλλέκτη σταθερά, αλλά με μεντεσέδες μόνο από την μία πλευρά του, ώστε να μπορεί να αναδιπλωθεί, ώστε το ξηραντήριο να πιάνει λιγότερο χώρο στην αποθήκευση.
Στο πίσω μέρος του θαλάμου ξήρανσης προσαρμόσαμε 2 ξύλινα πόδια.


Image may be NSFW.
Clik here to view.

Στο επάνω μέρος του θαλάμου ξήρανσης, στην πίσω πλευρά, φτιάξαμε 4 τρύπες. Εσωτερικά τις καλύψαμε με ανθεκτική πλαστική σίτα. Εξωτερικά φτιάξαμε ένα συρταρωτό κάλυμμα, ώστε να εξασφαλίσουμς τον εξαερισμό του, αλλά και να μπορούμε να αυξομειώνουμε την κυκλοφορία του αέρα μέσα στον θάλαμο ξήρανσης .

Image may be NSFW.
Clik here to view.

Τα ραφάκια, επάνω στα οποία τοποθετούνται τα τρόφιμα προς ξήρανση τα φτιάξαμε με λεπτά ξύλινα πηχάκια και ανθεκτική πλαστική σίτα (όχι μεταλλική γιατί σίγουρα θα οξειδωθεί).

Image may be NSFW.
Clik here to view.

 Συνολικά φτιάξαμε 4 ραφάκια, τα οποία εφαρμόζονται στον θάλαμο ξήρανσης συρταρωτά.

Image may be NSFW.
Clik here to view.


Το ξηραντήριο αναδιπλωμένο πιάνει σίγουρα λιγότερο χώρο όταν αποθηκεύεται.

Image may be NSFW.
Clik here to view.




ESSICCATORE SOLARE FAI DA TE

L' anno scorso vi avevo parlato del mio essiccatore solare. Col suo aiuto sono riuscita a preparare il dado vegetale granulare (vedi qui).
L' essiccatore è tutto opera del mio uomo Dimitri, che l' ha preparato entro un paio di giorni. L' idea l' abbiamo presa dall'internet, da siti piuttosto italiani, comnque stranieri, perchè pare che in Grecia nessuno si è occupato con l' argomento. L' abbiamo adattato ai nostri bisogni, siccome volevamo un essiccatore leggero, per poter spostarlo senza sforzo e ripiegabile, per poter essere magazzinato facilmente. 
Nelle foto esposte sopra, potete vedere i dettagli. 
In questi giorni preparo i pomodorini essiccati ... 

Image may be NSFW.
Clik here to view.

ΤΟΥΡΤΑ ΣΕΜΙΦΡΕΝΤΟ ΜΕ ΚΡΕΜΑ ΓΑΛΑΚΤΟΣ ΚΑΙ ΦΟΥΝΤΟΥΚΙΑ ♦♦ TORTA SEMIFREDDO ALLA PANNA E NOCCIOLE

Image may be NSFW.
Clik here to view.

ΤΟΥΡΤΑ ΣΕΜΙΦΡΕΝΤΟ ΜΕ ΚΡΕΜΑ ΓΑΛΑΚΤΟΣ ΚΑΙ ΦΟΥΝΤΟΥΚΙΑ

Μια δροσερή τούρτα, που ετοιμάζεται πολύ γρήγορα, ιδανική για την περίοδο των διακοπών, όταν είμαστε στο εξοχικό και θέλουμε μεν να φτιάξουμε κάτι γλυκό, αλλά δεν θέλουμε να κλειστούμε και με τις ώρες στην κουζίνα. Πράγματι αυτή η τούρτα δεν θέλει ψήσιμο, δεν θέλει κατσαρόλες, μόνον μία στρογγυλή φόρμα και περίπου 20 λεπτά προετοιμασία. 
Την συνταγή αυτή την είδα εδώ, και την έχω φτιάξει πολλές φορές από πέρισυ, κάνοντας και κάποιες μικρές τροποποιήσεις. Αρχικά δεν την θεώρησα κάτι σπουδαίο, αλλά είδα ότι άρεσε πολύ στους άντρες μου και επειδή είναι και πάρα πολύ εύκολη, και συχνά μου ζητάτε λιγότερο πολύπλοκα γλυκά, αποφάσισα τελικά να σας την παρουσιάσω. 

Δόση :γιά 8 άτομα
Βαθμός δυσκολίας συνταγής :πολύ εύκολη
Υλικά
για την βαση : 250 gr μπισκότα,
                             120 gr βουτυρο αγελάδος.
για την κρέμα : 300 gr κρέμα γάλακτος με 35% λιπαρά,
                               180 gr ζαχαρούχο γάλα,
                               1/2 κ.γ. φυσικό εκχύλισμα βανίλιας.
γιά την διακόσμηση : 2 κ.σ. σιρόπι σοκολάτας,
                                           150 gr κουβερτούρα με 65% κακάο,
                                           50 gr κρέμα γάλακτος με 35% λιπαρά,
                                           50 gr φουντουκια.
Προετοιμασία :
Χρησιμοποίησα ιταλικά μπισκότα με κρέμα γάλακτος (cuor di panna) που έχουν ωραία, πλούσια γεύση. Επειδή δεν είναι και τόσο συνηθισμένα στην Ελλάδα, μπορείτε να τα αντικαταστήσετε με πτι-μπερ. 
Αλέστε τα μπισκότα στο μούλτι. Λιώστε το βούτυρο, προσθέστε το στα μπισκότα και αναμείξε να βραχούν καλά.
Επενδύστε με αντικολλητικό χαρτί μία λυόμενη φόρμα  με διάμετρο 24 εκ. Στρώστε μέσα το μίγμα μπισκότα/ βούτυρο και πιέστε με ένα κουτάλι, ώστε η βάση να γίνει συμπαγής. Βάλτε την φόρμα στο ψυγείο.
Η κρέμα γάλακτος, για να μπορέσει να γίνει σαντιγύ, πρέπει να είναι πολύ κρύα, όπως έχουμε πεί εδώ. Χτυπήστε την μέχρι να αφρατέψει και να σφίξει. Προσθέστε το εκχύλισμα βανίλιας και το ζαχαρούχο (αφήστε το να κυλήσει απο ψηλά μέσα στην κρέμα) και αναμείξτε με μία σπάτουλα, ώστε να ενσωματωθούν.
Αφήστε το σιρόπι σοκολάτας να κυλήσει στα τοιχώματα της φόρμας. Προσθέστε την κρέμα και ισιώστε την επιφάνεια της. Σκεπάστε την  φόρμα με διάφανη μεμβράνη, ώστε να μην αποροφήσει μυρωδιές και βάλτε την στην κατάψυξη. Αφήστε την να σταθεί τουλάχιστον 3 ώρες, ώστε να παγώσει καλά.
Καβουρντίστε ελαφρά τα φουντούκια. Κόψτε τα σε κομμάτια χρησιμοποιώντας ένα κοφτερό μαχαίρι (κατά προτίμηση με μεγάλη λάμα, μαχαίρι του σεφ). Αν θέλετε μπορείτε να τα αφήσετε και ολόκληρα.
Λιώστε την κουβερτούρα στον μικροκυματικό ή σε μπαίν μαρί. Προσθέστε την κρέμα γάλακτος και αναμείξτε. Αφήστε την σοκολάτα να κρυώσει αρκετά αλλά να είναι ακόμη ρευστή (28°C αν έχετε θερμόμετρο). 
Βγάλτε την τούρτα από την κατάψυξη. Αφήστε να κυλήσει η σοκολάτα από ψηλά επάνω στην επιφάνεια της τούρτας, σχηματίζοντας κορδόνια. Σκορπίστε αμέσως και τα φουντούκια, πριν στερεοποιηθεί τελείως η σοκολάτα, η οποία θα παγώσει μόλις έρθει σε επαφή με την παγωμένη επιφάνεια της τούρτας. 
Ξαναβάλτε την τούρτα στην κατάψυξη.
Πριν σερβίρετε την τούρτα, ξεφορμάρετε την μέσα σε έναν δίσκο σερβιρίσματος. Αφήστε την στο ψυγείο για μισή ωρίτσα ή κανένα δεκάλεπτο εκτός ψυγείου, ώστε να μην είναι πολύ παγωμένη.

Image may be NSFW.
Clik here to view.

Image may be NSFW.
Clik here to view.

TORTA SEMIFREDDO ALLA PANNA E NOCCIOLE

Una torta fresca è sempre gradita durante l' estate. Questa ricetta senza cottura, che è la traformazione del cuore di panna in torta, è facilissima e tanto buona ...
La ricetta per questa torta l' ho trovata qui, e l' avevo preparata parecchie volte durante l' estate scorsa, applicando anche qualche piccola modifica. Allora mi pareva troppo sempliciotta, ma siccome è piaciuta tantissimo ai miei uomini e poi mi chiedete sempre delle ricette facili e veloci, ho pensato di presentarvela!

Dosi : per 8 persone
Difficoltà della ricetta : molto facile
Ingredienti
per la base :  250 gr biscotti secchi (io : biscotti cuor di panna),
                           120 gr burro.
per la crema : 300 gr panna a 35% grassi,
                             180 gr latte condensato
                             1/2  cucchiaino estratto naturale di vaniglia.
per la finitura : 2 cucchiai sciroppo di cioccolato,
                                 150 gr cioccolato fondente a 65% cacao,
                                 50 ge panna a 35% grassi,
                                 50 gr nocciole.
Preparazione :
Frullate i biscotti al cutter. Fate fondere il burro, aggiungete ai biscotti e mescolate.
Foderate con carta forno una tortiera di 24 cm di diametro. Disponete la base dei biscotti, premete e livellate col dorso di un cucchiaio e lasciate riposare nel frigo.
Montate la panna. Mescolando con una spatola, aggiungete l' estratto di vaniglia e il latte condensato a filo. 
Estraette la tortiera dal frigo. Lasciate colare lo sciroppo di cioccolato ai suoi bordi. Versate dentro la crema e livellate. Coprite con pellicola transparente e posizionate nel freezer per almeno 3 ore.
Tostate le nocciole. Sminuzzate con un coltello affilato. Se volete, potete anche lasciare le nocciole intere.
Fate fondere il cioccolato al microonde o in bagnomaria. Aggiungete la panna e mescolate. Lasciate freddare a 28°C. Lasciate colare il cioccolato a filo sulla torta fredda. Aggiungete subito le nocciole, prima che il cioccolato si solidifichi completamente.
Riponete nel freezer.
Prima di servire, sformate la torta entro un vassoio da portata. Lasciate riposare nel ftigo per mezz' oretta, come si fa di solito coi semifreddi..


Image may be NSFW.
Clik here to view.

ΜΑΚΑΡΟΝΑΔΑ ΜΕ ΣΑΡΔΕΛΕΣ ΚΑΙ ΜΑΡΑΘΟ ♦♦ PASTA CON LE SARDE

Image may be NSFW.
Clik here to view.

ΜΑΚΑΡΟΝΑΔΑ ΜΕ ΣΑΡΔΕΛΕΣ ΚΑΙ ΜΑΡΑΘΟ

Η σαρδέλα είναι ένα ψάρι που δεν το πολυτρώγαμε στο σπίτι. Τηγανητή δεν μας άρεζε, γιατί μας φαινόταν βαριά, ψητή επίσης. Μέχρι που μία μέρα αποφάσισα να την παντρέψω! Και από τότε γίναμε φανατικοί της σαδρέλας! Μάλιστα τους τελευταίους 3μήνες, έχουμε καθιερώσει να αγοράζουμε κάθε Σαββατο σαρδέλες και να τις απολαμβάνουμε "παντρεμένες"(συνταγή εδώ) μαζί με σαλάτα εποχής, φρεσκοψημένο ψωμίκαι φυσικά τσιπουράκι, στην αυλή στο εξοχικό μας! Οσοι με παρακολουθείτε και στο FB σίγουρα το έχετε διαπιστώσει!
Κάποια στιγμή σκέφτηκα να δοκιμάσω και μερικές από τις παραδοσιακές ιταλικές συνταγές με σαρδέλες, τις οποίες τις είχα μεν ακουστά, αλλά μέχρι τότε ούτε που μου περνούσε από το μυαλό να τις δοκιμάσω. Η πρώτη από αυτές είναι αυτή που σας παρουσιάζω σήμερακαιέχει καταγωγή από την Νότια Ιταλία και συγκεκριμένα από την Σικελία.
Pasta con le sarde (πάστα κον λε σάρντε)  ή pasta chi sardiστη σιτσιλιάνικη διάλεκτο, σε ελεύθερη μετάφρασηστα ελληνικά, θα την λέγαμε "μακαρονάδα με σαρδέλες". Η συνταγή είναι από τις πίο χαρακτηριστικές της σιτσιλιάνικης κουζίναςκαι είναι εποχιακή : παρακευάζεται απο τον Μάρτιο μέχρι τον Σεπτέμβριο περίπου, δηλαδή κατά την περίοδοπου μπορεί κανείς να βρεί τόσο τις σαρδέλες, όσο και το μάραθο. Εξαιρετικό παράδειγμα ταιριάσματος των υλικών που προσφέρει ο τόπος, είναι ακόμη ένας μικρός θησαυρός της νοστιμότερης ίσως, αλλά σίγουρα της πλουσιώτερης σε γεύσειςπαραδοσιακής κουζίνας, της λεγόμενης cucina povera (φτωχική κουζίνα). Πρόκειται για μία μακαρονάδα μάλλον στεγνή, σερβιρισμένη με ένα γευστικό, καθαρά μεσογειακό, αρωματικό μίγμα, που έχει ως βάση του τις σαρδέλες, ενώ το δεύτερο, αναντικατάστατο, συστατικό είναι το άγριο μάραθο. Οι σαρδέλες που θα χρησιμοποιηθούν στην παρασκευή του πιάτου, πρέπει να είναι απαραίτητα φρέσκιες, δεν μπορούν να χρησιμοποιηθούν πχ.οιπαστές. Ανάμεσα στα υπόλοιπα υλικά που πλαισιώνουν γευστικά τα δύο βασικά,βρίσκουμε το σαφράν, τα κουκουνάρια και οι σταφίδες, τα οποία δίνουν καιτο στίγμα της αραβικής επιρροής στην σιτσιλιάνικη κουζίνα, που επήλθε εξ'αιτίας τηςμακραίωνης παραμονής των αράβων κατακτητών στο νησί. Το είδος των ζυμαρικών που χρησιμοποιείται γιά το συγκεκριμένο πιάτο, είναι αυτό που εμείς στην Ελλάδα λέμε γενικά μακαρόνια, δηλαδή μακρυά, χοντρά μακαρόνια με τρύπα, και στη Ιταλία το διαχωρίζουν σε bucatini, maccheronciniή mezzi ziti.
Υπάρχουν και κάποιες τοπικές παραλλαγές της συνταγής, πχ. στο Agrigentoπροσθέτουν και πελτέ ντομάτας. Στο Παλέρμο, σύμφωνα με την παράδοση, η μακαρονάδα με τις σαρδέλες ήταν το πιάτο που έφτιαχναν στην γιορτή του San Giuseppe (Αγιος Ιωσήφ, ο πατέρας του Χριστού, γιορτάζεται στις 19 Μαρτίου, σήμερα έχει καθιερωθεί στην Ιταλία ως ημέρα της γιορτής του πατέρα)
Πηροφορίες από : Wikipedia, fabiopalacino.com, ricette di Sicilia
Το άγριο μάραθο (οι ιταλοί το ονομάζουν μάραθο των βουνών - finocchietto di montagnaή fioncchietto selvatico) θέλει όμως μία προετοιμασία πριν χρησιμοποιηθεί στην συνταγή. Θα σας την περιγράψω εδώ, καθώς εγώ χρησιμοποίησα μάραθο που καλλιεργώ στον κήπο μου και δεν είμαι σίγουρη πως είναι το ίδιο πράγμα. Επειδή το δικό μου το μάραθο είναι τρυφερό, την παρέλειψα τελείως. Οι ιταλοί πάντως, συμβουλεύουν, πως αν κάποιος δεν μπορεί να βρεί το άγριο μάραθο να χρησιμοποιήσει τα φύλλα από το καλλιεργήσιμο, δηλαδή το φινόκιο (το δικό μου πάντως δεν είναι φινόκιο). Διαλέξτε λοιπόν από το άγριο μάραθο μόνο τους τρυφερούς βλαστούς και ζεματίστε τους για ένα περίπου ένα δεκάλεπτο, μέχρι να μαλακώσουν. Στραγγίστε το μάραθο πολύ καλά και ψιλοκόψτε το.
Η μακαρονάδα με σαρδέλες, δεν σερβίρεται ποτέ με τριμμένο τυρί, αλλά με την λεγόμενη "ψευτο-παρμεζάνα",δηλαδή ψίχουλα ψωμιού σωταρισμένα στο λάδι, που στην όψη όντως μοιάζουν με το τυρί! (γιά την ιστορία, στα σιτσιλιάνικα ονομάζεται muddica atturata). Επίσης μπορεί να την συναντήσετε σερβιρισμένη και με αμυγδαλόψυχα, καβουρντισμένη και κοπανισμένη, η οποία αποτελεί ακόμα έναν τρόπο για να αντικατασταθεί το τυρί (την ονομάζουνκαι βίγκαν παρμεζάνα).

Δόση :γιά 4 άτομα
Βαθμός δυσκολίας συνταγής :εύκολο
Υλικά : 500 gr σαρδέλες φρέσκιες καθαρισμένες,
                  1 ματσάκι μάραθο,
                  5 κ.σ. ελαιόλαδο παρθένο έξτρα,
                  1 μεγάλο κρεμμύδι,
                  4 αντζούγιες,
                  25 gr κουκουνάρι,
                  50 gr σταφίδες,
                  1 φακελλάκι (0,25 gr) κρόκοΚοζάνης σε σκόνη,
                  πιπέρι φρεσκοτριμμένο,
                  500 gr μακαρόνια χοντρά (bucatiniή maccheroncini),
                   αλάτι.
γιά την ψευτο-παρμεζάνα : 60 gr τριμμένη ψίχα απο μπαγιάτικο ψωμί,
                                                       2 κ.σ. ελαιόλαδο παρθένο έξτρα,
                                                       1 μικρή σκελίδα σκόρδο.
Προετοιμασία :
Καθαρίστε τις σαρδέλες. Αφαιρέστε πρώτα τα λέπια, από όσες έχουν βέβαια, γιατί δεν έχουν όλα τα είδη σαρδέλας λέπια. Αφαιρέστε έπειτα το κεφάλι μαζί με τα εντόσθια και έπειτα ανοίξτε τες "γουνα"αφαιρώντας και την ραχοκοκκαλιά. Ξεπλύνετε τες σύντομα κάτω από τρεχούμενο νερό, αλατίστε τες και κρατήστε τες στην άκρη.
Ετοιμάστε την ψευτο-παρμεζάνα. Βάλτε σε ένα τηγανάκι το ελαιόλαδο και βάλτε το στην φωτιά. Μόλις ζεσταθεί, προσθέστε το σκόρδο και τα ψίχουλα του ψωμιού και σωτάρετε μέχρι να πάρουν ωραίο χρώμα. Αφαιρέστε το σκόρδο και κρατήστε στην ψευτο-παρμεζάνα στην άκρη.
Ψιλοκόψτε το κρεμμύδι και τον μάραθο.
Μουλιάστε τις σταφίδες σε λίγο χλιαρό νεράκι. 
Αν χρησιμοποιήσετε αντζούγιες παστές, πρέπει πρώτα να τις καθαρίσετε και να τις ξεπλύνετε από το πολύ αλάτι. Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε και φιλέτα αντζούγιας στο λάδι, που είναι έτοιμα και δεν θέλουν ούτε ξαλμύρισμα ούτε καθάρισμα. Τις αντζούγιες που χρησιμοποιώ στην κουζίνα μου τις φτιάχνω βέβαια εγώ, είναι πανεύκολο, βγαίνουν πολύ οικονομικές (στη αγορά κοστίζουν 25-30 € το κιλό!) και την διαδικασία μπορείτε να την δείτε εδώ
Βάλτε το ελαιόλαδο σε ένα ευρύχωρο τηγάνι και βάλτε το στην φωτιά. Σωτάρετε το κρεμμύδι μαζί με τα κουκουνάρια και τις αντζούγιες, κομμένες σε κομματάκια, μέχρι να αρχίσουν να παίρνουν χρώμα. Οι αντζούγιες θα διαλυθούν τελείως. Προσθέστε τις σαρδέλες και σωτάρετε το μίγμα των υλικών για 2-3 λεπτά, μέχρι να μαγειρευτούν οι σαρδέλες. Διαλύστε τον κρόκο σε 2-3 κ.σ. χλιαρό νερό και προσθέστε τον στο τηγάνι, μαζί με τις σταφίδες (αφού τις στραγγίσετε) και τον μάραθο. Αλατίστε (προσοχή, οι αντζούγιες και οι σαρδέλες είναι ήδη αλατισμένες!), πιπερώστε και αφήστε το τηγάνι σε χαμηλη φωτιά για 1-2 λεπτά, να αναμειχθούν οι γεύσεις.
Βράστε τα μακαρόνια αλ ντέντε, σε άφθονο αλατισμένο νερό (οδηγίες γιά το σωστό βράσιμο των μακαρονιών θα βρείτε εδώ). Στραγγίστε τα, αλλά όχι εντελώς, και ρίξτε τα στο τηγάνι με την γαρνιτούρα. Αναμείξτε και αφήστε τα να σταθούν 2-3 λεπτά, ώστε να πάρουν γεύση.
Σερβίρετε την μακαρονάδα με τις σαρδέλες γαρνιρισμένη με την ψευτο-παρμεζάνα.
Τρώγεται ευχάριστα και κρύα.  
      


Image may be NSFW.
Clik here to view.

PASTA CON LE SARDE

La bontà delle sardine, pesce umile ma in abbondanza durante i mesi caldi, l' abbiamo scoperta recentemente. Non ci piacevano nè fritte nè cotte sulla brace, lasciavano sempre un sapore pesante nella bocca. Dal momento però che ho assagiato ad abbinarleal prezzemolo e l' aglio (ricetta qui), le abbiamo adorato tanto, che da allora ormai tutti i sabati preparo le "sardine maritate". La ragione che il sabato è il giorno che cucino il pesce, è perchè allora ci troviamo nella casa di campagna, che è vicino al mare e lì il pesce è sempre freschissimo, pescato solo poche ore fa..
Ad un certo punto ho pensato di assagiare anche qualche ricetta italiana che ne avevo sentito parlare. La pasta con le sarde, che vi presento oggi è solo la prima. Il connubio del pesce col finochietto, uvetta e pinoli è tanto azzeccato, che io ho adorato questo piatto subito. Il guaio è che in Grecia non si trova poi tanto facilmente il finocchietto selvatico, ma neppure quello coltivato.
La pasta con le sarde, o pasta chi sardi in dialetto, è un piatto tradizionale, tipico della buona cucina povera di Sardegna. E un piatto stagionale, che viene preparato da marzo fino a settembre, periodo in quale si trovano in abbondanza sia le sardine chè il finocchietto. Le sardine utilizzate devono essere rigorosamente fresche e non vengono sostituite da quelle sottosale. Secondo alla tradizione, la pasta con le sarde viene preparata per la festa di San Giuseppe (19 marzo). Gli ingredienti secondari che esaltano il sapore del piatto, cioè lo zafferano, l' uvetta e i pinoli, sottolineano l' influenza della cucina araba su quella sarda. Per la pasta si preferisce quella lunga col buco, tra maccheroncini, bucatini e mezzi ziti. Nella variante agrigentina viene aggiunta anche la pasta di pomodoro.
Come ho già detto, il finocchietto, ma ancora anche il finocchio coltivato, non sono poi tanto facilmente reperibili in Grecia, siccome non ne vengono utilizzati poi tanto. A me però  piace parecchio e ho cercato di coltivarlo nel mio giardinetto. Così, siccome quello che ho utilizzato era coltivato, tenero abbastanza e non aveva poi un odore fortissimo, non l' ho scottato prima di utilizzarlo, come suggerisce la ricetta sarda tradizionale. 
La pasta con le sarde viene servita con la muddrica atturrata, cioè il pangrattato tostato. Potete ancora srevirla con le mandorle pelate e tritate finemente.

Dosi : per 4 persone
Difficoltà della ricetta : facile
Ingredienti : 500 gr sardine freschissime, già pulite,
                              1 mazzetto di finocchietto (io coltivato),
                              5 cucchiai olio extravergine di oliva,
                              1 cipolla grande,
                              4 alici sottosale,
                              25 gr pinoli,
                              50 gr uvetta sultanina,
                              1 bustina (0,25 gr) zafferano in polvere,
                              pepe nero macinato al momento,
                              500 gr di pasta (bucatini, maccheroncini o mezzi zitti),
                              sale.
per il pangrattato tostato : 60 gr mollica sbricciolata da pane raffermo casereccio,
                                                      2 cucchiai olio extravergine di oliva,
                                                      1 piccolo spicchio d' aglio.
Preparazione :
Prima di tutto pulite le sardine. Eliminate le evetuali squame, la testa con le interiora ed infine la lisca e apritele a libro. Sciacquate, scolate e cospargete di sale.
Preparate il pangrattato tostato. Versate l' olio in un tegamino e portate sul fuoco. Aggiungete l' aglio (inero) e le bricciole di pane e saltate fino a prendere un bel colorito dorato. Ritirate dal fuoco, eliminate l' aglio e tenete da parte.
Tritate la cipolla ed il finocchietto.
Fate ammollare l' uvetta in poca acqua tiepida.
Eliminate l' eccesso di sale e le lieche dalle acciughe. Potete utilizare anche i filetti di acciuga sott' olio che sono già puliti. Le acciughe che ho utilizzato sono fatte pure a casa, la ricetta potete vederla qui.
Ponete l' olio in una padella e portate sul fuoco. Aggiungete la cipolla, i punoli e le acciughe sminuzzate. Saltate fino a cominciare a prendere colore. Aggiungete le sardine e saltate per un paio di minuti. Aggiungete lo zafferano, stemperato in poca acqua, l' uvetta, scolata, ed il finocchio. Salate (moderatamente, siccome sia le acciughe che le sardine sono già salate), pepate a piacere e lasciate cuocere su fuoco dolce per un paio di minuti, per insaporirsi.
Fate cuocere la pasta al dente. Scolate, ma non completamente, e versate nella padella con il condimento. Mescolate e lasciate insaporirsi per qualche minuto.
Servite la pasta con le sarde con una manciata di muddrica atturrata.
E lo stesso buona anche fredda.


Image may be NSFW.
Clik here to view.

ΜΑΡΜΕΛΑΔΑ ΜΕ ΦΡΟΥΤΑ ΤΟΥ ΔΑΣΟΥΣ ♦♦ CONFETTURA DI FRUTTI DI BOSCO

Image may be NSFW.
Clik here to view.

ΜΑΡΜΕΛΑΔΑ ΜΕ ΦΡΟΥΤΑ ΤΟΥ ΔΑΣΟΥΣ

Μύρτιλλα, σμέουρα, μούρα, φραγκοστάφυλα, χαμοκέρασα (άγριες φράουλες), μαύρος σαμπούκος ... Τα φρούτα του δάσους τα λατρεύω, η γλυκόξινη γεύση τους είναι η αγαπημένη μου! Τα ζήλευα αφάνταστα όταν τα έβλεπα στους πάγκους των υπαίθριων αγορών στην Ιταλία, ενώ εδώ ήταν εξαιρετικά σπάνια, και βέβαια έσκαγα που δεν μπορούσα να τα κουβαλήσω μαζί μου, καθώς είναιευπαθή. Τα μόνα που μπορούσα να βρώ στην περιοχή μας ήταν τα βατόμουρα, και μάλιστα κάθε χρόνο δεν παραλείπω να φτιάχνω μαρμελάδα (συνταγή εδώ). Τώρα βέβαια μπορεί κανείς να τα βρεί φρέσκα σε μεγάλα σούπερ μάρκετ, αλλά η τιμή τους είναι συνήθως απαγορευτική. Εχω προσπαθήσει να τα καλλιεργήσω και στον κήπο μου, αλλά καθώς το φυσικό τους περιβάλλον δεν είναι κοντά στην θάλασσα, τα φυτά δίνουν πιό πολύ φύλλα παρά φρούτα... Φέτος η συγκομιδή μου ήταν 2-3 τσαμπιά  μαύρα φραγκοστάφυλα και καμμιά 20αριά σμέουρα.
Την μαρμελάδα με φρούτα του δάσους την χρειαζόμουν για μία συνταγή που θα σας παρουσιάσω σύντομα. Εγώ την έφτιαξα με φρέσκα φρούτα, λίγα τα δικά μου, λίγα τα αγορασμένα, αλλά μπορείτε κάλλιστα να την φτιάξετε και με κατεψυγμένα, που βγαίνουν πολύ πιό οικονομικά.

Δόση : 1 βαζάκι 750 ml
Βαθμός δυσκολίας συνταγής :εύκολη
Υλικά : 500 gr φρούτα του δάσους διάφορα (φραγκοστάφυλα κόκκινα και μαύρα, μύρτιλλα, σμέουρα, μούρα, φράουλες),
                  350 gr ζάχαρη κρυσταλλική,
                  1 φλ. καφέ νερό,
                  τον χυμό από 1/2 μικρό λεμόνι.
Προετοιμασία :
Αφαιρέστε τα κοτσάνια, πλύντε τα φρούτα, στραγγίστε τα καλάκαι ζυγίστε τα. Βάλτε τα μέσα σε ένα ευρύχωρο γυάλινο σκεύος, προσθέστε το νερό και καλύψτε τα με την ζάχαρη. Αφήστε τα να σταθούν μία ωρίτσα, σε μέρος δροσερό.
Μεταγγίστε το περιεχόμενο σε μία χαμηλή και φαρδειά κατσαρόλα. Βάλτε την στη φωτιά και ανακατεύετε συχνά, γιά να μην καεί η ζάχαρη που δεν έχει διαλυθεί ακόμη και συσσωρεύεται στον πάτο της κατσαρόλας. Μόλις ξεκινάει να βράσει, κατεβάστε την κατσαρόλααπό την φωτιά και αφήστε το να κρυώσει.
Μεταγγίστε το μίγμα στο γυάλινο δοχείο, σκεπάστε με ένα κομμάτι αντικολλητικό χαρτί και αφήστε το να σταθεί 12 ώρες.
Μεταφέρετε το μίγμα των φρούτων με το σιρόπι ξανάστην κατσαρόλα, προσθέστε τον χυμό του λεμονιού και αφήστε το να βράσει μέχρι να δέσει. Η μαρμελάδα με τα φρούτα του δάσους ετοιμάζεται πολύ γρήγορα, γιά την δικιά μου χρειάστηκαν περίπου 12λεπτά. Μην την αφήσετε να δέσει πάρα πολύ, καλύτερα να είναι λίγο αραιή, γιατί όταν κρυώνει σφίγγει αρκετά.
Οσο η μαρμελάδα είναι ακόμη καυτή, γεμίστε τα βαζάκια που έχετε προηγουμένως αποστειρώσει (δείτε εδώδιάφορους τρόπους αποστείρωσης). Κλείστε τα αμέσως με τα καπάκια τους και αναποδογυρίστε τα. αφήστε τα να κρυώσουν αναποδογυρισμένα.
Διατηρείται για αρκετούς μήνες σε μέρος δροσερό και σκοτεινό. Τα βαζάκια όταν ανοιχτούν, διατηρούνται έπειτα στο ψυγείο.



Image may be NSFW.
Clik here to view.

CONFETTURA DI FRUTTI DI BOSCO

Mirtilli, lamponi, more, ribes, fragole di bosco, uva spina, sambucco nero ... Adoro i frutti di bosco, ma purtroppo in Grecia non sono poi tanto comuni come nei paesi nordeuropei. Per la prima volta li avevo visti freschi alle bacarelle dei mercati italiani. Ora ci sono anche in Grecia, ma il loro prezzo è alto, tanto che conviene di comprare la confettura già pronta! Una alternativa valida è di comprarli surgelati, che costano certo meno.
Ho cercato invano di coltivare mirtilli, lamponi e ribes nel mio giardinetto, ma siccome la località della nostra casa di campagna è abbastanza vicino al mare, le piante, anche se sono sopravissute, danno più foglie che frutti. Quest' anno ho raccolto un paio di grappoli di ribes neri e due manciate di lamponi. Solo le more di rovo sono abbastanza comuni, siccome di solito contornato i prati e per questo vengono eliminati dagli agricoltori, e ogni anno preparo un po' di confettura (ricetta qui).
La confettura di frutti di bosco, la volevo per una preparazione che vi presenterò subito, e siccome non mi fido tanto dei prodotti confezionati, ho deciso di prepararla a casa.

Dosi : 1 barattolo da 750 ml
Difficoltà della ricetta : facile
Ingredienti : 500 gr frutti di bosco (lamponi, ribes, mirtilli, more, fragoline),
                               350 gr zucchero semolato,
                               1 tazzina da caffè acqua,
                               il succo da 1/2 limone piccolo.
Preparazione :
Mondate e lavate i frutti, scolate e pesate. Poneteli entro un recipiente, preferibilmente di vetro. Aggiungete l' acqua e lo zucchero e lasciate riposare in luogo fresco per un' oretta.
Trasferite il tutto in una casseruola preferibilmente larga e bassa e portate sul fuoco. Mescolate spesso per non lasciare attaccare lo zucchero precipitato sul fondo della casseruola. Appena comincia a fremere e prima di raggiungere l'ebbolizone, ritirate la casseruola dal fuoco e lasciate raffreddare.
Travasate nel recipiente di vetro, coprite con un pezzo di carta forno e lasciate riposare a temperatura ambiente per 12 ore.
Travasate di nuovo nella casseruola e portate sul fuoco. Lasciate cuorere per una decina di minuti ca., fino a rapprendere. Controllate la consistenza lasciando colare una goccia di confettura su un piattino. Non lasciare rapprendere poi tanto, siccome una volta raffreddata la confettura, si gelifica ulterioremente.
Per quanto sia ancora scottente la confettura, riempite i barattoli precedentemente sterilizzati. Tappate coi coperchi, capovolgete e lasciate raffreddare capovolti.
La confettura di frutti di bosco, si conserva per parecchi mesi, preferibilmente in lugo fresco e buio. Una volta aperti i barattoli, si conservano nel frigo.


Image may be NSFW.
Clik here to view.

ΚΟΤΟΠΟΥΛΟ ΣΤΗΘΟΣ ΜΑΡΙΝΑΡΙΣΜΕΝΟ ΜΕ ΛΕΜΟΝΙΑ ΤΟΥΡΣΙ ♦♦ POLLO MARINATO CON LIMONI SOTTO SALE

Image may be NSFW.
Clik here to view.

ΚΟΤΟΠΟΥΛΟ ΣΤΗΘΟΣ ΜΑΡΙΝΑΡΙΣΜΕΝΟ ΜΕ ΛΕΜΟΝΙΑ ΤΟΥΡΣΙ

Το καλοκαιράκι τα γρήγορα ελαφριά πιάτα είναι ιδιαίτερα ευπρόσδεκτα. Αυτήν την εποχή αποφάσισα λίγο να ελέγξω και την διατροφή μου, αφού η ζέστη - και φέτος έχει κάνει πολλή ζέστη μέχρι στιγμής! - ευνοεί την μείωση της κατανάλωσης τροφής.
Το κοτόπουλο είναι ένα κρέας που ταιριάζει σε όλες τι δίαιτες, αλλά βέβαια δεν πρέπει να είναι και άνοστο, γιατί το ζήτημα δεν είναι να στερηθεί κανείς την γεύση, αλλά να αποφύγει τις θερμίδες. Με ένα απλό και γρήγορα μαρινάρισμα, το κοτοπουλάκι γίνεται μούρλια! Επειτα μπορείτε να το ψήσετε στον φούρνο, ή να το μαγειρέψετε στην κατσαρόλα. 
Διάλεξα το στήθος από το κοτόπουλο, και γιατί είναι πιόψαχνό, αλλά και γιατί εμένα αυτό μου αρέσει πιό πολύ! Την συνταγή βέβαια μπορείτε να την κάνετε και με μπούτια κοτόπουλο, αλλά και με ολόκληρο κοτόπουλο τεμαχισμένο.Στα πλαίσια μία δίαιτας μπορείτε να το σερβίρετε ως κυρίως και να το συνοδέψετε με μία ωραία σαλάτα λαχανικών, ή ν το προσθέσετε σε μία πράσινη σαλάτα και την μεταρέψετε σε πεντανόστιμο πλήρες γεύμα!
Τα λεμόνια διατηρημένα σε αλάτι (τα ονομάζουν και λεμόνια τουρσί ή κονφί), φτιάχνονται πολύ εύκολα, όταν τα λεμόνια είναι στην εποχή τους και μπορείτε να βρείτε ακέρωτα και σε καλή τιμή. Την διαδικασία μπορείτε να την δείτε εδώ. Αν δεν έχετε λεμόνια τουρσί, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε και φρέσκα λεμόνια, πάντα αφού βεβαιωθήτε ότι είναιακέρωτα και κατά προτίμηση και βιολογικά, αλλά μην ξεχάσετε να προσθέσετε στο φαϊ και αλάτι!

Δόση :γιά 2 άτομα
Βαθμός δυσκολίας συνταγής :πολύ εύκολο
Υλικά : 2 φιλέτα στήθος κοτόπουλο,
                  1 μεγάλη σκελίδα σκόρδο,
                  1/2 λεμόνι στο αλάτι,
                  1 κλαδάκι δεντρολίβανο,
                  πιπέρι μαύροφρεσκοτριμμένο,
                  1 κ.καφέ νιφάδες ντομάτας,
                  ελάχιστο pul biber (προαιρετικό),
                  2-3 κ.σ. ελαιόλαδο παρθένο έξτρα.
Προετοιμασία :
Συνήθως αγοράζω ολόκληρο κοτόπουλο και το φιλετάρω μόνη μου. Μπορείτε να αγοράσετε και στήθος με το κόκκαλο και να το αφαιρέσετε, όπως και την πέτσα. Τα κόκκαλα βέβαια δεν τα πετάμε, αλλά φτιάχνουμε θαυμάσιο σπιτικό ζωμό (δείτε εδώτο πως).
Κόψτε το κρέας σε κομμάτια και βάλτε το σε ένα σκεύος. Προσθέστε το σκόρδο, κομμένο σε χοντρές ροδέλες, το λεμόνι τουρσί, κομμένο και αυτό σε φετούλες, το δεντρολίβανο ολόκληρο και τέλος το ελαιόλαδο. Καπακώστε το σκεύος και αφήστε το κρέας να μαριναριστεί για τουλάχιστον ένα δίωρο. Μπορείτε να το αφήσετε και όλη τη νύχτα.
Αφού μαριναριστεί, αφαιρέστε το δεντρολίβανο και αδειάστε το περιεχόμενο μέσα σε ένα πυρεξάκι. Φροντίστε να τοποθετήσετε τα κομμάτια του λεμονιού ανάμεσα σε αυτά του κρέατος. Πασπαλίστε με τα μπαχαρικά. Αλάτι δεν βάζουμε γιατί το λεμόνι είναι ήδη πολύ αλμυρό.
Ψήστε σε φούρνο προθερμασμένο στους 220°C, στις αντιστάσεις, γιά περίπου 35 λεπτά.
Αν δεν θέλετε να ανάψετε τον φούρνο, ζεστανετε μία σωτέζα και ρίξτε το κοτόπουλο μαζί με την μαρινάτα του. Προσθέστε και τα μπαχαρικά και σωτάρετε σε χαμηλή φωτιά, μέχρι να ροδίσει ελαφρά. Αν χρειαστεί συμπληρώστε λίγο νεράκι.
Τρώγεται τόσο ζεστό όσο και κρύο.


Image may be NSFW.
Clik here to view.

POLLO MARINATO CON LIMONI SOTTO SALE

Col caldo estivo, che quest' anno persiste già per un paio di mesi, preferisco i piatti veloci e leggeri, consumati preferibilmente freddi.
Qualche settimana fa ho deciso di mettere sotto controlla la mia dieta, siccome durante gli utlimi mesi abbiamo esagerato piuttosto con i dolci ma anche con le preparazioni salate... Il pollo è una carne adatta per la dieta leggera. Se viene preparato poi con un po' di cura, senza rinunciare al sapore, arricchito con aromi e spezie, ne viene fuori qualche ricettina deliziosa da notarla subito e prepararla poi spesso. Il pollo marinato che vi presento oggi, potete servirlo come piatto unico, abbinato con verdure fresche di stagione.
Per la marinatura del pollo ho utilizzato i limoni sotto sale, una conseva della cucina marochina che ormai preparo tutti gli anni (ricetta qui). Se non ne disponete, potete utlilizzare i limoni freschi, non trattati, ma non dimenticare di aggiungere del sale.

Dosi : per 2 persone
Difficoltà della ricetta : facile
Ingredienti : 2 filetti di petto di pollo,
                               1 spicchio d' aglio piuttosto grande,
                               1/2 limone sotto sale,
                               1 rametto di rosmarino.
                               pepe nero macinato,
                               1 cucchiaino da caffè fiocchi di pomodoro,
                               un pizzico di pul biber (o peperoncino piccante tirtato, facolatativo),
                               2-3 cucchiai di olio extravergine di oliva.
Preparazioni :
Di solito compro il pollo intero e ne prelevo il filetto del petto eliminando le ossa e la pelle. La pelle è troppo grassa e la butto via, con le ossa però, peparo del buon brodo casalingo e così tutto viene utilizzato al migliore dei modi ...
Tagliate il petto a pezzi e ponete in una terrina. Aggiungete l' aglio, tagliato a fettine, il limone sotto sale, tagliato a pezzetti ed il rosmarino. Irrorate tutto con l' olio. Coprite con un coperchio o con pellicola transparente e lasciate marinare per un paio d' ore, in luogo fresco. Potete lasciarlo anche per tutta la notte.
Eliminate il rametto di rosmarino e versate tutto un una pirofila. Prendete cura che i pezzi di limone siano alternati a quelli della carne. Cospargete con le spezie. Certo, potete variare le spezie, secondo al vostro gusto. Non viene aggiunto del sale, siccome il limone è già troppo salato.
Infornate in forno preriscaldato a 200°C, modalità statico, e lasciate cuocere per 35 minuti ca., fino a cominciare a dorare.
Se non volete accendere il forno, potete cuocere il pollo marinato in padella. Aggiungete un pochino d' acqua, se necessario.
Servitelo caldo, ma è lo stesso buono anche freddo.


Image may be NSFW.
Clik here to view.

Viewing all 707 articles
Browse latest View live