Quantcast
Channel: IL LABORATORIO DI MARINA
Viewing all 707 articles
Browse latest View live

ΡΙΖΟΤΟ ΜΕ ΓΑΡΙΔΕΣ ΚΑΙ ΒΟΝΓΚΟΛΕ (ΑΧΙΒΑΔΕΣ) ♦♦ RISOTTO CON GAMBERI E VONGOLE

$
0
0

ΡΙΖΟΤΟ ΜΕ ΓΑΡΙΔΕΣ ΚΑΙ ΑΧΙΒΑΔΕΣ

Ακόμη ένα πεντανόστιμο ριζότο με "φρούτα της θάλασσας" : φρέσκιες γαριδούλες και βόνγκολε (Venerupis decussata, αχιβάδες στα ελληνικά) δυστυχώς όχι φρέσκιες, αλλά από κονσέρβα πού είχα φέρει από την Ιταλία. Οι βόνγκολε είναι πολύ αγαπημένο όστρακο στην Ιταλία , και όσο μικρούλες είναι άλλη τόση νοστιμιά κρύβουν μέσα τους. Στα μέρη μας δυστυχώς δεν έχω βρεί, και δεν ξέρω να σας πω αν οι αχιβάδες που κυκλοφορούν στην ελληνική αγορά είναι το ίδιο πράγμα με τις ιταλικές βόνγκολε, οπότε γράφω αχιβάδες αλλά με ερωτηματικό.
Τα υλικά για το ριζότο μας λίγα αλλά διαλεχτά λοιπόν, ενώ έξτρα νοστιμιά δίνει ο σπιτικός ζωμός απο οστρακόδερμα (μπίσκ). Ο συνδυασμός γαρίδες/κολοκυθάκι κλασσικός (τουλάχιστον στην ιταλική κουζίνα) και ιδιαίτερα πετυχημένος!

Δόση :για 4 άτομα
Βαθμός δυσκολίας :μέτρια δύσκολο
Υλικά : 400 gr γαρίδες καθαρισμένες,
                50 gr αχιβάδες (vongole) χωρίς κέλυφος (χρησιμοποίησα κονσέρβα),
                1 κολοκυθάκι μέτριο,
                1 σκαλόνιο,
                1 κ.γ. κοφτό πάπρικα καπνιστή,
                3 κ.σ. ελαιόλαδο παρθένο έξτρα,
                400 gr (1 1/2 φλ.) ρύζι αρμπόριο ή άλλο κατάλληλο για ριζότο,
                1/2 φλ. κρασί λευκό,
                1,5 lt ζωμό απο οστρακόδερμα (bisque),                 
                πιπέρι λευκό τριμμένο,
                αλάτι,
                1 κ.σ. βούτυρο,
                λίγο μαϊντανό ψιλοκομμένο για το σερβίρισμα
Προετοιμασία :
Μπορείτε να χησιμοποιήσετε και κατεψυγμένες γαρίδες.
Αν χρησιμοποιήστε φρέσκιες, καθαρίστε τες και με τα κελύφη και κεφάλια φτιάξτε τον ζωμό. Αναλυτικές οδηγίες για την παρασκευή του ζωμού θα βρείτε εδώ.
Ψιλοκόψτε το σκαλόνιο; εναλλακτικά χρησιμοποιήστε ένα μικρό κίτρινο κρεμμύδι. Αφαιρέστε τις άκρες από το κολοκυθάκι και κόψτε το σε κομμάτια.
Βάλτε 1 κ.σ. ελαιόλαδο σε ένα τηγανάκι και βάλτε το στην φωτιά. Σωτάρετε το σκαλόνιο σε χαμηλή φωτιά για να μη καεί. Προσθέστε το κολοκυθάκι και σωτάρετε να ροδίσει ελαφρά. Κατεβάστε το τηγάνι από την φωτιά, ρίξτε το περιεχόμενο στο μούλτι και πολτοποιήστε το να γίνει σαν πουρές.
Βάλτε τις 2 κ.σ. ελαιόλαδο σε μία κατσαρόλα και βάλτε την στη φωτιά. Ρίξτε μέσα το ρύζι και σωτάρετε για 2-3 λεπτά. Προσθέστε το κρασί, αφήστε να εξατμιστεί το αλκοόλ και αρχίστε να προσθέτετε σταδιακά τον ζεστό ζωμό, ακολουθώντας την γνωστή διαδικασία για το ριζότο (αναλυτικές οδηγίες εδώ). Προσθέστε αλάτι και πιπέρι. Οταν το ρύζι αρχίσει να μαλακώνει προσθέστε τις γαρίδες και τις αχιβάδες. 
Οταν το ρύζι έχει πλέον βράσει, κατεβάστε από την φωτιά,  προσθέστε τον πουρέ από το κολοκυθάκι και το βούτυρο και αναμείξτε κατά προτίμηση χωρίς να χρησιμοποιήσετε κουτάλι, αλλά κουνώντας την κατσαρόλα. 
Αφήστε το ριζότο να σταθεί 5 λεπτά και σερβίρετε αμέσως, γαρνίροντας με ψιλοκομμένο μαϊντανό.


RISOTTO CON GAMBERI E VONGOLE

Dei risotti di gamberi ne troverete parecchi nel laboratorio, siccome è un piatto che ci piace e ogni tanto provo una nuova variazione. Questa volta dovevo pure smaltire un paio di barattolini di vongole, portate un paio di anni fa dall' Italia. Le vongole non sono poi tanto conosciute in Grecia, a Salonicco non sono riuscita a trovarle sia fresche che in scatola, e così, quando mi sono trovata in Italia non ho perso l' occasione di porcuramene. 
Un risotto semplicissimo, con gamberi, vongole e zucchine, che si abbinano tanto bene ai frutti di mare. Il sapore di questo risotto si esalta dal fumetto di crostacei (bisque), preparato coi scarti dei gamberi.

Dosi : per 4 persone
Difficoltà : media
Ingredienti : 400 gr di gamberi sgusciati,
                             50 gr di vongole veraci sgusciate (io in scatola),
                             1 zucchina media,
                             1 scalogno,
                             1 cucchiaino raso di paprica affumicata,
                             3 cucchiai olio extravergine di oliva,
                             400 gr (1 1/2 tazza) riso arborio,
                             1/2 tazza vino bianco,
                             1,5 lt fumetto di crostacei (bisque),                 
                             pepe nero macinato,
                             sale qb.,
                             1 cucchiaio di burro,
                             prezzemolo tritato per la finitura.
Preparazione :
Potete utilizzare anche dei gamberi congelati. Se utilizzate quelli freschi, con le carcasse preparate il bisque (fumetto, istruzioni qui). Ho utilizzato le vongole in scatola, ma certo meglio utilizzare quelle fresche!
Tritate lo scalogno. Spuntate le zucchine e tagliate a pezzi.
Ponete 1 cucchiaio di olio in una padella e portate sul fuoco. Fate appena rosolare lo scalogno a fuoco basso. Aggiungete la zucchina e saltate. Trasferite nel cutter, aggiungete la paprica e omogeneizzate.
Ponete 2 cucchiai di olio in una casseruola e portate sul fuoco. Saltate per un paio di minuti e bagnate col vino. Lasciate evaporare l' alcool e aggiungete il fumetto di crostacei gradatamente, come si fa di solito coi risotti (istruzioni dettagliate qui). A metà cottura aggiungete i gamberi e le vongole. Salate, pepate e utlimate la cottura del risotto aggiungendo il brodo gradatamente.
Mantecate con burro ed il purè di zucchine.
Lasciate riposare per 5 minuti.
Servite il risotto caldo con prezzemolo tritato.



ΜΑΡΜΕΛΑΔΑ ΜΕΛΙΤΖΑΝΑ ΜΕ ΤΖΙΝΤΖΕΡ ΚΑΙ ΕΣΠΕΡΙΔΟΕΙΔΗ ♦♦ CONFETTURA DI MELANZANE CON AGRUMI E ZENZERO

$
0
0


ΜΑΡΜΕΛΑΔΑ ΜΕΛΙΤΖΑΝΑ ΜΕ ΤΖΙΝΤΖΕΡ ΚΑΙ ΕΣΠΕΡΙΔΟΕΙΔΗ

Πριν λίγες ημέρες σας είχα παρουσιάσει την μαρμελάδα με πράσινες ντομάτες. Οταν την παρουσίασα στο facebookκάποιος φίλος σχολίασε και με παρότρυνε να δοκιμάσω να φτιάξω μαρμελάδα και με μελιτζάνες. Δεν είναι η πρώτη φορά που παντρεύω την μελιτζάνα με την ζάχαρη. Εκτός απο την υπέροχη σοκολατένια παρμιτζιάνα με μελιτζάνες (οχι, δεν περιέχει τυρι, μην σας ξεγελάει το όνομα), έχω φτιάξει και ένα κέϊκ.
Είχα κάποιες επιφυλάξεις για την γεύση της μαρμελάδας, γιατί δεν ξέρω κατά πόσο μπορεί να καλύψει την τυχόν πικράδα της η ζάχαρη. Βέβαια αυτήν την εποχή, οι μελιτζάνες είναι τρυφερές και νόστιμες και επιπλέον δεν έχουν και τα ενοχλητικά σπόρια. Η μελιζάνα περιέχει μεν νερό, αλλά δεν έχει δικούς χυμούς και έτσι σκέφτηκα να προσθέσω χυμό πορτοκάλι, αλλά και χυμό λεμονιού, για να την διατηρήσει ανοιχτόχρωμη. Το φρέσκο τζίντζερ ταίριασε επίσης ωραία, τόσο ως προς το άρωμα, αλλά και γιατί της έδωσε μια σπιρτάδα; πολύ καλύτερη ιδέα από την αρχική σκέψη να βάλω τζίντζερ σε σκόνη. Ιδιαίτερη μαρμελάδα, το λαχανικό δεν εξαφανίζεται και δένει ωραία με τα εσπεριδοειδή και το τζίντζερ.

Δόση :περίπου 1,5 lt
Βαθμός δυσκολίας :εύκολο
Υλικά : 1 kg μελιτζάνες καθαρισμένες,
                1 λεμόνι ακέρωτο,
                1 μεγάλο πορτοκάλι ακέρωτο,
                10 gr φρέσκο τζίντζερ,
                800 gr ζάχαρη κρυσταλλική,
                1 φλ. νερό.
Προετοιμασία :
Διαλέξτε τρυφερές μελιτζάνες.Αφαιρέστε την φλούδα και κόψτε τες σε κομματάκια. Αν περιέχουν σπόρους, θα πρέπει να τους αφαιρέστε γιατί αλλοιώνουν την γεύση. Το καθαρό βάρος τους πρέπει να είναι 1 κιλό. Βάλτε τες μέσα σε μια κατσαρόλα. Προσθέστε την ζάχαρη, τον χυμό και το ξύσμα από το πορτοκάλι, τον χυμό και το ξύσμα απο το λεμόνι. Επειδή αυτήν την εποχή είναι δύσκολο να βρεί κανείς ακέρωτα εσπεριδοειδή, χρησιμοποίησα τα κατεψυγμένα ξύσματα που φροντίζω να αποθηκεύω κατά την διάρκεια του χειμώνα.
Αφαιρέστε την φλούδα από το τζίντζερ και τρίψτε το με ένα ψιλό τρίφτη, ώστε να σπάσουν οι ίνες του. Προσθέστε το στην κατσαρόλα.
Βάλτε την κατσαρόλα στην φωτιά. Μόλις το περιεχόμενο πάει να βράσει, αποσύρετε την απο την φωτιά. Μεταγγίστε το σε ενα γυάλινο σκεύος. Αφήστε το να κρυώσει και σκεπάστε το με ενα κομμάτι αντικολλητικό χαρτί. Τοποθετήστε το σε δροσερό μέρος (όχι στο ψυγείο) και αφήστε το να σταθεί για 12 ώρες.
Αφού περάει ο απαιτούμενος χρόνος, μεταφέτετε το μίγμα στην κατσαρόλα και βάλτε την στη φωτιά.  Αφήστε το να βράσει για 10 λεπτά. Αν σχηματιστεί αφρός αφαιρέστε τον. Κατεβάστε την κατσαρόλα απο την φωτιά και με ενα ραβδομπλέντερ πολτοποιήστε μερικώς την μαρμελάδα, ώστε να μην γίνει τελείως αλοιφή, αλλά να έχει και κομματάκια.  
Προσθέστε 1 φλ. νερό, ξαναβάλτε την κατσαρόλα στην φωτιά και αφήστε να βράσει για ακόμη 5 λεπτά περίπου, μέχρι να δέσει. Οσο η μαρμελάδα είναι ακόμη καυτή μοιράστε την σε βαζάκια που προηγουμένως έχετε αποστειρώσει. Βιδώστε αμέσως τα καπάκια, αναποδογυρίστε τα και αφήστε τα να κρυώσουν αναποδογυρισμένα.
Δοκιμάστε την μαρμελάδα την επόμενη ημέρα, δώστε της λίγο χρόνο ώστε να αναμειχθούν τα αρώματα της. 


CONFETTURA DI MELANZANE CON AGRUMI E ZENZERO

Lunedì scorso avevo presentato la confettura di pomodori verdi. Tra i commenti di amici al facebook, qualcuno mi ha suggerito di assagiare pure la confettura di melanzane. Certo, l' idea di utilizzare le melanzane in preparazioni dolci, non mi era estranea, siccome avevo già preparato la parmigiana di melanzane al cioccolato e una torta alle noci.
Non ero poi certa se lo zucchero potesse coprire l' eventuale amarezza delle melanzane. Ma poi in questo periodo le melanzane sono ancora buone, teneri e senza semi. Siccome la melanzana non è poi un frutto succoso, ho pensato di completare il liquido della confettura aggiungendo succo d' arancia e succo di limone, anche per impedire che si anneriscano e garantire il colore chiaro ed invitante. Volevo pure aggiungere qualche spezia; l' idea era di utilizzare lo zenzero in polvere, ma poi andando al mercato di comprare le melanzane, ho visto lo zenzero fresco e l' ho acquistato subito. Certo, quest si è rivelata una idea migliore, siccom oltre al profumo intenso ha dato alla confettura anche una leggera piccantezza.

Dosi : ca. 1.5 lt
Difficoltà : facile
Ingredienti : 1 kg polpa di melanzane,
                            1 arancia grossa non trattata,
                            1 limone non trattato, 
                            10 gr di zenzero fresco,
                            800 gr di zucchero semolato,
                            1 tazza di acqua.
 Preparazione :
Scegliete delle melanzane teneri. Spuntate, eliminate la buccia e tagliate a pezzettini. Se le melanzane contengono dei semi, eliminateli perchè guastano il sapore. Ponete entro una casseruola. Aggiungete lo zucchero, il succo  e la scorza grattugiata dell' arancia, il succo e la scorza grattugiata del limone. Siccome in questo periodo è difficile trovare i agrumi non trattati buoni e belli, ho utilizzato la scorza congelata, ma il succo fresco di tutti e due. 
Eliminate la buccia dello zenzero e tritate ad una grattugia a fori picolissimi, per fare spezzare le sue fibre. Aggiungete nella casseruola.
Portate la casseruola sul fuoco. Appena sfiora il bollore, ritirate.Trasferite il composto della confettura in un recipiente di vetro. Lasciate raffreddare e coprite con un pezzo di carta forno. Ponete in luogo fresco (preferibilmente non nel frigo) e lasciate riposare per 12 ore. 
Trascorso il tempo necessario, trasferite il composto nella casseruola. Portate sul fuoco. Lasciate cuocere per 10 minuti, schiumando se necessario. Ritirate dal fuoco e con un frullatore ad immersione sminuzzate, non renderla a purea però, meglio lasciare dei pezzettini. 
Portate di nuovo sul fuoco, aggiungete l' acqua e lasciate cuocere per ca. 5 minuti ancora, fino a rapprendere.
Ritirate dal fuoco e versate la confettura nei vasetti che avete precedentemente sterilizzati. Applicate i coperchi, capovolgete e lasciate raffreddare capovolti.

Assagiatela il giorno dopo, ci vuole il suo tempo per insaporirsi.

ΣΥΚΩΤΙ ΨΗΤΟ ♦♦ FEGATO ALLA GRIGLIA

$
0
0

ΣΥΚΩΤΙ ΨΗΤΟ

Το μοσχαρίσιο συκώτι το φτιάχναμε στο σπίτι συνήθως τηγανητό και δεν μπορώ να πώ ότι ήταν από τα αγαπημένα μου φαγητά. Για το συκώτι λοιπόν, άλλαξα άρδην γνώμη όταν δοκίμασα για πρώτη φορά την φημισμένη ιταλική συνταγή "συκώτι αλά βενετσιάνα". Εκεί έμαθα ότι για να μείνει τρυφερό και ζουμερό, πρέπει να ψηθεί ελάχιστα, αν μάλιστα είστε σίγουροι για την καλή του ποιότητα, μπορεί να μείνει και με το αίμα του. Μην νομίζετε ότι είμαι από αυτούς που θα έτρωγαν ή έστω θα δοκίμαζαν να φάνε ωμό κρέας, αλλά πως να το κάνουμε, τις περισσότερες φορές, το ψήσιμο και γενικά ο τρόπος μαγειρέματος είναι αυτό που κάνει την διαφορά στην απόλαυση ενός πιάτου.
Αφού δοκιμάσαμε να ετοιμάσουμε στο σπίτι και την πεντανόστιμη ταλιάτα, κάποια στιγμή σκέφτηκα να δοκιμάσω να ψήσω με τον ίδιο τροπο και το συκώτι. Ετσι λοιπόν, αφού το μαρινάρισα στο γάλα, απλά το έψησα στα κάρβουνα. Τέλειο!

Βαθμός δυσκολίας :εύκολο
Υλικά :μοσχαρίσιο συκώτι,
                γάλα,
                αλάτι,
                φρεσκοτριμμένο πιπέρι,
                βαλσαμικό ξύδι,
                ελαιόλαδο παρθένο έξτρα,
                ρίγανη.
Προετοιμασία :
Αν και συνήθως το συκώτι στα κρεοπωλεία το πουλάνε έτοιμο κομμένο σε φέτες, προτιμήστε οι φέτες να είναι χοντρές, είναι πιό κατάλληλες για ψήσιμο.
Πλύντε το συκώτι, αφαιρέστε τα τυχόν χοντρά αγγεία, βάλτε το σε ένα σκεύος και σκεπάστε το με γάλα. Το γάλα απαλύνει την γεύση του συκωτιού και εξαφανίζει την δυνατή μυρωδιά του αίματος, από την οποία πολλοί ενοχλούνται. Αφήστε το να σταθεί τουλάχιστον 2 ώρες στο ψυγείο, ή καλύτερα για όλη την νύχτα.
Στραγγίστε το συκώτι από το γάλα και αφήστε το να σταθεί λίγο να έρθει σε θερμοκρασία περιβάλλοντος. Σκουπίστε το με απορροφητικό χαρτί. Ρίξτε του μια ιδέα λαδάκι για να μην κολλήσει στο ψήσιμο.
Ετοιμάστε τα κάρβουνα. Αν δεν έχετε ψησταρία, μπορείτε να το ψήσετε σε γκριλιέρα ή και στο σχαροτήγανο. Στο σχαροτήγανο το λάδι θα το ρίξετε μέσα στο σκεύος και όχι επάνω στο συκώτι.
Βάλτε το συκώτι στην φωτιά και ψήστε το αυστηρά για 2 έως 3 λεπτά από κάθε πλευρά, ανάλογα με το πάχος του. Το συκώτι στο εσωτερικό του θα είναι με το αίμα του.
Σερβίρετε το αμέσως στο πιάτο, προσθέστε αλάτι, πιπέρι, λίγο ελαιόλαδο, ξυδάκι και αν θέλετε ρίγανη.
Είναι ένα πιάτο αυστηρά της ώρας και καλύτερα να ετοιμάσετε μόνο την ποσότητα που σκοπεύετε να καταναλώσετε.



FEGATO ALLA GRIGLIA

Nella mia casa paterna, il fegato lo preparavamo quasi sempre fritto, e non è stato mai uno dei miei piatti preferiti. Ho cambiato idea quando ho assagiato il famoso fegato alla veneziana; ho scoperto che per rimanere tenero deve essere cotto brevemente e che per insaporirsi ulterioremente deve essere abbinato a sapori agrodolci. 
Dopo che sono riuscita a preparare a casa una buona tagliata, mi è venuta l' idea di provare anche col fegato. Così, l'ho messo prima a marinare nel latte, e poi semplicemente sulla piastra! Favoloso!

Difficoltà : facile
Ingredienti : fegato bovino,
                             latte,
                             sale,
                             pepe macinato,
                             olio extravergine di oliva,
                             aceto balsamico,
                             origano.
Preparazione :
In Grecia, di solito si trova il fegato già tagliato a fette. Per la cottura sulle braci preferite delle fette spesse, più adatte per questo tipo di cottura.
Lavate il fegato, eliminate eventuali vene grosse e ponete in un recipiente. Coprite di latte. Ponete nel frigo e lasciate riposare per almeno 2 ore (meglio per tutta la notte).
Scolate il fegato dal latte ed asciugate con carta assorbente. Irrorate con un filo d' olio.
Prepate le braci. Se non disponete potete cuocerlo alla griglia o in bistecchiera. 
Fate cuocere le fette del fegato brevemente, 2 fino 3 minuti per lato (dipende dallo spessore di ogni fetta).
Servite subito, condito con sale, pepe, olio, aceto e se voltete un po' di origano.
Da consumarsi subito, così preparate solo la quantità necessaria.


ΚΟΤΟΠΟΥΛΟ ΨΗΜΕΝΟ ΣΕ ΚΡΟΥΣΤΑ ΑΠΟ ΑΛΑΤΙ ΜΕ ΜΥΡΩΔΙΚΑ ♦♦ POLLO COTTO IN CROSTA DI SALE CON GLI AROMI

$
0
0

ΚΟΤΟΠΟΥΛΟ ΨΗΜΕΝΟ ΣΕ ΚΡΟΥΣΤΑ ΑΠΟ ΑΛΑΤΙ ΜΕ ΜΥΡΩΔΙΚΑ

Το ψήσιμο στο αλάτι το έχουμε ξαναδοκιμάσει στο laboratorioπρίν από αρκετά χρόνια με ψάρι (εδώ), για το οποίο είναι ένας μάλλον πιό συνηθισμένο τρόπος ψησίματος. Αντίθετα το κοτόπουλο ψημένο στο αλάτι, είναι μάλλον πιό σπάνιο, αλλά ήταν μια συνταγή που ήθελα να δοκιμάσω εδώ και καιρό.
Η διαδικασία είναι απλή, καλύπτουμε εξ'ολοκλήρου το κοτόπουλο με το αλάτι, "χτίζοντας"το γύρω του, και το ψήνουμε στον φούρνο. Το αλάτι λειτουργεί σαν την γάστρα, φυλακίζοντας την υγρασία, με αποτέλεσμα το κοτόπουλο (ή το ψάρι) να ψήνεται με τους χυμούς του. Εννοείται ότι δεν το αλατίζουμε καθόλου, το κρέας απορροφά με την όσμωση όσο αλάτι χρειάζεται, και φυσικά δεν γίνεται πολύ αλμυρό. Με το ψήσιμο στο αλάτι, το κοτόπουλο γίνεται και ελαφρύ, καθώς δεν υπάρχει λόγος να χρησιμοποιήσουμε έξτρα λιπαρή ουσία (το λάδι που έβαλα εγώ μπορείτε και να το παραλείψετε). Προσοχή όμως στον χρόνο ψησίματος, καθώς βέβαια δεν είναι δυνατόν να ελέγξετε αν το κρέας εχει ψηθεί! Υπολογίστε 90 λεπτά για κάθε κιλό κρέας; πρέπει να πάρετε υπ'όψιν σας, ότι η κρούστα του αλατιού χρειάζεται περίπου μισή ώρα για να φτάσει στην επιθυμητή θερμοκρασία και να αρχίσει μετά και το ψήσιμο του κρέατος. Προσοχή επίσης στο σερβίρισμα! Μόλις βγάλετε το κοτόπουλο από τον φούρνο, σπάστε αμέσως την κρούστα του αλατιού. Θα χρειαστείτε ένα σκαρπέλλο ή ένα χοντρό μαχαίρι και ένα σφυρί. Μην το αφήσετε να σταθεί καθόλου και απομακρύνετε την κρούστα αμέσως, γιατί η υγρασία που έχει το κρέας, θα λιώσει το αλάτι με αποτέλεσμα να βγεί μετά πολύ αλμυρό.
Την κρούστα αλατιού μπορείτε να την κρατήσετε, να την σπάσετε σε κομματάκια και να την χρησιμοποιήσετε στο φαγητό. Θα έχει μάλιστα και ωραία γεύση από τους χυμούς του κοτόπουλου και τα μυρωδικά!
Το κοτοπουλάκι, πριν το καλύψω με το αλάτι, τού έκανα ένα ωραίο μασαζάκι με λάδι και μπαχαρικά, ενώ στο αλάτι πρόσθεσα και αρωματικά χόρτα, γιά έξτρα νοστιμιά.

Δόση :για 6 άτομα
Βαθμός δυσκολίας :εύκολο
Υλικά : 1 κοτόπουλο μέτριο σε μέγεθος (1600 gr),
                2 κ.σ. ελαιόλαδο,
                1 κ.σ. βούτυρο λιωμένο,
                1 κ.γ. πάπρικα,
                1/2 κ.γ. πιπέρι μαύροτριμμένο,
                1/3 κ.γ. κύμινο,
                1 κ.γ. νιφάδες απο φλούδα ντομάτας,
                1 σκελίδα σκόρδο,                  
                1 μικρό λεμόνι,
                1 κλωναράκι δεντρολίβανο,
                1 κλωναράκι θυμάρι.     
για την κρούστα αλατιού : 1,5 -2 αλάτι χοντρό,
                                                 2 ασπράδια αυγών,
                                                 1 κ.γ. ρίγανη,
                                                 1 κ.γ. θυμάρι,
                                                 2 κλωναράκια δεντρολίβανο.
Προετοιμασία :
Καθαρίστε το κοτόπουλο. Αναμείξτε το λάδι και το βούτυρο με τα μπαχαρικά. Με αυτήν την πάστα αλείψτε καλά το κοτόπουλο και κάντε μασάζ να απορροφηθεί από το δέρμα του. Βάλτε μέσα στην κοιλιά του το θυμάρι, το δεντρολίβανο και το σκόρδο. Βάλτε τέλος και το λεμόνι, με τρόπο ώστε να κλείσετε το άνοιγμα της κοιλιάς, και να μη μπεί μέσα το αλάτι. Δέστε με σπάγγο κουζίνας τα πόδια μεταξύ τους και επάνω στην κοιλιά.
Ψιλοκόψτε τα φυλλαράκια από το δεντρολίβανο στο μούλτι ή με ένα μαχαίρι. Χτυπήστε τα ασπράδια σε μαρέγκα. Αναμείξτε τα αρωματικά και τα ασπράδια με 1,5 χοντρό αλάτι, μέχρι να γίνουν μια πάστα.
Μέσα σε ένα ταψί, τοποθετήστε αντικολλητικό χαρτί. Στρώστε ένα στρώμα από την πάστα αλατιού, πάχους περίπου ενός εκατοστού. Τοποθετήστε επάνω το κοτόπουλο. Με την υπόλοιπη πάστα αλατιού, καλύψτε όλο το κοτόπουλο. Δεν πρέπει να μείνει σημείο ακάλυπτο. Συμβουλή : για να μην "αγριέψουν"τα χέρια σας από το αλάτι, φορέστε γάντια λάτεξ.
Βάλτε το ταψί σε φούρνο προθερμασμένο στους 200°C, στις αντιστάσεις, και αφήστε το να ψηθεί για 2 ώρες.
Βγάλτε το ταψί από τον φούρνο και αμέσως σπάστε την κρούστα του αλατιού και απομακρύνετε την από το κοτόπουλο.
Σερβίρετε το ζεστό με γαρνιτούρα της αρεσκείας σας.


POLLO COTTO IN CROSTA DI SALE CON GLI AROMI

La cottura in crosta di sale l' abbiamo vista nel laboratorio, 4 anni fa col pesche (qui). Pare che questo metodo di cottura è più comune per il pesce che per altro tipo di carne. 
Il pollo cotto in crosta di sale volevo già prepararlo da tanto tempo. La procedura è facile, basta coprire completamente il pollo con una pasta di sale grosso e poi farlo cuocere al forno. La crosta di sale funziona come il cartoccio, imprigionando l' umidità e facendo cuocere il pollo col proprio succo. Si intende che il pollo non viene salato prima. Non avere paura che risulti sapido di troppo, siccome con l' osmosi la carne assorbirà li sale necessario. Questo tipo di cottura ci permette anche di usare meno sostanze grassi (l' olio che ho utilizzato io potete anche ommeterlo), col risultato un piatto leggero adatto per chi segue una dieta. Siccome non è possibile controllare il grado di cottura, si deve essere attenti ai tempi di cottura. Calcolate 90 minuti per ogni kilo di carne. La crosta stessa ci vuole almeno 30 minuti per essere riscaldata e permettere la cottura. Una volta sfornato il pollo, si deve eliminare subito la crosta di sale, siccome l' umidità imprigionata causerà il suo scioglimento e la carne risulterà troppo sapida. Per eliminare la crosta utilizzate un salpello o una coltello grosso e un martello. 
La crosta di sale potete sminuzzarla e utilizzarla per insaporire le vostre preparazioni.
Non ho omesso di massagiare il pollo con olio e aromi, come faccio sempre col pollo che viene destinato per la cottura al forno.

Dosi : per 6 persone
Difficoltà : facile
Ingredienti : 1 pollo medio (1600 gr),
                             2 cucchiai di olio di oliva,
                             1 cucchiaio di burro fuso,
                             1 cucchiaino di paprica,
                             1/2 cucchiaino di pepe nero macinato,
                             1/3 cucchiaino di cumino macinato,
                             1 cucchiaino di fiochi di pomodoro,
                             1 spicchio d' aglio,                  
                             1 limone piuttosto piccolo,
                             1 rametto di rosmarino,
                             1 rametto di timo.     
per la crosta di sale : 1,5 -2 kg di sale grosso,
                                        2 albumi,
                                        1 cucchiaino di origano,
                                        2 rametti di timo,
                                        2 rametti di rosmarino.
Preparazione :
Pulite il pollo. Mescolate l' olio e il burro con le spezie. Spalmate tutto il pollo con la pasta ottenuta e massagiate bene per farla penetrare la sua pelle. Ponete nel suo ventre il timo, il rosmarino e l' aglio. Otturate il buco con il limone, per impedire al sale di entrare. Legate i piedi con un spago da cucina, tra di loro e sul corpo del pollo.
Tritate le foglie del rosmarino. Montate gli albumi. Mescolate con le erbe e 1,5 kg di sale grosso, fino a prendere una pasta. Nota : per non fare rovinare le vostre mani dal troppo sale, indossate guanti di latex!
Foderate una teglia con carta antiaderente. Disponete un stato di pasta di sale, di ca 1 cm. Disponete sopra il pollo. Corpitelo colla pasta restante. Attenzione, asssicuratevi che il pollo è stato completamente ricoperto di sale.
Infornate in forno preriscaldato a 200°C, modalità statico. Lasciate cuocere per un paio d' ore. 
Sfornate ed eliminate subito la crosta di sale.
Servite il pollo caldo, come secondo di carne, o come piatto unico con un contorno del vostro piacimento.


ΣΠΑΝΑΚΟΠΙΤΑΚΙΑ ♦♦ SPANAKOPITAKIA / TORTINE DI SPINACI IN PASTA FILO

$
0
0

ΣΠΑΝΑΚΟΠΙΤΑΚΙΑ

Νόστιμα σπανακοπιτάκια με μπόλικο σπανάκι και λίγο τυράκι, απο αυτά που σκαρώνονται γρήγορα, με ότι υλικό περίσσεψε και ξέμεινε στο ψυγείο...

Δόση : 8 κομμάτια
Βαθμός δυσκολίας :πολύ εύκολο
Υλικά : 4 έτοιμα φύλλα για πίτα,
                 500 gr φρέσκο σπανάκι,
                 1 μικρό κρεμμύδι,
                 λίγο φρέσκο άνηθο,
                 1 αυγό + 1 κρόκο
                 60 gr τυρί γκούντα τριμμένο,
                 ελαιόλαδο παρθένο έξτρα,
                 φρεσκοτριμμένο πιπέρι,
                 αλάτι.
Προετοιμασία :
Καθαρίστε και πλύντε το σπανάκι. Στραγγίστε το καλά.
Ψιλοκόψτε το κρεμμύδι.
Βάλτε το λάδι σε ένα ευρύχωρο βαθύ τηγάνι και βάλτε το στην φωτιά. Μόλις ζεσταθεί προσθέστε το κρεμμύδι και σωτάρετε μέχρι να γυαλίσει. Προσθέστε το σπανάκι σταδιακά και σωτάρετε το μέχρι να μαραθεί. Αφήστε το να σωταριστεί σε χαμηλή φωτιά, μέχρι να εξατμιστεί όλο το ζουμάκι που θα βγάλει. Αλατίστε και πιπερώστε, προσθέστε τον άνηθο ψιλοκομμένο και αφήστε την γέμιση να χλιαρίνει. Προσθέστε το γκούντα και το αυγό χτυπημένο ελαφρά και αναμείξτε καλά.
Απλώστε ένα φύλλο στην επιφάνεια εργασίας, χωρίστε το στα 2 κατά μήκος και αλείψτε την επιφάνεια του με ελαιόλαδο. Βάλτε σε κάθε κομμάτι περίπου 2 κ.σ. απο την γέμιση και διπλώστε σε τριγωνάκια. Τοποθετήστε μέσα σε ταψί στρωμένο με αντικολλητικό χαρτί. Κάντε το ίδιο με τα υπόλοιπα υλικά.
Προθερμάνετε τον φούρνο στους 200°C.
Χτυπήστε τον κρόκο του αυγού με λίγο νερό και αλείψτε τα σπανακοπιτάκια.
Ψήστε τα στις αντιστάσεις για 30 λεπτά περίπου, μέχρι να ροδίσουν.
Σερβίρετε τα ζεστά.


SPANAKOPITAKIA
TORTINE DI SPINACI IN PASTA FILO

Spanakopitàkia, ossia tortine di spinaci in pasta fillo. La spanakòpita, ancora un  classico della cucina greca, l' abbiamo preparata già in due versioni (qui e qui), siccome è una pìta che ci piace e la preparo assai frequentemente. Qui abbiamo la spanakòpita in veste di tortine monoporzioni, le quali ho improvisato con ingredienti che erano avanzati da altre preparazioni e aspettavano pazientemente il riciclo nel mio frigo...

Dosi : per 8 tortine
Difficoltà : facile
Ingredienti : 4 foglie di pasta fillo,
                            500 gr spinaci freschi,
                            1 piccola cipolla,
                            qualche ciuffo di aneto,
                            1 uovo + 1 tuorlo,
                            60gr formaggio gouda grattugiato,
                            olio extravergine di oliva,
                            pepe macinato,
                            sale.
Preparazione :
Mondate e lavate gli spinaci. Scolate molto bene.
Tritate la cipolla.
Ponete l' olio in una padella e portate sul fuoco. Saltate la cipolla fno a lucidare. Aggiungete gli spinaci gradatamente, saltate fino ad appassire. Lasciate cuocere a fuoco basso fino ad evaporare tutta l' acqua. Salate, pepate e aggiungete l' aneto tritato. Ritirate dal fuoco e lasciate intiepidire. 
Aggiungete il gouda e l' uovo, sbattuto con una forchetta; e mescolate bene.
Disponete una foglia sul piano del lavoro, tagliate in due per la lunghezza e spenellate d' olio. Da un lato disponete ca. 2 cucchiai di farcia e ripiegate a triangolo. Fate o stesso con gli ingredienti restanti.
Posizionate su una teglia rivestita di carta antiaderente. Sbattete il tuorlo con 1 cucchiaio di acqua e spenellate i triangoli.
Accendete il forno a 200°C.
Infornate per mezz' oretta, fino a dorare.
Servite le tortine caldi.


ΜΑΡΜΕΛΑΔΑ ΒΕΡΥΚΟΚΟ ΜΕ ΦΡΕΣΚΟ ΤΖΙΝΤΖΕΡ ΚΑΙ ΖΑΧΑΡΩΜΕΝΗ ΠΟΡΤΟΚΑΛΟΦΛΟΥΔΑ ♦♦ CONFETTURA DI ALBIOCOCCHE CON ZENZERO E CANDITI D' ARANCIA

$
0
0

ΜΑΡΜΕΛΑΔΑ ΒΕΡΥΚΟΚΟ ΜΕ ΦΡΕΣΚΟ ΤΖΙΝΤΖΕΡ ΚΑΙ ΖΑΧΑΡΩΜΕΝΗ ΠΟΡΤΟΚΑΛΟΦΛΟΥΔΑ

Είμαι σχεδόν σίγουρη ότι το νεοελληνικό "βερίκοκο", όταν καθόμουν ακόμη στα θρανία, το γράφαμε βερύκοκκο; με βεβαιότητα δεν μπορώ όμως να πω τίποτε, καθώς λόγω θετικής κατεύθυνσης, ποτέ δεν ασχολήθηκα ιδιαίτερα με την γραμματική. Πάντως εγώ θα το γράφω "βερύκοκο", κάνοντας μία έκπτωση μόνο στο "κ" (οποιοσδήποτε συνειρμός με τον Γιάνη με ένα "ν"θεωρείται εκ του πονηρού!!!) και με τον κίνδυνο οι αναρτήσεις μου να περάσουν απαρατήρητες από τις μηχανές αναζήτησης!
Τον τελευταίο καιρό, με έπιασε μία προκοπή να τακτοποιήσω λίγο την αποθήκη μου, και έτσι ανακαλύπτω διάφορα ξεχασμένα υλικά, που τα είχα αγοράσει κάποτε με σκοπό να τα χρησιμοποιήσω βέβαια σε κάποια συνταγή. Επρεπε να βάλω τάξη και στις - πολλές! - μαρμελάδες μου, δίνοντας χώρο σε νέες, αφού όλο και κάποια καινούργια ιδέα μου κατεβαίνει και δεν μπορώ να αντισταθώ στην υλοποίηση της! Ετσι μοίρασα αρκετές σε φίλους και πελάτες, αλλά και πάλι έμεινε ένας ικανός αριθμός από βαζάκια. Εκεί μου ήρθε και η ιδέα της πάστα φλώρας, ο μόνος τρόπος για να ταϊσω μαρμελάδα στους άντρες μου, και εδώ και έναν μήνα περίπου, ανεξάρτητα από το ποιό γλυκό έχω προγραμματίσει να φτιάξω για την Κυριακή, ετοιμάζω και μια πάστα φλώρα. Την συνταγή θα σας την δώσω λίαν συντόμως, και εδώ πρέπει να προσθέσω ότι η πάστα φλώρα μου σημειώνει απίστευτο σουξέ, τόσο ανάμεσα στα μέλη της οικογένειας, όσο και παραπέρα...
Ανάμεσα στα βάζα με τις μαρμελάδες, ανακάλυψα και μία ιδιαίτερα νόστιμη, την οποία είχα μεν καταγράψει, αλλά δεν είχα φωτογραφίσει και φυσικά δεν είχα ποτέ αναρτήσει την συνταγή της. Ετσι αποφάσισα να την ξαναφτιάξω, και να ανεβάσω την ανάρτηση γρήγορα γρήγορα, όσο μπορείτε να βρείτε ακόμη βερύκοκα. Σίγουρα μία μαρμελάδα της ανακύκλωσης και αυτή, αφού περιέχει και ζαχαρωμένη φλούδα από πορτοκάλι, δηλαδή κόντιτα, από τα οποία φτιάχνω αρκετή ποσότητα κάθε χρόνο (συνταγή εδώ) και φυσικά έχω χρόνια να αγοράσω έτοιμα, αλλά κάποιες φορές μου περισσεύουν και πρέπει να βρώ τρόπο να τα καταναλώσω... Εκανα μία μικρή αλλαγή όσον αφορά το τζίντζερ, στην αρχική μου συνταγή χρησιμοποίησα σε σκόνη, αυτή την φορά όμως έβαλα φρέσκο, γιατί μου αρέσει η αψάδα του. Αν θέλετε γεύση πιό απαλή χρησιμοποιήστε την σκόνη.

Δόση :περίπου 1,5 lt
Βαθμός δυσκολίας :εύκολο
Υλικά : 1 kg βερύκοκα καθαρό βάρος,
                 30 gr τζίντζερφρέσκο (εναλλακτικά 6 gr σκόνη),
                 τον χυμό απο 1 μικρό λεμόνι,
                 1 φλ. καφέ νερό,
                 750 gr ζάχαρη κρυσταλλική,
                 100 gr ζαχαρωμένη φλούδα πορτοκαλιού.
Προετοιμασία :
Διαλέξτε ωραία ώριμα βερύκοκα. Αν βρείτε μικρά βερυκοκάκια, που δεν είναι τόσο εμφανίσιμα, αλλά είναι πολύ αρωματικά, να τα προτιμήσετε! Πλύντε τα βερύκοκα, στεγνώστε τα και αφαιρέστε τα κουκούτσια τους. Μην πετάτε τα κουκούτσια, μπορείτε να φτιάξετε υπέροχο σπιτικό λικέρ αμαρέτο, που δεν έχει να ζηλέψει τίποτε από αυτό του εμπορίου, ή να τα ξηράνετε και να τα χρησιμοποιήσετε στα γλυκά σας για να δώσετε γεύση πικραμύγδαλο (δες και εδώ). 
Αφαιρέστε την φλούδα από το τζίντζερ και τρίψτε το σε έναν τρίφτη με μικρές τρύπες, ώστε να σπάσουν οι ίνες του.
Βάλτε τα βερύκοκα σε ενα ευρύχωρο σκεύος, κατά προτίμηση γυάλινο, προσθέστε το τζίντζερ, το νερό, τον χυμό του λεμονιού και την ζάχαρη. Σκεπάστε το με μία πετσέτα και αφήστε τα να σταθούν για μια ωρίτσα.
Μεταφέρετε το περιεχόμενο σε μια κατσαρόλα και βάλτε την στη φωτιά. Μόλις αρχίσουν να φουσκώνουν και πριν ξεκινήσει ο βρασμός, κατεβάστε την κατσαρόλα από την φωτιά. Αφήστε το να κρυώσει, μεταγγίστε στο γυάλινο σκεύος, σκεπάστε με ένα κομμάτι αντικολλητικό χαρτί και αφήστε το να σταθεί, σε σχετικά δροσερό μερος (όχι ψυγείο) για 12 ώρες. 
Σουρώστε τα φρούτα, αφαιρέστε τις φλούδες τους, κόψτε τα σε μικρότερα κομματάκια και κρατήστε τα στην άκρη. 
Ψιλοκόψτε τις ζαχαρωμένες φλούδες πορτοκαλιού (κόντιτα).
Βάλτε πάλι το σιρόπι στην κατσαρόλα, προσθέστε το τζίντζερ που έμεινε μέσα στο σουρωτήρι και τα κόντιτα πορτοκαλιού και βάλτε το να βράσει σε ζωηρή φωτιά. Οταν το σιρόπι αρχίσει να δένει (105°C με το θερμόμετρο), προσθέστε τα φρούτα. Υπολογίστε 5 με 8 λεπτά απο την στιγμή που θα αρχίσει ο βρασμός και ελέγξτε αν έχει δέσει η μαρμελάδα. Κατά την διάρκεια του βρασμού, μην ξεχάσετε να ξαφρίστε, ώστε να βγεί η μαρμελάδα διαυγής.
Οσο η μαρμελάδα είναι ακόμη καυτή, γεμίστε τα αποστειρωμέναβαζάκια που έχετε ήδη ετοιμάσει, κλείστε τα με τα καπάκια τους, αναποδογυρίστε τα και αφήστε τα να κρυώσουν αναποδογυρισμένα. Καλύτερα να περιμένετε μια ημέρα πριν την δοκιμάσετε, ώστε να αναμειχθούν τα αρώματα. 
Τα κλειστά βαζάκια διατηρούνται άριστα για πολλούς μήνες, αυτά που βρήκα στο ντουλάπι μου ήταν απο τον Ιούλιο του 2012 και παρ'όλο που είχε σκουρήνει λίγο το χρώμα της μαρμελάδας, η γεύση της ήταν άψογη!



CONFETTURA DI ALBIOCOCCHE CON ZENZERO E CANDITI D' ARANCIA

Il mese scorso ho cercaro di sistemare un po' la mia piccola dispensa. Ci ho scoperto ingredienti comprati per qualche ricetta specifica che poi non è stata realizza mai, e una bella scorta di confetture e liquori. Ammetto che mi piace preparare le confetture, ma siccome a casa non le mangia poi nessuno, se non le utilizzo in qualche ricetta, semplicemente si accumulano nella dispensa...  E venuto il tempo però di regalarle ad amici e famigliari, per dare spazio a nuove preparazioni.
Tra queste confetture ne ho scoperto una, dalla quale avevo tenuto gli appunti per gli ingredienti, ma non so il perchè non ho avuto mai fatto le foto e conseguentemente la ricetta non è stata mai pubblicata al blog. Sicuramente una confettura di riciclo, siccome conteneva anche i canditi d' arancia home made, che a volte avanzano pure e cerco modi per utilizzarli. Siccome la confettura, datata luglio 2012, aveva subito un' alterazione di colore, ho deciso di rifarla, fotografarla e scivere il relativo post. Ho fatto solo un piccolo cambiamento, sostituendo lo zenzero macinato al quello fresco, siccome mi piace la sua piccantezza. Se preferite un sapore più arrotondato utilizzate però quello macinato.

Dosi : 1,5 lt ca.
Difficoltà : facile
Ingredienti : 1 kg albicocche denocciolate,
                             30 gr zenzero fresco (in alternativa 6 gr zenzero macinato),
                             il succo da un limone piccolo,
                             1 tazzina da caffè acqua,
                             750 gr zucchero semolato,
                             100 gr canditi di scorza d' arancia.
Preparazione :
Scegliete delle albicocche belle, preferibilmente maturate sull' albero. Lavate, asciugate ed eliminate i noccioli. Non buttare via i noccioli, potete preparare un ottimo amaretto o utilizzarli in preparazioni come aroma naturale di amaretto (vedi qui).
Eliminate la buccia dello zenzero e tritatelo con una grattugia a fori piccoli, per fare spezzare le fibre.
Ponete le albicocche in una terrina, aggiungete lo zenzero, il succo del limone e lo zucchero. Coprite con un panno e lasciate riposare per un' oretta.
Trasferite in una casseruola e portate sul fuoco. Appena raggiunto il punto di ebbollizione ritirate la casseruola dal fuoco e lasciate raffreddare. Trasferite nella terrina, coprite con un pezzo di carta antiaderente e lasciate riposare in luogo fresco (non nel frigo) per 12 ore.
Scolate la frutta, eliminate la buccia e tagliate a pezzettini. Evitate di frullare.
Tritate finemente assai i canditi d' arancia.
Versate lo sciroppo nella casseruola, aggiungete lo zenzero raccolto nel colino e i canditi e portate sul fuoco. Lasciate cuocere a fuoco vivace fino a cominciare a rapprendere (105°C col termometro). Aggiungete la frutta e lasciate cuocere per qualche minuto ancora, fino ad ottenere la consistenza desiderata. Durante la cottura schiumate se necessario.
Invasate subito in barattoli precedentemente sterilizzati. Chiudete i coperchi, capovolgete e lasciate raffreddare capovolti. Aspettate 24 ore prima di assagiarla, per insaporirsi.
Si conservano benissimo per tanti mesi. La prova è la mia confettura, preparata 3 anni fa, che ha subito solo una piccola alterazione di colore (è scurita) ma è rimasta sempre buonissima!


SOFFICINI γιά τους QUANTI MODI DI FARE E RIFARE ♦♦ I SOFFICINI per i QUANTI MODI DI FARE E RIFARE

$
0
0

SOFFICINI
γιά τους QUANTI MODI DI FARE E RIFARE

Τελευταίο κυριακάτικο ραντεβού με τους Quanti Modi di Fare e Rifare, πριν τις καλοκαιρινές διακοπές.
Σήμερα θα ταξιδέψουμε στο Birkenau, στην Γερμανία, αλλά θα μας φιλοξενήσει μια 100% ιταλική κουζίνα με οικοδέσποινα την Francescaαπό το blogVoglio vivere così (Ετσι θέλω να ζήσω!) και θα φτιάξουμε όλοι μαζί τα περίφημα σοφιτσίνι (sofficini).
Sofficiniσε ελεύθερη μετάφραση σημαίνει τρυφερούλια, μαλακούτσικα! Δεν πρόκειται για παραδοσιακή συνταγή αλλά για βιομηχανοποιημένο προϊόν της εταιρείας Findus, της γνωστής από τα fish sticks Captain Iglo. Πρόκειται για ένα είδος μικρών καλτσόνε (ή παντζερόττι) με γέμιση τυρί που λιώνει και αλλαντικά ή σπανάκι, τα οποία είναι παναρισμένα και τηγανίζονται ή ψήνονται στον φούρνο όπως και τα fish sticks. Η ιδιαιτερότητα τους είναι ότι το κέλυφος τους είναι πολύ μαλακό και λιώνει στο στόμα, καθώς δεν είναι το γνωστό ζυμάρι ψωμιού, αλλά ένα είδος ρού (roux). Αγαπημένα ιδίως των μικρών παιδιών, αλλά και των μεγάλων, από το 1975 που λανσαρίστηκαν στην αγορά, έχουν εμπλουτιστεί με διάφορες γεύσεις και αποτελούν ένα από τα πιο πετυχημένα προϊόντα της εταιρείας. Η μαύρη αλήθεια είναι ότι το βιομηχανοποιημένο προϊόν - όπως και τα περισσότερα ανάλογα προϊόντα - δεν είναι ακριβώς υγιεινό και δεν είναι αυτό που θα έπρεπε να διαλέγει ένας γονιός για την διατροφή των παιδιών του; οι αναλογίες των φυσικών πρώτων υλών είναι πολύ μικρές και φυσικά όλο το υπόλοιπο είναι χημεία και κορεσμένα λιπαρά... Προσωπική μου επιλογή να κρατάω μακρυά από την κουζίνα μου τέτοιου είδους προϊόντα, προσπαθώντας να κλείνω μάτια, αυτιά αλλά και το στόμα, στις σειρήνες της εύκολης και γρήγορης λύσης στο φαγητό, της ιδιαίτερα νόστιμης γεύσης (αποτέλεσμα ενισχυτικών γεύσης..) αλλά και της εκάστοτε μόδας που επιβάλλεται από την διαφήμηση.
Οταν όμως επχειρούμε να φτιάξουμε τα ίδια προϊόντα στο σπίτι, με τα δικά μας φυσικά υλικά, το πράγμα αλλάζει! Ετσι δεν θα έχανα με τίποτε την πρόταση της Francesca (η συνταγή της εδώ), καθώς τα σπιτικά σοφιτσίνι ήθελα από καιρό να τα δοκιμάσω. Πολύ εύκολα να φτιαχτούν, υπέροχα σε γεύση, δεν αφήνουν κανένα ασυγκίνητο. Εκανα μια μικρή προσθήκη στην ζύμη και συμπλήρωσα μία κουταλιά βούτυρο. Προτίμησα μια γέμιση ελαφριά και ουδέτερη, έτσι χρησιμοποίησα μόνο μοτσαρέλλα, την στεγνή που είναι για μαγείρεμα (mozzarella da cucina) και καπνιστή μπριζόλα. Μπορείτε να εμπλουτίσετε την γέμιση με σαλαμάκι, πιό πικάντικα τυριά, μπεσαμέλ,σάλτσα πίτσας ή και σπανάκι. Στο πανάρισμα δεν έβαλα παρμεζάνα αλλά και έτσι ήταν πολύ νόστιμα! Με την συγκεκριμένη δόση και στις διαστάσεις που τα έφτιαξα εγώ, βγαίνουν 16-17 σοφιτσίνι. Αν δεν τα καταναλώσετε αμέσως, μπορείτε να τα διατηρήσετε 1-2 μέρες στο ψυγείο ή να τα καταψύξετε. Πριν τα καταψύξετε θα τα πανάρετε κανονικά και δεν χρειάζεται να τα αποψύξετε για να τα τηγανίσετε.
Δοκιμάστε τα κι εσείς, αξίζει τον κόπο!

Δόση : 15-20 κομμάτια
Βαθμός δυσκολίας :εύκολο
Υλικά
για την ζύμη : 1 φλ. γάλα φρέσκο πλήρες,
                            1 φλ. αλεύρι γοχ.,
                            1 κ.σ. βούτυρο,
                            1 γερή πρέζα αλάτι.
για την γέμιση : 1 φλ. (περίπου 75 gr) μοτσαρέλα για μαγειρική κομμένη σε μικρά κομματάκια ,
                                4 φέτες μπριζόλα καπνιστή.
για το πανάρισμα : 1 αυγό,
                                     τριμμένη φρυγανιά.
Προετοιμασία :
Βάλτε το γάλα σε ένα κατσαρολάκι και βάλτε το στην φωτιά. Μόλις φουσκώσει και πάει να βράσει  κατεβάστε το από την φωτιά, προσθέστε το βούτυρο, το αλάτι και το αλεύρι όλο μαζί. Αναμείξτε πολύ καλά με μία ξύλινη κουτάλα και αφήστε το να χλιαρίνει. Ρίτε το ζυμαράκι στην επιφάνεια εργασίας, και δουλέψτε το μέχρι να γίνει ομοιογενές και ελαστικό. Μαζέψτε το σε μία μπάλλα, τυλίξτε το με διάφανη μεμβράνη και αφήστε το να κρυώσει τελείως.
Ψιλοκόψτε την μοτσαρέλα και το αλλαντικό και αναμείξτε τα. Οπως σας είπα και στην εισαγωγή, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε τυριά και αλλαντικά της επιλογής σας. 
Αλευρώστε ελαφρά την επιφάνεια εργασίας και ανοίξτε την ζύμη σε ένα φύλλο πάχους περίπου 0,3 mm. Κόψτε το σε δίσκους διαμέτρου περίπου 10 εκ.; εγώ χρησιμοποίησα ένα φλυτζάνι και βγήκαν κατά τι μικρότεροι.
Τοποθετήστε μια γεμάτη κουταλιά από την γέμιση επάνω σε κάθε δίσκο, διπλώστε τον σε μισοφέγγαρο και πιέστε τις άκρες να σφραγίσουν.
Χτυπήστε το αυγό. Περάστε τα σοφιτσίνι πρώτα από το αυγό και έπειτα από την φρυγανιά. Διατηρήστε τα στο ψυγείο μέχρι να τα τηγανίσετε.
Βάλτε λίγο σπορέλαιο να ζεσταθεί καλά και τηγανίστε τα σοφιτσίνι, μέχρι να ροδίσουν. Προσοχή, θέλουν πολύ σύντομο τηγάνισμα, αρπάζουν πολύ εύκολα!
Οπως είπαμε, αν θέλετε να αποφύγετε το τηγάνισμα, μπορείτε να τα ψήσετε και στον φούρνο, στους 180°C για περίπου 20 λεπτά, και αφού τα αλείψετε με λίγο λαδάκιμε ένα πινέλλο.
Σερβίρετε τα αμέσως, όσο είναι ζεστά και το τυράκι κάνει κλωστές, είναι πραγματικά υπέροχα!


I SOFFICINI
per i QUANTI MODI DI FARE E RIFARE

Ultimo appuntamento dei Quanti prima della pausa estiva. Veramente non so come andrà questa estate qui in Grecia, proprio oggi è un giorno critico per il futuro del mio paese che sta crollando... La situazione è difficilisima e lo sarà indipendentemente dal esito delle trattative. Spero solo che nel futuro riuscirò a godere la bella compagnia dei Quanti e non sarò costretta a ritirarmi...
Lasciamo da parte i pensieri bui e andiamo a vedere la ricetta di domenica. Oggi facciamo un salto fino a Birkenau, e malgrado che saremmo in suolo tedesco saremmo ospiti di una cucina italianissima, quella di Francesca (blog : Voglio vivere così), per preparare i famosi sofficini.
Certo i sofficini non sono una ricetta tradizionale, siccome ideati dalla Findus e inseriti al mercato di congelati nel 1975. I sofficini rassomigliano a piccoli calzoni o panzerotti, con involucro però che scioglie in bocca, siccome non è il solito impasto per pane ma un impasto preparato con il roux. La farcitura varia, dalla classica mozzarella e prosciutto cotto, salume o spinaci. Una volta impanati vengono fritti o cotti al forno. Tutto questo si sente buono e salutare, ma se si pensa che viene prodotto industrialmente, allora la cosa cambia tantissimo. I sofficini della Findus contengono percentuali basse di ingredienti naturali, tutto il resto è chimica e grassi saturati, non proprio il cibo ideale che un genitore sceglie per i propri figli... 
Se però si decide di prepararli a casa, allora la cosa cambia! La ricetta di Francesca potete vederla qui. Ammetto che era ancora una ricetta della mia lunga lista "da provare", e ho fatto un po' di pazienza ancora fino ad arrivare il suo turno di prepararla! Non ho fatto grandi innovazioni, ho aggiunto solo un po' di burro all' impasto e ho scelto la farcitura classica alla mozzarella e una sorta di prosciutto cotto, però più saporito (in Grecia viene chiamato "bistecca affumicata" non conosco l' analogo italiano).

Dosi : 15-20 sofficini
Difficoltà : facile
Ingredienti
per l' impasto : 1 tazza di latte fresco intero,
                              1 tazza di farina 00,
                              1 cucchiaio di burro,
                              1 pizzico generoso di sale.
per la farcia : 1 tazza (75 ge ca. ) mozzarella da cucina a cubetti,
                           4 fette di prosciutto cotto.
per  l' impanatura : 1 uovo,
                                       pangrattato.
Preparazione :
Ponete il latte in un pentolino e portate sul fuoco. Appena raggiunto il punto di ebbolizione, ritirate dal fuoco, aggiungete il burro, il sale e la farina tutta ad una volta. Mescolate bene con un cucchiaio di legno e lasciate intiepidire. Lavorate l' impasto intiepidito sulla spianatoia fino a renderlo omogeneo ed elastico. Raccogliete in una palla, coprite con pellicola transparente e lasciate raffreddare.
Tagliate a cubettli la mozzarella ed il prosciutto. Come ho scritto alla premessa potete variare la farcitura
Infarinate il piano del lavoro e tirate l' impasto in una foglia spessa ca. 0,3 mm. Con un coppapasta ricavate dei dischi di ca. 10 cm di diametro; io ho utilizzato una tazza e sono venuti un po' più piccoli.
Su ogni disco disponete 1 cucchiaio di farcitura, ripiegate a mezzaluna e sigilate i bordi semplicemente premendo.
Sbattete l' uovo. Passate i sofficini prima all' uovo e dopo al pangrattato. Teneteli in frigo fino al momento di friggerli. A questo punto potete anche congelare i sofficini, se non volete consumarli tutti subito.
In una padella fate scaldare olio di semi. Friggete i sofficini per ca. 1 minuto da ogni lato, fino a dorare. Attenzione, la frittura è brevissima, si bruciano facilmente!
Se invece li preferite più leggeri, potete cuocerli al forno. Spenellate con poco olio di semi e fate cuocere a 180°C per 20 minuti ca.
Servite i sofficini caldi, la sensazione del formaggio fuso, filante è davvero unica!


ΜΑΥΡΟ ΡΥΖΙ VENERE ΜΕ ΑΧΙΒΑΔΕΣ ΣΕ ΜΟΥΣ ΑΠΟ ΚΟΛΟΚΥΘΑΚΙΑ ΚΑΙ ΣΠΑΡΑΓΓΙΑ ♦♦ RISO VENERE CON VONGOLE IN MOUSSE DI ZUCCHINE E ASPARAGI

$
0
0

ΜΑΥΡΟ ΡΥΖΙ VENERE ΜΕ ΑΧΙΒΑΔΕΣ ΣΕ ΜΟΥΣ ΑΠΟ ΚΟΛΟΚΥΘΑΚΙΑ ΚΑΙ ΣΠΑΡΑΓΓΙΑ

Με την προοπτικη της σκληρής λιτότητας που θα βιώσουμε πάλι στο πετσί μας, δεν είναι εποχή για να ανεβάζουμε γκουρμέ συνταγές. Το γκουρμέ όμως, δεν είναι απαραίτητο να έχει πάντα υψηλό κόστος! Τα υλικά της σημερινής μας συνταγής είναι λίγο ασυνήθιστα είναι η αλήθεια, τουλάχιστον εδώ στην Ελλάδα, ενώ ο συνδυασμός των γεύσεων είναι απλός, κλασσικός και ιδιαίτερα πετυχημένος.
Ο λόγος που διάλεξα να ανεβάσω σήμερα ένα διαφορετικό και ασυνήθιστο πιάτο, είναι ότι αυτήν την εβδομάδα είναι η ονομαστική μου γιορτή, και, άσχετα με το πόσο έχω διάθεση για εορτασμούς, θέλησα να δώσω έναν εορταστικό τόνο και στο laboratorio. Ακολουθεί αμέσως μετά και ένα εξαιρετικό επιδόρπιο...

Δόση :για 4 άτομα
Βαθμός δυσκολίας :μέτρια δύσκολο
Υλικά
για το ρύζι : 400 gr μαύρο ρύζι ποικιλία venere*,
                       αλάτι.
για την σάλτσα : 10 σπαράγγια λευκά,
                                1 κολοκυθάκι μετρίου μεγέθους,
                                1 σκαλόνιο,
                                2 κ.σ. ελαιόλαδο,
                                1 κ.σ. βούτυρο,
                                1 σφηνάκι (30 ml) κονιάκ,
                                1 φλ. ζωμό από οστρακόδερμα (bisque),
                                1 φλ. νερό,
                                1 βαζάκι (60 gr) αχιβάδες (vongole veraci),
                                φρεσκοτριμμένο μαύρο πιπέρι,
                                αλάτι,
                                1 κ.σ. μαϊντανό ψιλοκομμένο.
Προετοιμασία :
Σε μία κατσαρόλα βάλτε περίπου 2 λίτρα νερό και βάλτε την στην φωτιά. Μόλις αρχίζει να βράζει, προσθέστε 1 κ.γ. αλάτι και ρίξτε μέσα και το ρύζι. Σκεπάστε την κατσαρόλα και αφήστε να βράσει για περίπου 30 λεπτά; προσέξτε να μην παραβράσει, πρέπει να είναι αλ ντέντε. Στραγγίστε το, ξεπλύνετε με λίγο κρύο νερό (για να σταματήσετε την βρασμό) και κρατήστε το στην άκρη.
Καθαρίστε τα σπαράγγια (δείτε εδώτο πως) και κόψτε τα σε κομματάκια.
Καθαρίστε το κολοκυθάκι και κόψτε το σε κομματάκια.
Ψιλοκόψτε το σκαλόνιο (εσαλότ). Μπορείτε να το αντικαταστήσετε με ένα μικρό κίτρινο κρεμμύδι.
Βάλτε το βούτυρο και το ελαιόλαδο σε ένα κατσαρολάκι και βάλτε το στην φωτιά. Μόλις ζεσταθεί, προσθέστε το σκαλόνιο και σωτάρετε το πολύ γρήγορα, να μην καεί. Προσθέστε τα σπαράγγια και το κολοκυθάκι και σωτάρετε να μαραθούν. Σβύστε με το κονιάκ. Προσθέστε τον ζωμό, ζεστό, αλάτι και πιπέρι. Σκεπάστε το κατσαρολάκι και αφήστε να σιγοβράσουν για 10-12 λεπτά. Κατεβάστε το κατσαρολάκι από την φωτιά και πολτοποιήστε το περιεχόμενο με το ραβδομπλέντερ. Προσθέστε το νερό, ζεστό, και τις αχιβάδες και βάλτε το κατσαρολάκι πάλι στην φωτιά. Αφήστε να σιγοβράσει 4-5 λεπτά, προσθέστε τον μαϊντανό και κατεβάστε το από την φωτιά.
Σερβίρετε το ρύζι γαρνιρισμένο με την ζεστή μους.

Προτεινόμενο κρασί :η πρόταση μου ένα λευκό, ιδανικά το Κτήμα Χατζιμιχάλη sauvignon blanc

* πληροφορίες για το ρύζι venere θα βρείτε εδώ.


RISO VENERE CON VONGOLE IN MOUSSE DI ZUCCHINE E ASPARAGI

Anche se il mio umore è pessimo in questo periodo, cosa che vale per tutti quanti vivono in Grecia, data la situazione di economia precaria e del futuro molto incerto per il mio paese, non ho mai smesso di cucinare.
Oggi vi presento una ricettina che può considerarsi anche gourmet, dati gli ingredienti non poi tanto comuni e difficilmente reperibili in Grecia; sia il riso venere che le vongole in scatola li avevo portati dall' Italia. Ho deciso di presentare questo piatto oggi, siccome venerdì prossimo è il mio onomastico, e in Grecia gli omonastici vengono festeggiati anche più dei compleanni, così ci voleva un piatto festivo! Nel prossimo post segue anche un dessert molto speciale!

Dosi : per 4 persone
Difficoltà : media
Ingredienti
per il riso : 400 gr di riso venere,
                      sale.
per la mousse : 10 asparagi bianchi,
                              1 zucchina media,
                              1 scalogno,
                              2 cucchiai di olio extravergine di oliva,
                              1 cucchiaio di burro,
                              1 biccherino di cognac,
                              1 tazza di bisque,
                              1 tazza di acqua calda,
                              1 vasetto (60 gr) di vongole veraci,
                              pepe macinato al momento,
                              sale,
                              1 cucchiaio prezzemolo tritato.
Preparazione :
Fate cuocere il riso venere al dente, in abbondante acqua salata (30 minuti ca). Scolate e tenete da parte.
Pulite gli asparagi (vedi qui il come) e tagliate a pezzetti.
Spuntate la zucchina e tagliate a pezzettini.
Tritate lo scalogno (potete sostituire con una cipolla gialla).
Ponete il burro e l' olio un un pentolino e portate sul fuoco. Quando viene scaldato fate rosolare velocemente lo scalogno. Aggiungete gli asparagi e la zucchina e saltate per un paio di miuti. Sfumate con il cognac. Aggiungete il bisque, caldo, salate e pepate. Coprite il pentolino e lasciate cuocere a fuoco moderato per 10-12 minuti. Ritirate dal fuoco e frullate con un frullatore ad immersione. Aggiungete l' acqua, calda, le vongole scolate, e portate sul fuoco. Lasciate cuocere per 4-5, aggiungete il prezzemolo e ritirate dal fuoco.
Servite il riso venere condito con la salsa calda.

Vino consigliato : certo un bianco, noi abbiamo abbinato questo piatto raffinato con un vino greco il Ktima Hatzimihali sauvignon blanc.


ΠΑΣΤΑ ΣΟΚΟΛΑΤΑΣ ♦♦ CREMA BASE AL CIOCCOLATO

$
0
0

ΠΑΣΤΑ ΣΟΚΟΛΑΤΑΣ

Μια βασική παρασκευή της ζαχαροπλαστικής, σε συνταγή του Luca Montersino. Δεν περιέχει σοκολάτα ή γάλα, παρ'όλα αυτά έχει έντονο άρωμα σοκολάτας. Χρησιμοποιείται για να αρωματίσει κρέμες ή άλλες παρασκευές της ζαχαροπλαστικής.
Η δεξτρόζη μπορεί να αντικατασταθεί με κρυσταλλική ζάχαρη.

Βαθμός δυσκολίας :εύκολο
Υλικά : 75 gr ζάχαρη κρυσταλλική,
                75 gr δεξτρόζη,
                200 gr νερό,
                150 gr κακάο άγλυκο.
Προετοιμασία :
Βάλτε το νερό και τα σάκχαρα σε ένα κατσαρολάκι και βάλτε το στην φωτιά. Οταν η θερμοκρασία του σιροπιού φτάσει στους 80°C, κατεβάστε το από την φωτιά, προσθέστε το κακάο κοσκινισμένο και αναμείξτε πολύ καλά, ώστε να μην σχηματιστούν σβώλοι. Αφήστε την πάστα να κρυώσει. 
Διατηρείται στο ψυγείο για αρκετές μέρες.



CREMA BASE AL CIOCCOLATO
DI LUCA MONTERSINO

Una crema base di pasticceria, dal maersto Luca Montersino. Non contiene latte, nemmeno il cioccolato, eppure ha il profumo di cioccolato e viene utilizzata per aromatizzare creme o altre preparazioni dolciarie. 
Il destrosio può essere sostituito con zucchero comune.

Difficoltà : facile
Ingredienti : 75 gr zucchero semolato,
                             75 gr destrosio,
                             200 gr acqua,
                             150 gr cacao amaro.
Preparazione :
Mettete i zuccheri e l' acqua in pentolino e portate sul fuoco. Raggiunti i 80°C ritirate dal fuoco, aggiungete il cacao settacciato e mescolate per amalgamare il tutto. Lasciate raffreddare.
Si conserva nel frigo per parecchi giorni. 

ΜΑΥΡΟ ΤΑΡΤΟΥΦΟ ΣΕΜΙΦΡΕΝΤΟ ♦♦ TARTUFO NERO SEMIFREDDO

$
0
0

ΜΑΥΡΟ ΤΑΡΤΟΥΦΟ ΣΕΜΙΦΡΕΝΤΟ

"Ταρτούφο"είναι βεβαίως το γνωστό μανιτάρι τρούφα. Η λέξη ταρτούφο (tartufo) προέρχεται από το territùfru, απλοποίηση του λατινικού terrae tufer, που σημαίνει "εξόγκωμα της γης", όπου το tufer αντικατέστησε το tuberπου σημαίνει "βολβός". Σύμφωνα με μία άλλη ετυμολογική ερμηνεία (του Giordano Berti) το tartufoπροέρχεται από το ηφαιστειακό ορυκτό terra tufule tuberaή tufo (τόφφος) λόγω της ομοιότητας τους. Η ονομασία ταρτούφο επικράτησε σιγά σιγά στην Ιταλική χερσόνησο κατά τον 17ο αιώνα, ενώ παράλληλα μετανάστευσε και εκτός συνόρων με αποτέλεσμα η τρούφα να παίρνει τις ονομασίες truffeστην Γαλλία, Trüffelστην Γερμανία και  truffleστην Μεγάλη Βρεττανία αντιστοίχως.
Από το μανιτάρι, το ταρτούφο πέρασε και στην ζαχαροπλαστική και απεικονίζει μία μπάλλα παγωτό ή συχνότερα σεμιφρέντο, που έχει πιό πλούσια γεύση,  η οποία συνήθως έχει γέμιση σε διαφορετική γεύση και είναι καλυμμένη με κακάο, ακριβώς όπως η τρούφα είναι καλυμμένη με το χώμα.
Ομολογώ ότι το ταρτούφο είναι το αγαπημένο μου "παγωτό", ή πιό σωστά σεμιφρέντο. Πρώτη φορά το είχα δοκιμάσει στις αρχές του 1990 στην Ρώμη, και μάλιστα μας το σέρβιραν affogato, δηλαδή "πνιγμένο", μέσα σε ζεστό καφέ εσπρέσσο. Απλά θεϊκο! Δεν παρέλειψα να το ξανααπολαύσω κατά την τελευταία επίσκεψη μου στην Ρώμη το 2010, σε ένα από τα καφέ της Piazza Navona, που συν τοις άλλοις είναι φημισμένα για το ταρτούφο τους.
Το να φτιάξω ταρτούφο στην κουζίνα μου, ήταν μία σκέψη που τριγυρνούσε πάντα στο μυαλό μου, αλλά το θεωρούσα πολύ δύσκολο. Οταν έφτασε στα χέρια μου όμως το βιβλίο του Luca Montersino (ναί, πάλι αυτος!!!) Peccati al cioccolato, η δελεαστική εικόνα του ταρτούφο στοίχειωσε στα όνειρα μου! Αφού προμηθεύτηκα και την κατάλληλη φόρμα ήμουν πλέον έτοιμη για το εγχείρημα...
Δεν μπορώ να πω ότι το ταρτούφο του Montersinoείναι δύσκολο ως παρασκευή. Προϋποθέτει βέβαια κάποια προετοιμασία, αλλά η όλη διεργασία είναι απλή και εύκολη. Στα υλικά θα δείτε ότι στο σεμιφρέντο σοκολάτας σας δίνω 2 εκδοχές : η πρώτη, που είναι καί αυτή που τελικά έφτιαξα, είναι από την παρουσίαση του ίδιου του Montersinoστο κανάλι Alice, η δεύτερη από το βιβλίο του.
Η συνταγή του Montersinoάψογη : ισορροπημένη γευστικά, ο συνδυασμός της σοκολάτας με την πραλίνα φουντουκιού τέλειος, η υφή βελούδινη, η επίγευση κρατάει και είναι απολαυστική. Μόνο που δεν μπόρεσα να το απολαύσω αφογκάτο, καθώς αυτήν την περίοδο μου απαγορεύεται και πάλι να πιώ καφέ...
Το μαύρο ταρτούφο το ετοίμασα για να σας κεράσω σήμερα, που είναι η ημέρα της ονομαστικής μου εορτής.

Δόση : 12-15 ταρτούφι
Βαθμός δυσκολίας :μέτρια δύσκολο
Υλικά :
σεμιφρέντο σοκολάτα : 120 gr πάστα σοκολάτας,
                                            255 gr ιταλική μαρέγκα,
                                            100 gr κρέμα ζαχαροπλαστικής,
                                            525 gr κρέμα γάλακτος με 35% λιπαρά.
(δόσεις από το βιβλίο : 30 gr κακάο άγλυκο σε σκόνη,
                                           300 gr ιταλική μαρέγκα,
                                           100 gr κρέμα ζαχαροπλαστικής,
                                           570 gr κρέμα γάλακτος με 35% λιπαρά)
σεμιφρέντο πραλίνα φουντούκιου : 250 gr κρέμα γάλακτος με 35% λιπαρά,
                                                                  150 gr ιταλική μαρέγκα,
                                                                  50 gr κρέμα ζαχαροπλαστικής,
                                                                  50 gr φουντουκόπαστα.
επικάλυψη : 75 gr κακάο άγλυκο,
                        75 gr ζάχαρη κρυσταλλική.
για την ιταλική μαρέγκα : 165 gr ασπράδια αυγών,
                                                 55 gr δεξτρόζη,
                                                 280 gr ζάχαρη κρυσταλλική,
                                                 75 gr νερό.
Προετοιμασία :
Οπως έγραψα και στην εισαγωγή, η παρασκευή του δεν είναι καθ'αυτή δύσκολη, αλλά πρέπει πρώτα να ετοιμαστούν τα υλικά για το κάθε σεμιφρέντο ξεχωριστά.
Για να ετοιμάσετε την φουντουκόπαστα, αναλυτικές οδηγίες θα βρείτε εδώ. Χρησιμοποίησα περίπου 75 gr φουντούκια, και το ελάχιστο που ήταν επιπλέον το πρόσθεσα και αυτό στο σεμιφρέντο.
Για να ετοιμάσετε την πάστα σοκολάτας, αναλυτικές οδηγίες θα βρείτε εδώ.
Για να ετοιμάσετε την ιταλική μαρέγκα, αναλυτικές οδηγίες θα βρείτε εδώ. Χρειάζονται περίπου 5 ασπράδια από μεγάλα αυγά. Την δεξτρόζη, που γενικά την προτιμούμε στα παγωτά και τα σεμιφρέντο γιατί κατεβάζει το σημείο ψύξης και βοηθάει να μην πετρώνουν, μπορείτε να την αντικαταστήστε με την κοινή κρυσταλλική ζάχαρη (δηλαδή 335 gr συνολικα).
Για να ετοιμάσετε την κρέμα ζαχαροπλαστικής, αναλυτικές οδηγίες θα βρείτε εδώκαι εδώ. Εγώ ακολουθώ πλέον την πολύ γρήγορη μέθοδο του μικροκυματικού (εδώ) και η δόση που έφτιαξα ήταν για 250 ml γάλα. Οση κρέμα περίσσεψε την χρησιμοποίησα ως διακόσμηση στο σερβίρισμα.
Ετοιμάστε το σεμιφρέντο σοκολάτα : αναμείξτε πρώτα την πάστα σοκολάτας (ή το κακάο) με την κρέμα ζαχαροπλαστικής. Προσθέστε την ιταλική μαρέγκα, αναμιγνύοντας  πάντα με απαλές κινήσεις απο επάνω πρός τα κάτω, για να μην ξεφουσκώσει η μαρέγκα. Προσθέστε έπειτα την κρέμα γάλακτος, χτυπημένη σε παχύρρευστη μορφή, σαν γιαούρτι, και αναμείξτε μέχρι να πάρετε ένα ομοιογενές μίγμα.
Ετοιμάστε με τον ίδιο τρόπο και το σεμιφρέντο πραλίνα φουντουκιού. Αναμείξτε την φουντουκόπαστα και την κρέμα ζαχαροπλαστικής και προσθέστε την ιταλική μαρέγκα. Προσθέστε και την κρέμα γάλακτος, χτυπημένη σε παχύρρευστη μορφή, και αναμείξτε ώστε το μίγμα να γίνει ομοιογενές. 
Βάλτε το κάθε σεμιφρέντο σε ένα κορνέ με μύτη ίσια και φαρδειά (ή και χωρίς μύτη καθόλου, απλά κόψτε την άκρη της πλαστικής σακκούλας του κορνέ).
Για να φτιάξετε το κλασσικό ταρτούφο θα χρειαστείτε ημισφαιρικές φόρμες σιλικόνης διαμέτρου 8 εκ. Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε και φόρμες σε άλλα σχήματα, εγώ δεν είχα τόσες πολλές ημισφαιρικές φόρμες και συμπλήρωσα με καρδούλες, που βέβαια δεν είναι το κλασσικό ταρτούφο, αλλά βγήκαν πολύ χαριτωμένα και ... ρομαντικά.
Γεμίστε τις φόρμες με το σεμιφρέντο σοκολάτα μέχρι περίπου 0,3 εκ. κάτω από το χείλος. Γεμίστε το ταρτούφο με το σεμιφρέντο πραλίνα : βυθίστε το ρύγχος απο το κορνέ με το σεμιφρέντο πραλίνα στο κέντρο της φόρμας και πιέστε μέχρι να σχηματιστεί ένα μικρό βουναλάκι. Καταψύξτε αμέσως.
Αφήστε τα ταρτούφι στην κατάψυξη για τουλάχιστον 3 ώρες.
Σε ένα σκεύος αναμείξτε την ζάχαρη με το κακάο, αφού το κοσκινήσετε για να μην έχει σβώλους. Ξεφορμάρετε τα ταρτούφι (ξεφορμάρονται πάρα πολύ εύκολα), ζεστάνετε τα λίγο στα χέρια σας και περάστε τα από το μίγμα.
Σερβίρετε το ταρτούφο παγωμένο. Μπορείτε να γαρνίρετε με σαντιγύ ή κρέμα ζαχαροπλαστικής. Οπως είπα και στην εισαγωγή, μπορείτε να το σερβίρετε και αφογκάτο : βάλτε το ταρτούφο μέσα σε ένα μπώλ και ρίξετε γύρω του ένα φλυτζανάκι ζεστό καφέ εσπρέσσο - είναι τέλειο!




TARTUFO NERO SEMIFREDDO
di LUCA MONTERSINO

All' ultimo post avevo promesso un desset speciale, per il giorno del mio onomastico...
Il libro Peccati al cioccolato del maestro Montersino, è sempre fonte di ispirazione e di dolci tentazioni. Siccome siamo alla stagione calda, il semifreddo credo che sia la scelta opportuna..
Il tartufo è il mio semifreddo preferito. Per la prima volta l' avevo assagiato agli inizi del 1990 in un ristorante a Roma, vicino a S.S.Apostoli. Era la prima volta che assagiavo l' affogato e ne rimasi innamorata - per sempre! Anche durante il mio ultimo soggiorno a Roma, nel 2010, non ho omesso di goderlo in una pasticceria di Piazza Navona, famosa - e giustamente! - per il suo tartufo.
Credevo poi sempre, che preparare il tartufo a casa era quasi impossibile. Ma quanto ho preso il libro di Montersino e l' ho visto tra le sue ricette, allora divenne una fissazione! Ho acquistato lo stampo in silicone adatto ed ero pronta per l' esecuzione...
Come vale per tutte le ricette di Montersino, anche quella per il tartufo sembra complicata ma in realtà non lo è poi tanto! Ci vuole buona programmazione e tutto qui. Tra gli ingredienti troverete due versioni per il seminfreddo al cioccolato; la prima è quella riportata alla trasmissione del maestro su canale Alice, ed è quella che ho fatto pure io, e la seconda è quella riportata al suo libro.
La ricetta del maestro Montersino è una vera goduria : sapori equilibrati, l' abbinamento del cioccolato alla pralina di nocciole un grande classico vincente, la tessitura vellutata, mentre il retrogusto dura ed è godurioso. Solo che ho rinunciato all' affogato, siccome in questo periodo seguo una cura di omeopatia e devo schivare il caffè...

Dosi : 12-15 tartufi
Difficoltà : media
Ingredienti
semifreddo al cioccolato : 120 gr crema base al cioccolato,     
                                                 255 gr meringa all' italiana,
                                                 100 gr crema pasticcera,
                                                 525 gr panna al 35% grassi.
(versione tratta dal libro : 30 gr cacao amaro in polvere,
                                                  300 gr meringa all' italiana,
                                                  100 gr crema pasticcera,
                                                  570 gr panna al 35% grassi)
semifreddo alla nocciola : 250 gr panna al 35% grassi,
                                                 150 gr meringa all' italiana,
                                                 50 gr crema pasticcera,
                                                 50 gr pasta di nocciole.
per tartufare : 75 gr cacao amaro,
                            75 gr zucchero semolato.
per la meringa all' italiana : 165 gr albume,
                                                      55 gr destrosio,
                                                      280 gr zucchero semolato,
                                                      75 gr acqua.
Preparazione :
Per preparare la pasta di nocciole, istruzioni dettagliate troverete qui. Ho utilizzato ca. 75 gr di nocciole, e quel poco che è avanzato l' ho aggiunto pure al semifreddo.
Per preparare la crema base al cioccolato, istruzioni dettagliate troverete qui.
Per preparare la meringa all' italiana, istruzioni dettagliate troverete qui. Occorono ca. 5 albumi da uova grandi. Il destrosio viene aggiunto in gelati e semifreddi per abassare il punto di congelamento. Se non disponete potete sostituirlo con zucchero semolato (335 gr in totale per la nostra preparazione).
Per preparare la crema pasticcera, istruzioni dettagliate troverete qui e qui. Io ormai la preparo al microonde (qui) e le dosi erano per 250 ml di latte. Quella che è avanzata l' ho utilizzata per la finitura.
Preparate il semifreddo al cioccolato : mescolate la crema base al cioccolato (o il cacao in polvere) con la crema pasticcera. Aggiungete la meringa all' italiana e mescolate con una spatola, sempre con movimenti leggeri e dal basso verso l' alto. Aggiungete la panna semi-montata e mescolate per amalgamare il tutto.
Allo stesso modo preparate il semifreddo alla nocciola : mescolate la pasta di nocciole con la crema pasticcera e poi aggiungete la meringa all' italiana. Aggiungete la panna semi-montata e mescolate per amalgamare.
Ponete ciascun composto di semifreddo in un sac-a-poche con bocchetta larga e liscia (o senza bocchetta, semplicemente tagliate la punta con le forbici).
Per preparare i tartufi occorrono degli stampi a semisfera di ca. 8 cm di diametro. Questo è il tartufo classico. Siccome io non ne disponevo tanti stampi a semisfera (e non è proprio il tempo di comprare altri) ho utilizzato anche dei stampini a forma di cuore; certo non sono i tartufi classcici, ma sono venuti molto carini e ... romantici!
Con il semifreddo al cioccolato riempite gli stampi quasi fino all' orlo. Farcite il tartufo con il semifreddo alla nocciola, semplicemente inserendo la punta del sac-a-poche nel centro e premendo, fino a formarsi una cupoletta. Congelate subito.
Lasciate a congelamento per almeno 3 ore.
Entro un recipiente mescolate il cacao settacciato con lo zucchero. 
Sformate i tartufi (si sformano molto facilmente senza disfarsi), scaldateli tra le vostre mani e passateli dal composto per tartufarli. 
Servite i tartufi a temperature sottozero. Per la finitura potete utilizzare panna montata o la crema pasticcera avanzata. Come ho già detto alla premessa, potete anche servirli affogati.



ΠΑΣΤΑ ΦΛΩΡΑ ♦♦ PASTA FLORA

$
0
0

ΠΑΣΤΑ ΦΛΩΡΑ

Εχω φτιάξει πολλές τάρτες αλλά μέχρι πρότινος δεν είχα ασχοληθεί με την πάστα φλώρα. Το όνομα της δεν έχει σχέση με κάποια Φλώρα ή κάτι παρόμοιο, απλά η ζύμη που χρησιμοποιείται στις γλυκιές τάρτες, όπως έχουμε ήδη πεί (εδώ) στα ιταλικά ονομάζεται πάστα φρόλλα (pasta frolla). Οποιος όμως και να ήταν αυτός που είχε την ιδέα να ξαναβαφτίσει την πάστα φλώρα έπραξε σωστά, καθώς, δεν πρόκειται για την κλασσική τάρτα, αφού η στρώση της ζύμης εδώ συνήθως είναι πιό πλούσια και αφράτη.
Η σκέψη να φτιάξω πάστα φλώρα γεννήθηκε ψάχνοντας τρόπο να καταναλώσουμε τις (πολλές) μαρμελάδες που μαζεύτηκαν στην αποθηκούλα μας. Μου αρέσει να πειραματίζομαι με νέες γεύσεις στις μαρμελάδες, αλλά κανένας στο σπίτι δεν τις τρώει έτσι απλά, ποτέ κανένας δεν έφαγε στο πρωινό του φρυγανιά αλειμμένη με βούτυρο και μαρμελάδα, εγώ μόνο που και που βάζω στο γιαούρτι μου, αλλά και αυτό το αποφεύγω, γιατί μου έρχεται μετά πολύ γλυκό και δεν μου αρέσει, προτιμώ τα φρέσκα φρουτάκια, άντε και λίγο μέλι.
Η ιδέα της πάστα φλώρας στέφτηκε με απόλυτη επιτυχία, αφού εξαφανίστηκε μέσα σε δύο μέρες! Ετσι, εδώ και μερικές Κυριακές, άσχετα με το τι γλυκό έχω προγραμματίσει να φτιάξω, ετοιμάζω και μία πάστα φλώρα, την οποία κανείς δεν αφήνει ... παραπονεμένη! Ετσι κι αλλιώς δεν είναι ιδιαίτερος κόπος, αφού φτιάχνεται πολύ εύκολα. Μην παραλείψετε ο μαύρο ρούμι, δίνει ιδιαίτερη γεύση! Η αγαπημένη μας πάστα φλώρα είναι με μαρμελάδα βερύκοκο, αλλά και με την μαρμελάδα δαμάσκηνογίνεται τέλεια, όπως και με μαρμελάδα φρούτα του δάσους!

Δόση :για 8 άτομα
Βαθμός δυσκολίας :εύκολο
Υλικά : 200 gr (1 φλ.) βούτυρο αγελαδινό μαλακωμένο σε θερμοκρασία δωματίου,
                 50 gr (3 κ.σ.) ζάχαρη κρυσταλλική,
                 2 αυγά,
                 1 κ.γ. φυσικό εκχύλισμα βανίλιας (ή 1 βανιλίνη),
                 2 κ.σ. ρούμι μαύρο,
                 400 gr (3 φλ.) αλεύρι για όλες τις χρήσεις,
                 12 gr (2 κ.γ.) baking powder,
                 300 gr (2 φλ.) μαρμελάδα της αρεσκείας σας.
Προετοιμασία :
Χτυπήστε το βούτυρο με την ζάχαρη μέχρι να ασπρίσει. Ενσωματώστε τα αυγά (επίσης σε θερμοκρασία δωματίου), το ρούμι και την βανίλια. Προσθέστε το αλεύρι και το bakingκαι αναμείξτε μέχρι να πάρετε μια εύπλαστη ζύμη. Τυλίξτε την σε διάφανη μεμβράνη και αφήστε την να ξεκουραστεί για μισή ωρίτσα στο ψυγείο.
Βουτυρώστε ένα στρογγυλό ταψάκι ή φόρμα για τάρτες, με διάμετρο 26 εκ.
Με τα 2/3 της ζύμης ανοίξτε ένα φύλλο με διάμετρο 3-4 εκ μεγαλύτερο από το ταψάκι. Μεταφέρετε το φύλλο της ζύμης στο ταψάκι και πιέστε το να καλύψει τον πάτο και τα τοιχώματα. Ρίξτε από επάνω την μαρμελάδα. Με την υπόλοιπη ζύμη, πλάστε κορδόνια και τοποθετήστε τα σταυρωτά στην επιφάνεια της τάρτας, ώστε να σχηματίσετε την χαρακτηριστική "σχάρα". Υπάρχει και ειδικό κούπ πατ που κόβει την ζύμη και σχηματίζει μία απόλυτα ομοιόμορφη σχάρα, αλλά να πω την αλήθεια, η πάστα φλώρα δεν θέλω να έχει την τέλεια όψη, την προτιμώ πιό σπιτική! Αν περισσέψει ζύμη, πλάστε την και πάλι σε κορδόνι και τοποθετήστε την περιμετρικά. Αλείψτε την εμφανή ζύμη με λίγο κρόκο αυγού αραιωμένο σε νερό ή με κρέμα γάλακτος.
Ψήστε την πάστα φλώρα σε προθερμασμένο φούρνο στους 180°C στις αντιστάσεις, για περίπου 40 λεπτά. 
Αφήστε την να κρυώσει πριν τη κόψετε, ώστε να στερεοποιηθεί και η μαρμελάδα. Κάποιοι πασπαλίζουν με ζάχαρη άχνη άλλα το θεωρώ υπερβολή με τόση μαρμελάδα!


PASTA FLORA

No, non si tratta di qualche impasto ... verde o fiorito, ma di una torta dolce, composta di frolla e confettura, che qualcuno in Grecia pensò a chiamarla così. Sicuramente il nome viene dall' italiano pasta frolla, siccome la base di questa semplice crostata è appunto la pasta frolla. E una torta classica che preparano le mamme e che si trova anche in panetterie e pasticcerie e viene venduta al trancio.
Mi sono ricordata della pasta flora, cercando modi di smalitre le - tante - confetture che sono accumulate nella mia dispensa. Mi piace preparare le confetture e non smetto mai di assagiare nuovi sapori, ma purtroppo a casa non le mangia poi nessuno. Non ricordo mai che i miei uomini abbiano mangiato la solita fetta biscottata al burro e confettura, solo io, ogni tanto, ce la metto al mio yogurt di colazione, ma poi mi viene troppo dolce e preferisco la frutta fresca e magari un po' di miele.
L' idea di preparare la pasta flora ha riscontrato un enorme successo, siccome è stata praticamente divorata dai miei uomini entro 24 ore! Così, già da un mese, indipendentemente da quale dolce ho programmato di preparare, quasi tutte le domenice ne faccio anche una pasta frolla... Poi non è affato difficile a prepararla e piace a tutti! Non ommettere il rum nero all' impasto, ne da un sapore particolare.

Dosi : per 8 persone
Difficoltà : facile
Ingredienti : 200 gr (1 tazza) di burro a temperatura ambiente,
                            50 gr (3 cucchiai) di zucchero semolato,
                            2 uova,
                            1 cucchiaino di estratto naturale di vaniglia,
                            1 cucchiaio di rum nero,
                            400 gr (3 tazze) di farina 00,
                            12 gr (2 cucchiaini) di lievito per dolci,
                            250 gr (1 tazza) di  confettura.
Preparazione :
Nella planetaria lavorate il burro con lo zucchero fino a renderlo cremoso. Aggiungete le uova (pure a temperatura ambiente), il rum e la vaniglia. Aggiungete la farina settacciata con il lievito e mescolate fino a prendere un' impasto soffice. Avvolgete con pellicola transparente e lasciate riposare nel frigo per mezz' oretta.
Imburrate una teglia per crostate o una tortiera a cerniera, a 24-26 cm di diametro.
Stendete i 2/3 dell' impasto, posizionatelo entro la teglia e coprite pure i bordi. Coprite con la confettura e livellate. Con l' impasto restante formate dei cordoncini i quali posizionate diagonalmente e sovapposti incorciati alla superficie della crostata. A me piace fare la decorazione un po' ruvida e grossolana, per accentuare il home made! Spenellate con turolo stemperato con poca acqua o con la panna.
Infornate a 180°C, forno statico, e lasciate cuocere per 40 minuti ca., fino a dorare.
Sfornate e lasciate raffreddare, anche per lasciare rapprendere la confettura. C'è chi spolverizza con zucchero a velo, ma per me è troppo, non mi piace poi tanto dolce!             


ΜΕΛΙΤΖΑΝΕΣ "Α ΦΟΥΝΓΚΈΤΟ"♦♦ MELANZANE A FUNGHETTO

$
0
0

ΜΕΛΙΤΖΑΝΕΣ "Α ΦΟΥΝΓΚΈΤΟ"

Τα πιάτα με μελιτζάνες είναι ατελείωτα, και οι Ιταλοί, που τις αγαπάνε πάρα πολύ έχουν στην κουζίνα τους πολλές εξαιρετικές συνταγές που δεν θα τις συναντήσετε σε κανένα εστιατόριο, εκτός Ιταλίας τουλάχιστον, αλλά αξίζει τον κόπο να τις δοκιμάσετε.
Οι μελιτζάνες ά φουνγκέτο (melanzane a funghetto) είναι μία από αυτές και μας έρχεται από τον Ιταλικό Νότο και συγκεκριμένα από την Campania (περιοχή της Νάπολι). Η ονομασία του πιάτου a funghetto, σημαίνει σαν μανιτάρια, επειδή οι μελιτζάνες κόβονται σε μικρά καρεδάκια. Υπάρχουν διάφορες παραλλαγές της συνταγής, κάποιοι δεν βάζουν ντομάτα, άλλοι βάζουν κάππαρη, ελιές ή καυτερό πιπεράκι, γιά όσους αγαπάνε τις πικάντικες γεύσεις.
Οι μελιτζάνες α φουνγκέτο, σερβίρονται ζεστές αλλά και κρύες, ως ορεκτικό ή συνοδευτικό. Μπορούν όμως να γίνουν η γαρνιτούρα μίας γρήγορης μακαρονάδας. Διατηρούνται για μερικές ημέρες στο ψυγείο και μπορούν επίσης να καταψυχθούν.

Δόση :για 4 άτομα
Βαθμός δυσκολίας :εύκολο
Υλικά : 4 μελιτζάνες,
                4 ντομάτες ώριμες,
                2 σκελίδες σκόρδο,
                8 φρέσκα φύλλα από πλατύφυλλο βασιλικό,
                6 κ.σ. ελαιόλαδο παρθένο έξτρα,
                αλάτι.
Προετοιμασία :
Αφαιρέστε τις άκρες από τις μελιτζάνες και κόψτε τες σε καρεδάκια. Πασπαλίστε με αλάτι, βάλτε τες σε ένα τρυπητό και αφήστε τες μία ωρίτσα να στραγγίσουν από τα υγρά τους. Ξεπλύντε τες και στραγγίστε τες καλά.
Κόψτε τις ντομάτες σε καρεδάκια.
Ψιλοκόψτε το σκόρδο. Μπορείτε να βάλτε και λιγότερο αλλά μην το παραλείψετε.
Σε ένα τηγάνι βάλτε 3 κ.σ. ελαιόλαδο και βάλτε το στην φωτιά. Μόλις ζεσταθεί προσθέστε τις μελιτζάνες και σωτάρετε μέχρι να αρχίσουν να παίρνουν χρώμα. Βγάλτε τες από το τηγάνι και κρατήστε τες στην άκρη. Με απορροφητικό χαρτί, σκουπίστε το λάδι που έμεινε στο τηγάνι.
Βάλτε το υπόλοιπο λάδι στο τηγάνι και σωτάρετε πολύ γρήγορα το σκόρδο. Προσθέστε τις ντομάτες και τα φύλλα βασιλικού, κομμένα με το χέρι, και αφήστε να βράσουν για  5-6 λεπτά.
Προσθέστε τις μελιτζάνες, δοκιμάστε στο αλάτι και αφήστε να σιγοβράσουν για καμμιά δεκαριά λεπτά, να αναμειχθούν τα αρώματα. Το φαγητό αυτό δεν πρέπει να έχει πολύ ζουμί.
Σερβίερετε τις μελιτζάνες α φουνγκέτο ζεστές ή κρύες.



MELANZANE A FUNGHETTO

Le melanzane sono le regine della cucina estiva. Oggi prepariamo un piatto tradizionale della cucina campama. Il suo nome viene dal modo che vengono tagliate le melanzane. Esistono parecchie variazioni, con o senza pomodori, con capperi, olive o al peperoncino piccante, per chi piacciono i piatti stuzzicanti.
Le melanzane a funghetto vengono servite calde o fredde, come antipasto o contorno. Ottime ancora per condire un piatto di pastasciutta veloce. Si conservano per qualche giorno nel frigo e si possono essere congelate.

Dosi : per 4 persone
Difficoltà : facile
Ingredienti : 4 melanzane,
                             4 pomodori,
                             2 spicchi d' aglio,
                             8 foglie di basilico,
                             6 cucchiai di olio extravergine di oliva,
                             sale qb. 
Preparazione : 
Spuntate le melanzane e tagliate a cubetti. Cospargete di sale, ponete entro un colapasta e lasciate per almeno mezz' oretta ad espellere l' acqua di vegetazione. Sciacquate, scolate ed asciugate
Tagliate i pomodori a cubetti.
Tritate l' aglio. Se non vi piace tanto, potete ridurre ad uno spicchio.
Versate 3 cucchiai di olio in una padella e portate sul fuoco. Appena scaldato aggiungete le melanzane e fate rosolare. Eliminate dalla padella e tenete da parte. Asciugate l' olio che resta nella padella.
Versate l' olio restante nella padella e saltate velocemente l' aglio. Aggiungete i pomodori ed il basilico tritato grossolanemente con le mani. Lasciate cuocere per 5-6 minuti.
Aggiungete le melanzane, regolate di sale e lasciate cuocere a fuoco moderato per una decina di minuti, per insaporirsi.
Servite le melanzane a funghetto calde o fredde. 



ΚΡΕΜΑ ΜΠΛΑΝΣΑΡΙΣΜΕΝΟΥ ΣΚΟΡΔΟΥ CREMA D' AGLIO SBIANCHITO

$
0
0

ΚΡΕΜΑ ΜΠΛΑΝΣΑΡΙΣΜΕΝΟΥ ΣΚΟΡΔΟΥ

Μια πολύ χρήσιμη βασική κρέμα ή πάστα της μαγειρικής, η οποία μπορεί να προστεθεί σε διάφορες παρασκευές. Το σκόρδο μπλανσάρεται, ώστε να φύγει η αψάδα του και να δίνει μεν την γεύση, αλλά όχι καί την δυσάρεστη μυρωδιά που επιμένει. Με το μπλανσάρισμα επίσης γίνεται και ευκολοχώνευτο.
Την κρέμα σκόρδου μπορείτε να την χρησιμοποιήσετε για να αντικαταστήσετε το φρέσκο σκόρδο στις διάφορες συνταγές σας, υπολογίζοντας ότι ένα κουταλάκι αντιστοιχεί σε μία σκελίδα.

Δόση : 1 βαζάκι περίπου 350 ml
Βαθμός δυσκολίας :εύκολο
Υλικά : 5 σκόρδα μεγάλα, περίπου 50 σκελίδες,
                100 ml ελαιόλαδο,
                λίγο αλάτι.
Προετοιμασία :
Καθαρίστε τα σκόρδα. Αυτήν την εποχή έχει ακόμη ωραία φρέσκα σκόρδα, αν όμως έχετε παλιά, ξερά καλύτερα να αφαιρέστε την φύτρα, γιατί χαλάει την γεύση (έτσι κι αλλιώς στα φρέσκα σκόρδα η φύτρα δεν είναι εμφανής).
Βάλτε τις σκελίδες σε ένα κατσαρολάκι, καλύψτε τες με νερό βρύσης, έως  δάχτυλα από πάνω, και βάλτε το στην φωτιά. Αφήστε να βράσουν ελάχιστα (ένα λεπτό το πολύ, υπολογίζετε από την στιγμή που το νερό αρχίζει να κοχλάζει). Κατεβάστε το κατσαρολάκι από την φωτιά, ρίξτε το νερό, προσθέστε νέο και επαναλάβετε την διαδικασία.
Στραγγίστε καλά τις σκελίδες από το νερό και ξαναβάλτε τες στο κατσαρολάκι μαζί με το λάδι. Βάλτε το κατσαρολάκι και πάλι στην φωτιά (μέτρια) και αφήστε τις σκελίδες να σωταριστούν ανακατεύοντας συχνά. Θα δείτε ότι θα μαλακώσουν και θα αρχίσουν να διαλύονται. Μετά απο 15 λεπτά, κατεβάστε το κατσαρολάκι από την φωτιά, προσθέστε το αλάτι και ομογενοποιήστε με ένα ραβδομπλέντερ.
Βάλτε την κρέμα σκόρδου σε γυάλινα βαζάκια, κατά προτίμηση αποστειρωμένα. Διατηρείστε την στο ψυγείο, προσθέτοντας λίγο λαδάκι στην επιφάνεια για να μην ξεραθεί.
Αν φτιάξετε μεγάλη ποσότητα μπορείτε να κονσερβοποιήσετε τα βαζάκια αφού τα γεμίσετε, βάζοντας τα να βράσουν μέσα σε μία κατσαρόλα καλυμμένα από το νερό, για 30 λεπτά (ένα tip για να μην πιάνουν άλατα τα βαζάκια είναι να ρίξετε λίγο ξύδι στο νερό).


CREMA D' AGLIO SBIANCHITO

Una crema molto utile che può essere utilizzata ampiamente nella cucina, sostituendo l' aglio. L' aglio viene sbianchito per eliminare l' odore sgradevole e persistente, mentre conserva tutto il suo gusto.
Un cucchiaino di crema d' aglio, corrisponde a uno spicchio d' aglio fresco.

Dosi : per un vasetto da 350 ml ca.
Difficoltà : facile
Ingredienti : 5 teste d' aglio, belle grosse (ca. 50 spicchi),
                             100 ml olio extravergine di oliva,
                             1 generoso pizzico di sale.
Preparazione :
Estraette i spicchi dalle teste (bulbi) d' aglio. A questo periodo troverete ancora gli agli freschi di stagione, se non lo sono poi tanto, allora eliminate anche l' anima, che può guastare il sapore.
Ponete i spicchi entro un pentolino e coprite con acqua dal rubinetto, fino che superi a due dita gli spicchi. Portate a bollore per un minuto ca. Ritirate dal fuoco, scolate, aggiungete di nuovo acqua e ripetete.
Scolate bene i spicchi, rimettete nel pentolino e aggiungete l' olio. Lasciate cuocere a fuoco moderato, mescolando spesso, per un quarto d' ora. Ritirate dal fuoco, aggiungete il sale e frullate fino a prendere una pasta liscia.
Ponete in un barattolino, meglio sterilizzato. Viene conservato nel frigo, coperto di un sottile strato d' olio, per non rinsecchire la superficie.
Se non siete grandi consumatori di aglio o se preparate una bella quantità di crema d' aglio, allora meglio fare il sottovuoto ai barattolini, per poter conservarli a lungo. Semplicemete fate bollire i barattoli ben chiusi entro una pentola coperti di acqua, per 30 minuti e lasciate raffreddare (per evitare la formazione di calcare aggiungete qualche goccia di aceto nell' acqua di cottura).


ΓΙΑΤΙ ΒΑΖΟΥΜΕ ΖΑΧΑΡΗ ΣΤΗΝ ΣΑΛΤΣΑ ΝΤΟΜΑΤΑΣ ?

$
0
0
- Γιατί βάζουμε ζάχαρη στην σάλτσα ντομάτας ?

Το γλυκό μετριάζει την γεύση του όξινου και καθώς η ντομάτα είναι αρκετά όξινη, προσθέτουμε λίγη ζάχαρη για να φέρουμε την ισορροπία στην γεύση.

ΓΙΑΤΙ ΒΑΖΟΥΜΕ ΑΛΑΤΙ ΣΤΑ ΓΛΥΚΑ?

$
0
0
- Γιατί βάζουμε αλάτι στα γλυκά ?
Το αλάτι σε πολύ μικρή ποσότητα έχει την ιδιότητα να ενισχύει την γεύση των γλυκών. Το αλάτι δρά ως καταλύτης, ο οποίος μόλις έρθει σε επαφή με τις γευστικές απολήξεις της γλώσσας, τις ενεργοποιεί, με αποτέλεσμα να αντιδρούν πιό άμεσα στην επαφή με την τροφή.

ΖΕΛΕ ΠΟΡΤΟΚΑΛΙΟΥ ♦♦ GELO DI ARANCIA

$
0
0

ΖΕΛΕ ΠΟΡΤΟΚΑΛΙΟΥ ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΙΤΣΙΛΙΑΝΙΚΗ ΚΟΥΖΙΝΑ
(GELO DI ARANCIA)

Δεν είναι η πρώτη φορά που θα μιλήσουμε για τα ζελέ της παραδοσιακής σιτσιλιάνικης κουζίνας. Εχουμε δοκιμάσει ήδη το ζελέ καρπούζικαι το ζελέ λεμόνι. Πρόσφατα έτυχε να αγοράσω πορτοκάλια για να φτιάξω ένα άλλο γλυκό, και καθώς ήταν συσκευασμένα σε διχτάκι, περίσσεψαν αρκετά. Δεν είναι εποχή βέβαια για πορτοκάλια, αλλά αφού μου προέκυψαν, σκέφτηκα να δοκιμάσω και το ζελέ πορτοκάλι.
Τα πορτοκάλια της Σικελίας είναι ονομαστά και ακόμη και σήμερα εξάγονται σε όλο τον κόσμο. Η καλλιέργεια τους στην κοιλάδα γύρω από το Παλέρμο, άρχισε κατά την περίοδο της αραβικής κυριαρχίας, η περιοχή μάλιστα πήρε το όνομα Conca d' Oro, δηλαδή "χρυσή κοιλάδα", ακριβώς από τα πορτοκάλια της. Η καλλιέργεια επεκτάθηκε μεταπολεμικά σχεδόν σε όλο το νησί. Τα πορτοκάλια τα συναντάμε λοιπόν συχνά σε διάφορες σιτσιλιάνικες συνταγές, ενώ πολύ φημισμένα είναι και τα καντίτι (κόντιτα) φλούδας πορτοκαλιού.
Οπως έχουμε πεί, τα σιτσιλιάνικα ζελέ δένονται με το άμυλο και όχι με ζελατίνη. Ελάχιστα υλικά, φυσική, καθαρή γεύση φρούτου για το πιό υγιεινό, δροσερό καλοκαιρινό επιδόρπιο!

Δόση :για 6 άτομα
Βαθμός δυσκολίας : εύκολο
Υλικά : 1 lt χυμό από φρεσκοστυμμένα πορτοκάλια,
                100 gr ζάχαρη κρυσταλλική,
                1 σφηνάκι (30 ml) λικέρ πορτοκάλι,
                80 gr άμυλο καλαμποκιού (corn flour).
Προετοιμασία :
Το ζελέ μπορεί βέβαια να γίνει και με έτοιμο χυμό ψυγείου, αλλά άλλο πράγμα είναι ο ζωντανός, φυσικός χυμός από τα φρεσκοστυμμένα πορτοκάλια, ακόμη και αν αυτά δεν είναι στην εποχή τους. Περάστε τον χυμό από ένα χοντρό σουρωτήρι, ώστε να απομακρύνετε τυχόν κουκουτσάκια.
Κρατήστε στην άκρη μισό φλυτζάνι χυμού και διαλύστε μέσα το κόρν φλάουρ. Βάλτε τον υπόλοιπο χυμό μέσα σε ένα κατσαρολάκι, προσθέστε και την ζάχαρη και βάλτε το στην φωτιά. Η ποσότητα της ζάχαρης, όπως έχουμε δεί και στα άλλα ζελέ, εξαρτάται πάντα και από το πόσο γλυκά είναι τα φρούτα. Μπορείτε επίσης αντί για ζάχαρη να προσθέσετε γλυκαντικό της αρεσκείας σας, οπότε και οι θερμίδες του ζελέ εκμηδενίζονται.
Ανακατέψτε να διαλυθεί η ζάχαρη και μόλις ζεσταθεί προσθέστε και τον υπόλοιπο χυμό με το κόρν φλάουρ. Αναμιγνύετε συνεχώς σε μέτρια φωτιά, μέχρι το ζελέ να αρχίσει να δένει. Κατεβάστε το από την φωτιά, προσθέστε το λικέρ και αναμείξτε. Αν έχετε μικρά παιδάκια στο σπίτι, αποφύγετε να βάλετε το λικέρ.
Μοιράστε το ζελέ σε μπωλάκια (6 μετρίου μεγέθους) και αφήστε το να κρυώσει. Βάλτε το στο ψυγείο και αφήστε το να σταθεί ένα τρίωρο.
Σερβίρετε το ζελέ πορτοκάλι με τριμμένο φυστίκι Αιγίνης, αλλά και με αμύγδαλο ή τριμμένη κουβερτούρα.
Διατηρείται στο ψυγείο για λίγες ημέρες.


GELO DI ARANCIA

Non è la prima volta che si parla di un gelo di frutta al laboratorio. Abbiamo già assagiato il gelo di melone ed il gelo di limone, mentre anche la mia nonna, anche se non siciliana, preparava un gelo d' uva molto simile.
Qualche giorno fa, avevo comprato delle arance per preparare un dolce che richiedeva il succo fresco, e ne sono avanzate parecchie. Dato il caldo degli ultimi giorni, mi è venuta subito l' idea di preparare il gelo d' arancia, già da tempo nella lista delle cose da fare...

Dosi : per 6 persone
Difficoltà : facile
Ingredienti : 1 lt di succo d' arancia appena spremuto,
                            100 gr di zucchero semolato,
                            1 biccherino (30 ml) di liquore all' arancia,
                            80 gr di maizena.
Preparazione :
Il gelo certo può essere preparato anche con il succo d' arancia confezionato, ma è un' altra cosa il succo fresco da arance appena spremute, anche se non sono poi tanto di stagione. Passate il succo da un colino a maglia rada, per eliminate eventuali semini.
Tenete da parte mezza tazza di succo nella quale stemperate la maizena. Ponete il succo restante in un pentolino, aggiungete lo zucchero e portate sul fuoco. La quantità di zucchero varia, rispetto a quanto dolce è il succo. Potete aggiungete anche altro dolcificante, la stevia pe. per rendere il dolce adatto per chi soffre de glicemia e per chi è in dieta.
Mescolate fino a sciogliere lo zucchero e quando si scalda aggiungete la tazza di succo tenuta da parte. Lasciate cuocere su fuoco moderato, mescolando, fino che il gelo si rapprenda. Ritirate dal fuoco, aggiungete il liquore e mescolate. Se avete bambini a casa saltate il liquore.
Versate in ciotoline o stampini (6 da 200 ml) e lasciate raffreddare. Ponete nel frigo per almeno 3 ore.
Servite il gelo di arancia con trito di pistacchi, mandorle o cioccolato fondente.
Si conserva nel frigo per un paio di giorni.


ΝΤΟΜΑΤΙΝΙΑ ΚΟΝΦΙ ΣΤΟ ΛΑΔΙ ♦♦ POMODORINI CONFIT SOTT'OLIO

$
0
0

ΝΤΟΜΑΤΙΝΙΑ ΚΟΝΦΙ ΣΤΟ ΛΑΔΙ

Πρίν λίγες ημέρες βρήκα ντοματίνια σε πολύ καλή τιμή και αγόρασα περίπου 2 κιλά. Ηξερα ακριβώς τι θα τα κάνω, τα ντοματίνια κονφί τα είχα δεί να φιγουράρουν σε διάφορα ιταλικά σάϊτ και σκέφτηκα αμέσως ότι έπρεπε να τα δοκιμάσω!
Σίγουρα τον όρο "κονφί"τον έχετε ακούσει να αναφέρεται αρκετές φορές, ας πάμε να δούμε και την πραγματική του σημασία. Το κονφί λοιπόν, προέρχεται από το γαλλικό confire, που σημαίνει συντηρώ, και αυτό με την σειρά του προέρεχεται από το λατινικό conficere, που σημαίνει ετοιμάζω, παρασκευάζω. Το κονφί είναι μία μέθοδος συντήρησης των τροφίμων, ιδιαίτερα διαδεδομένη στην Νοτιο-δυτική Γαλλία. Γνωστή από την εποχή του Μεσαίωνα (υπάρχει καταγεγραμμένη αναφορά από το 1268!), υποδηλώνει σιγομαγείρεμα σε χαμηλή φωτιά γιά μακρύ χρονικό διάστημα, με βασικό σκοπό την μακρόχρονη συντήρηση του τροφίμου. Ετσι το κονφί αναφέρεται σε φρούτα βρασμένα με ζάχαρη, σε λαχανικά βρασμένα στο ξύδι (κάτι σαν τουρσί δηλαδή), αλλά και σε κρέατα (κυρίως χήνα αλλά και πάπια, γαλοπούλα ή και γουρούνι) που μαγειρεύονται στο λίπος τους.
Πηροφοριές από : WiBo, cibo360.it
Τα ντοματίνια κονφί γίνονται πανεύκολα, απαιτούν ελάχιστη προετοιμασία και είναι πεντανόστιμα. Τα αρωμάτισα με σκορδάκι και φρέσκα μυρωδικά από τον κήπο μου. Το λάδι είναι επίσης από τις ελιές μας, γνήσιο παρθένο ελαιόλαδο, πολύ γευστικό. Είναι ένα ευέλικτο υλικό, τέλεια γιά γαρνιτούρα σε κρεατικά ή ψάρι, νοστιμίζουν απίστευτα πράσινες σαλάτες και ξαπλώνουν δελεαστικά επάνω σε ξεροψημένες φέτες ψωμιού για μπρουσκέτα. Διατηρούνται για αρκετούς μήνες. Το λαδάκι τους το χρησιμοποιούμε και αυτό για να νοστιμίσουμε σαλάτες.

Βαθμός δυσκολίας :πολύ εύκολο
Υλικά :ντοματίνια,
                αλάτι,
                φρεσκοτριμμένο πιπέρι,
                ζάχαρη,
                σκόρδο,
                φρέσκα μυρωδικά (βασιλικός, ρίγανη, δεντρολίβανο, φασκόμηλο)
                ελαιόλαδο παρθένο έξτρα.
Προετοιμασία :
Οπως είδατε δεν σας έδωσα ακριβείς δόσεις υλικών, αφού όλα γίνονται με το μάτι.
Για ένα μεγάλο ταψί φούρνου χρειάστηκα περίπου 1300 gr ντοματίνια. Διαλέξτε τα να είναι ωραία, ζωντανά (ελέξτε το κοτσάνι τους να μην είναι μαραμένο), και ώριμα. Αφαιρέστε τα κοτσάνια, πλύντε τα και σκουπίστε τα με απορροφητικό χαρτί. Με ενα πριονωτό μαχαίρι κόψτε τα στα δυο.
Στρώστε ένα ταψί φούρνου με αντικολλητικό χαρτί. Στρώστε μέσα τα ντοματίνια με την κομμένη πλευρά προς τα επάνω. Πασπαλίστε με αλάτι, λίγη ζάχαρη και φρεσκοτριμμένο μαύρο πιπέρι. Ψιλοκόψτε 1-2 σκελίδες σκόρδο και σκορπίστε τες και αυτές απο επάνω. Για ευκολία, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε και σκόρδο γρανουλέ. Πασπαλίστε με τα αρωματικά που έχετε επιλέξει; εγώ χρησιμοποίησα κυρίως βασιλικό, θυμάρι και μια ιδέα ρίγανη. Περιχύστε με ελάχιστο ελαιόλαδο.
Προθερμάνετε τον φούρνο στους 140°C, στις αντιστάσεις. Βάλτε μέσα το ταψί και ξεχάστε τα ντοματίνια για τις επόμενες 2 ώρες. Μετά την πρώτη ώρα, ανοίξτε 2-3 φορές τον φούρνο μια χαραμάδα, ώστε να φύγει η συσσωρευμένη υγρασία. Τα νοτματίνια θα πρέπει να μαραθούν αλλά να μην στεγνώσουν, η καρδιά τους θα πρέπει να διατηρηθεί ζουμερή.
Βγάλτε τα ντοματίνια από τον φούρνο και αφήστε τα να κρυώσουν.
Μοιράστε τα σε αποστειρωμέναβαζάκια και καλύψτε τα με ελαιόλαδο.
Αν δεν έχετε σκοπό να τα καταναλώσετε σύντομα, μπορείτε να τα κονσερβοποιήσετε. Βάλτε τα βαζάκια μέσα σε μία ψηλή κατσαρόλα και σκεπάστε τα με νερό, στο οποίο έχετε προσθέσει ελάχιστο ξύδι (αυτό θα εμποδίσει να σχηματιστεί κρούστα με άλατα επάνω στα βαζάκια). Αφήστε τα να βράσουν για ενα τεταρτάκι, βγάλτε τα με προσοχή απο την κατσαρόλα και αφήστε τα να κρυώσουν αναποδογυρισμένα.
Διατηρήστε τα σε μέρος δροσερό και σκοτεινό.



POMODORINI CONFIT SOTT'OLIO

Qualche giorno fa, ho trovato dei pomodorini ciliegino in offerta e ne ho comprato un paio di kili. Avevo già in mente cosa farli, siccome è da un po' che vedo in siti e blog italiani la ricetta per i pomodorini confit, e quando si tratta di pomodori (o melanzane) non posso resistere a lungo a non assagiarli...
Il confit è una tecnica di conservazione e preservazione dei cibi, sviluppata in Francia sud-ovest. Il termine viene dal francese confire, che significa preservare, derivante a sua volta dal latino conficere, che significa preparare. Conosciuta fin dal Medioevo (ce ne sono testimonianze scritte datate 1268!), indicava tutte le preparazioni di alimenti che subivano un' elaborazione termica lunga e non violenta, come la frutta conservata dopo essere stata cotta con lo zucchero, le verdure cotte con l' aceto e la carne (di solito l' oca, ma anche il tacchino, l' anatra ed il maiale) cotta col proprio grasso.
Informazioni tratte da : WiBo, cibo360.it
Ricettina facilissima, preparata perdippiù ad occhio e croce. Li ho aromatizzati con aglio ed erbe aromatiche dal mio giardinetto, mentre anche l' olio utilizzato è dai nostri ulivi. Sono perfetti come contorno, in insalate o su bruschette.

Difficoltà : facilissimo
Ingredienti : pomodorini ciliegino,
                            sale,
                            pepe macinato al momento,
                            zucchero,
                            aglio,
                            aromi vari,
                            olio extravergine di oliva, preferibilmente evo.
Preparazione :
Per una normale teglia da forno, sono occorsi ca. 1300 gr di pomodorini. Scegliete quelli belli e maturi, eliminate i piccioli lavate ed asciugate. Tagliate a metà con un coltello dentato.
Foderate la teglia con carta forno. Disponete i pomodorini con il taglio rivolto verso l' alto. Cospargete moderatemente con sale, pepe macinato, un po' di zucchero, l' aglio tritato (per facilità potete utilzzare anche l' aglio granulato) e le erbe aromatiche (ho utilizzato basilico, timo e poco origano). Irrorate con un filo d' olio.
Accendete il forno a 140°C, modalità statico. Infornate e lasciate per un paio d' ore (controllate la cottura). Trascorsa la prima ora, aprite ogni tanto lo sporetello del forno ad una fessua, per fare sprigionare l' umdità accumulata. I pomodorini devono risultare appassiti ma non rinescchiti, devono mantenere il loro interno carnoso.
Sfornate e lasciate raffreddare.
Riempite dei barattoli precedentemente sterilizzati e ricoprite con olio di oliva.
Se volete conservarli a lungo, allora potete fare delle conserve. Ponete i barattoli ben chiusi entro una pentola alta e ricoprite di acqua (aggiungete qualche goccia di aceto per evitare di formarsi una patina calcarea sui barattoli). Fate cuocere per un quarto d' ora, estraette con attenzione e lasciate raffreddare capovolti.
Conservate in luogo fresco e buio.
L' olio può essere utilizzato per condire insalate.


ΚΟΛΟΚΥΘΑΚΙΑ "ΤΗΓΑΝΗΤΑ"ΣΤΟΝ ΦΟΥΡΝΟ ♦♦ ZUCCHINE "FRITTE" AL FORNO

$
0
0

ΚΟΛΟΚΥΘΑΚΙΑ "ΤΗΓΑΝΗΤΑ"ΣΤΟΝ ΦΟΥΡΝΟ

Κολοκυθάκια ψημένα στον φούρνο με τραγανή κρούστα. Γίνονται πολύ νοστιμότερα και βέβαια πιό ελαφριά από τα τηγανητά. Το ζήτημα είναι όμως αν αποφασίζει κανείς να ανάψει τον φούρνο με την τροπική ζέστη των ημερών...

Βαθμός δυσκολίας :εύκολο
Υλικά :κολοκυθάκια,
                 αλάτι,
                 τριμμένη φρυγανιά,
                 σκόρδο γκρανουλέ,
                 ελαιόλαδο παρθένο έξτρα.
προαιρετικό :τριμμένη παρμεζάνα.
Προετοιμασία :
Και σε αυτήν την συνταγή δεν σας δίνω ακριβείς δόσεις, κι εγώ με το μάτι υπολόγισα τις ποσότητες.
Αφαιρέστε τις άκρες από τα κολοκυθάκια, πλύντε τα και κόψτε τα σε μπαστουνάκια, όχι πολύ λεπτά. Πασπαλίστε τα με αλάτι, βάλτε τα μέσα σε ένα τρυπητό και αφήστε τα τουλάχιστον μισή ωρίτσα, να στραγγίσουν τα υγρά τους.
Περάστε τα κολοκυθάκια από την φρυγανιά και τοποθετήστε τα στη σειρά μέσα σε ένα ταψί  στρωμένο με λαδόκολλα. Αν θέλετε στο πανάρισμα μπορείτε να προσθέσετε και τριμμένη παρμεζάνα, δίνει πολύ ωραία γεύση. Πασπαλίστε με ελάχιστο σκορδάκι και περιχύστε με ελάχιστο λαδάκι.
Ψήστε τα κολοκυθάκια σε φούρνο προθερμασμένο στους 200°C, στον αέρα, για 40 λεπτά περίπου, μέχρι να ροδίσουν.
Σερβίρετε τα ζεστά.
Ταιριάζουν υπέροχα με σκορδαλιά, αλλά και με τζατζίκιή κάποια σως με γιαούρτι. 



ZUCCHINE "FRITTE" AL FORNO

Zucchine "fritte" al forno, buonissime e croccanti. Altrettanto buone a le classiche fritte e certo più leggeri. 
Il solo guaio è che non si decide facilmente di accendere il forno con il caldo tropicale delle ultime 2 settimane...
Le dosi ad occhio e croce..

Difficoltà : facile
Ingredienti : zucchine,
                             sale,                    
                             pangrattato,
                            aglio granulato,
                             olio di oliva ectravergine.
facoltativo : parmigiano reggiano.
Preparazione :
Spuntate le zucchine, lavatele e tagliate a bastoncini, non troppo sottili. Cospargete di sale, ponete in un colapasta e lasciate riposare per almeno mezz' oretta, per fare espellere l' acqua di vegetazione.
Passatele dal pangrattato e disponete entro una teglia foderata di carta antiaderente. Se vi piace potete aggiungere al pangrattato del parmigiano grattugiato. Cospargete di poco aglio granulato e versate un filo d' olio.
Fate cuocere in forno preriscaldato a 200°C, modalità statico, per 40 minuti ca. fino a dorare.
Servite le zucchine calde.
Potete accompagnare con salsa all' aglio (skordalià), tzatziki o altra salsa allo yogurt.



ΚΕΪΚ ΜΕ ΓΙΑΟΥΡΤΙ ΚΑΙ ΜΙΝΙ ΓΕΜΙΣΤΑ ΜΠΙΣΚΟΤΑ ♦♦ TORTA ALLO YOGURT CON BISCOTTI MINI FARCITI

$
0
0

ΚΕΪΚ ΜΕ ΓΙΑΟΥΡΤΙ ΚΑΙ ΜΙΝΙ ΓΕΜΙΣΤΑ ΜΠΙΣΚΟΤΑ

Το κέϊκ με τα γεμιστά μπισκότα είναι μία ιδέα που κυκλοφόρησε αρκετά στο ίντερνετ. Συνήθως προτιμούν τα μπισκότα Oreo, τα οποία εδώ που τα λέμε γενικώς "παίζουν"πολύ στις συνταγές ζαχαροπλαστικής.
Το κέϊκ αυτό το έφτιαξα μία μέρα που ήθελα να ετοιμάσω κάτι γλυκό χωρίς πολλές διαδικασίες, αλλά να μην είναι και η γιαουρτόπιτα που φτιάχνω συνήθως. Στο ντουλάπι μου βρήκα μόνο μίνι γεμιστά μπισκότα και τα χρησιμοποίησα.

Δόση :για 6-8 άτομα
Βαθμός δυσκολίας :μέτρια δύσκολο
Υλικά : 4 αυγά μεγάλα,
                175 gr ζάχαρη κρυσταλλική,
                250 gr γιαούρτι παραδοσιακό πρόβειο,
                75 ml σησαμέλαιο,                  
                1 σφηνάκι (30 ml) λικέρ λιμοντσέλλοσπιτικό,
                200 gr αλεύρι γοχ.,
                150 gr άμυλο καλαμποκιού (corn flour, νισεστέ),
                15 gr χημική μαγιάbaking powder),
                1 πρέζα αλάτι,
                1 σακκουλάκι (180 gr) μπισκότα γεμιστά μίνι.
για το σερβίρισμα :ζάχαρη άχνη.
Προετοιμασία :
Χωρίστε τα ασπράδια από τους κρόκους.
Χτυπήστε τα ασπράδια με την μισή ποσότητα ζάχαρηςσε σφιχτή μαρέγκα.
Χτυπήστε τους κρόκους με την υπόλοιπη ζάχαρη, να ασπρίσουν. Προσθέστε το σησαμέλαιο (αν δεν σας αρέσει η μυρωδιά του μπορείτε να χρησιμοποιήσετε ηλιέλαιο), το γιαούρτι και το λιμοντσέλλο και χτυπήστε το μίγμα να γίνει ομοιογενές. Κοσκινήστε το αλεύρι με το άμυλο και την χημική μαγιά. Προσθέστε τα στο μίγμα και αναμείξτε με μια μαρίζ. Προσθέστε την μαρέγκα σταδιακά, αναμιγνύντας με την σπάτουλα απαλά και με κινήσεις από κάτω προς τα επάνω. Προσθέστε και τα μπισκότα χωρίς να τα σπάσετε.
Αλείψτε με λάδι μία φόρμα για κέϊκ με διάμετρο περίπου 24 εκ. Ρίξτε μέσα το μίγμα και ισιώστε την επιφάνεια του.
Ψήστε σε φούρνο προθερμασμένο στους 180°C στις αντιστάσεις, γιά περίπου 1 ώρα. Κάντε το τεστ της οδοντογλυφίδας.
Οταν κρυώσει το κέϊκ, ξεφορμάρετε και πασπαλίστε με ζάχαρη άχνη.



TORTA ALLO YOGURT CON BISCOTTI MINI FARCITI

La torta con biscotti farciti è una idea che ha circolato parecchio all' internet. Di solito preferiscono i biscotti Oreo. 
Volendo variare la solita torta per la prima colazione,  e avendo a casa una confezione di biscotti farciti di formato mini, ho pensato di provare con questi....

Dosi : per 6-8 persone
Difficoltà : media
Ingredienti : 4 uova grandi,
                             175 gr zucchero semolato,
                             250 gr yogurt greco tradizionale da latte di pecora,
                             75 ml olio di semi di sesamo,                   
                             1 biccherino (30 ml) limoncello fatto a casa,
                             200 gr farina 00,
                             150 gr maizena,
                             15 gr lievito chimico autoprodotto,
                             1 pizzico di sale,
                             1 confezione (180 gr) di biscotti farciti formato mini.
per la finitura : zucchero a velo 
Preparazione :
Separate gli albumi dai tuorli.
Montate gli albumi con metà dello zucchero a neve ferma.
Sbattete i tuorli con il resto dello zucchero, fino a prendere una crema gonfia. Aggiungete l' olio (se non vi piace l' olio di semi di sesamo potete utilizzare quello di girasole), lo yogurt ed il limoncello e sbattete fino a prendere un composo liscio. Settacciate la farina con la maizena ed il lievito. Aggiungete al composto e mescolate con una spatola. Incorporate anche la meringa con movimenti dal basso verso l' alto. Aggiungete i biscotti senza spezzarli.
Spenellate d' olio una tortiera di 24 cm di diametro. Versate il composto e livellate.
Infornate in forno preriscaldato a 180°C, modalità statico, e fate cuocere per ca. 1 ora. Fate la prova stecchino.
Sformate quando sarà rafferddato e cospargete di zucchero a velo.
                     


ΓΕΜΙΣΤΑ ΠΙΛΑΦΙ ΦΟΥΡΝΟΥ (ΑΠΟΔΟΜΗΜΕΝΑ) ♦♦ RISO AL FORNO, VERSIONE ESTIVA CON PEPERONI E POMODORI

$
0
0

ΓΕΜΙΣΤΑ ΠΙΛΑΦΙ ΦΟΥΡΝΟΥ (ΑΠΟΔΟΜΗΜΕΝΑ)

Τα αποδομημένα γεμιστά είναι εξ΄ίσου νόστιμα με τα κλασσικά που γνωρίζουμε από τις μαμάδες και τις γιαγιάδες μας. Πιό εύκολα στην προετοιμασία τους, περιέχουν τα ίδια υλικά, αλλά ψήνονται σαν πιλάφι φούρνου.
Σερβίρετε τα ως συνοδευτικό ή ως κύριο πιάτο, απαραιτήτως με τυράκι φέτα!

Δόση :για 6 άτομα
Βαθμός δυσκολίας :μέτρια δύσκολο
Υλικά :  4 κόκκινες πιπεριές Φλωρίνης,               
                 1 1/2 φλ. ρύζι παρμπόϊλ (400 gr),             
                 3 μεγάλες, ώριμες ντομάτες,
                 2 πράσινες πιπεριές για γεμιστά,             
                 1 μικρή καυτερή πιπεριά, 
                 2 μεγάλα κρεμμύδια,
                 1 φλ. καφέ ελαιόλαδο παρθένο έξτρα + λίγο ακόμη γιά το ταψί,
                 2 κ.σ. κουκουνάρι,
                 2 φλ. σπιτική πασσάτα ντομάτας (ή έτοιμη ντομάτα στον τρίφτη),      
                 1 κ.γ. πάστα κόκκινης πιπεριάς,
                 1/2 φλ. μαύρη σταφίδα,
                 1/2 φλ. φρέσκο δύοσμο ψιλοκομμένο,
                 1 φλ. γεμάτο (1/3 από το ματσάκι) μαϊντανό ψιλοκομμένο,   
                 μαύρο πιπέριφρεσκοτριμμένο,
                 αλάτι.
Προετοιμασία :
Ψήστε και καθαρίστε τις πιπεριές Φλωρίνης. Μπορείτε βέβαια να χρησιμοποιήσετε και πιπεριές ήδη ψημένες, οχι όμως σε κονσέρβα γιατί συνήθως έχουν και ξύδι.
Καθαρίστε και κόψτε τις πράσινες πιπεριές σε ροδέλες. Εγώ χρησιμοποίησα μία πράσινη και μία μαύρη πιπεριά για γεμιστά. Την σάρκα της πιπεριάς που είναι γύρω από το κοτσάνι, αλλά και το πράσινο μαλακό μέρος όπου είναι κολλημένα τα σποράκια της πιπεριάς, μην τα πετάξετε αλλά ψιλοκόψτε τα και κρατήστε τα στην άκρη.
Ψιλοκόψτε την καυτερή πιπεριά.
Βάλτε το ρύζι σε ένα σκεύος και καλύψτε το με βραστό νερό. Αφήστε το να σταθεί για μισή ωρίτσα, να φουσκώσει.
Ψιλοκόψτε τα κρεμμύδια.
Σε ένα ευρύχωρο τηγάνι, βάλτε το λάδι και βάλτε το στην φωτιά. Μόλις ζεσταθεί σωτάρετε το κρεμμύδι μαζί με τα κουκουνάρια, μέχρι να ροδίσουν ελαφρά. Προσθέστε τα ψιλοκομμένα κομματάκια από τις πιπεριές και σωτάρετε να μαραθούν. Στραγγίστε πολύ καλά το ρύζι, προσθέστε το στο τηγάνι και αναμείξτε. Προσθέστε την σάλτσα ντομάτας, 1 φλ. ζεστό νερό, την πάστα πιπεριάς, αλάτι (1 γεμάτο κ.γ.) και πιπέρι φρεσκοτριμμένο. Αφήστε να σιγοβράσουν για 5 λεπτά. Λίγο πρίν κατεβάστε το τηγάνι από την φωτιά προσθέστε τις σταφίδες, τον δύοσμο και τον μαϊντανό.
Κόψτε τις ντομάτες σε λεπτές ροδέλες.
Ρίξτε λίγο λαδάκι μέσα σε ένα ταψάκι ή πυρέξ (το δικό μου διαστάσεων  22x30 εκ.). Στρώστε μέσα τις μισές ροδέλες ντομάτας και τις ψημένες πιπεριές και αλατίστε. Ρίξτε από επάνω όλο το ρύζι και ισιώστε την επιφάνεια. Καλύψτε με ροδέλες ντομάτας και τις ροδέλες από τις πράσινες πιπεριές. Αλατίστε και πάλι ελαφρά και ρίξτε λίγο λαδάκι.
Ψήστε σε φούρνο προθερμασμένο στους 200°C, στις αντιστάσεις. Αφού περάσει μισή ώρα, κατεβάστε την θερμοκρασία στους 180°C και ψήστε για ακόμη 30 λεπτά.
Βγάλτε το ταψί από τον φούρνο και αφήστε να σταθεί 20 λεπτά.
Σερβίρεται ζεστό ή κρύο.




RISO AL FORNO, VERSIONE ESTIVA CON PEPERONI E POMODORI

I peperoni e pomodori ripieni di riso è un grande classico della cucina greca, chiamato ghemistà (significa appunto ripieni, ricetta qui). C'è chi aggiunge anche della carne macinata, ma ci sono in tanti che li preferiscono ghialanzì o orfanà (falsi, dal turco yalanci o orfanelli), cioè senza carne.
Oggi vi presento una versione moderna, più facile e veloce. Sono i ghemistà destrutturati, preparati cioè con gli stessi ingredienti ma presentati come riso al forno, senza farcire gli ortaggi. E un piatto molto gustoso, buonissimo come primo o per accompagnare piatti di carne. Ottimo anche come piatto unico leggero, accompagnato da un bel pezzo di formaggio feta.

Dosi : per 6 persone
Difficoltà : media
Ingredienti :  4 peperoni rossi carnosi,
                             3 pomodori maturi grossi,
                             1 1/2 tazza di riso parboiled (400 gr),
                             2 peperoni verdi grossi,                          
                             1 peperoncino piccante, preferibilmente fresco,
                             2 cipolle grosse,
                             1 tazzina da caffè di olio extravergine di oliva + per la teglia,
                             2 cucchiai di pinoli,
                             2 tazze di passata di pomodoro fatta a casa,
                             1 cucchiaino di pasta di peperoni rossi,
                            1/2 tazza di uvetta sultanina,         
                             1/2 tazza di mentuccia romana tritata finemente,
                             1 tazza colma (1/3 da un mazzetto) di prezzemolo,                        
                             pepe nero macinato al momento,
                             sale.
Preparazione :
Fate arrostire i peperoni rossi. Potete utilizzare anche quelli già pronti, accertatevi però che non sono insaporiti d' aceto.
Montate, lavate e tagliate a rondelle i peperoni verdi. Io ho utilizzato un verde e un nero (viola). Gli scarti,  cioè le parti tagliati irregolarmene e la spogenza interna dei peperoni dove ci sono i semini non buttateli via; eliminate i semini, triate finemente e tenete da parte.
Tritate il peperoncino (è facoltativo).
Ponete il riso in un recipiente e coprite con acqua bollente. Lasciate riposare per mezz' oretta.
Tritate le cipolle.
Ponete l' olio in una padella e portate sul fuoco. Una volta scaldato aggiungete le cipolle con i pinoli e fate rosolare. Aggiungete le parti dei peperoni tritate finemente e saltate. Scolate bene il riso, versate nella padella e mescolate. Aggiungete la passata, 1 tazza di acqua calda, la pasta di peperoni (in mancanza sostituite con 1 cucchiaio di paprica dolce), sale (1 cucchiaino colmo) e pepe macinato al momento. Lasciate cuocere a fuoco moderato per 5 minuti. Verso la fine cottura aggiungete l' uvetta, la mentuccia ed il prezzemolo.
Tagliate i pomodori a rondelle sottili.
Versate un filo d' olio in una pirofila (la mia alle dimensioni 22x30 cm). Disponete metà dei pomodori, cospargete di un po' di sale, e i peperoni gligliati e salate pure. Versate il riso e livellate. Disponete i pomodori restanti e i peperoni verdi. Salate e versate un filo d' olio.
Infornate in forno già caldo a 200°C, modalità statico. Trascorsi 30 minuti, abbassate la temperatura a 180°C e lasciate cuocere per mezz' oretta ancora.
Sfornate e lasciate riposare per 20 minuti.
Viene servito sia caldo che dopo raffreddato.



Viewing all 707 articles
Browse latest View live